Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4015.36.2018.2.BJ
z 14 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 13 lutego 2018 r. (data wpływu – 23 lutego 2018 r.), uzupełnionym 10 marca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku po matce i bracie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku po matce i bracie.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 05 marca 2018 r. znak: 0111-KDIB4.4015.36.2018.1.BJ wezwano o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 10 marca 2018 r. (uiszczenie opłaty).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2009 r. zmarła matka Wnioskodawczyni Z. R., natomiast 09 listopada 2013 r. zmarł brat Wnioskodawczyni Z. S. W przypadku spadków po obu wskazanych osobach nie były przez Wnioskodawczynię składane oświadczenia w zakresie przyjęcia lub odrzucenia spadku w terminie 6 miesięcy od dowiedzenia o powołaniu do dziedziczenia, o którym mowa w art. 1115 § 1 (winno być art. 1015 § 1) ustawy Kodeks cywilny. We wskazanym terminie 6 miesięcy nie zostało także wszczęte żadne postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nabycia spadku ani po Z. R., ani po Z. S. Niezłożenie żadnego oświadczenia miało ten skutek, że zgodnie z art. 1115 § 2 (winno być art. 1015 § 2) ustawy Kodeks cywilny, w brzmieniu obowiązującym przed 23.01.2014 r., nastąpiło przyjęcie spadku wprost po Z. R. oraz przyjęcie spadku wprost po Z. S. Dopiero 26 kwietnia 2017 r. przed notariuszem sporządzone zostały akty poświadczenia dziedziczenia po Z. R. i po Z. S. stwierdzające nabycie spadku po tych osobach przez poszczególnych spadkobierców, w tym przez Wnioskodawczynię. Następnie 02 czerwca 2017 r., działając przez pełnomocnika, zgodnie z treścią art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, Wnioskodawczyni złożyła do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w B. zgłoszenie na druku SD-Z2 o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych w drodze dziedziczenia po Z. R. i po Z. S. Zgłoszenie nastąpiło z zachowaniem terminu 6-miesięcy od daty zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia, określonego w art. 4 ust. 1a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym zgłoszenie nabycia rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia wywołuje skutek, o którym mowa w art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn w postaci zwolnienia takiego nabycia od podatku od spadków i darowizn pomimo, że sporządzenie i zarejestrowanie aktu poświadczenia dziedziczenia nastąpiło po upływie 6-miesięcznego terminu na złożenie oświadczenia w przedmiocie przyjęcia lub odrzucenia spadku, o którym stanowi art. 1115 § 1 (winno być art. 1015 § 1) ustawy Kodeks cywilny?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przepis art. 4a ust. 1 pkt 1 w zw. z ust. 1a ustawy o podatku od spadków i darowizn nie rozróżnia sytuacji podatnika, który składa oświadczenie w przedmiocie przyjęcia spadku z zachowaniem terminu 6 miesięcy od dowiedzenia się o tytule swego powołania do dziedziczenia, o którym mowa w art. 1115 § 1 (winno być art. 1015 § 1) ustawy Kodeks cywilny i podatnika, który przyjmuje spadek wprost (zgodnie z brzmieniem art. 1115 § 2 (winno być art. 1015 § 2) ustawy Kodeks cywilny sprzed 23.01.2014 r.) bądź z dobrodziejstwem inwentarza (zgodnie z brzmieniem art. 1115 § 2 (winno być art. 1015 § 2) ustawy Kodeks cywilny obowiązującym od 23.01.2014 r.) na skutek swojego milczenia.

