Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-3.4010.126.2018.1.MC
z 6 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2018 r. (data wpływu 20 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości korekty wartości początkowej Aktywów i korekty odpisów amortyzacyjnych w związku z obniżeniem wynagrodzenia za wykonanie przedmiotu umowy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korekty wartości początkowej i odpisów amortyzacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zawarł z wykonawcą (zwanym dalej: „Wykonawcą”) umowę, której przedmiotem jest modernizacja instalacji (w przyszłości Wnioskodawca dopuszcza również możliwość zawarcia podobnych umów dotyczących budowy, remontu lub modernizacji składników majątkowych Wnioskodawcy) (dalej zwaną: „Umową”). Umowa obok terminu zakończenia realizacji jej przedmiotu zawiera również postanowienia dotyczące m.in. terminów pośrednich świadczonej usługi. W przypadku niedochowania tych terminów pośrednich Umowa przewiduje możliwość dochodzenia przez Wnioskodawcę kary umownej od Wykonawcy.

Ponieważ Wykonawca nie dochował terminu pośredniego świadczonej usługi, to Wnioskodawca był uprawniony do obciążenia go karą umowną. Wnioskodawca zdecydował się skorzystać z przysługującego mu uprawnienia i na tę okoliczność wystawił notę obciążeniową na Wykonawcę. Jednakże pomimo niedochowania terminu pośredniego świadczonej usługi, Wykonawca dochował terminu zakończenia realizacji przedmiotu Umowy. Dlatego też Wykonawca nie zgadzał się na obciążanie go karą umowną.

W związku z powyższym Wnioskodawca i Wykonawca (zwani dalej łącznie: „Stronami”) postanowili zawrzeć porozumienie zmieniające warunki Umowy (dalej zwane: „Porozumieniem”). W ramach tego Porozumienia Strony zgodziły się, iż w związku z dochowaniem terminu zakończenia realizacji przedmiotu Umowy, zapis Umowy dotyczący terminów pośrednich świadczonej usługi zostanie pominięty. Jednocześnie Strony uzgodniły, że obniżeniu ulegnie wynagrodzenie za wykonanie przedmiotu Umowy. W konsekwencji usunięta została podstawa prawna do dochodzenia przez Wnioskodawcę od Wykonawcy przedmiotowej kary umownej. W ramach Porozumienia Strony ustaliły, że w związku z obniżeniem wynagrodzenia za wykonanie przedmiotu Umowy Wykonawca wystawi fakturę korygującą do już wystawionej faktury i zwróci Wnioskodawcy różnicę wynikającą z tych faktur.

Wartość środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych powstałych lub ulepszonych w wyniku modernizacji instalacji przeprowadzonej w ramach realizacji przedmiotu Umowy (dalej zwanych: „Aktywami”) została ustalona w oparciu o wynagrodzenie sprzed powyższej korekty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy obniżenie wynagrodzenia za wykonanie przedmiotu Umowy powinno skutkować korektą wartości początkowej Aktywów oraz korektą dokonanych od niej odpisów amortyzacyjnych?
2. Zakładając, że odpowiedź na pytanie 1 będzie twierdząca, to w którym momencie Wnioskodawca powinien dokonać korekty odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej Aktywów?
   
   

Niniejsza interpretacja dotyczy pytania nr 1, w zakresie pytania nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku jest on obowiązany do dokonania korekty wartości początkowej Aktywów oraz do korekty dokonanych od niej odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 i 2 UCIT za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia, a w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia.

Stosownie do treści art. 16g ust. 3 UCIT za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania.

Z kolei w myśl art. 16g ust. 4 UCIT za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych.

W wyniku zawarcia Porozumienia obniżeniu uległo wynagrodzenie za wykonanie przedmiotu umowy, a co za tym idzie zmniejszeniu uległ koszt wytworzenia lub nabycia Aktywów.

Obecna wartość Aktywów, choć na moment jej ustalenia była prawidłowa, nie odzwierciedla wynikającego z Porozumienia kosztu wytworzenia/nabycia tych Aktywów. Tym samym w ocenie Wnioskodawcy zaistniały przesłanki do dokonania korekty wartości początkowej Aktywów.

