Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.59.2018.1.RD
z 29 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2018 r. (data wpływu 1 lutego 2018 r.), uzupełnionym w dniu 12 lutego 2018 r. (data wpływu 20 lutego 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokonania korekty rozliczenia podatkowego w związku z niezastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokonania korekty rozliczenia podatkowego w związku z niezastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 9 lutego 2018 r., złożonym w dniu 12 lutego 2018 r. (data wpływu 20 lutego 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sprecyzowany w uzupełnieniu):

Wnioskodawca, (dalej: „Spółka”) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”).

Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest m.in. sprzedaż hurtowa metali i rud metali.

W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje sprzedaży towarów ujętych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT stosując do zawieranych transakcji mechanizm odwrotnego obciążenia w VAT. Wskazane transakcje są dokumentowane fakturami. Spółka przed dokonaniem dostawy towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT zawsze sprawdza status podatnika tj. czy dany podmiot jest czynnym podatnikiem VAT, czy też dany podmiot korzysta ze zwolnienia podmiotowego. Spółka dokonuje weryfikacji statusu VAT kontrahentów w wyszukiwarce Ministerstwa Finansów: https://ppuslugi.mf.gov.pl/_/.W przypadku, gdy podmiot nie jest zarejestrowany, jako czynny podatnik VAT, spółka wystawia fakturę z należnym podatkiem VAT tj. bez stosowania procedury odwrotnego obciążenia.

W przeszłości podjęto współpracę z kontrahentem, który na dzień podpisania umowy nie był zarejestrowanym podatnikiem VAT. Informacja ta została przekazana przez kontrahenta. Informacja taka widniała również w wyszukiwarce Ministerstwa Finansów. Spółka dokonała na rzecz kontrahenta dostaw w miesiącu czerwcu, sierpniu, wrześniu i październiku. W dniu 29 grudnia 2017 r. kontrahent dostarczył zaświadczenie informujące, że Urząd Skarbowy zarejestrował go, jako czynnego podatnika VAT z datą wsteczną z dniem 1 stycznia 2017. Zaświadczenie zostało wydane w dniu 18 grudnia 2017 r. przez Naczelnika Urzędu Skarbowego.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy powinien dokonać korekt za okresy: czerwiec, sierpień, wrzesień i październik z uwagi na to, że zaświadczenie o tym, że kontrahent jest czynnym podatnikiem podatku VAT zostało wydane w dniu 18 grudnia 2017 r. Natomiast w momencie dokonania dostawy towarów na rzecz kontrahenta kontrahent nie był czynnym podatnikiem VAT tj. nie widniał w bazie Urzędów Skarbowych jako czynny podatnik VAT. Dostawa towarów będących przedmiotem zapytania nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy lub art. 122 ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka powinna dokonać korekty faktur wystawionych w czerwcu, sierpniu, wrześniu i październiku 2017?
2. Jeżeli Spółka powinna dokonać korekt faktur, Spółka prosi o potwierdzenie okresu ujęcia korekty podatku należnego.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

• dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
  

• nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
  

• dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.
  
  
  

Zgodnie z powyższym art. 17 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT.

Należy wskazać, iż status podatnika VAT jest kategorią obiektywną, niezależną od wynikających ze szczególnych przepisów obowiązków rejestracyjnych. Tak więc wszelkie prawa i obowiązki przynależą podatnikowi, nie od momentu formalnej rejestracji, ale od faktycznego momentu podjęcia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Analizując powyższe przepisy i odnosząc je do przedstawionego stanu faktycznego, nabywca w momencie dokonania dostawy nie był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, ale działał w charakterze podatnika, co potwierdził Urząd Skarbowy wydając stosowane zaświadczenie.

Spółka jest więc zobowiązana do wystawienia korekt faktur VAT zmniejszających podatek należny VAT za okresy w których dokonano dostawy na rzecz kontrahenta tj. czerwiec, sierpień, wrzesień i październik 2017 r.