Wnioskodawczyni wskazała, iż na gruncie regulacji zwolnienia podatkowego z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie jest prawnie relewantne w jakiej formie następuje przyjęcie spadku, tj. czy na skutek wyraźnego oświadczenia spadkobiercy – podatnika czy też wskutek jego milczenia. Znaczenie ma natomiast sam fakt nabycia spadku, z którym przepis art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn wiąże powstanie obowiązku podatkowego. Do nabycia spadku dochodzi już w chwili otwarcia spadku czyli z chwilą śmierci spadkodawcy (art. 924 oraz art. 925 ustawy Kodeks cywilny). Stwierdzenie nabycia spadku czy to w drodze orzeczenia sądu czy też na podstawie zarejestrowanego aktu poświadczenia dziedziczenia, połączone z ewentualnym oświadczeniem spadkodawcy o przyjęciu spadku (wprost, względnie z dobrodziejstwem inwentarza) ma charakter wtórny i potwierdza wcześniejsze nabycie spadku z chwilą śmierci spadkodawcy oraz ma jedynie ten skutek, że oznacza nabycie prawa do rozporządzania spadkiem.

Przepis art. 4a ust. 1 pkt 1 oraz art. 4a ust. 1a ustawy o podatku od spadków i darowizn określając termin zgłoszenia nabycia rzeczy lub praw w drodze dziedziczenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego wiążą początek tego terminu z chwilą, w której spadkobierca – podatnik uzyskuje formalne potwierdzenie swojego dziedziczenia i prawo do dysponowania spadkiem, nie zaś z chwilą z reguły wcześniejszą, czyli z nabyciem spadku, tj. z chwilą śmierci spadkodawcy. Z tych względów, w przypadku gdy źródłem obowiązku podatkowego jest dziedziczenie, ustawodawca w zakresie określenia początku biegu 6-miesiecznego terminu na dokonanie zgłoszenia celowo nie odsyła w art. 4a ust. 1 pkt 1 oraz w art. 4a ust. 1a ustawy o podatku od spadków i darowizn do przepisu art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy lecz pomija ten przepis i początek biegu terminu określa w sposób szczególny nie łącząc go z nabyciem spadku, a ze stwierdzeniem tego faktu poprzez uprawomocnienie się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku lub zarejestrowanie aktu poświadczenia dziedziczenia; inaczej niż ma to miejsce w przypadku innych niż dziedziczenie zdarzeń powodujących obowiązek podatkowy, w których to sytuacjach ustawodawca w art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn odsyła wprost do regulacji zawartej w art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7, 8 oraz ust. 2 ustawy.

Konkludując, Wnioskodawczyni jest zdania, że zgłoszenie nabycia rzeczy lub praw w drodze dziedziczenia po Z. R. i po Z. S., dokonane wobec Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w B. w dniu 2 czerwca 2017 r. doprowadziło do zwolnienia Wnioskodawczyni od podatku od spadków i darowizn, nawet jeżeli akty poświadczenia dziedziczenia z 26 kwietnia 2017 r. po Z. R. i po Z. S. zostały sporządzone i zarejestrowane po upływie 6-miesięcznego terminu do złożenia oświadczenia o przyjęciu bądź odrzuceniu spadku, liczonego od daty dowiedzenia się przez spadkobiercę o powołaniu do spadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2009 r., Nr 93, poz. 768, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. dziedziczenia (spadku).

Spadek jest instytucją regulowaną przepisami zawartymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459, ze zm.). W myśl art. 922 § 1 tej ustawy prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. Zgodnie z art. 924 ww. ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast stosownie do przepisu art. 925 tej ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Natomiast zgodnie z art. 1012 Kodeksu cywilnego spadkobierca może bądź przyjąć spadek bez ograniczenia odpowiedzialności za długi (przyjęcie proste), bądź przyjąć spadek z ograniczeniem tej odpowiedzialności (przyjęcie z dobrodziejstwem inwentarza), bądź też spadek odrzucić.

Stosownie do art. 1015 § 1 Kodeksu cywilnego oświadczenie o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku może być złożone w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swego powołania. W myśl art. 1015 § 2 Kodeksu cywilnego brak oświadczenia spadkobiercy w terminie określonym w § 1 jest jednoznaczny z przyjęciem spadku z dobrodziejstwem inwentarza (bądź z prostym przyjęciem spadku – w brzmieniu artykułu obowiązującym do 23 stycznia 2014 r.).

Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych (...).

