2018.05.07 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.51.2018.1.MAZ
z 7 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 lutego 2018 r. (data wpływu – 14 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie możliwości zwolnienia od akcyzy posiadanego skażonego alkoholu etylowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie możliwości zwolnienia od akcyzy posiadanego skażonego alkoholu etylowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – … Sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest jednym z największych producentów chemii gospodarczej, chemii profesjonalnej oraz kosmetyków w Polsce.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka rozważa produkcję nowych wyrobów, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (dalej jako: „Wyroby”), do których wytworzenia zamierza zużyć między innymi posiadany na stanie skażony alkohol etylowy klasyfikowany do pozycji CN 2207.

W okresie obowiązywania przepisów Starego Rozporządzenia [tj. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 września 2013 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz.U. z 2013 r., poz. 1108; dalej jako: „Stare Rozporządzenie”)], Spółka nabyła, jako podmiot zużywający, alkohol etylowy skażony mieszaniną alkoholu izopropylowego i benzoesanu denatonium (dalej jako: „Alkohol”), od podmiotu prowadzącego skład podatkowy (dalej jako: „Dostawca”). Alkohol powstał w wyniku skażenia alkoholu etylowego alkoholem izopropylowym w ilości przekraczającej 6000 ml na 1 hl alkoholu 100% vol oraz benzoesanem denatonium w ilości przekraczającej 1 g na 1 hl alkoholu 100% vol. Po dokonaniu skażenia Alkoholu został on dostarczony ze składu podatkowego Dostawcy do Spółki jako podmiotu zużywającego (w celu produkcji wyrobów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi). Spółka nabywając Alkohol skorzystała w stosunku do niego ze zwolnienia na gruncie [przepisów] art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej [tj. ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2017 r., poz. 43, ze zm.; dalej jako: „ustawa akcyzowa”)] (dalej jako: „Zwolnienie”), dopełniając wszystkich wymogów formalnych wymienionych w art. 32 ust. 5-13 ustawy akcyzowej. W celu udokumentowania dostawy Alkoholu został wystawiony dokument dostawy, na którym potwierdzono jego odbiór.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na gruncie zaistniałego stanu faktycznego oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego, mając na względzie zmianę przepisów w zakresie Starego Rozporządzenia, które zostało zastąpione rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2015 r. w sprawie dokumentu dostawy, warunków i sposobu zwrotu wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz.U.2015.2285, dalej jako: „Nowe Rozporządzenie”), Spółce przysługuje prawo do skorzystania ze Zwolnienia w stosunku do Alkoholu planowanego do wykorzystania przy produkcji nowych wyrobów, w ilości nieprzekraczającej dopuszczalnych norm zużycia określonych w art. 85 ust. 1 ustawy akcyzowej, jeżeli zgodnie z przepisami Starego Rozporządzenia obowiązującymi w momencie zakupu i odbioru Alkohol skorzystał ze zwolnienia?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z obowiązującym w chwili zakupu oraz odbioru Alkoholu, Starym Rozporządzeniem oraz w związku z faktem, że spełnione zostały wszystkie warunki zawarte w art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej, Alkohol podlegał Zwolnieniu z opodatkowania akcyzą. Zgodnie z zasadą jednokrotności opodatkowania podatkiem akcyzowym i zasadą lex retro non agit, Wnioskodawca uważa, że Alkohol, który miałby zostać wykorzystany do produkcji nowych wyrobów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, powinien podlegać Zwolnieniu, zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w momencie jego nabycia i odebrania, pomimo zmiany brzmienia aktu będącego jednym z elementów warunkujących możliwość skorzystania ze zwolnienia, regulowanego przez art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 8 ustawy akcyzowej, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest między innymi:

produkcja wyrobów akcyzowych,
wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego,
import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów,
nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego,
wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy podatkowej,
wysłanie z zastosowaniem procedur zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów,
użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy,
dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy,
sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy,
nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony,
ubytki wyrobów akcyzowych lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20 ustawy akcyzowej (wyrób uważa się za całkowicie zniszczony, gdy nie może już zostać wykorzystany jako wyrób akcyzowy),
zużycie napojów alkoholowych, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy akcyzowej przez podmiot zużywający.

