Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.171.2018.1.APO
z 13 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. m.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 stycznia 2018 r. (data wpływu 13 lutego 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy do podstawy kalkulacji kosztów kwalifikowanych można zaliczyć dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 7) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy do podstawy kalkulacji kosztów kwalifikowanych można zaliczyć dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również: Spółka”) jest producentem lodów, który posiada jedną z najnowocześniejszych fabryk lodów na świecie, wyspecjalizowaną w produkcji marek własnych. Wnioskodawca jest wiarygodnym i rzetelnym partnerem biznesowym charakteryzującym się korzystaniem z najwyższych standardów produkcyjnych, zaawansowanej technologii, dbałości o środowisko oraz posiadającym kompetentnych i wykwalifikowanych pracowników. W celu utrzymania wysokiej satysfakcji klientów oraz jakości oferowanych produktów, Wnioskodawca stale ulepsza wytwarzane przez niego produkty. Wnioskodawca jest wyspecjalizowanym producentem marek własnych. Zastosowanie w procesie produkcji zaawansowanych technologii i parku maszynowego pozwala Wnioskodawcy na wyprodukowanie każdego rodzaju lodów. Wnioskodawca wyspecjalizował się w produkcji marek własnych. Ostatnie lata przyniosły dynamiczny rozwój marki X, zdobywającej uznanie konsumentów dzięki znakomitemu stosunkowi jakości do ceny oraz nowatorskim opakowaniom. W portfolio firmy Wnioskodawca posiada także takie marki jak: A (lody familijne sektora premium z sosami) oraz J i B. Dodatkowo, Wnioskodawca dba o to, by na każdym opakowaniu produktów umieszczone były żywieniowo-fizjologiczne parametry produktu, informujące o jego właściwościach odżywczych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca poszukuje nowych rozwiązań, w tym m.in. poprzez prowadzenie działalności w zakresie badań i rozwoju. Wnioskodawca posiada rozbudowaną strukturę odpowiadającą za prowadzenie działań w powyższym zakresie.

Wnioskodawca współpracuje w zakresie prac badawczo-rozwojowych z Instytutem (…), który jest instytutem badawczym, działającym na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz.U. z 2010 r. Nr 96, poz. 618, z późn. zm.). Od tej instytucji Wnioskodawca kupuje badania, analizy, ekspertyzy w różnych dziedzinach i o różnym stopniu zaawansowania.

Wnioskodawca w zakresie prac badawczo-rozwojowych korzysta również z pomocy podmiotów niebędących podmiotami posiadającymi status instytutu badawczego działającego na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych. Jednym z takich podmiotów jest S sp. z o.o.

Wnioskodawca prowadzi prace badawczo-rozwojowe w zakresie możliwości zastosowania dostępnych materiałów i surowców w nowy innowacyjny sposób, który znacznie poprawia właściwości fizykochemiczne w porównaniu z podobnymi produktami produkowanymi przez firmy konkurencyjne (wprowadzanie nowych smaków - produktów, składu chemicznego, wprowadzanie nowych procesów produkcji, co wpływa na wiele różnych aspektów jak np. termin ważności, ograniczenie ilości cukru itp.). Wnioskodawca posiada dział Badań i Rozwoju, który jest w stanie zaprojektować każdy rodzaj lodów - lody na patyku, rożki, lody familijne o dowolnej gramaturze, rolady, kubki, sandwicze oraz lody gastronomiczne w kuwetach (dalej zwane „Lodami” lub „Produktami”). W związku z powyższym Wnioskodawca w ramach swoich struktur wyodrębnił organizacyjnie m.in. laboratorium zakładowe, którego zadaniem jest prowadzenie prac badawczo-rozwojowych.

Każdy z pracowników przydzielony do wykonywania prac badawczo-rozwojowych w opisie stanowiska pracy (karty stanowiskowe) ma wpisane m.in. zadania związane stricte z wykonywaniem tego rodzaju prac. U każdego z nich w części IV kart stanowiskowych, który dotyczy określenia „zakresu obowiązków”, przy określeniu jego „roli” oraz „zakresu obowiązków wynikających ze specyfiki stanowiska pracy” widnieją zapisy dotyczące prac badawczo-rozwojowych (wspomaganie i realizowanie procesów w dziale Badań i Rozwoju).

Wnioskodawca prowadzi również ewidencję godzin pracy prowadzoną dla każdego z pracowników, na podstawie której można wskazać ile w danym miesiącu dany pracownik poświęcił godzin na prace badawczo-rozwojowe.

Wnioskodawca dba o rozwój wiedzy pracowników przydzielonych do laboratorium, dlatego wysyła ich na seminaria i szkolenia oraz nabywa literaturę fachową związaną z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową (m.in. korzystanie z wydawnictw i serwisu Foodlex dostarczającego na bieżąco informacji z zakresu aktualnych wymagań prawa żywnościowego).

