2018.04.20 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.16.2018.2.ES
z 20 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2018 r. (data wpływu 12 stycznia 2018 r.) uzupełniony pismem z dnia 19 marca 2018 r. (data wpływu 21 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

możliwości uznania przychodów Wnioskodawcy uzyskiwanych ze świadczenia usług doradczych na rzecz spółki za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz możliwości opodatkowania wynagrodzenia z tytułu świadczenia ww. usług 19 % podatkiem liniowym – jest prawidłowe,
w pozostałym zakresie - jest nieprawidłowe,

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania przychodów Wnioskodawcy uzyskiwanych ze świadczenia usług na rzecz spółki za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz możliwości opodatkowania wynagrodzenia z tytułu świadczenia ww. usług 19 % podatkiem liniowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako osoba prowadząca działalność gospodarczą podpisał w dniu 5 stycznia umowę o świadczenie usług ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, w której jest członkiem zarządu, ale w której nie posiada udziałów właścicielskich.

Przedmiotem umowy jest świadczenie usług polegających na prowadzeniu spraw i interesów spółki oraz doradztwie w obszarze technicznym i technologicznym.

W ramach umowy Wnioskodawca będzie również wytwarzał utwory autorskie i przekazywał autorskie prawa majątkowe.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 6 marca 2018 r. Nr 0014-KDIP3-1.4011.16.2018.1.ES Wnioskodawca doprecyzował, że:

Głównym zakresem Wnioskodawcy w prowadzeniu działalności gospodarczej jest wytwarzania oprogramowania komputerowego oraz usługi doradcze IT. Wnioskodawca współpracuje z wieloma firmami w zakresie prowadzonej działalności. Wnioskodawca wytwarza też np. oprogramowanie komputerowe (konkretnie gry komputerowe) na własny użytek. Współpraca z wymienioną we wniosku spółką jest tylko jedną z umów.
Wnioskodawca zawarł ze spółką dwie umowy:
1. o „prowadzenie spraw i interesów spółki”, której zakres został przedstawiony we wniosku z dnia 11 stycznia 2018 roku,
2. druga umowa dotyczy wyłącznie prawa do nabycia udziałów w innej spółce i nie jest w zakresie wniosku z dnia 11 stycznia 2018 r.
Udzielając odpowiedzi na pytanie „ Czy umowa o „prowadzenie spraw i interesów spółki” jest umową o zarządzanie, kontraktem menadżerskim czy też umową o podobnym charakterze?” Wnioskodawca wskazał, że jest to umowa „o podobnym charakterze”

W zakresie umowy o „prowadzenie spraw i interesów spółki” znajduje się zapis „kierowanie i bieżąca analiza Spółki” co odpowiada upoważnieniu do zawierania w imieniu spółki umów cywilnoprawnych, umów o pracę. Wnioskodawca jest jednocześnie powołanym członkiem zarządu spółki z reprezentacją jednoosobową co daje mu podobny zakres możliwości.

W wyniku zawarcia umowy Wnioskodawca działa imieniu firmy m.in. w przypadkach reprezentowania firmy:

„na konferencjach i wydarzeniach networkingowych”,

„kształtowania pozytywnego wizerunku spółki i jej dobrego imienia”,

które wynikają z zawartej przez Wnioskodawcę umowy z dnia 11 stycznia 2018 roku. W pozostałych przypadkach Wnioskodawca działa w imieniu własnym.

Wykonując umowę Wnioskodawca nie wykorzystuje infrastruktury i organizacji wewnętrznej spółki (nie zarządza infrastrukturą, personelem, całą organizacją i nie korzysta z niej w tym celu). Wnioskodawca korzysta z własnej infrastruktury, nie ma obowiązku wykonywania zleconych usług osobiście i w miejscu wskazanym przez spółkę.

Umowa przewiduje dla Wnioskodawcy stałe miesięczne wynagrodzenie za świadczenie usług na podstawie wystawionej faktury VAT. Dodatkowo umowa przewiduje wynagrodzenie zmienne uzależnione od wyników.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec spółki i osób trzecich zgodnie z odpowiednim zapisem w umowie.

Umowa zawarta w dniu 11 stycznia 2018 r. obejmuje również swoim zakresem świadczenie usług doradczych na rzecz spółki przez Wnioskodawcę.
W ramach zawartej umowy Wnioskodawca przekazuje spółce prawa autorskie, w przypadku kiedy w wyniku realizacji umowy powstanie utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W umowie nie ma wskazanej usługi, w ramach której może taki utwór powstać.

Z umowy jednocześnie wynika, że Wnioskodawca przenosi prawa do własności przemysłowej (patenty, wzory przemysłowe i inne prawa w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku) jeśli powstaną takie w wyniku świadczenia usługi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychód z takiej umowy można kwalifikować jako źródło z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz traktowania Wnioskodawcy jako podatnika opodatkowanego wedle art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie świadczył usługi osobiście lub zlecał osobom trzecim w sposób ciągły więc uważa, że przychód z umowy powinien być kwalifikowany jako źródło z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powinien on być traktowany jako podatnik opodatkowany wedle art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

możliwości uznania przychodów Wnioskodawcy uzyskiwanych ze świadczenia usług doradczych na rzecz spółki za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz możliwości opodatkowania wynagrodzenia z tytułu świadczenia ww. usług 19 % podatkiem liniowym – jest prawidłowe,
w pozostałym zakresie - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są:

działalność wykonywana osobiście,

pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 - 9.

Przy czym, w myśl art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Natomiast w myśl art. 13 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się między innymi przychody:

otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (art. 13 pkt 7 ustawy PIT),

uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy PIT (art. 13 pkt 9 ustawy PIT).