Niemniej jednak, zgodnie z art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej, istnieje możliwość zastosowania zwolnienia ze względu na przeznaczenie alkoholu etylowego skażonego środkami skażającymi, określonymi przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych spośród środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych, i wykorzystywanego do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi - wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lub 8 ustawy akcyzowej, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5-13; w przypadku podmiotu zużywającego zwolnienie od akcyzy dotyczy ilości nieprzekraczających dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. b oraz ust. 2 pkt 3 ustawy akcyzowej.

W momencie zakupu i odbioru Alkoholu przez Spółkę, zgodnie z ówczesnym stanem prawnym, po spełnieniu określonych warunków odnoszących się do skażenia Alkoholu, Wnioskodawca był upoważniony do skorzystania ze Zwolnienia.

Od dnia 1 stycznia 2016 roku weszły w życie istotne zmiany w katalogu środków skażających, ich ilości i warunków stosowania, regulowane przez Nowe Rozporządzenie zastępujące Stare Rozporządzenie, którego treść jest jednym z czynników warunkujących możliwość zwolnienia z opodatkowania akcyzą na gruncie art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy akcyzowej.

W związku z powyższym, Spółka jest zainteresowana potwierdzeniem, że w świetle przedstawionych powyżej zmian, posiadany przez Wnioskodawcę Alkohol, który miałby zostać zużyty do produkcji Wyrobów, efektywnie skorzystał ze Zwolnienia w momencie jego zakupu oraz odbioru.

W ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że Alkohol został dostarczony ze składu podatkowego prowadzonego przez Dostawcę na terytorium kraju do Wnioskodawcy, czyli podmiotu zużywającego, zgodnie z obowiązującym stanem prawnym w momencie zakupu i odbioru Alkoholu, zostały spełnione następujące warunki, aby Alkohol skorzystał ze Zwolnienia:

Alkohol jest alkoholem etylowym skażonym środkami skażającymi, określonymi przez ministra właściwego do spraw finansów w Starym Rozporządzeniu, tj. obowiązującym na dzień zakupu i odbioru Alkoholu,
Alkohol zostanie wykorzystany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi,
przemieszczanemu Alkoholowi towarzyszył dokument dostawy,
na dokumentach dostawy zostały odnotowane potwierdzenia przyjęcia Alkoholu przez Spółkę.
Wnioskodawca przedstawił pisemne potwierdzenie przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego Spółki, o którym mowa w art. 16 ust. 3 ustawy akcyzowej przez naczelnika właściwego organu administracji skarbowo-celnej.

Mieszanina alkoholu izopropylowego oraz benzoesanu denatonium użyta do skażenia Alkoholu, wskazana jest w pozycji 11 załącznika nr 3 do Starego Rozporządzenia (dalej jako „Załącznik nr 3”), stanowiącego wykaz środków skażających alkohol etylowy wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, służącego do stosowania zwolnień od akcyzy.

Zgodnie z treścią Załącznika nr 3, aby alkohol etylowy skażony mieszaniną alkoholu izopropylowego i benzoesanu denatonium mógł skorzystać ze Zwolnienia od akcyzy, minimalnym dodatkiem do 1 hl alkoholu 100% vol powinno być 6000 ml alkoholu izopropylowego i 1 g benzoesanu denatonium. Posiadany przez Wnioskodawcę Alkohol został skażony i zawiera mieszaninę alkoholu izopropylowego, którego ilość przekracza 6000 ml i benzoesanu denatonium w ilości większej niż 1g, spełniając tym sposobem powyższe wymogi.

Alkohol spełnia także warunki odnoszące się do jego wykorzystywania. Wnioskodawca planuje bowiem zużyć go w celu produkcji Wyrobów wytwarzanych w toku swojej działalności, a mianowicie chemii gospodarczej, chemii profesjonalnej oraz kosmetyków nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi. Ponadto, zgodnie z § 8 pkt 3 Starego Rozporządzenia, środki skażające, które określone są w Załączniku nr 3 w pozycjach 1-18 mogą być stosowane jako środki skażające alkohol etylowy wykorzystywany do produkcji dowolnych produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi. W związku z powyższym, Alkohol może być wykorzystywany do produkcji wszelakich wyrobów produkowanych w toku działalności Spółki, bez względu na ich klasyfikację CN, których katalog ogranicza przykładowo zakres wykorzystywania alkoholu etylowego skażonego benzoesanem denatonium rozpuszczonym w 130 ml alkoholu tert-butylowego.