W przypadku nabycia majątku spadkodawcy w drodze dziedziczenia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku – art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4 tej ustawy – jeżeli nabycie nie zgłoszone do opodatkowania, stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; (…).

Z treści wniosku wynika, że w 2009 r. zmarła matka Wnioskodawczyni, natomiast 09 listopada 2013 r. zmarł brat Wnioskodawczyni. W przypadku spadków po obu wskazanych osobach nie były przez Wnioskodawczynię składane oświadczenia w zakresie przyjęcia lub odrzucenia spadku w terminie 6 miesięcy od dowiedzenia o powołaniu do dziedziczenia, o którym mowa w art. 1015 § 1 ustawy Kodeks cywilny. We wskazanym terminie 6 miesięcy nie zostało także wszczęte żadne postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nabycia spadku ani po matce, ani po bracie. Dopiero 26 kwietnia 2017 r. przed notariuszem sporządzone zostały akty poświadczenia dziedziczenia stwierdzające nabycie spadku po ww. osobach przez poszczególnych spadkobierców, w tym przez Wnioskodawczynię. Następnie 02 czerwca 2017 r. Wnioskodawczyni, zgodnie z treścią art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, złożyła do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w B. zgłoszenie na druku SD-Z2 o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych w drodze dziedziczenia po matce i po bracie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w 2009 r. nabyła spadek po matce, a w 2013 r. spadek po bracie. To, że w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym Wnioskodawczyni dowiedziała się o tytule swego powołania nie złożyła oświadczenia o przyjęciu spadku nie ma wpływu na określenie momentu jego nabycia. Data złożenia oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku nie ma wpływu na określenie momentu nabycia spadku. Istotnym dla ustalenia tego momentu jest bowiem dzień śmierci spadkodawcy. Kwestię daty nabycia spadku regulują przywołane powyżej przepisy art. 924 i art. 925 Kodeksu cywilnego. Nabycie spadku następuje z mocy samego prawa z chwilą jego otwarcia, tj. z chwilą śmierci spadkodawcy. Sporządzone akty poświadczenia dziedziczenia jedynie potwierdzają ten fakt.

Zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

W myśl art. 4a ust. 1a ww. ustawy, jeżeli dokumentem potwierdzającym nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych jest akt poświadczenia dziedziczenia lub europejskie poświadczenie spadkowe, termin 6 miesięcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, do zgłoszenia tego nabycia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego liczy się od dnia zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia lub wydania europejskiego poświadczenia spadkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że zgłoszenie nabycia rzeczy lub praw w drodze dziedziczenia po matce i po bracie, dokonane wobec Naczelnika Urzędu Skarbowego doprowadziło do zwolnienia jej od podatku od spadków i darowizn, nawet jeżeli akty poświadczenia dziedziczenia zostały sporządzone i zarejestrowane po upływie 6-miesięcznego terminu do złożenia oświadczenia o przyjęciu bądź odrzuceniu spadku, liczonego od daty dowiedzenia się przez spadkobiercę o powołaniu do spadku, o którym mowa w art. 1015 § 1 Kodeksu cywilnego.

Określony w ww. przepisie art. 1015 § 1 Kodeksu cywilnego okres sześciu miesięcy wskazuje jedynie termin, w czasie którego spadkobierca może złożyć oświadczenie o przyjęciu lub odrzuceniu spadku. Złożenie powyższego oświadczenia nie zmienia jednak faktu, że samo przyjęcie spadku może nastąpić najwcześniej już z chwilą śmierci spadkodawcy.

Skoro – jak z wniosku wynika – Wnioskodawczyni dokonała zgłoszenia o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych (SD-Z2) w drodze dziedziczenia po matce i po bracie z zachowaniem terminu 6-miesięcy od daty zarejestrowania aktów poświadczenia dziedziczenia, to przysługuje jej prawo do zwolnienia od podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia spadku pomimo, iż zarejestrowanie aktów poświadczenia dziedziczenia nastąpiło po upływie terminu wskazanego w art. 1015 § 1 ustawy Kodeks cywilny.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.