Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.94.2018.1.ENB
z 18 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2018 r. (data wpływu 26 lutego 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako instytucja kultury prowadzi różnorodną działalność artystyczną, w tym teatralną, kinową, edukacyjną i wystawienniczą. Wnioskodawca nie należy do podmiotów z kategorii środków masowego przekazu. Wnioskodawca zamierza przeprowadzać za pośrednictwem sieci Internet konkursy inne niż konkursy z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu. Wybór nagrodzonych uczestników może następować w drodze decyzji jury konkursu lub poprzez zastosowanie obiektywnego kryterium, np. najszybszego nadejścia poprawnej odpowiedzi. W ramach planowanych konkursów uczestnicy będą mieli możliwość wygrania nagród w postaci m.in. biletów wstępu na imprezy kulturalne organizowane przez Wnioskodawcę. Planowane konkursy stanowią element reklamy oraz promocji działalności Wnioskodawcy oraz mają na celu zachęcić mieszkańców miasta i województwa do brania udziału w przyszłych przedsięwzięciach artystycznych organizowanych przez Wnioskodawcę, a także wywoływać pozytywne skojarzenia z Wnioskodawcą. Wartość nagród nie będzie przekraczać 200 zł. Wniosek dotyczy wyłącznie przypadków, gdy nagroda w konkursie o wartości nie przekraczającej 200 zł wydawana jest osobom fizycznym, które łącznie spełniają następujące warunki: a) nie prowadzą działalności gospodarczej lub prowadzą działalność gospodarczą, lecz biorą udział w konkursie bez związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą oraz b) nie są pracownikami Wnioskodawcy, a także c) nie są osobami pozostającymi z Wnioskodawcą w stosunku cywilnoprawnym. Udział uczestników w konkursie nie spowoduje u tych uczestników konieczności ponoszenia jakichkolwiek kosztów związanych z ich udziałem, ani też uczestnicy nic będą dokonywali żadnych świadczeń ekwiwalentnych w zamian za otrzymanie nagrody. Wykonanie zadania konkursowego nie będzie kreować po stronie Wnioskodawcy żadnego bezpośredniego przysporzenia i nie będzie miało dla niego jakiejkolwiek wartości ekonomicznej, a tym bardziej takiej wartości, którą można byłoby traktować jako mający wymiar finansowy ekwiwalent wydawanego świadczenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym wydawane przez Wnioskodawcę nagrody o wartości nieprzekraczającej 200 zł w ramach konkursów innych, niż konkursy z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu podlegać będą zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym wydawane przez Wnioskodawcę nagrody o wartości nieprzekraczającej 200 zł w ramach konkursów innych, niż konkursy z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu podlegać będą zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Nagrody wydawane w konkursach należy zaliczyć do „przychodów z innych źródeł” w rozumieniu art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług — jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 2000 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Zdaniem Wnioskodawcy do nagród w konkursach planowanych przez Wnioskodawcę nie ma zastosowania zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy, ponieważ Wnioskodawca nie jest podmiotem należącym do kategorii mass mediów oraz organizowane konkursy nie będą konkursami z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa ani sportu.

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym zdarzeniu przyszłym zastosowanie znajdzie jednak art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem wolna od podatku dochodowego jest m.in. wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nic przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym. Aby przy przekazaniu świadczenia można było skorzystać z powyższego zwolnienia, spełnione powinny być następujące warunki: (i) świadczenie przekazywane jest nieodpłatnie, (ii) przekazanie świadczenia ma związek z promocją lub reklamą świadczeniodawcy, (iii) wartość świadczenia przekazywanego jednorazowo nie przekracza kwoty 200 zł, (iv) między świadczeniodawcą i obdarowanym nie istnieje stosunek cywilnoprawny lub umowa o pracę. Spełnienie przesłanek (iii) i (iv) jest bezdyskusyjne i wynika z opisu zdarzenia przyszłego.

Nagrody wydawane w konkursach stanowią nieodpłatne świadczenie. Udział uczestników w konkursie nie powoduje u nich konieczności ponoszenia jakichkolwiek kosztów, ani też uczestnicy nie dokonują żadnych świadczeń ekwiwalentnych w zamian za otrzymanie nagrody. Nie sposób bowiem uznać, iż sam fakt wzięcia udziału w danym konkursie już powoduje powstanie ekwiwalentnego wobec Wnioskodawcy świadczenia. Ponadto nie ulega wątpliwości, że wykonanie zadania konkursowego nie kreuje po stronie Wnioskodawcy żadnego bezpośredniego przysporzenia i nie ma dla niego jakiejkolwiek wartości ekonomicznej, a tym bardziej takiej wartości, którą można byłoby traktować jako mający wymiar finansowy ekwiwalent wydawanego świadczenia. Definicja nieodpłatnego świadczenia nie wyklucza tego, że otrzymujący świadczenie musi podjąć jakieś działania, aby świadczenie otrzymać. Istotne jest, aby w zamian za to świadczenie (kwalifikowane jako nieodpłatne) nie wykonywał żadnego świadczenia wzajemnego. Działanie - polegające na spełnieniu wymogów przewidzianych w regulaminie konkursu, które jest warunkiem otrzymania świadczenia (nagrody), nie ma charakteru świadczenia wzajemnego. Nie można zatem uznać stosunku pomiędzy organizatorem konkursu, a uczestnikiem za umowę wzajemną. W związku z tym świadczenie spełniane na rzecz uczestnika ma charakter świadczenia nieodpłatnego.