Opisana powyżej działalność Wnioskodawcy nie sprowadza się jedynie do wprowadzania nowych Produktów, lecz również do ulepszania i modyfikowania Lodów już istniejących, tak aby swoimi właściwościami nie odbiegały od produktów sprzedawanych przez firmy konkurencyjne.

Prace Badawczo-Rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę można określić posługując się następującym schematem:

1. zdobywanie i poszerzanie wiedzy z zakresu technologii i produkcji lodów, wyjazdy na szkolenia, seminaria, konferencje branżowe,
   
2. poszukiwanie nowych surowców i opakowań (przegląd rynku, wyjazdy na targi, kontakt z dostawcą, wyspecyfikowanie potrzeb, ściągnięcie próby, ocena surowca, audyt nowych dostawców, ściągnięcie surowca w ilości potrzebnej na próbę technologiczną i w kolejnym etapie ilości potrzebnej do przeprowadzenia próby produkcyjnej),
   
3. poszukiwanie nowych dostawców obecnie używanych surowców i opakowań (przegląd rynku, wyjazdy na targi, kontakty z dostawcą, wyspecyfikowanie potrzeb, ściągnięcie próby, ocena surowca, audyt nowych dostawców, ściągnięcie surowca w ilości potrzebnej na próbę technologiczną i w kolejnym etapie ilości potrzebnej do przeprowadzenia próby produkcyjnej),
   
4. poszukiwanie zamienników obecnie używanych surowców w celu opracowania produktów np. o niższej zawartości cukru, obniżonej zawartości nasyconych kwasów tłuszczowych, obniżonej kaloryczności (przegląd rynku, wyjazdy na targi, seminaria, konferencje, kontakt z dostawcą, wyspecyfikowanie potrzeb, ściągnięcie próby, ocena surowca, audyt nowych dostawców, ściągnięcie surowca w ilości potrzebnej na próbę technologiczną i w kolejnym etapie ilości potrzebnej do przeprowadzenia próby produkcyjnej),
   
5. ulepszanie i modernizacja receptur już istniejących,
   
6. opracowywanie receptur nowych produktów,
   
7. przeprowadzanie prób technologicznych na linii pilotażowej lub jeśli to konieczne na linii produkcyjnej, mające na celu otrzymanie prototypu nowego produktu,
   
8. przygotowanie specyfikacji i kalkulacji nowego produktu,
   
9. przeprowadzenie badań nowego produktu w tym organoleptyczne, fizykochemiczne, mikrobiologiczne,
   
10. przesłanie prototypu do oceny przez klienta,
    
11. modernizacja istniejących urządzeń lub zakup nowych umożliwiające wprowadzenie nowych produktów (seria pilotażowa),
    
12. opracowanie etykiety nowego produktu, wykonanie tłumaczeń na określone języki, ocena zgodności produktu i etykiety z obowiązującymi przepisami prawnymi,
    
13. przeprowadzanie prób produkcyjnych mające na celu sprawdzenie nowych rozwiązań w skali przemysłowej.
    
    

Należy zauważyć, że pewna część projektów badawczo-rozwojowych prowadzona przez Wnioskodawcę może zostać przerwana przed ich zakończeniem. Jest to wynikiem natrafienia na problemy natury naukowo-technicznej dyskwalifikujące dane projekty z dalszego etapu badań bądź wdrożenia.

Wszyscy pracownicy Wnioskodawcy wykonują prace na podstawie umowy o pracę w ramach wyżej opisanych działań badawczo-rozwojowych. Pracownicy, którzy są zatrudniani w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej również:

1. uczestniczą w szkoleniach i konferencjach mających na celu podniesienie ich umiejętności w zakresie prowadzonych prac,
2. wyjeżdżają na delegacje i wizyty studyjne do zakładów produkcyjnych, uczelni i innych laboratoriów,
3. wykonują prace administracyjne mające na celu np. ewidencjonowanie swojej pracy, rozliczenie wyjazdów służbowych, pisanie sprawozdań z działalności badawczej lub rozwojowej, obliczanie wskaźników oceniających innowacyjność opracowywanych projektów itp.
   
   

W związku z powyższym, Wnioskodawca ponosi koszty uczestnictwa w szkoleniach, konferencjach, wizytach studyjnych (w tym w razie zaistnienia takiej potrzeby koszty dojazdu na szkolenia, konferencje i wizyty studyjne, koszty noclegów i wyżywienia).

