Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.217.2018.1.AGW
z 17 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2018 r. (data wpływu 4 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na roboty budowlane i wykonanie tablicy promującej realizację projektu w związku z planowanym zadaniem pn. „XXX” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na roboty budowlane i wykonanie tablicy promującej realizację projektu w związku z planowanym zadaniem pn. „XXX”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

WORD utworzony został na podstawie Zarządzenia Wojewody nr XXX. Uchwałą nr XXX Sejmik Województwa z dnia 25 października 2011 r. nadał Statut WORD, na podstawie art. 120 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

Zgodnie z nadanym statutem WORD, jest samorządową wojewódzką osobą prawną, w rozumieniu ustawy o samorządzie województwa i zgodnie z § 3 ust. 1 Statutu uprawniony jest do przeprowadzania egzaminów państwowych, sprawdzających kwalifikacje osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami oraz kierujących pojazdami.

Z zapisu § 3 ust. 2 wynika, że WORD wykonuje również zadania z zakresu bezpieczeństwa ruchu drogowego, a w szczególności:

• szkolnej edukacji motoryzacyjnej (§ 3 ust. 2.1 statutu),
• edukacji kierowców, instruktorów i egzaminatorów (§ 3 ust. 2.3 statutu),
• komunikacji ze społeczeństwem ( § 3 ust. 2.3 statutu).

Zgodnie z § 3 ust. 3 WORD prowadzi działalność szkoleniową realizowaną w formie szkoleń i kursów m.in.:

• szkolenia kandydatów na instruktorów i egzaminatorów,
• szkolenia dokształcające kierowców wykonujących transport drogowy,
• szkolenia diagnostów,
• szkolenia kierowców przewożących towary niebezpieczne,
• szkolenia kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego,
• szkolenia kierowców wykonujących transport drogowy taksówką,
• szkolenia kierowania ruchem drogowym,
• szkolenia osób ubiegających się o certyfikat kompetencji zawodowych przewoźnika,
• prowadzenie kursów kwalifikacyjnych dla kandydatów na egzaminatorów,
• kurs reedukacyjny w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego,
• i inne szkolenia i kursy wynikające z potrzeb rynku i przepisów prawa.

Ponadto zgodnie z § 3 ust. 4 statutu WORD realizuje również inną działalność gospodarczą, m.in. w zakresie:

• działalności transportowej,
• wynajmu pojazdów, pomieszczeń, terenów i urządzeń,
• prowadzenia działalności w zakresie usług psychologicznych.

W ramach prowadzonej działalności opisanej w § 3 statutu część wykonywanych zadań została nałożona na WORD (tak jak na inne podobnie działające ośrodki ruchu drogowego), powszechnie obowiązującymi przepisami prawa.

Są to następujące obowiązki:

1. prowadzenie egzaminów państwowych sprawdzających kwalifikacje osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami oraz kierujących pojazdami; podstawa prawna; art. 117 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r., nr 108, poz. 908 – dalej także uPord) oraz rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 27 października 2005 r. w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów (Dz. U. z 2005 r., nr 217, poz. 1834);
2. szkolenie dla kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego; podstawa prawna: art. 130 ust. 3 oraz ust. 4 uPord oraz § 8 ust.1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej MSWiA) z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie postępowania z kierowcami naruszającymi przepisy ruchu drogowego (Dz. U. z 2002 r., nr 236, poz. 1998);
3. szkolenie dla osób kierujących ruchem drogowym; podstawa prawna: art. 6 ust. 3a uPord oraz § 10 ust. 1 rozporządzenia MSWiA z dnia 6 lipca 2010 r. w sprawie kierowania ruchem drogowym (Dz. U. z 2010 r., nr 123, poz. 840);
4. szkolenie kandydatów na egzaminatorów osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami oraz kierujących pojazdami; podstawa prawna art. 110 ust. 1 pkt 6 uPord i art. 115 ust. 1 pkt 4 uPord oraz § 46 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 października 2005 r. w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów (Dz. U. z 2005 r., nr 217, poz. 1834);
5. od dnia 4 stycznia 2016 r. – kurs dokształcający w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego, podstawa prawna art. 93 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. z 2015 r., poz. 155) oraz Załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 15 maja 2013 r. w sprawie kursu dokształcającego w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz praktycznego szkolenia w zakresie zagrożeń w ruchu drogowym (Dz. U. z 2014 r., poz. 809).

WORD jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. WORD świadczy usługi, które znajdują się poza zakresem opodatkowania VAT. Są to zadania nałożone odrębnymi przepisami prawa, wykonywane wyłącznie przez ośrodki ruchu drogowego, w tym WORD (art. 15 ust. 6 ustawy o VAT).

Do zadań tych należą:

• prowadzenie egzaminów państwowych sprawdzających kwalifikacje osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami oraz kierujących pojazdami,
• szkolenie dla kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego,
• szkolenie dla osób kierujących ruchem drogowym,
• szkolenie kandydatów na egzaminatorów osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami oraz kierujących pojazdami,
• kurs dokształcający w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego.

Ponadto WORD prowadzi działalność szkoleniową w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, które są zwolnione z podatku VAT (art. 43 ust. 1 pkt 29).