Wszelkie warunki wymienione w art. 32 ust. 5-13 ustawy akcyzowej, znajdujące zastosowanie w przedstawionym stanie faktycznym także zostały spełnione. Do przemieszczanego Alkoholu został bowiem dołączony dokument dostawy, Spółka potwierdziła odbiór Alkoholu jako podmiot odbierający. Ponadto Spółka przedstawiła Dostawcy wymagane pisemne potwierdzenie zgłoszenia rejestracyjnego Spółki, o którym mowa w art. 16 ust. 3 ustawy akcyzowej.

Nie ulega zatem wątpliwości, że zgodnie z obowiązującym w momencie zakupu i odbioru Alkoholu przez Spółkę stanem prawnym, skorzystał on ze Zwolnienia, spełniając wszystkie warunki wymagane do jego zastosowania na gruncie przepisów ustawy akcyzowej.

Zgodnie ze zmianami, które weszły w życie 1 stycznia 2016 roku, Alkohol wciąż znajduje się w katalogu podlegającym Zwolnieniu. Jednakże możliwy zakres jego zastosowania został znacznie ograniczony przez przepisy Nowego Rozporządzenia. Uchylono Załącznik nr 3, będący wykazem środków skażających alkohol etylowy wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, regulujący stosowanie zwolnień od akcyzy. Wspomniany katalog środków skażających, który w Nowym Rozporządzeniu został wskazany w § 4, zawęził możliwość skorzystania ze Zwolnienia od podatku akcyzowego przez alkohol etylowy skażony mieszaniną alkoholu izopropylowego i benzoesanu denatonium.

Zmiana nastąpiła zarówno w określeniu minimalnej ilości alkoholu izopropylowego na 1 hl alkoholu 100%, jak i w katalogu produktów, przy których produkcji Alkohol mógłby zostać zastosowany. Otwarty katalog produktów określony jako produkty nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi zastąpiony został katalogiem zamkniętym, wskazującym na konkretną produkcję klasyfikowaną określonymi kodami PKD. Pomimo faktu, że proporcje mieszaniny Alkoholu spełniają również wymogi regulowane przez Nowe Rozporządzenie, biorąc pod uwagę jego brzmienie, Wnioskodawca nie mógłby skorzystać ze Zwolnienia, gdyby dzisiaj nabył Alkohol skażony zgodnie z wymogami Starego Rozporządzenia i wykorzystał go do produkcji oferowanych Wyrobów.

Istotą podatku akcyzowego jest fakt, że polega na jednokrotnym opodatkowaniu danego wyrobu podatkiem akcyzowym. Oznacza to, że akcyza pobierana jest tylko w jednej fazie obrotu gospodarczego. Zakres czynności opodatkowania akcyzą, tzn. produkcja wyrobów akcyzowych, ich sprzedaż, a następnie zakup, mógłby błędnie wskazywać na jego wielofazowość, charakteryzującą się pobieraniem podatku na każdym szczeblu obrotu. Zgodnie z art. 8 ust. 6 ustawy akcyzowej, w stosunku do podatku akcyzowego obowiązuje jednak tzw. zasada jednofazowości, co oznacza, że w przypadku, w którym w odniesieniu do danego wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonywaniem jednej z czynności wymienionych w art. 8 ustawy akcyzowej, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana, obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą nie powstaje.

Powyższe znajduje odzwierciedlenie w sytuacji Spółki, bowiem obowiązek podatkowy powstał w momencie produkcji Alkoholu, a zobowiązanie podatkowe, w momencie zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy, zaś kwota akcyzy powinna była zostać zadeklarowana przez Dostawcę (na podstawie stanu prawnego obowiązującego przed 1 stycznia 2016 roku), jednakże ze względu na Zwolnienie nie doszło do efektywnego opodatkowania Alkoholu. Wyroby zostały dostarczone z zachowaniem warunków Zwolnienia, w związku z czym efektywnie skorzystały z niego z dniem dostarczenia ich Spółce.

Mając powyższe na względzie, skoro Alkohol został zwolniony z opodatkowania podatkiem akcyzowym zgodnie z obowiązującymi ówcześnie przepisami, zdaniem Wnioskodawcy ponowne jego naliczenie jest bezzasadne.