Nie można również uznać za prawidłowe stanowiska, że o braku nieodpłatności świadczenia w organizowanych przez Wnioskodawcę konkursach miałby przesądzać fakt, że nagrody wydawane w konkursach nie są wydawane wszystkim uczestnikom organizowanego przedsięwzięcia. To nie fakt wydawania nagród nie wszystkim uczestnikom konkursu, a okoliczność skierowania konkursów do szerokiego grona odbiorców przesądza o nieodpłatnym charakterze wydawanych nagród. Podobnie stwierdził WSA w Warszawie w wyroku z dnia 13 października 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 795/13 wywodząc, iż to, że gadżety reklamowe otrzymują osoby spełniające kryteria określone regulaminem promocji, nie zmienia faktu, iż sama promocja ma charakter powszechny i nieograniczony, jeżeli akcje promocyjno-reklamowe kierowane są do nieograniczonego kręgu odbiorców i mają one na celu zwiększenie popytu na towary oferowane pośrednio przez kontrahenta.

Nie ulega wątpliwości, że nagrody wydawane w konkursach mają związek z promocją i reklamą. Pojęcia "promocji" i "reklamy", zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa sądów administracyjnych, należy poszukiwać w znaczeniu potocznym, uznając nadrzędność gramatycznej wykładni prawa. Zgodnie z definicją zawartą w Wielkim Słowniku Wyrazów Obcych pod redakcją M. Bańko wyd. PWN. Warszawa 2005 r. "promocja" to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań; zaś słownikowo "reklama" to rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, w celu zwrócenia uwagi i zachęcenia do zakupu, ich wartości, miejscach i możliwościach nabycia. Z kolei według Uniwersalnego Słownika Języka Polskiego pod redakcją S. Dubisza (PWN. Warszawa 2003, t. 3, str. 894 i t. 4 str. 56) "promocja" to: działania zmierzające do spopularyzowania czegoś, mające ułatwić rozwój czegoś, upowszechnianie, propagowanie, ale także: działania zmierzające do zwiększenia popularności firmy i jej produktów, do zwiększenia sprzedaży jakiegoś towaru. Z kolei według tego samego źródła "reklama" to: działania polegające na zachęceniu potencjalnych klientów do zakupu określonych produktów i usług. Z brzmienia przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy wynika, że nieodpłatne świadczenie ma pozostawać w związku z promocją świadczeniodawcy.

Skoro, zatem nieodpłatne świadczenie otrzymane od świadczeniodawcy następuje w związku z jego promocją, to mając na uwadze słownikową definicję promocji należy uznać, iż ma to dotyczyć działalności (aktywności) świadczeniodawcy. Działania takie co do zasady skierowane są do potencjalnych odbiorców świadczeniodawcy, celem zachęcenia ich do nabycia oferowanych przez niego towarów i usług, ale również mogą być nakierowane na wsparcie określonych przedsięwzięć (por. wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2015 r. sygn. akt II FSK 1138/13).

Wszystkie działania związane z konkursami mają na celu promowanie działalności Wnioskodawcy i reklamowanie jego usług, a w efekcie zachęcanie uczestników konkursów do nabywania usług oraz powielanie dobrej o nich opinii wśród innych, potencjalnych nabywców. Rywalizacja, stanowiąca element konkursu, utrwala w pamięci adresata Wnioskodawcę jako usługodawcę i poszczególne oferowane usługi oraz powoduje kojarzenie Wnioskodawcy z nagrodą. Niewątpliwie zatem nagrody wydawane w konkursach mają związek z promocją i reklamą Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wskazuje, że analogiczne stanowisko w istotnie zbliżonym stanie faktycznym zaprezentował Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 5 lipca 2017 r. (sygn. akt I SA/Bk 488/17), gdzie wyraźnie wskazano, że nagrody wydawane uczestnikom konkursów, których wartość jednorazowo nie przekracza 200 zł, są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. l pkt 68a ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przychodami w myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania (art. 11 ust. 2 ustawy).