Poza kosztami związanymi z zatrudnieniem pracowników w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy, dużą część kosztów działalności badawczo-rozwojowej stanowią:

1. koszty zakupu materiałów i surowców niezbędnych do wyprodukowania serii pilotażowych bądź produkcji testowej;
2. nabywanie ekspertyz, opinii, usług doradczych oraz usług równorzędnych, a także nabycie wyników badań naukowych, świadczonych lub wykonywanych na podstawie umowy przez jednostkę naukową w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, oraz
3. dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
   
   

Wnioskodawcza oświadcza, że:

1. nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,
2. w związku z wprowadzeniem od 1 stycznia 2016 r. nowej regulacji w zakresie ulgi podatkowej na działalność badawczo-rozwojową oraz z jej nowelizacją z 1 stycznia 2017 r. Wnioskodawca zamierza skorzystać z tej ulgi w związku z prowadzoną przez siebie działalnością badawczo-rozwojową,
3. prace badawczo-rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę są wykonywane jedynie w wyodrębnionym laboratorium zakładowym,
4. w prowadzonej ewidencji rachunkowej na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343, z późn. zm., zwanej dalej: „ustawą CIT”), wyodrębnił i będzie w dalszym ciągu wyodrębniał koszty związane z działalnością badawczo-rozwojową.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy do podstawy kalkulacji kosztów kwalifikowanych można zaliczyć dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej? (pytanie oznaczone we wniosku nr 7)

Zdaniem Wnioskodawcy, w obecnie obowiązującym stanie prawnym, zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie natomiast z obecnie obowiązującym art. 18d ust. 3 ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

W myśl art. 18d ust. 1 ustawy CIT, który obowiązywał do 31 grudnia 2017 r., od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”.

Stosownie do obowiązującego do 31 grudnia 2017 r. art. 18d ust. 3 ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Tym samym, w oparciu o art. 18d ust. 3 ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym stanowiące koszty uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Ustawodawca wyłączył jednak z tej kategorii kosztów kwalifikowanych odpisy amortyzacyjne od będących środkami trwałymi:

1. w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2017 r.:
   
   1. samochodów osobowych,
   2. budowli,
   3. budynków,
   4. lokali będących odrębną własnością;
2. w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2018 r.
   
   1. samochodów osobowych, oraz
   2. lokali będących odrębną własnością.
   
   
   

Koszty amortyzacji mogą podlegać odliczeniu zgodnie z limitem wskazanym w art. 18d ust. 7 ustawy CIT.

Wnioskodawca do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej wykorzystuje (w tym także przed 1 stycznia 2016 r.) oprogramowanie oraz maszyny i urządzenia (w tym również komputery czy oprogramowanie niezbędne do realizacji działalności badawczo-rozwojowej, testowania nowych wyrobów czy badań właściwości fizyko-chemicznych, wózki do przechowywania prób lodów, maszynkę do lodów). Ponadto, Wnioskodawca wdrożył (w tym także przed 1 stycznia 2016 r.) innowacyjne na skalę przedsiębiorstwa maszyny i urządzenia celem zastosowania nowych technologii i modernizacji procesu produkcji. Urządzenia te są wykorzystywane przez dział badawczo-rozwojowy do realizacji działalności badawczo-rozwojowej. Od ww. środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawca dokonuje odpisów amortyzacyjnych. Ponadto, inną częścią działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy są projekty wprowadzania nowych technologii (np. wdrożenie nowych, innowacyjnych na skalę przedsiębiorstwa maszyn i urządzeń do produkcji innowacyjnych wyrobów, optymalizacja procesu w celu zmniejszenia odpadu oraz inne projekty mające za zadanie modernizacje procesu wytwórczego w każdej postaci), które znacznie poprawiają konkurencyjność Wnioskodawcy w porównaniu z innymi przedsiębiorstwami w tej branży.

Wszelkie projekty prowadzone przez Wnioskodawcę posiadają określone cele a po zakończeniu każdego projektu spisywane są wnioski z jego przebiegu. Tak prowadzona dokumentacja pozwala w sposób systematyczny zbierać, magazynować i dystrybuować nową wiedzę powstałą podczas prowadzenia projektu. Projekty prowadzone przez Wnioskodawcę są projektami prowadzonymi w sposób systematyczny.

Biorąc pod uwagę powyższe wskazać należy, że co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonywane od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, również w przypadku ich wcześniejszego nabycia czy też wdrożenia, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d ustawy CIT (zarówno w przypadku stanu prawnego obowiązującego przed 1 stycznia 2018 r., jak i od tej daty).