Identyczne stanowisko Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wyraził w interpretacji indywidualnej z dnia 26 lutego 2018 r. o sygn. 0114-KDlP2-2.4010.317.2017.1.AG, w której w odniesieniu do inwestycji, której rozliczenie nastąpi po przyjęciu środków trwałych do używania, wskazał, że: „Wnioskodawca powinien zatem ustalić nową wartość początkową środka trwałego w miesiącu otrzymania dokumentu potwierdzającego przyczyny korekty i skorygować w tym momencie odpisy amortyzacyjne dokonywane od nowo ustalonej wartości początkowej. Należy przyznać rację Wnioskodawcy, że od tego też momentu powinien dokonywać odpisy w zaktualizowanej wysokości.”

Podobnie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, który w interpretacji indywidualnej z dnia 2 lutego 2017 r. o sygn. 2461-IBPB-I34510.877.2016.2.PC, w odniesieniu do sytuacji, w której na podstawie aneksu obniżeniu uległa cena kontraktowa realizacji zadania inwestycyjnego, wskazał, że: „w związku z zaistniałą sytuacją zmienił się koszt wytworzenia środków trwałych, a zatem Wnioskodawca powinien skorygować wartość początkową środków trwałych, o których mowa we wniosku o wartość otrzymanego zwrotu. Od tak skorygowanej wartości ponownie naliczyć odpisy amortyzacyjne zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 16a-16m updop”

Biorąc powyższe pod uwagę zdaniem Wnioskodawcy skoro w związku z zawarciem Porozumienia obniżeniu uległo wynagrodzenie za wykonanie modernizacji instalacji, w wyniku której powstały lub ulepszone zostały Aktywa, co oznacza, iż koszt wytworzenia/nabycia Aktywów był niższy niż pierwotnie prawidłowo przyjęty, to w konsekwencji zmianie (zmniejszeniu) powinna ulec również wartość początkowa Aktywów.

Z kolei zmiana wartości początkowej Aktywów powinna skutkować korektą dokonanych od niej odpisów amortyzacyjnych. W przeciwnym przypadku odpisy amortyzacyjne dokonane do momentu korekty ich wartości początkowej mogłyby być wyższe niż maksymalne odpisy amortyzacyjne przysługujące w odniesieniu do danego typu aktywów. W konsekwencji oznaczałoby to, że Aktywa mogłyby zostać całkowicie zamortyzowane w okresie krótszym niż ich minimalny okres amortyzacyjny wynikający z przepisów UCIT.

Analogiczne stanowisko Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wyraził w przywołanej już interpretacji indywidualnej z dnia 26 lutego 2018 r. o sygn. 0114KDlP2-2.4010.317.2017.1.AG, w której wskazał, że: „Jednakże, skorygowaniu będą podlegały przy tym także odpisy amortyzacyjne, rozliczone już do momentu dokonania korekty. Wszystkie odpisy amortyzacyjne powinny być przy tym dokonywane w jednakowych ratach, co wynika wprost z art. 16h ust. 4 updop. Taka sytuacja nie miałaby miejsca w przypadku wyboru metody proponowanej przez Spółkę. W rozwiązaniu bowiem przyjętym przez Wnioskodawcę, odpisy dokonywane do momentu powstania obowiązku korekty nie zmieniłyby swojej wartości, korekta zaś dotyczyłaby jedynie bieżących odpisów amortyzacyjnych dokonywanych po otrzymaniu dokumentu uzasadniającego przyczynę korekty. Nie można zatem przyznać w tej kwestii racji Spółce, gdyż korekcie powinny podlegać nie tylko przyszłe odpisy amortyzacyjne, lecz również te odpisy, które zostały już wcześniej rozliczone. Zatem, podwyższeniu podlegają wszystkie odpisy amortyzacyjne, rozliczane począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek trwały wprowadzono do ewidencji.”

Tym samym w ocenie Wnioskodawcy w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku jest on obowiązany do dokonania korekty wartości początkowej Aktywów oraz do korekty dokonanych od niej odpisów amortyzacyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.