Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IPPB1/4511-335/16/17-3/S/IF
z 20 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) oraz zgodnie z art. 223 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 sierpnia 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 2571/16 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 29 grudnia 2017 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2016 r. (data wpływu 22 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wyboru formy opodatkowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wyboru formy opodatkowania.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 28 kwietnia 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IPPB1/4511-335/16-2/MT, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie wyboru formy opodatkowania za nieprawidłowe.

Wnioskodawca na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 28 kwietnia 2016 r., znak: IPPB1/4511-335/16-2/MT, wniósł pismem z 12 maja 2016 r . (data wpływu 16 maja 2016 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów pismem z dnia 17 czerwca 2016 r., znak: IPPB1/4511-1-52/16-2/MT stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 28 kwietnia 2016 r., znak: IPPB1/4511-335/16-2/MT złożył skargę z 22 lipca 2016 r. (otrzymaną w dniu 27 lipca 2016 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 30 sierpnia 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 2571/16 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z 28 kwietnia 2016 r. znak: IPPB1/4511-335/16-2/MT.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 30 sierpnia 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 2571/16, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie złożył skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

W związku z powyższym Wojewódzki Sąd Administracyjny przesłał prawomocny wyrok w sprawie z dnia 30 sierpnia 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 2571/16 oraz zwrócił akta sprawy (data wpływu 29 grudnia 2017 r.).

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie wyboru formy opodatkowania wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest obywatelem Irlandii, w chwili obecnej zamieszkującym we Francji. Wnioskodawca posiada irlandzką rezydencję podatkową w zakresie rozliczeń podatku dochodowego od osób fizycznych. Od m-ca stycznia 2015 i m-ca maja 2015 r. Wnioskodawca jest wspólnikiem dwóch spółek osobowych mających siedzibę na terenie miasta Krakowa, prowadzących działalność gospodarczą zarówno na terenie Krakowa jak i Wrocławia.

Wnioskodawca nie zamieszkuje w Polsce jak również nie prowadzi na terenie Polski innej działalności gospodarczej.

Dnia 11.01.2016 roku Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym Kraków deklarację o wyborze w 2016 r. formy opodatkowania dochodów uzyskanych z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym, tj. według 19% podatku liniowego. Wnioskodawca uważał, iż w związku z faktem, iż spółki których jest wspólnikiem posiadają siedzibę na terenie miasta Krakowa właściwym urzędem w zakresie rozliczeń w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest Urząd Skarbowy Kraków, a nie III Urząd Skarbowy Warszawa Śródmieście.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w związku z zaistniałą sytuacją w której deklaracja o wyborze opodatkowania na zasadach określonych w art. 30 c tj. 19% podatkiem liniowym wpłynęła do dnia 20.01.2016 r. do Urzędu Skarbowego Kraków, a nie do III Urzędu Skarbowego w Warszawie Wnioskodawca ma prawo w 2016 r. rozliczać podatek w oparciu o art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. według 19% podatku liniowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 6 ust 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22.08.2005 r. w sprawie właściwości organów podatkowych jeżeli podatnik, o którym mowa w ust. 1, prowadzi działalność gospodarczą na terenie więcej niż jednego województwa albo uzyskuje dochody (przychody), o których mowa w ust. 2, na terenie więcej niż jednego województwa, albo jednocześnie uzyskuje dochody (przychody) z tytułów wymienionych w ust. 1 i 2 na terenie więcej niż jednego województwa, właściwy miejscowo jest Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście, z zastrzeżeniem ust. 4.

Zgodnie z art. 9c ust. 2 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Zgodnie z art. 170 § 1 ordynacji podatkowej jeżeli organ podatkowy, do którego podanie wniesiono, jest niewłaściwy w sprawie, powinien niezwłocznie przekazać je organowi właściwemu, zawiadamiając o tym wnoszącego podanie.

Zgodnie z § 2 w/w ustawy podanie wniesione do organu niewłaściwego przed upływem terminu określonego przepisami prawa uważa się za wniesione z zachowaniem terminu.

Wobec powyższego Wnioskodawca uważa, iż w 2016 r. może rozliczać podatek dochodowy według zasad określonych w art. 30c. tj według 19% podatku liniowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z poźn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł

przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się – zgodnie z art. 3 ust. 2b cyt. ustawy – w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
   
   

Na podkreślenie zasługuje fakt, że powyższy katalog nie jest katalogiem zamkniętym. Tak więc ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z przepisem art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy podejmujący działalność gospodarczą wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu (ust. 2).

Zatem z powyższego przepisu wynika, że dla skutecznego wyboru sposobu opodatkowania dochodów (przychodów), konieczne jest spełnienie czterech warunków:

1. złożenie oświadczenia o wyborze sposobu opodatkowania;
2. złożenie go właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego;
3. dochowanie terminu złożenia oświadczenia do 20 stycznia roku podatkowego (z zastrzeżeniem sytuacji rozpoczynania działalności gospodarczej);
4. zachowanie dla oświadczenia o wyborze sposobu opodatkowania formy pisemnej.
   