Natomiast, w związku z treścią art. 18d ust. 5 ustawy CIT, po ustaleniu wysokości kosztów kwalifikowanych odnośnie odpisów amortyzacyjnych należy wyłączyć tą ich cześć, która odpowiadać będzie wydatkom zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Od 1 stycznia 2018 r. przepis ten został zawężony również o te koszty, które nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Tym samym wskazać należy, że odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych uwzględniające oprócz kosztów wdrożenia wydatki na ich nabycie, należy zaliczyć do kosztów kwalifikowanych w pełnej wysokości stosownie do treści art. 18d ust. 3 ustawy CIT, a następnie dla ustalenia wysokości odliczenia na podstawie art. 18d ust. 5 ustawy CIT, należy wyłączyć tą ich cześć, która nie odpowiada wkładowi własnemu związanemu zarówno z ich wdrożeniem jak i nabyciem, bowiem obie kategorie tych wydatków wpływają na ich wartość początkową.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, można zaliczy do kosztów kwalifikowanych opisanych w art. 18d ust. 3 ustawy CIT, zarówno w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., jak również w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2017 r.:

1. odpisy amortyzacyjne dokonywane po 1 stycznia 2016 r. w związku z wdrożeniem nowych i innowacyjnych na skalę przedsiębiorstwa maszyn i urządzeń, także w przypadku, gdy ich wdrożenie miało miejsce przed 1 styczna 2016 r., a odpisy amortyzacyjne nadal są dokonywane, oraz
2. odpisy amortyzacyjne dokonywane po 1 stycznia 2016 r. w związku z zakupem maszyn i urządzeń oraz oprogramowania, które są wykorzystywane przez dział badawczo- rozwojowy w działalności badawczo-rozwojowej, także w przypadku gdy ich zakup miał miejsce przed 1 stycznia 2016 r., a odpisy amortyzacyjne nadal są dokonywane.
   
   

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają interpretacje indywidualne z 22 grudnia 2016 r. znak: 1462-IPPB5.4510.977.2016.2.MR oraz z 5 kwietnia 2017 r. znak: 1462-IPPB5.4510.82.2017.1.MR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 z późn. zm., dalej: „updop”).

Art. 15 ust. 1 updop, stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika podlega indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Jednocześnie, art. 16 ust. 1 ustawy, zawiera zamknięty katalog wydatków, których podatnik nie może zaliczyć do kosztów pomniejszających przychody nawet wówczas, gdy mają one związek z prowadzoną przez niego działalnością i zostały poniesione w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W myśl art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 16a–16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

• budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
• maszyny, urządzenia i środki transportu,
• inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Na mocy ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r., poz. 2175) oraz ustawy z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej (Dz.U. z 2017 r., poz. 2201), z 1 stycznia 2018 r. zostały wprowadzone zmiany, które odnoszą się do tzw. ulgi badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 updop, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Ustawodawca w art. 18d ust. 2 updop, wymienia rodzaje kosztów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową uznawane za koszty kwalifikowane. W konsekwencji, aby wspomniane odliczenie mogło mieć zastosowanie, koszty uzyskania przychodów muszą być poniesione przez Wnioskodawcę na działalność badawczo-rozwojową oraz stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 updop.

Zgodnie z art. 18d ust. 3 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Jednocześnie, w art. 18d ust. 4 updop, ustawodawca dokonał zastrzeżenia, że koszty kwalifikowane ponoszone w ramach badań podstawowych podlegają odliczeniu wyłącznie pod warunkiem, że badania te są prowadzone z jednostką naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki.

W art. 18d ust. 5 updop, ustawodawca wskazał, że koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Stosownie do art. 18d ust. 6 updop, podatnikowi, który w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia.

Zgodnie z art. 18d ust. 7 updop, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej- 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a,
2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5,
3. w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.
   
   

Natomiast, w myśl art. 18d ust. 8 updop, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku, gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
   
2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,
   
3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 updop;
   
4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop,
   
5. podatnik, który w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, odliczał jedynie koszty kwalifikowane, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia,
   
6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
   
7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
   
8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,
   
9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
   
   
   

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej wykorzystuje oprogramowanie oraz maszyny i urządzenia, w tym również komputery i oprogramowanie niezbędne do realizacji działalności badawczo-rozwojowej, testowania nowych wyrobów czy badań właściwości fizyko-chemicznych, wózki do przechowywania prób lodów, maszynkę do lodów. Ponadto, Wnioskodawca wdrożył (w tym także przed 1 stycznia 2016 r.) innowacyjne na skalę przedsiębiorstwa maszyny i urządzenia celem zastosowania nowych technologii i modernizacji procesu produkcji. Urządzenia te są wykorzystywane przez dział badawczo-rozwojowy do realizacji działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego a także przedstawiony opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 updop, w ramach limitów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowe, w tym zakupionych/wdrożonych przed 1 stycznia 2016 r.

Należy również wskazać, że zarówno w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2017 r. jak i od 1 stycznia 2018 r., brzmienie art. 18d ust. 3 w części dot. wyłączeń zaliczenia do kategorii kosztów kwalifikowanych nie uległo zmianie.

Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.