Jeżeli Spółka będzie miała obowiązek dokonania korekt podatku należnego, Spółka ma wątpliwości w którym okresie powinno nastąpić obniżenie podatku należnego.

Podstawa opodatkowania zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT jest wszystko, co stanowi zapłatę, która dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. W przypadku rozliczania dostaw na zasadzie odwrotnego obciążenia stosuje się zasady ogólne ustalania podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, w przypadku udzielenia po dokonaniu sprzedaży upustów i obniżek cen, zwrotu towarów, obniżenia podstawy opodatkowania w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę.

Przepis ten stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29a ust. 14 ustawy o VAT).

Według Spółki, nie ma zastosowania art. 29a ust. 13 i 14 ustawy o VAT, ponieważ w fakturach rozliczanych w ramach odwrotnego obciążenia nie wykazuje się kwoty VAT. Nie można też mówić o zmniejszeniu podstawy opodatkowania z powodu pomyłki, ponieważ nie nastąpiło obniżenie obrotu z tytułu dokonanej sprzedaży. Wartość netto sprzedaży pozostaje taka sama. Jedynie inny podmiot jest zobowiązany do odprowadzenia podatku należnego z tego tytułu.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy o VAT, fakturę korygującą powinien wystawić podatnik, gdy po wystawieniu faktury zaistnieje jedna z następujących sytuacji:

• udzielona zostanie obniżka ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1, udzielony zostanie opust i obniżka cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
• dokonany zostanie podatnikowi zwrot towarów i opakowań, dokonany zostanie zwrot nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
• podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.
  
  

W zakresie dokonywania korekt w podobnej do przedstawionej przez Wnioskodawcę sytuacji wypowiedziało się Ministerstwo Finansów w broszurze Informacyjnej „Zmiany w zakresie mechanizmu odwróconego obciążenia VAT”, w której Ministerstwo Finansów wskazuje, iż korekta rozliczenia podatku od transakcji, której przedmiotem są towary objęte odwróconym obciążeniem, dokonanego w sposób nieprawidłowy w wyniku błędu lub pomyłki winna być dokonana „wstecz”, co oznacza, że podatek należny od takiej transakcji powinien zostać rozliczony w miesiącu w którym powstał obowiązek podatkowy (w miesiącu, w którym dokonana została dostawa towarów).”

Zgodnie z ww. broszurą informacyjną, jeżeli dopiero po dokonaniu transakcji na zasadach ogólnych nabywca zgłosił, że działał w charakterze podatnika, sprzedawca powinien:

• upewnić się co do statusu podatkowego nabywcy np. wykorzystując bazę podatników on-line lub w drodze procedury potwierdzenia tego statusu przez naczelnika urzędu skarbowego (art. 96 ust. 13 ustawy o VAT),
  

• skorygować dokonane rozliczenie - konieczność realizacji transakcji na zasadzie odwróconego obciążenia w przypadku, gdy nabywca jest podatnikiem VAT czynnym.
  

• wystawić fakturę na zasadach przewidzianych art. 106a - 106n ustawy o VAT,
  

• zwrócić nabywcy uiszczony podatek VAT.
  
  

Zatem zgodnie z powyższym korekty faktur zmniejszające podatek należny powinny zostać ujęte w okresach, w których nastąpiła faktyczna dostawa towarów tj. czerwcu, sierpniu, wrześniu i październiku 2017 r., z uwagi na to, że kontrahent Spółki działał w tych okresach w charakterze podatnika VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.
   
