Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.81.2018.1.MJ
z 8 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 5 stycznia 2018 r. (data wpływu 11 stycznia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy wartość, stanowiąca nadwyżkę wartości ujemnych lub dodatnich różnic kursowych w danym okresie, stanowić będzie odpowiednio:

1. tzw. koszt wspólny działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych i opodatkowanej na zasadach ogólnych, mający wpływ na wynik osiągany w ramach wskazanych rodzajów działalności zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 15 ust. 2 w zw. z art. 15 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. przypisanie za pomocą odpowiedniego klucza alokacji)?
2. tzw. przychód wspólny podlegający w całości opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2018 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie ustalenia, czy wartość, stanowiąca nadwyżkę wartości ujemnych lub dodatnich różnic kursowych w danym okresie, stanowić będzie odpowiednio:

1. tzw. koszt wspólny działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych i opodatkowanej na zasadach ogólnych, mający wpływ na wynik osiągany w ramach wskazanych rodzajów działalności zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 15 ust. 2 w zw. z art. 15 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. przypisanie za pomocą odpowiedniego klucza alokacji)?
2. tzw. przychód wspólny podlegający w całości opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
   
   

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, Spółka z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podmiotem zajmującym się głównie produkcją i dystrybucją profili (kształtowników) aluminiowych o różnych zastosowaniach. Spółka prowadzi działalność gospodarczą na obszarze Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”), na podstawie zezwoleń strefowych, tj.:

• Zezwolenie z 21 maja 2014 r. Pierwotna treść tego zezwolenia strefowego podlegała zmianom, odpowiednio na mocy decyzji Ministra Gospodarki z 12 sierpnia 2015 r. oraz decyzji Ministra Rozwoju i Finansów z 11 maja 2017 r.
• Zezwolenie z 7 czerwca 2017 r. (dalej łącznie: „Zezwolenia”).
  
  

Od nowego roku podatkowego Spółka zamierza ustalać różnice kursowe zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., winno być: t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 ze zm., dalej: „p.d.o.p.”), czyli na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2016 r., poz. 1047 ze zm., winno być: t.j. Dz.U. z 2017, poz. 2342, dalej „u.o.r.”), tj. zgodnie z tzw. metodą rachunkową (bilansową). Rok podatkowy Spółki zgodny jest z rokiem kalendarzowym.

Jednocześnie, Spółka w niniejszym okresie osiągać będzie zarówno dochody w ramach działalności strefowej, korzystającej ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, jak i dochody opodatkowane na zasadach ogólnych. Równocześnie zakłada się, że w przedmiotowym okresie w ramach całokształtu prowadzonej działalności (zarówno korzystającej ze zwolnienia jak i opodatkowanej na zasadach ogólnych), Spółka będzie dokonywać transakcji rozliczanych w PLN oraz w walutach obcych, w związku z czym będzie dochodzić do powstawania różnic kursowych.

Spółka nie wykorzystuje jednocześnie pochodnych instrumentów finansowych. Wnioskodawca zaznacza, że przedmiotem niniejszego zapytania nie jest prawidłowość ujęcia różnic kursowych z perspektywy ustawy o rachunkowości.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy powyższa wartość, stanowiąca nadwyżkę wartości ujemnych lub dodatnich różnic kursowych w danym okresie, stanowić będzie odpowiednio:

1. tzw. koszt wspólny działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych i opodatkowanej na zasadach ogólnych, mający wpływ na wynik osiągany w ramach wskazanych rodzajów działalności zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 15 ust. 2 w zw. z art. 15 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. przypisanie za pomocą odpowiedniego klucza alokacji)?
2. tzw. przychód wspólny podlegający w całości opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualna nadwyżka ujemnych różnic kursowych danego okresu, ustalona na zasadach określonych w zdarzeniu przyszłym stanowi tzw. koszt wspólny działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych i opodatkowanej na zasadach ogólnych, mający wpływ na wynik osiągany w ramach wskazanych rodzajów działalności zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 15 ust. 2 w zw. z art. 15 ust. 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 ze zm., dalej: „p.d.o.p.” – tj. przypisanie za pomocą odpowiedniego klucza alokacji). Natomiast, ewentualna nadwyżka dodatnich różnic kursowych danego okresu, ustalona na zasadach określonych w zdarzeniu przyszłym stanowi tzw. przychód wspólny, podlegający w całości opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Z uwagi na (…) możliwość prezentowania w księgach rachunkowych różnic kursowych per saldo oraz zasadę autonomiczności metody rachunkowej ustalania różnic kursowych względem regulacji podatkowych – dla celów podatkowych Spółka rozpoznawać będzie skompensowaną wartość różnic kursowych.