Równocześnie w sytuacji Wnioskodawcy zastosowanie znajdzie zasada lex retro non agit. Zasada ta jest wspólna dla całego systemu prawa jednak ma szczególnie silny wpływ na prawo podatkowe, z uwagi na fakt, że jest gałęzią prawa, w której jednostka jest podporządkowana bezpośredniemu władztwu państwa. Treścią tej zasady jest zakaz nadawania przepisom mocy wstecznej, w przypadkach, w których prowadzi to do pogorszenia sytuacji ich adresatów. W związku z powyższym, zasada ta odnajduje w pełni odzwierciedlenie w sytuacji Wnioskodawcy, bowiem oczywistym jest fakt, że jej niezastosowanie w tym przypadku znacznie pogorszyłoby sytuację Spółki, która zgodnie z obecnie obowiązującym brzmieniem Nowego Rozporządzenia, prawdopodobnie musiałaby uiścić podatek akcyzowy.

Ponadto stanowisko zgodne z tym zaprezentowanym powyżej przez Spółkę zostało potwierdzone m.in. w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej z dnia 9 sierpnia 2017 r., o sygn. 0111-KDIB3-3.4013.123. 2017.1.MAZ, która została wydana w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania w przypadku węgla i również dotyczyła zmiany przepisów, i która zabierała danemu podmiotowi prawo do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania akcyzą:

„W przedmiotowej sprawie, na mocy art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed 1 lipca 2017 r., zwolniona od akcyzy była czynność podlegająca opodatkowaniu, której przedmiotem były wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych. Dokumentując właściwie nabycie wyrobów węglowych do celów opałowych oraz wprowadzając w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, Wnioskodawca miał prawo do nabycia wyrobów węglowych z zastosowaniem zwolnienia od akcyzy na mocy ww. przepisów.

W nowelizacji ustawy nie wprowadzono przepisów przejściowych, tym samym zużycie wyrobów węglowych nabytych przed 1 lipca 2017 r. z zastosowaniem zwolnienia i zużytych po tej dacie do celów opałowych przez podmioty, o których mowa w art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2017 r.), nie spowoduje konieczności zapłaty akcyzy.

W opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, zgodnie z zasadą jednofazowości opodatkowania, od wyrobów węglowych, nabytych przed 1 lipca 2017 r. z zastosowaniem zwolnienia w oparciu o przepis art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2017 r.) i zużytych po tej dacie do celów opałowych, zgodnie z powyższym zwolnieniem - nie powstanie ponownie obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2017 r., poz. 43, ze zm.; dalej jako: „ustawa”) – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod pozycją 17 załącznika nr 1 do ustawy, pod kodem CN 2207, został wymieniony alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% obj. lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone.

Jednocześnie w myśl art. 92 ustawy, do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

Natomiast stosownie do art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy, do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiot zużywający to podmiot, mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

produkcja wyrobów akcyzowych;
wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:

było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy.

Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również zużycie napojów alkoholowych, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 i 3, przez podmiot zużywający – art. 8 ust. 4 pkt 2 ustawy.

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 8 ust. 6 ustawy.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą - art. 13 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie również alkohol etylowy skażony środkami skażającymi, określonymi przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych spośród środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz.U. z 2015 r. poz. 103 i 1893), i wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi - wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lub 8, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5-13; w przypadku podmiotu zużywającego zwolnienie od akcyzy dotyczy ilości nieprzekraczających dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. b oraz ust. 2 pkt 3.

Stosownie do art. 32 ust. 3 pkt 1 ustawy, zwolnienie do akcyzy wyrobów stosuje się w przypadku dostarczenia ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu zużywającego.

Natomiast zgodnie z art. 32 ust. 5-11 ustawy:

5. warunkiem zwolnień od akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na ich przeznaczenie jest również:

objęcie wyrobów akcyzowych będących przedmiotem zwolnienia zabezpieczeniem akcyzowym lub w przypadku importu - zabezpieczeniem złożonym w trybie stosowanym przy zabezpieczeniu należności celnych na podstawie przepisów prawa celnego, złożonym przez, odpowiednio: podmiot prowadzący skład podatkowy, podmiot pośredniczący lub zarejestrowanego odbiorcę, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, w wysokości zobowiązania podatkowego mogącego powstać w przypadku użycia tych wyrobów niezgodnie z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy lub naruszenia warunków zwolnienia - do czasu potwierdzenia odbioru wyrobów akcyzowych przez, odpowiednio: podmiot zużywający lub podmiot pośredniczący; warunek ten nie dotyczy sytuacji, o której mowa w ust. 3 pkt 4 lub 8;
dołączenie do przemieszczanych wyrobów akcyzowych dokumentu dostawy;
(uchylony).