   

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8 usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Powyższe regulacje wprowadzają mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku należnego na podatnika, na rzecz którego dokonywana jest dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT. Zgodnie z ww. przepisami, w przypadku gdy zarówno dostawcą jak i nabywcą towaru jest podatnik podatku VAT, przedmiotem dostawy jest towar wymieniony w załączniku nr 11 do ustawy o VAT a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122 ustawy transakcję opodatkowuje nabywający towar.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

W tym miejscu należy odwołać się do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Dane, które powinna zawierać faktura, zostały wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy, gdzie w punktach 12 – 14 wymieniono:

• stawkę podatku (pkt 12),
  

• sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku (pkt 13),
  

• kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (pkt 14),
  

a ponadto, w pkt 18 wskazano, że w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Z kolei, zgodnie z art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy faktura nie zawiera, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca – danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Zatem w sytuacji gdy podatnikiem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy jest nabywca towarów, wówczas podatnik dokonujący dostaw wystawia na rzecz tego nabywcy fakturę, która nie uwzględnia stawki i kwoty podatku oraz sumy sprzedaży netto natomiast opatrzoną adnotacją „odwrotne obciążenie”.

W przypadku gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury - podatnik wystawia fakturę korygującą (art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy).

Jeżeli więc faktura dokumentująca zdarzenie gospodarcze zawiera pomyłki lub zdarzenie, które faktura ta dokumentowała, uległo zmianie, to powinna zostać skorygowana w ten sposób, aby odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję między określonymi podmiotami.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje sprzedaży towarów ujętych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT stosując do zawieranych transakcji mechanizm odwrotnego obciążenia w VAT. Spółka przed dokonaniem dostawy towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT zawsze sprawdza status podatnika tj. czy dany podmiot jest czynnym podatnikiem VAT, czy też dany podmiot korzysta ze zwolnienia podmiotowego. W przypadku, gdy podmiot nie jest zarejestrowany, jako czynny podatnik VAT, spółka wystawia fakturę z należnym podatkiem VAT tj. bez stosowania procedury odwrotnego obciążenia. W przeszłości podjęto współpracę z kontrahentem, który na dzień podpisania umowy nie był zarejestrowanym podatnikiem VAT. Informacja ta została przekazana przez kontrahenta. Informacja taka widniała również w wyszukiwarce Ministerstwa Finansów. Spółka dokonała na rzecz kontrahenta dostaw w miesiącu czerwcu, sierpniu, wrześniu i październiku. W dniu 29 grudnia 2017 r. kontrahent dostarczył zaświadczenie informujące, że Urząd Skarbowy zarejestrował go, jako czynnego podatnika VAT z datą wsteczną z dniem 1 stycznia 2017. Zaświadczenie zostało wydane w dniu 18 grudnia 2017 r. przez Naczelnika Urzędu Skarbowego.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy powinien dokonać korekt za okresy: czerwiec, sierpień, wrzesień i październik z uwagi na to, że zaświadczenie o tym, że kontrahent jest czynnym podatnikiem podatku VAT zostało wydane w dniu 18 grudnia 2017 r., natomiast w momencie dokonania dostawy towarów na rzecz kontrahenta kontrahent nie był czynnym podatnikiem VAT tj. nie widniał w bazie jako czynny podatnik VAT.

Odnosząc się do niniejszej kwestii wskazać należy, że dla uznania nabywcy za podatnika na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy przy nabywaniu towarów z załącznika nr 11 do ustawy - wprowadzono wymóg aby zarówno dostawca jak i nabywca był czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT a dostawa nie była objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122 ustawy. Jeśli zatem towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy dostarcza czynny podatnik VAT oraz nabywcą jest zarejestrowany czynny podatnik VAT przy spełnieniu przesłanki że dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122 ustawy to nabywca tych towarów jest podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego. Transakcja taka w myśl art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy podlega mechanizmowi odwrotnego obciążenia i faktura wystawiona przez dostawcę nie powinna zawierać m.in. stawki i kwoty podatku, powinna natomiast zawierać zapis odwrotne obciążenie.