Na podstawie art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Stosownie natomiast do art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy źródłem przychodu są tzw. „inne źródła”.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użyte w ww. przepisie sformułowanie „w szczególności”, świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy i jednocześnie niekwalifikowane do żadnej z kategorii przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jako instytucja kultury prowadzi różnorodną działalność artystyczną, w tym teatralną, kinową, edukacyjną i wystawienniczą. Wnioskodawca nie należy do podmiotów z kategorii środków masowego przekazu. Wnioskodawca zamierza przeprowadzać za pośrednictwem sieci Internet konkursy inne niż konkursy z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu. Wybór nagrodzonych uczestników może następować w drodze decyzji jury konkursu lub poprzez zastosowanie obiektywnego kryterium, np. najszybszego nadejścia poprawnej odpowiedzi. W ramach planowanych konkursów uczestnicy będą mieli możliwość wygrania nagród w postaci m.in. biletów wstępu na imprezy kulturalne organizowane przez Wnioskodawcę. Planowane konkursy stanowią element reklamy oraz promocji działalności Wnioskodawcy oraz mają na celu zachęcić mieszkańców miasta i województwa do brania udziału w przyszłych przedsięwzięciach artystycznych organizowanych przez Wnioskodawcę, a także wywoływać pozytywne skojarzenia z Wnioskodawcą. Wartość nagród nie będzie przekraczać 200 zł. Wniosek dotyczy wyłącznie przypadków, gdy nagroda w konkursie o wartości nie przekraczającej 200 zł wydawana jest osobom fizycznym, które łącznie spełniają następujące warunki: a) nie prowadzą działalności gospodarczej lub prowadzą działalność gospodarczą, lecz biorą udział w konkursie bez związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą oraz b) nie są pracownikami Wnioskodawcy, a także c) nie są osobami pozostającymi z Wnioskodawcą w stosunku cywilnoprawnym. Udział uczestników w konkursie nie spowoduje u tych uczestników konieczności ponoszenia jakichkolwiek kosztów związanych z ich udziałem, ani też uczestnicy nic będą dokonywali żadnych świadczeń ekwiwalentnych w zamian za otrzymanie nagrody. Wykonanie zadania konkursowego nie będzie kreować po stronie Wnioskodawcy żadnego bezpośredniego przysporzenia i nie będzie miało dla niego jakiejkolwiek wartości ekonomicznej, a tym bardziej takiej wartości, którą można byłoby traktować jako mający wymiar finansowy ekwiwalent wydawanego świadczenia.

W sytuacji zatem, gdy Wnioskodawca przekaże zwycięzcom konkursów nagrody o wartości nie przekraczającej 200 zł, to osoby te uzyskają przychód z innych źródeł, określony w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 2000 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Zastosowanie powyższego zwolnienia mogłoby nastąpić tylko wówczas, gdyby organizatorem, jak i miejscem ogłoszenia konkursów były środki masowego przekazu. Natomiast jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego organizatorem konkursów jest Wnioskodawca, który nie jest instytucją zaliczaną do środków masowego przekazu, a same konkursy nie dotyczą dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu.

W świetle powyższego, w przedmiotowej sprawie wartość wydawanych przez Wnioskodawcę nagród nie będzie korzystała ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie natomiast do art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

Zatem dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia decydujące jest spełnienie łącznie wszystkich warunków określonych w powołanym zwolnieniu, tj.:

• świadczenie musi mieć charakter nieodpłatny, co oznacza, że otrzymanie świadczenia nie jest uzależnione od dokonania przez otrzymującego jakiejkolwiek czynności na rzecz świadczeniodawcy (brak zobowiązania wzajemnego), jak też, że świadczenie nie jest nagrodą za określone zachowanie/wykonanie danej czynności,
• świadczenie musi pozostawać w związku z promocją lub reklamą świadczeniodawcy,
• jednorazowa wartość tego świadczenia nie może przekraczać 200 zł,
• świadczenie nie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby związanej z nim stosunkiem cywilnoprawnym.

Podstawową przesłanką omawianego zwolnienia jest zatem otrzymanie od świadczeniodawcy nieodpłatnego świadczenia. Ponadto świadczenie to musi być otrzymywane w ramach promocji lub reklamy świadczeniodawcy.

Przedmiotowe zwolnienie w praktyce ma zastosowanie do nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych w ramach akcji promocyjno-reklamowych, w czasie których wręcza się drobne gadżety reklamowe i promocyjne (np. kalendarze, upominki i drobne prezenty), czy też wykonuje usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia. Przepisy ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN 2003). Zatem, należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.