6. Warunkiem zwolnień od akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na ich przeznaczenie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 3 i 5, jest ponadto przedstawienie przez mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju podmiot zużywający prowadzący działalność gospodarczą z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie podmiotowi dostarczającemu te wyroby akcyzowe, pisemnego potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 16 ust. 3.

7. (uchylony).

8. (uchylony).

9. (uchylony).

10. Dokument dostawy, na podstawie którego przemieszczane są wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, może być zastąpiony przez inny dokument, w przypadku gdy dokument ten zawiera takie same dane, jakie są wymagane dla dokumentu dostawy i znajduje swoją podstawę w porozumieniach międzynarodowych lub w przepisach prawa Unii Europejskiej. Do dokumentu zastępującego dokument dostawy, stosuje się odpowiednio przepisy o dokumencie dostawy.

11. Odbierający wyroby akcyzowe zwolnione od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie jest obowiązany do potwierdzenia odbioru tych wyrobów na dokumencie dostawy.

W myśl art. 38 ust. 1 pkt 3 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, środki skażające, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2, ich ilość oraz warunki stosowania, uwzględniając konieczność zapewnienia skutecznego funkcjonowania zwolnień od akcyzy, właściwej kontroli oraz przepływu informacji dotyczących wyrobów zwolnionych od akcyzy i wyrobów akcyzowych opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada alkohol etylowy o kodzie CN 2207, skażony alkoholem izopropylowym w ilości przekraczającej 6000 ml na 1 hl alkoholu 100% vol oraz benzoesanem denatonium w ilości przekraczającej 1 g na 1 hl alkoholu 100% vol. Alkohol został nabyty ze składu podatkowego w okresie obowiązywania rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 września 2013 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz.U. z 2013 r., poz. 1108; dalej jako: „rozporządzenie z 2013 r. o środkach skażających alkohol” lub „rozporządzenie z 2013 r.”). Spółka wypełniła pozostałe wymogi formalne, określone w art. 32 ust. 5-13 ustawy, uprawniające do skorzystania ze zwolnienia tegoż alkoholu od akcyzy. Wnioskodawca zamierza wykorzystać skażony alkohol do produkcji nowych wyrobów, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Wątpliwości Spółki dotyczą możliwości zwolnienia od akcyzy tak skażonego alkoholu etylowego, wykorzystywanego do produkcji nowych wyrobów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, w sytuacji, gdy obowiązuje nowe rozporządzenie w sprawie środków skażających alkohol etylowy.

Uzasadniając własne stanowisko w sprawie, Wnioskodawca wskazał na zasadę jednofazowości w podatku akcyzowym, przywołując art. 8 ust. 6 ustawy. Spółka stwierdziła, że obowiązek podatkowy powstał w momencie produkcji skażonego alkoholu etylowego, jednak z uwagi na zwolnienie od akcyzy na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy nie nastąpiło jego efektywne opodatkowanie, a zatem ponowne naliczanie podatku jest bezzasadne. Spółka oczekuje potwierdzenia, że alkohol który posiada i zamierza zużyć do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skorzystał ze zwolnienia od akcyzy w momencie zakupu i odbioru.

Stosownie do powyższego wskazać należy, że Wnioskodawca przedstawiając swoje stanowisko nie uwzględnił treści całego art. 8 ust. 6 ustawy. W przepisie tym zasada jednofazowości opodatkowania akcyzą znajduje potwierdzenie wszakże z zastrzeżeniem, że kwota akcyzy, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej. Zatem zasada jednofazowości nie ma charakteru bezwarunkowego i bezwzględnego, co znajduje potwierdzenie w innych zapisach ustawy.

Wskazać w tym miejscu trzeba na treść art. 8 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy, zgodnie z którym przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli ich użycie nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy. Natomiast art. 8 ust. 4 pkt 2 ustawy stanowi, że przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również zużycie napojów alkoholowych, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 i 3, przez podmiot zużywający.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że przewidziane w art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy zwolnienie od akcyzy skażonego alkoholu etylowego wymaga, aby był on prawidłowo skażony (środkami skażającymi dopuszczonymi przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych) i wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, przy spełnieniu innych wymogów w zakresie prawidłowości jego dostawy. Na podstawie delegacji ustawowej, zawartej w art. 38 ust. 1 pkt 3 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określił w drodze rozporządzenia środki skażające, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy. Z powyższego wynika, że tylko alkohol etylowy prawidłowo skażony, zgodnie z warunkami określonymi w obowiązującym rozporządzeniu, zużywany przez Wnioskodawcę, może korzystać ze zwolnienia od akcyzy przewidzianego w art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy. Przy czym należy pamiętać, że w myśl art. 8 ust. 4 pkt 2 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również zużycie napojów alkoholowych, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 i 3, co oznacza, że w momencie zużycia tego alkoholu przez Wnioskodawcę do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi musi on być prawidłowo skażony, zgodnie z przepisami obowiązującymi w momencie jego zużycia.

Wnioskodawca w swoim stanowisku w sprawie zauważa, że treść rozporządzenia z 2015 r. o środkach skażających alkohol jest jednym z czynników warunkujących możliwość zwolnienia z opodatkowania akcyzą na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy. Niewątpliwie w tym względzie należy się zgodzić z Wnioskodawcą, a także wskazać na chronologię zmian tego rozporządzenia i ich wpływ na rozstrzygnięcie w zakresie objętym niniejszym wnioskiem.

Rozporządzenie z 2013 r. o środkach skażających alkohol przestało obowiązywać, gdy z dniem 1 stycznia 2016 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2015 r. w sprawie dokumentu dostawy, warunków i sposobu zwrotu wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz środków skażających alkohol etylowy (tekst pierwotny - Dz.U. poz. 2285; dalej jako: „rozporządzenie z 2015 r. o środkach skażających alkohol” lub „rozporządzenie z 2015 r.). Zgodnie z § 4 ust. 1 tegoż rozporządzenia, środki skażające, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy, oraz ich ilość określa wykaz środków skażających alkohol etylowy wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, służący do stosowania zwolnień od akcyzy, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia. Natomiast w § 4 ust. 3 rozporządzenia z 2015 r. wskazano, że środki skażające określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia w lp. 1-15 mogą być stosowane jako środki skażające alkohol etylowy wykorzystywany do produkcji dowolnych produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi. W poz. 10 załącznika nr 3 rozporządzenia z 2015 r. wskazano środek skażający otrzymany z połączenia alkoholu izopropylowego w ilości 2 000 ml oraz 1g benzoesanu denatonium, jako minimalny dodatek do 1 hl alkoholu 100 % obj.

Jak z powyższego wynika, również od momentu wejścia w życie rozporządzenia z 2015 r. o środkach skażających alkohol, Wnioskodawca mógł z posiadanego skażonego alkoholu etylowego wytwarzać dowolne produkty nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi, korzystając ze zwolnienia od akcyzy dla tegoż alkoholu, na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy. Spółka bowiem była w posiadaniu alkoholu etylowego, skażonego środkami skażającymi w ilości większej od minimalnej, wymaganej przepisami rozporządzenia z 2015 r.

W dniu 30 lipca 2016 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 7 lipca 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie dokumentu dostawy, warunków i sposobu zwrotu wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz.U. poz. 1028; dalej jako: „rozporządzenie zmieniające z 2016 r.”). Na mocy § 1 pkt 2 rozporządzenia zmieniającego z 2016 r. uchylony został załącznik nr 3 do rozporządzenia z 2015 r. o środkach skażających alkohol. Natomiast § 2 pkt 1 tegoż rozporządzenia stanowił, że środki skażające, określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia zmienianego w § 1, w brzmieniu dotychczasowym, mogą być stosowane na dotychczasowych zasadach przez podmiot zużywający - nie dłużej niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Jednocześnie w § 1 pkt 1 rozporządzenia zmieniającego z 2016 r. wprowadzono zmiany do rozporządzenia z 2015 r. o środkach skażających alkohol, zawierające m.in. nowy wykaz środków skażających, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy, służących do stosowania zwolnień od akcyzy. W wykazie tym wskazano jakie środki skażające, w jakiej ilości minimalnej, do produkcji jakich wyrobów, klasyfikowanych do wymienionych podklas Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), pozwalają na zastosowanie zwolnienia od akcyzy.