W sytuacji kiedy Wnioskodawca dokonywał dostawy towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy jako zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT na rzecz nabywcy który nie był zarejestrowany jako podatnik o którym mowa w art. 15 ustawy, nie była spełniona przesłanka o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy i w takim przypadku nie znajdował zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy. W związku z tym nabywca nie był podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego i słusznie Wnioskodawca w takim przypadku wystawił fakturę zawierającą podatek VAT. Jednak w sytuacji gdy nabywca dokonał rejestracji jako podatnik podatku od towarów i usług a Naczelnik Urzędu Skarbowego zarejestrował nabywcę z datą wsteczną z dniem 1 stycznia 2017 r., to transakcja dokonana w czerwcu, sierpniu, wrześniu i październiku 2017 r, która nie była objęta zwolnieniem o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122 ustawy powinna podlegać mechanizmowi odwrotnego obciążenia zaś nabywca stał się podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego.

Biorąc pod uwagę wskazane okoliczności sprawy, należy stwierdzić, że w związku z dokonaniem przez nabywcę rejestracji z datą wsteczną z dniem 1 stycznia 2017 r. spełnione zostały wszystkie przesłanki o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy tj. Wnioskodawca i nabywca byli czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT a dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy nie była objęta zwolnieniem o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 i art. 122 ustawy. Transakcja dokonana w czerwcu, sierpniu, wrześniu i październiku 2017 r. powinna zostać rozliczona w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia i nie powinna zostać wykazywana stawka ani kwota podatku należnego na fakturze wystawionej przez Wnioskodawcę. Zatem w sytuacji gdy Wnioskodawca w wystawionej przez siebie fakturze wykazał podatek należny do dostawy która spełnia warunki uznania jej za transakcję podlegającą mechanizmowi odwrotnego obciążenia tym samym zaistniały okoliczności o których mowa w art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy, z których wynika obowiązek Wnioskodawcy do skorygowania nienależnie wykazanej kwoty podatku od towarów i usług. Wnioskodawca powinien zatem wystawić faktury korygujące do faktur pierwotnych.

Ponadto odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy zauważyć, że zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15 są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Przepisy ustawy nie zawierają generalnej reguły dotyczącej korekt deklaracji ani przesłanek takiej korekty ani sposobu jej dokonywania. Obowiązek dokonania korekty deklaracji wiąże się ściśle z wystawieniem faktury korygującej, w związku z czym okoliczności związane z korektą faktury powinny znaleźć odzwierciedlenie w złożonej deklaracji. Zatem w sytuacji gdy Wnioskodawca wystawi fakturę korygującą powinien również skorygować deklarację VAT, w której nieprawidłowo wykazano kwotę podatku należnego, wykazując jednocześnie przedmiotową dostawę w pozycji deklaracji VAT-7 dedykowanej dostawie towarów oraz świadczeniu usług, dla których podatnikiem jest nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 lub 8 ustawy.

Jak wynika z art. 29a ust. 13 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29a ust. 14 ustawy).

Analiza powołanych przepisów prawa oraz przedstawionych okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do transakcji gdzie błędnie wystawiono fakturę zawierającą kwotę podatku VAT w sytuacji gdy transakcja powinna być rozliczana w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia powołany art. 29a ust. 13 oraz ust. 14 ustawy nie znajduje zastosowania. Zatem dla dokonania korekty rozliczenia podatku od towarów i usług nie jest wymagane posiadanie przez Wnioskodawcę potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę towarów.

Tym samym należy zgodzić się z Wnioskodawcą że do faktur dokumentujących transakcję w czerwcu, sierpniu, wrześniu i październiku 2017 r. Spółka powinna wystawić faktury korygujące zmniejszające nienależnie wykazaną kwotę podatku należnego, gdyż dostawy powinny być rozliczane w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia. Jednocześnie korekty te powinny być rozliczone w okresie w którym pierwotnie błędnie rozliczano transakcję tj. w czerwcu, sierpniu, wrześniu i październiku 2017 r.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 i 2 należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   
   

Tut. Organ informuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm. ) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.