W prawie podatkowym brak jest również definicji promocji i reklamy. Wskazać jednak należy, że na potrzeby prawa podatkowego pod pojęciem promocji rozumieć należy ogół czynności związanych z oddziaływaniem na klientów i potencjalnych nabywców polegających na dostarczaniu informacji, argumentacji, obietnic, a także zachęty, skłaniającej do nabywania oferowanych produktów i usług, jak również wytwarzających przychylną opinię o firmie.

Natomiast reklamę, w oparciu o definicje słownikowe można określić jako rozpowszechnianie informacji o towarach i usługach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, w celu zachęty do nabywania towarów i korzystania z określonych usług. Reklama jest to oddziaływanie na zewnątrz na nieokreślonego kontrahenta, jest skierowana i dostępna potencjalnie dla wszystkich, posiada zatem ogólny, anonimowy, powszechny, nieprywatny charakter.

Jednakże zasadą jest, że reklama i promocja są skierowane do faktycznych bądź potencjalnych odbiorców tych towarów lub usług w celu zachęcenia ich do dokonania zakupu. W niniejszej sprawie nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że wartość nagrody wydanej w organizowanym konkursie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W analizowanym zdarzeniu przyszłym wydanie nagrody następować będzie w związku z uczestnictwem podmiotów wskazanych we wniosku w konkursie, a wyłonienie zwycięzców będzie następowało w drodze decyzji jury lub poprzez zastosowanie obiektywnego kryterium. Z powyższego wynika zatem, że nagrody otrzymują jedynie zwycięzcy konkursu a nie wszyscy jego uczestnicy.

W konsekwencji nie można uznać za nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy wskazanych we wniosku nagród uzyskiwanych przez zwycięzców konkursów organizowanych przez Wnioskodawcę, pomimo, że wartość tych nagród nie przekroczy kwoty 200 zł. Przesądza o tym fakt, że nagroda nie będzie wydawana wszystkim uczestnikom przedsięwzięcia organizowanego przez Wnioskodawcę, a jej uzyskanie uzależnione będzie od wzięcia udziału w konkursie i osiągnięcia najlepszych rezultatów w rywalizacji. Podkreślenia wymaga, że skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia jest uwarunkowane tym, że wręczenie drobnych gadżetów reklamowych i promocyjnych nie może wiązać się z żadną inną czynnością wzajemną, jak też nie może być nagrodą za określone zachowanie/wykonanie danej czynności (w tym wygranie rywalizacji).

W przedmiotowej sprawie nagrody otrzymują jedynie zwycięzcy konkursów, w konsekwencji nie są wydawane wszystkim uczestnikom, lecz wyłącznie podmiotom, osiągającym podczas rywalizacji najlepsze rezultaty. W tym przypadku mamy zatem do czynienia ze wzajemnym zobowiązaniem obu stron do dokonywania pewnych czynności, co wyklucza możliwość zastosowania zwolnienia wynikającego ze wskazanego przepisu.

W konsekwencji uznać zatem należy, że nagrody o wartości nie przekraczającej jednorazowo kwoty 200 zł które będą wydawane w ramach wskazanych we wniosku konkursów na rzecz osób fizycznych nie będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić należy również, że ww. zwolnienie jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

Niezależnie od powyższego wyjaśnić również należy, że ustawodawca wyraźnie rozgranicza zarówno sposób opodatkowania nieodpłatnych świadczeń i nagród oraz wygranych w konkursach, jak też zwolnienia przedmiotowe mające zastosowanie do ww. kategorii świadczeń.

Nagrody i wygrane w konkursach zwolnione są na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 6a, 6b, 68 ustawy – co wynika wprost z tych przepisów, a także zostały wyraźnie wymienione jako opodatkowane w formie ryczałtu na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W rezultacie, biorąc pod uwagę racjonalność ustawodawcy, nie można uznać, iż świadczenie będące nagrodą lub wygraną w konkursie, do którego opodatkowania ma zastosowanie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy i odpowiednio art. 21 ust. 1 pkt 6a, 6b i 68, może jednocześnie korzystać ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to przepis odnosi się wyłącznie do nieodpłatnych świadczeń.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych we wniosku wyroków sądów administracyjnych, które zdaniem Wnioskodawcy przemawiają za słusznością przedstawionego stanowiska, podkreślić należy, że organ podatkowy dokonał ich analizy i jakkolwiek orzeczenia te kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, to jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym. Wskazane orzeczenia sądów zapadły w indywidualnych sprawach i w świetle art. 87 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. – Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.), nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa. Zauważyć również należy, że w obrocie prawnym są również orzeczenia sądów administracyjnych, które są tożsame z rozstrzygnięciem przedstawionym w niniejszej interpretacji indywidualnej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.