Artykuł 15 ust. 2 p.d.o.p. stanowi, że (brzmienie zgodne z nowelizacją wprowadzaną przez ustawę z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, Dz.U. z 2017 r., poz. 2175), jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.

Tym samym, w sytuacji, gdy w Spółce wartość ujemnych różnic kursowych przekraczałaby wartość dodatnich różnic kursowych, nieskompensowana nadwyżka ujemnych różnic kursowych w świetle p.d.o.p. stanowiłaby dla Spółki tzw. koszt wspólny. W konsekwencji, całkowita wartość takiej nadwyżki powinna być alokowana odpowiednio do działalności strefowej oraz pozastrefowej poprzez zastosowanie tzw. przychodowego klucza alokacji wskazanego w art. 15 ust. 2 p.d.o.p.

Z kolei, w przypadku, gdy w Spółce wartość dodatnich różnic kursowych przekraczałaby wartość ujemnych różnic kursowych, nieskompensowana nadwyżka dodatnich różnic kursowych w świetle p.d.o.p. stanowiłaby dla Spółki tzw. przychód wspólny. Wnioskodawca świadomy jest, że w niniejszym przypadku, całkowita wartość niniejszej nadwyżki byłaby rozpoznawana, jako przychód podlegający opodatkowaniu bez możliwości zastosowania klucza alokacji (pomimo, że nadwyżka ta w pewnej proporcji odnosi się również do działalności strefowej).

Spółka pragnie podkreślić, iż prezentowane wyżej stanowisko jest zgodne z praktyką organów podatkowych. Przykładowo zostało ono wyrażone w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez:

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, m.in. w interpretacjach indywidualnych z 3 listopada 2017 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.252.2017.1.BG, z 4 października 2017 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.99.2017.1.BK, z 31 marca 2017 r., Znak: 0461-ITPB3.4510.83.2017.1.JG oraz 0461-ITPB3.4510.84.2017.1.JG oraz z 13 marca 2017 r., Znak: 2461-IBPB-1-3.4510.1107.2016.1.AB,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, m.in. w interpretacjach indywidualnych z 24 maja 2016 r., Znak: IBPB-1-2/4510-455/16/BD; z 2 marca 2016 r., Znak: IBPB-1-3/4510-167/16/MO; z 8 stycznia 2016 r., Znak: IBPB-1-2/4510-719/15/KP oraz z 17 listopada 2015 r., Znak: IBPB-1-2/4510-475/15/BKD,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, m.in. w interpretacjach indywidualnych z 14 października 2016 r., Znak: ITPB3/4510-437/16-2/KP; z 18 grudnia 2014 r., Znak: ITPB3/423-469b/14/AW oraz z 5 listopada 2014 r., Znak: ITPB3/423-362b/14/MK,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, m.in. w interpretacji indywidualnej z 13 marca 2013 r., Znak: IPPB3/423-1030/12-2/MS,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, m.in. w interpretacjach indywidualnych z 22 listopada 2012 r., Znak: IPTPB3/423-295/12-2/KJ, IPTPB3/423-295/12-3/KJ, IPTPB3/423-295/12-4/KJ oraz IPTPB3/423-295/12-5/KJ, w której organ odstąpił od uzasadnienia prawnego, potwierdzając prawidłowość stanowiska zaprezentowanego przez podatnika, zgodnie, z którym tym samym, w przypadku, gdy wartość ujemnych różnic kursowych przekraczałaby wartość dodatnich różnic kursowych, nieskompensowana nadwyżka ujemnych różnic kursowych w świetle ww. ustawy stanowiłaby tzw. koszt wspólny. Tym samym, całkowita wartość niniejszej nadwyżki byłaby alokowana odpowiednio do działalności strefowej oraz pozastrefowej poprzez zastosowanie tzw. przychodowego klucza alokacji wskazanego w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z kolei, gdy wartość dodatnich różnic kursowych przekraczałaby wartość ujemnych różnic kursowych, nieskompensowana nadwyżka dodatnich różnic kursowych w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowiłaby tzw. przychód wspólny. Spółka świadoma jest, iż w niniejszym przypadku, całkowita wartość niniejszej nadwyżki byłaby rozpoznawana, jako przychód podlegający opodatkowaniu bez możliwości zastosowania klucza alokacji, (pomimo, iż nadwyżka ta w pewnej proporcji odnosi się również do działalności strefowej).
  
  

Ponadto, prawidłowość powyższego podejścia potwierdzają również wyroki sądów administracyjnych tj. np. wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 7 czerwca 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 453/11 oraz z 21 lipca 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 767/11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji. Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.