Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.20.2018.1.MW
z 22 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2018 r. (data wpływu 9 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na roboty budowlane dotyczące remontu dachu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na roboty budowlane dotyczące remontu dachu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jest jednoosobowym przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Ewidencji Działalności Gospodarczej.

Przedmiotem działalności gospodarczej m-innymi jest:

• sprzedaż mat. budowlanych,
• usługi budowlane.
  
  

Na podstawie umowy o roboty budowlane zawartej w dniu (…) pomiędzy firmą Wnioskodawcy a Parafią, zamawiająca Parafia zleciła wykonanie remontu dachu budynku plebanii.

Prace będą podzielone na dwa etapy.

Pierwszy etap został zakończony i odebrany przez zamawiającego.

Kosztorys opiewa na wartość netto (…) zł, a zakres wykonanej usługi to 334,62 m² dachu. Umowa o roboty budowlane określała wynagrodzenie netto i podatek VAT w wysokości 23%.

Nie zawierała żadnych szczegółów dotyczących z jakich konkretnie pomieszczeń składa się plebania. Wiadomo tylko, że nie jest to budynek objęty ochroną zabytków.

W trakcie realizacji Wnioskodawca powziął wiadomość, że budynek plebanii posiada ok. 700 m² powierzchni użytkowej z przeznaczeniem na:

• lokal mieszkalny o pow. 197 m² usytuowany na drugiej kondygnacji,
• świetlica dla dzieci, stołówka, (…), magazyny, pomieszczenia gospodarcze.
  
  

Budynek posiada dwie kondygnacje.

Budynek skwalifikowany jest w PKOB w dziale 12 budynek niemieszkalny klasa 1274.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym zgodnie z umową od całości robót, należy zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 23%, czy na podstawie art. 41 ust. 2, 12, 12b, 12c zastosować w stosunku do lokalu mieszkalnego do 150 m² powierzchni użytkowej stawkę 8% mimo, że lokal mieszkalny znajduje się na drugiej kondygnacji?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 2, 12, 12a, 12b, 12c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ustalono stawkę 8% dla lokali mieszkalnych nieprzekraczających 150 m² powierzchni użytkowej. W związku z otrzymaną informacją z Urzędu Miasta w sprawie podatku od nieruchomości, że Parafia (zleceniodawca) wyodrębniła lokal mieszkalny o pow. 197 m². Zdaniem Wnioskodawcy istnieje prawna podstawa do wyłączenia 150 m² powierzchni i naliczenia od tej części powierzchni dachu 8% podatku VAT.

Wyliczenie to byłoby następujące:

Wartość robót ogółem netto (…) zł podzielone przez wykonaną powierzchnię dachu 334,62 m² to jest (…) zł za 1 m² powierzchni. Koszt 1 m² (…) x 150 m² powierzchni lokalu mieszkalnego daje kwotę robót netto (…) zł. Tą wartość robót zakwalifikować do PKOB 1274 – lokal mieszkalny w budynku niemieszkalnym i zastosować stawkę 8%.

Od pozostałej wartości robót tj. (… zł -…) – … zł naliczyć podatek VAT w wysokości 23 %.

W ocenie Wnioskodawcy opisany stan faktyczny powinien uwzględnić obniżenie podatku VAT od lokalu mieszkalnego w całości, mimo, że znajduje się na drugiej kondygnacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się – stosownie do ust. 12 wskazanego artykułu – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Z kolei w myśl art. 41 ust. 12b ustawy – do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 12c ustawy – w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Art. 2 pkt 12 ustawy określa, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy, nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego oraz lokalu użytkowego.

Definicję lokalu mieszkalnego zawiera natomiast art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2015 r., poz. 1892, z późn. zm.). Zgodnie z nim, samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Zatem, opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług przy klasyfikowaniu obiektów, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, wydanej na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. z 1999 r., Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Według podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

W związku z powyższym, budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, o których mowa w cyt. art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, to:

• budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111), czyli samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych (bez budynków gospodarstw rolnych), rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu;
• budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe (PKOB 112);
• budynki zbiorowego zamieszkania (PKOB 113), czyli domy opieki społecznej, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych, budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
  
  

Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. W przypadku, gdy co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, budynek klasyfikowany jest jako budynek mieszkalny.

Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332, z późn. zm.) wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych (art. 3 pkt 1).

Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 2).

Zgodnie z art. 3 pkt 7 i 7a ustawy Prawo budowlane, przez roboty budowlane rozumie się budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

W myśl art. 3 pkt 8 ustawy Prawo budowlane, przez remont rozumie się wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia.

Zatem, obniżoną stawkę w wysokości 8% stosuje się do czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, wykonywanych w obiektach budowlanych lub w ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym oraz do robót konserwacyjnych zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2017 r., poz. 839, z późn. zm.).

Podkreślić należy, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, zatem winny mieć zastosowanie do czynności wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do ustawy. Warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze, zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich części. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 8%.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jest jednoosobowym przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Ewidencji Działalności Gospodarczej.

Na podstawie umowy o roboty budowlane zawartej w dniu 10.11.2016 r. pomiędzy firmą Wnioskodawcy a Parafią, zamawiająca Parafia zleciła wykonanie remontu dachu budynku plebanii. Prace będą podzielone na dwa etapy. Pierwszy etap został zakończony i odebrany przez zamawiającego. Umowa o roboty budowlane określała wynagrodzenie netto i podatek VAT w wysokości 23%. Nie zawierała żadnych szczegółów dotyczących z jakich konkretnie pomieszczeń składa się plebania. Wiadomo tylko, że nie jest to budynek objęty ochroną zabytków. W trakcie realizacji Wnioskodawca powziął wiadomość, że budynek plebanii posiada ok. 700 m² powierzchni użytkowej z przeznaczeniem na:

• lokal mieszkalny o pow. 197 m² usytuowany na drugiej kondygnacji,
• świetlica dla dzieci, stołówka, (…), magazyny, pomieszczenia gospodarcze.
  
  

Budynek posiada dwie kondygnacje. Budynek skwalifikowany jest w PKOB w dziale 12 budynek niemieszkalny klasa 1274.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w opisanym powyżej stanie faktycznym zgodnie z umową od całości robót, należy zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 23%, czy na podstawie art. 41 ust. 2, 12, 12b, 12c zastosować w stosunku do lokalu mieszkalnego do 150 m² powierzchni użytkowej stawkę 8% mimo, że lokal mieszkalny znajduje się na drugiej kondygnacji.

Należy wskazać, że budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym należy rozumieć w znaczeniu określonym w przywołanym wcześniej art. 41 ust. 12a ustawy, z uwzględnieniem ust. 12b tego artykułu oraz przepisu art. 2 pkt 12 ustawy.

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że w przypadku usług, o których mowa w art. 41 ust. 12 ustawy wykonywanych w budynku sklasyfikowanym według PKOB w dziale 12 budynek niemieszkalny klasa 1274 zastosowanie obniżonej stawki podatku w wysokości 8% byłoby możliwe wyłącznie w sytuacji, gdyby prace remontowe były prowadzone tylko w lokalach mieszkalnych mieszczących się w takim budynku. Jednakże, w przedmiotowej sprawie realizowane zlecenie dotyczy obiektu jako całości (dachu budynku), a nie samego lokalu mieszkalnego. Biorąc pod uwagę wskazaną przez Wnioskodawcę klasyfikację obiektu (PKOB Dział 12), uznać należy, że wykonane usługi budowlane odnoszące się do całości obiektu będą opodatkowane stawką 23%.

Mając na uwadze wyżej przedstawiony stan prawny oraz opis stanu faktycznego, stwierdzić należy, że skoro przedmiotem robót budowlanych jest remont dachu budynku plebanii – jako całości, zaklasyfikowanego według PKOB do klasy 1274, a więc budynku innego niż zaliczany do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, brak jest podstaw aby do części robót związanych z ww. remontem dachu miała zastosowanie preferencyjna stawka podatku VAT.

W konsekwencji należy stwierdzić, że roboty budowlane związane z remontem dachu budynku plebanii podlegają opodatkowaniu w całości według podstawowej stawki VAT w wysokości 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Tut. organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone w wydanej interpretacji.

Należy wskazać dodatkowo, iż przedmiot zaklasyfikowania budynku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do oceny stanowiska odnośnie klasyfikacji przedmiotowego budynku, a niniejszej interpretacji dokonano w oparciu o klasyfikację PKOB podaną przez Wnioskodawcę.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.