   

W myśl natomiast art. 9a ust. 4 ww. ustawy, wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest obywatelem Irlandii. Wnioskodawca posiadam irlandzką rezydencję podatkową. Od m-ca stycznia 2015 i m-ca maja 2015 r. Wnioskodawca jest wspólnikiem dwóch spółek osobowych mających siedzibę na terenie miasta Krakowa, prowadzących działalność gospodarczą zarówno na terenie Krakowa jak i Wrocławia. Dnia 11.01.2016 roku Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym Kraków deklarację o wyborze w 2016 r. formy opodatkowania dochodów uzyskanych z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym, tj. według 19% podatku liniowego. Wnioskodawca uważał, iż w związku z faktem, iż spółki których jest wspólnikiem posiadają siedzibę na terenie miasta Krakowa właściwym urzędem w zakresie rozliczeń w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest Urząd Skarbowy Kraków, a nie III Urząd Skarbowy Warszawa Śródmieście.

Zgodnie z art. 15 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) organy podatkowe przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej.

Właściwość rzeczowa i miejscowa jest ustalana z uwzględnieniem również zakresu zadań i terytorialnego zasięgu działania organów podatkowych, określonych na podstawie odrębnych przepisów (§ 2).

Wskazać w tym miejscu należy, że właściwość to najogólniej zdolność organu podatkowego do prowadzenia określonego rodzaju spraw podatkowych (ze względu na kategorię sprawy lub obszar jej zaistnienia). Jest to więc zespół przesłanek determinujących możliwości prawne podejmowania przez dany organ czynności procesowych w postępowaniu podatkowym.

Z kolei właściwością rzeczową jest zdolność prawna organu podatkowego do prowadzenia spraw określonej kategorii.

Obowiązek przewidziany przez art. 15 ustawy - Ordynacja podatkowa – dotyczy obu ustawowych rodzajów właściwości i ma na celu zagwarantowanie prawidłowości wyboru organu kompetentnego do prowadzenia określonej sprawy (właśnie poprzez nałożenie na profesjonalne organy dbałości o przestrzeganie „z urzędu" spełnienia tego obowiązku).

Obowiązek ten trwa nieprzerwanie od wszczęcia postępowania do czasu jego zakończenia. W razie stwierdzenia swojej niewłaściwości do prowadzenia określonej sprawy organ podatkowy zobowiązany jest powstrzymać się od kontynuacji postępowania i przekazać sprawę organowi właściwemu. W postępowaniu podatkowym obowiązek kontroli właściwości obejmuje wszystkie stadia postępowania.

Skutki niezachowania właściwości mogą być różne i są zrelatywizowane do fazy postępowania na jakiej uchybienie to zostanie ujawnione.

Zgodnie z art. 170 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli organ podatkowy, do którego podanie wniesiono, jest niewłaściwy w sprawie, powinien niezwłocznie przekazać je organowi właściwemu, zawiadamiając o tym wnoszącego podanie.

Z kolei stosownie do art. 170 § 2 ww. ustawy, podanie wniesione do organu niewłaściwego przed upływem terminu określonego przepisami prawa uważa się za wniesione z zachowaniem terminu.

Z treści art. 168 § 1 ww. ustawy wynika, że podania (żądania, wyjaśnienia, odwołania, zażalenia, ponaglenia, wnioski) mogą być wnoszone pisemnie lub ustnie do protokołu, a także za pomocą środków komunikacji elektronicznej przez elektroniczną skrzynkę podawczą organu podatkowego, utworzoną na podstawie ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, lub portal podatkowy.

Wobec powyższego, wskazać należy, że jeśli organ podatkowy, do którego wniesiono podanie, uzna się za niewłaściwy do rozpoznania sprawy, przed wydaniem rozstrzygnięcia, powinien niezwłocznie przekazać sprawę organowi podatkowemu, który w jego ocenie jest organem właściwym, jednocześnie zawiadamiając o przekazaniu wnoszącego podanie. W takiej sytuacji podanie wniesione do organu niewłaściwego przed upływem terminu określonego przepisami prawa uważa się za wniesione z zachowaniem terminu.

Reasumując, mając na uwadze powyższe regulacje prawne oraz przedstawiony stan faktyczny, stwierdzić należy, że Wnioskodawca składając oświadczenie o wyborze formy opodatkowania podatkiem liniowym we właściwej formie, w ustawowym terminie do niewłaściwego urzędu skarbowego, dokonał skutecznie wyboru sposobu opodatkowania, wobec czego, miał prawo do opodatkowania w 2016 r. podatkiem liniowym (tj. na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) osiągniętych dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.