W ramach czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych WORD dokonuje szeregu transakcji opodatkowanych VAT, m.in.:

• wynajem pomieszczeń sal szkoleniowych,
• wynajem placu manewrowego,
• badania psychologiczne,
• szkolenia które nie wynikają z odrębnych przepisów.

WORD rozlicza podatek naliczony według „prewskaźnika” zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, a następnie stosowana jest zasada proporcjonalnego odliczenia VAT w oparciu o strukturę sprzedaży wynikającą z regulacji art. 90 ust. 2-12 ustawy o VAT. Do wydatków takich należą w szczególności koszty ogólne związane ze sferą administracyjną, utrzymaniem budynków, posesji np.: (energia elektryczna, energia cieplna, wywóz nieczystości, usługi sprzątania, usługi ochrony, zakup materiałów biurowych, usługi telekomunikacyjne, koszty remontów i inwestycji). Po zakończeniu roku, zgodnie z art. 91 ustawy, sporządzana jest korekta kwoty podatku naliczonego.

W dniu 15 stycznia 2018 r. WORD zawarł umowę o dofinansowanie projektu „XXX” Nr XXX w ramach Osi Priorytetowej 4 - „Efektywność energetyczna” Regionalnego Programu Operacyjnego województwa na lata 2014-2020 współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Przedmiotem umowy są roboty budowlane polegające na zainstalowaniu na budynkach WORD, które są wykorzystywane jednocześnie do sprzedaży opodatkowanej, zwolnionej i niepodlegającej ustawie o VAT. Składając wniosek o dofinansowanie projektu ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego WORD oświadczył, że ma prawo do częściowego odzyskania VAT naliczonego zawartego w cenach usług i towarów związanych z realizacją projektu.

Całkowita wartość Projektu wynosi 478.534,06 zł, wydatki kwalifikowane Projektu wynoszą 478.534,06 zł, dofinansowanie na realizację Projektu wynosi 406.753,95 zł, co stanowi 85% kwoty wydatków kwalifikowanych Projektu. WORD zobowiązuje się do wniesienia wkładu własnego w kwocie 71.780,11 zł. Zgodnie z Umową WORD zobowiązuje się pokryć ze środków własnych wszelkie wydatki niekwalifikowane w ramach Projektu.

Rozpoczęcie realizacji rzeczowej „realizacji” nastąpi dnia 30 kwietnia 2018 r., a zakończenie realizacji projektu dnia 31 lipca 2018 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy WORD ma prawo do częściowego odzyskania VAT naliczonego za roboty budowlane i wykonanie tablicy promującej realizację Projektu ustalonego w roku 2018 na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT oraz na podstawie art. 90 ust. 2-10 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonując tzw. działalność mieszaną stosuje odliczenie podatku VAT w odniesieniu do poniesionych kosztów, do których nie jest możliwe dokonanie bezpośredniej alokacji do danej kategorii sprzedaży. Rozlicza podatek naliczony według „prewskaźnika” zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, a następnie stosowana jest zasada proporcjonalnego odliczenia VAT w oparciu o strukturę sprzedaży wynikającą z regulacji art. 90 ust. 2-12 ustawy o VAT. Po zakończeniu roku, zgodnie z art. 91 ustawy, sporządzana jest korekta kwoty podatku naliczonego.

Dnia 15 stycznia 2018 r. WORD zawarł umowę o dofinansowanie projektu „XXX” Nr XXX w ramach Osi Priorytetowej 4- „Efektywność energetyczna” Regionalnego Programu Operacyjnego województwa na lata 2014-2020 współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Przedmiotem umowy są roboty budowlane polegające na zainstalowaniu na budynkach WORD, które służą jednocześnie sprzedaży opodatkowanej, zwolnionej i nie podlegającej ustawie o VAT.

Mając powyższe na uwadze zdaniem WORD będzie można częściowo odliczyć podatek VAT od zainstalowania ogniw na budynkach WORD i wykonania tablicy promującej realizację Projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi.

Należy również podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Zgodnie z art. 86 ust. 2d ustawy, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W przypadku, gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji – art. 86 ust. 2h ustawy.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 90 ust 2 cyt. ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy).

W myśl art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Stosownie do art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:

1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku (art. 90 ust. 9a ustawy).

Zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Analiza okoliczności sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, o ile nie wystąpią ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi, związane z planowanym zainstalowaniem ogniw na budynku WORD i wykonaniem tablicy promującej realizację Projektu, wykorzystywane będą do wykonywania czynności opodatkowanych, WORD będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących ich nabycie, na zasadach określonych w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym, że WORD wykonuje również czynności zwolnione od podatku należy następnie wziąć pod uwagę zapisy art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że w kwestii dotyczącej uznania nieodliczonego podatku od towarów i usług za koszt kwalifikowany projektu pn. „XXX” wydano postanowienie nr XXX.

Podkreślić należy, że w przedmiotowym rozstrzygnięciu nie dokonano oceny kwestii prawidłowości przyporządkowania wymienionych wydatków do poszczególnych rodzajów działalności – opodatkowanej, zwolnionej oraz będącej poza zakresem opodatkowania. Przedstawione we wniosku przyporządkowanie przyjęto jako element stanu faktycznego, natomiast ocena prawidłowości i zasadności przyjętego podziału wydatków może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ pierwszej instancji. W przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.