Mając powyższe na uwadze, przychody członka zarządu spółki w przypadku zawarcia umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktu menedżerskiego lub umowy o podobnym charakterze (w tym również umowy o świadczenie usług zarządzania zawartej na czas pełnienia funkcji członka zarządu), stanowią przychody zaliczone do źródła określonego w art. 13 pkt 7 ustawy PIT (stanowi o tym „wyłączenie” określone w art. 13 pkt 9 ustawy PIT).

Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze – przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej – nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy. Tym samym, przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednocześnie należy podkreślić, że pełniąc funkcję członka zarządu nie działa on we własnym imieniu, lecz w imieniu spółki, zatem prowadzona przez niego działalność w tym zakresie nie spełnia warunku określonego w art. 5a pkt 6 omawianej ustawy.

Nadmienić należy, że wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze - przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej - nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy. Tym samym przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Czynności zarządcze dotyczą określonej osoby, tym samym mogą być dokonywane bezpośrednio przez tę osobę. Jednocześnie, z uwagi na fakt, że w przypadku zawarcia umowy powierzającej zarząd przedsiębiorstwem występuje duża dowolność nazewnictwa, przepis art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy nie tylko przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie, kontraktu menedżerskiego, lecz wszelkich umów o podobnym charakterze, z których wynika, że podatnikowi, w drodze umowy cywilnoprawnej, zostało zlecone sprawowanie zarządu przedsiębiorstwem, spółką czy instytucją.

Istotą kontraktu menedżerskiego, czy umów o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umów o podobnym charakterze, zawieranych pomiędzy przedsiębiorcą zlecającym zarząd, a samodzielnym podmiotem - zarządcą jest zarządzanie przez ten ostatni podmiot tymże (cudzym) przedsiębiorstwem, na rzecz i w interesie przedsiębiorcy, na jego rachunek i ryzyko.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić zatem należy, iż przychody uzyskane przez Wnioskodawcę z tytułu usług o podobnym charakterze do umowy o zarządzanie lub kontraktu menadżerskiego świadczonych na rzecz spółki stosownie do zawartej umowy, zaliczyć należy do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, w związku z art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 tej ustawy.

Konsekwencją traktowania przychodów z tytułu świadczenia usług zarządzania jako przychodów z działalności wykonywanej osobiście jest opodatkowanie za pośrednictwem płatnika, na zasadach określonych w art. 41 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

O kwalifikacji wykonywanej działalności na gruncie prawa podatkowego do poszczególnego źródła przychodu decyduje rzeczywisty charakter wykonywanej działalności (faktyczny zakres świadczonych usług).

W przypadku kiedy Wnioskodawca w ramach usług doradztwa nie wykonywał i nie wykonuje żadnych czynności zarządzania oraz czynności o podobnym charakterze na rzecz spółki z o.o. odpowiadającym czynnościom wykonywanym w ramach stosunku pracy, a jedynie szereg czynności których istotą jest doradztwo i równocześnie nie są spełnione łącznie warunki określone w art. 5b ust. 1 ww. ustawy, wówczas przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę usług doradczych można zakwalifikować jako przychody z działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa podatkowego oraz opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że w przypadku gdy usługi doradcze świadczone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej nie odpowiadają czynnościom zarządzania wykonywanym w związku z pełnieniem funkcji członka zarządu w ramach stosunku pracy, to przychody te stanowią przychody z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z których dochody podlegają opodatkowaniu przez świadczącego te usługi według stawki liniowej, o której mowa w art. 30c ww. ustawy.

W myśl art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą odpowiedniemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o stosowaniu form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy mogą wybrać opodatkowanie pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach z art. 30c ww. ustawy. W tym przypadku, obowiązani są do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów, może złożyć oświadczenie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak, niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Z kolei, w myśl art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niemającej osobowości prawnej, przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Natomiast w przypadku przeniesienia praw autorskich wskazać należy, że stosownie do art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć takich jak np. „twórca”, „utwór”, zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 880, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 2 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażania (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

plastyczne;

fotograficzne;

lutnicze;

wzornictwa przemysłowego;

architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;

muzyczne i słowno-muzyczne;

sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

audiowizualne (w tym filmowe).

Ochroną objęty może być wyłącznie sposób wyrażenia; nie są objęte ochroną odkrycia, idee, procedury, metody i zasady działania oraz koncepcje matematyczne (art. 1 ust. 21 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną, a ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 3 i ust. 4 cytowanej ustawy).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy: prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast z przepisu art. 8 ust. 2 ww. ustawy wynika, że: domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Ponadto w rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.

Tut. Organ zauważa, że przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich albo rozporządzania tymi prawami występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki:

po pierwsze konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu,

po drugie zaś osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich albo rozporządzaniem nimi.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako osoba prowadząca działalność gospodarczą podpisał umowę o świadczenie usług ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, w której jest członkiem zarządu. Przedmiotem umowy jest świadczenie usług polegających na prowadzeniu spraw i interesów spółki oraz doradztwie w obszarze technicznym i technologicznym. W ramach umowy Wnioskodawca będzie również wytwarzał utwory autorskie i przekazywał autorskie prawa majątkowe.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że:

przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu czynności wykonywanych w ramach umowy o podobnym charakterze jak umowa o zarządzanie lub kontrakt menedżerski będą stanowić przychody ze źródła „działalność wykonywana osobiście”,

przychody z tytułu wytwarzania i przekazania autorskich praw majątkowych będą stanowiły przychód ze źródła jakim są prawa majątkowe.

Przychody z tych źródeł nie mogą być opodatkowane zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z tym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie uznano za nieprawidłowe.

Natomiast przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu usług doradztwa mogą stanowić przychód ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza oraz być opodatkowane według stawki liniowej, o której mowa w art. 30c ww. ustawy.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin