Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-1.4011.69.2018.2.MN
z 30 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2018 r. (data wpływu 23 lutego 2018 r.) uzupełnionym w dniu 27 marca 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwolnienia z długu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony w dniu 27 marca 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwolnienia z długu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 14 lipca 2011 r. Wnioskodawczyni wraz z M. T. zawarła z bankiem umowę złotowego mieszkaniowego kredytu budowlano-hipotecznego, na podstawie której bank ten udzielił kredytu w kwocie 258 000 zł, przeznaczonego na sfinansowanie budowy przez inwestora lokalu mieszkalnego oraz przeprowadzenie prac wykończeniowych, przy czym za zobowiązania wynikające z tej umowy Wnioskodawczyni z M. T. była odpowiedzialna solidarnie. Wysokość zobowiązania wynikającego z wyżej opisanej umowy kredytu i zabezpieczonego hipoteką umowną określono do kwoty 517 600 zł.

W dniu 22 grudnia 2011 r. Wnioskodawczyni nabyła współwłasność nieruchomości. Wartość rynkowa przysługującego jej udziału w prawie własności wyżej opisanego lokalu mieszkalnego wynosiła 130 000 zł.

W dniu 12 września 2017 r. na podstawie aktu notarialnego nastąpiła umowa przejęcia długu oraz umowa o świadczenie w miejsce wykonania - umowa przeniesienia udziału w prawie własności nieruchomości w celu zwolnienia z obowiązku wierzytelności pieniężnej. Na podstawie tej umowy Pan A. T. jako osoba trzecia wstąpił w miejsce Wnioskodawczyni jako dłużnika, czego skutkiem było zwolnienie jej z długu wynikającego z umowy kredytowej. Na dzień 12 września 2017 r. zadłużenie w banku wynosiło 232 275,78 zł co potwierdza przedłożone do aktu zaświadczenie tego banku. Wnioskodawczyni oświadczyła, że w celu zwolnienia się z długu w kwocie 232 275,78 zł w miejsce spłaty przenosi na rzecz A. T. 1/2 część - udział w prawie własności ww. lokalu. Pan A. T. oświadczył, że w zamian za przeniesienie wyżej opisanego udziału w prawie własności nieruchomości zwalnia Wnioskodawczynię z wierzytelności 232 275,78 zł o zwrot kwoty spłaconego kredytu udzielonego Wnioskodawczyni na podstawie wyżej opisanej umowy kredytowej, która powstawać będzie sukcesywnie, w miarę spłacanych przez A. T. rat kredytu, a jej wysokość z dniem spłaty ostatniej raty, tj. po całkowitej spłacie kredytu wynosić będzie 232 275,78 zł. Cała procedura zbycia przez Wnioskodawczynię jej części nieruchomości oraz zadłużenia odbyła się bez jakichkolwiek spłat i dopłat na rzecz żadnej ze stron.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z zaistniałym stanem faktycznym polegającym na przeniesieniu przez Wnioskodawczynię na rzecz osoby trzeciej udziału własności nieruchomości w zamian za zwolnienie z ciążącego na niej długu wobec wierzyciela (banku), jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od tej czynności?

Zdaniem Wnioskodawczyni zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie: nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, prawa wieczystego użytkowania gruntów- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości i praw wymienionych w tym przepisie po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie rodzi obowiązku podatkowego w postaci zapłaty podatku dochodowego.

W ocenie Wnioskodawczyni w niniejszej sprawie dotyczącej przeniesienia na rzecz Pana A. T. udziału własności nieruchomości otrzymała świadczenie wzajemne polegające na zwolnieniu z ciążącego na niej długu. Innymi słowy, zbyła przedmiotową nieruchomość za zwolnienie z długu. Zwolnienie z długu było więc w niniejszej sytuacji dla Wnioskodawczyni określoną wartością majątkową, gdyż w jego wyniku przestała być zobowiązana wobec swojego wierzyciela (banku) do zapłaty określonej kwoty pieniężnej. Wartość długu, z której została zwolniona w zamian za przeniesienie prawa własności nieruchomości jest wobec tego dla niej wynagrodzeniem za przeniesienie ww. prawa własności, a więc i przychodem podatkowym.

Wobec powyższego uznać należy, że czynność przeniesienia prawa własności do nieruchomości celem zwolnienia się z obowiązku zapłaty długu hipotecznego na rzecz Pana A. T. stanowi formę zbycia, bowiem wyczerpuje dyspozycję przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dokonane we wrześniu 2017 r. przeniesienie prawa własności nieruchomości, nabytej w drodze zakupu w kwietniu 2011 r. stanowi zatem odpłatne zbycie, gdyż skutkuje zwolnieniem z długu i wygaśnięciem zobowiązania Wnioskodawczyni wobec banku.

Jak ustalono powyżej, przeniesienie prawa własności nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu mieści się w zakresie przedmiotowym pojęcia odpłatnego zbycia, jednak od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. nieruchomości do daty jej zbycia upłynęło pięć lat, więc czynność powyższa nie rodzi obowiązku podatkowego w postaci zapłaty podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 poz. 2032 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości i praw wymienionych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Zatem w przypadku zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi fakt, czy umowa zawarta z osobą trzecią, która w zamian za przeniesienie udziału w nieruchomości zwolniła Wnioskodawczynię z długu wynikającego z umowy kredytowej jest traktowana jako odpłatne zbycie nieruchomości, a w związku z tym, czy takie zdarzenie będzie generowało po stronie Wnioskodawczyni powstanie przychodu.

Należy zatem w tym miejscu wyjaśnić, że użyty w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy termin „odpłatne zbycie” oznacza każde przeniesienie prawa własności lub praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Termin ten obejmuje zatem szeroki zakres umów i pozostaje bez znaczenia, czy do odpłatnego zbycia dochodzi w drodze zniesienia współwłasności, działu spadku, umowy zamiany lub sprzedaży, czy też – jak to ma miejsce w omawianym przypadku – w drodze przeniesienia prawa własności udziału w nieruchomości w zamian za zwolnienie z obowiązku zwrotu długu. „Płatność” bowiem nie musi mieć charakteru pieniężnego w postaci konkretnego przepływu gotówkowego, może oznaczać także uzyskanie świadczenia wzajemnego w postaci zapłaty w naturze (otrzymanie w zamian innych rzeczy lub praw), działania, zaniechania lub znoszenia. Innymi słowy, pod pojęciem płatności nie należy rozumieć wyłącznie zapłaty w pieniądzu, płatnością może także być zwolnienie z długu, czy potrącenie wzajemnych, wymagalnych wierzytelności (zmniejszenie pasywów zbywcy).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni w zamian za przeniesienie na rzecz osoby trzeciej prawa własności do udziału w nieruchomości otrzymała świadczenie wzajemne polegające na zwolnieniu z ciążącego na niej długu. Innymi słowy, zbyła ona udział w przedmiotowej nieruchomości za zwolnienie z długu. Zwolnienie z długu miało więc w niniejszej sytuacji dla Wnioskodawczyni określoną wartość majątkową, gdyż w jego wyniku przestała być zobowiązana wobec swojego wierzyciela do zapłaty określonej kwoty pieniężnej.

Wobec powyższego uznać należy, że dla Wnioskodawczyni czynność przeniesienia prawa własności do udziału w nieruchomości celem zwolnienia się z obowiązku zapłaty długu hipotecznego na rzecz banku stanowi formę zbycia, bowiem wyczerpuje dyspozycję przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże dokonane w 2017 r. przeniesienie prawa własności do udziału w nieruchomości nabytej w 2011 r. nie stanowi źródła przychodu, bowiem upłynęło 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.