Z powyższego wynika, że rozporządzenie zmieniające z 2016 r. nie pozbawiło całkowicie Wnioskodawcy prawa do zastosowania zwolnienia od akcyzy dla posiadanego skażonego alkoholu etylowego, w przypadku jego wykorzystania do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi. Przepisy tegoż rozporządzenia pozwalały bowiem Spółce, jako podmiotowi zużywającemu, na wykorzystanie posiadanego skażonego alkoholu, z zastosowaniem zwolnienia od akcyzy, jeszcze do 30 stycznia 2017 r. Uprawnienie to zostało potwierdzone w rozporządzeniu Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 11 stycznia 2017 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie dokumentu dostawy, warunków i sposobu zwrotu wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz.U. poz. 91).

Zauważyć zatem należy, uwzględniając cytowane powyżej przepisy, że od 1 stycznia 2016 r., gdy przestało obowiązywać rozporządzenie z 2013 r. o środkach skażających alkohol, Wnioskodawca miał możliwość wykorzystania posiadanego skażonego alkoholu do 30 stycznia 2017 r., nie tracąc przy tym prawa do zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy. W swoim stanowisku w sprawie Spółka pominęła całkowicie fakt, że rozporządzenie z 2015 r. o środkach skażających alkohol w żaden sposób nie ograniczyło możliwości wykorzystania posiadanego alkoholu etylowego z zastosowaniem zwolnienia od podatku. Przepis ten wprowadzał bowiem mniej ostre wymagania dla środków skażających alkohol, niż to miało miejsce w okresie obowiązywania rozporządzenia z 2013 r., gdy Spółka nabyła skażony alkohol etylowy. Z kolei rozporządzenie zmieniające z 2016 r. wprowadzało stosowne przepisy przejściowe, uprawniające Wnioskodawcę do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy dla skażonego alkoholu etylowego przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie tegoż rozporządzenia, tj. do 30 stycznia 2017 r. Zatem w okolicznościach niniejszej sprawy nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że zgodnie z zasadą lex retro non agit, Spółka może w dalszym ciągu wykorzystywać do produkcji skażony alkohol etylowy, stosując przy tym zwolnienie od akcyzy przewidziane w art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy. W niniejszej sprawie, co też wykazano powyżej, nie zachodzi bowiem sytuacja, w której prawo działa wstecz. W związku z powyższym należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie mógł skorzystać, na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy, ze zwolnienia od akcyzy posiadanego skażonego alkoholu etylowego, wykorzystywanego do produkcji dowolnych produktów chemii gospodarczej, chemii profesjonalnej oraz kosmetyków nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Tym samym, oceniając całościowo, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W tym miejscu jednak organ pragnie wskazać, że zgodnie z aktualną treścią rozporządzenia z 2015 r. w sprawie środków skażających alkohol (Dz.U. z 2017 r., poz. 1691), Wnioskodawca ma możliwość skorzystania, na podstawie art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy, ze zwolnienia od akcyzy posiadanego skażonego alkoholu etylowego, w przypadku wykorzystania go do produkcji wskazanych w tym rozporządzeniu produktów. Katalog tych produktów określony został ściśle w § 4 pkt 1-3 rozporządzenia z 2015 r.

Odnosząc się do przywołanej we wniosku interpretacji indywidualnej, organ pragnie zauważyć, że treść tej interpretacji nie potwierdza stanowiska zaprezentowanego przez Wnioskodawcę – została wydana w innym stanie prawnym i dla wyrobów akcyzowych innych, niż opisane w niniejszym wniosku. Przywołana interpretacja, co też wynika z cytatu jakim posłużył się Wnioskodawca, zawiera jednoznaczny zapis, że zmieniane przepisy ustawy, dotyczące wyrobów węglowych, nie wprowadzały przepisów przejściowych i z tej racji możliwe było korzystanie ze zwolnienia od akcyzy dla wyrobów, które zostały nabyte przed wejściem w życie nowych przepisów. Natomiast w niniejszej sprawie, co organ wykazał w ocenie stanowiska Wnioskodawcy, Spółka miała 6 miesięcy na wykorzystanie, z zastosowaniem zwolnienia od akcyzy przewidzianego w art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy, posiadanego skażonego alkoholu etylowego, a w odniesieniu do wskazanego w rozporządzeniu z 2015 r. katalogu produktów, posiada dalej taką możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku.

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym;
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego, zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy, będącej przedmiotem interpretacji, pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin