Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-3.4010.201.2017.1.MS
z 24 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza,że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2017 r. (data wpływu3 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy kosztem uzyskania przychodu w przypadku przyszłego odpłatnego zbycia akcji Spółki notowanej będzie dla Wnioskodawcy wartość emisyjna akcji Spółki notowanej (odniesiona zarówno na kapitał zakładowy, jak i na kapitał zapasowy Wnioskodawcy), odpowiadająca wartości rynkowej akcji Spółki notowanej, określonej uprzednio dla celów aportu w umowie spółki Wnioskodawcy lub w innym odpowiednim dokumencie – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy kosztem uzyskania przychodu w przypadku przyszłego odpłatnego zbycia akcji Spółki notowanej będzie dla Wnioskodawcy wartość emisyjna akcji Spółki notowanej (odniesiona zarówno na kapitał zakładowy, jak i na kapitał zapasowy Wnioskodawcy), odpowiadająca wartości rynkowej akcji Spółki notowanej, określonej uprzednio dla celów aportu w umowie spółki Wnioskodawcy lub w innym odpowiednim dokumencie.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością [dalej: Wnioskodawca] jest osobą prawną, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy CIT. Obecnie rozważane jest przeniesienie na rzecz Wnioskodawcy przez fundusz inwestycyjny zamknięty prawa polskiego [dalej: FIZ] oraz przez spółkę kapitałową prawa polskiego [dalej: Spółka], w której FIZ jest jedynym udziałowcem, własności akcji spółki kapitałowej notowanej na Giełdzie Papierów Wartościowych w Polsce [dalej: Spółka notowana]. Przeniesienie własności akcji Spółki notowanej na rzecz Wnioskodawcy nastąpi w drodze wkładu niepieniężnego, tj. FIZ i Spółka wniosą do Wnioskodawcy aport w postaci akcji Spółki notowanej, przy czym możliwe jest, że część wartości rynkowej akcji Spółki notowanej, określonej dla celów aportu, zostanie alokowana na kapitał zapasowy Wnioskodawcy. W takim przypadku łączna wartość nominalna udziałów własnych Wnioskodawcy, które zostaną objęte przez FIZ i Spółkę, będzie niższa od wartości rynkowej wnoszonych aportem akcji, zaś tzw. agio, jakie z tego tytułu powstanie (tj. nadwyżka wartości przedmiotu aportu ponad wartość nominalną wydanych udziałów Wnioskodawcy) zostanie odniesiona na kapitał zapasowy. Suma wartości nominalnej udziałów Wnioskodawcy wydanych FIZ i Spółce w zamian za aport akcji oraz kwoty przekazanej na kapitał zapasowy Wnioskodawcy będzie równa wartości rynkowej wnoszonych akcji, określonej dla celów aportu.

Jako że Wnioskodawca nie posiada obecnie akcji Spółki notowanej, uprawniających do bezwzględnej większości praw głosu w Spółce notowanej, ani w wyniku aportu Wnioskodawca nie uzyska bezwzględnej większości praw głosu w Spółce notowanej, przedmiotowa transakcja nie będzie stanowić tzw. wymiany udziałów, o której mowa w art. 12 ust. 4d ustawy CIT. W konsekwencji, po stronie Spółki powstanie przychód w wysokości określonej w art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy CIT, tj. w wysokości wartości rynkowej akcji Spółki notowanej, określonej dla celów aportu, niezależnie od tego, czy część wartości wnoszonych aportem akcji zostanie odniesiona na kapitał zapasowy Wnioskodawcy.

Możliwe jest, że w przyszłości Wnioskodawca odpłatnie zbędzie akcje Spółki notowanej, które uprzednio nabędzie w opisany powyżej sposób (tj. w drodze aportu).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy kosztem uzyskania przychodu w przypadku przyszłego odpłatnego zbycia akcji Spółki notowanej będzie dla Wnioskodawcy wartość emisyjna akcji Spółki notowanej (odniesiona zarówno na kapitał zakładowy, jak i na kapitał zapasowy Wnioskodawcy), odpowiadająca wartości rynkowej akcji Spółki notowanej, określonej uprzednio dla celów aportu w umowie spółki Wnioskodawcy lub w innym odpowiednim dokumencie?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku przyszłego odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę akcji Spółki notowanej, Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania jako koszt uzyskania przychodu wartość emisyjną akcji Spółki notowanej (odniesionej zarówno na kapitał zakładowy, jak i na kapitał zapasowy Wnioskodawcy), odpowiadającej wartości rynkowej akcji Spółki notowanej, określonej uprzednio dla celów aportu w umowie spółki Wnioskodawcy lub w innym odpowiednim dokumencie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, za koszty uzyskania przychodów uznaje się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT. Z kolei, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy CIT, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków na nabycie lub objęcie udziałów/akcji; wydatki te są jednak kosztem uzyskania przychodu z ich odpłatnego zbycia - przepis ten odracza zatem możliwość zaliczenia wskazanych w nim wydatków do kosztów podatkowych do momentu zbycia udziałów/akcji.

Zarówno art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy CIT, jak i też jakimkolwiek inny przepis ustawy CIT nie wskazuje wprost ograniczeń dotyczących wysokości wydatków na nabycie akcji/udziałów, które mogą zostać ujęte w kosztach podatkowych w omawianej sytuacji.

Oznacza to, iż mając na uwadze racjonalność ustawodawcy, należałoby przyjąć, że gdyby jego zamiarem było ograniczenie wysokości kosztów podatkowych w takiej sytuacji, to wprowadziłby do ustawy CIT stosowne regulacje. W świetle powyższego zauważyć należy, że, przykładowo w sytuacji wymiany udziałów (określonej w art. 12 ust. 4d ustawy CIT) ustawodawca bezpośrednio wskazuje, iż wysokość kosztów podatkowych w przypadku zbycia udziałów/akcji jest limitowana. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 8e ustawy CIT, nie zalicza się do kosztów wydatków poniesionych przez spółkę nabywającą przy wymianie udziałów; wydatki te – w wysokości odpowiadającej nominalnej wartości udziałów (akcji) wydanych wspólnikom spółki, której udziały są nabywane, powiększonych o zapłatę w gotówce, o której mowa w art. 12 ust. 4d – są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji). Uznać zatem należy, że gdyby ustawodawca chciał w analizowanej sytuacji ograniczyć wysokość kosztów podatkowych, to wprowadziłby specjalne regulacje wzorem powołanego powyżej art. 16 ust. 1 pkt 8e ustawy CIT.

W celu wyjaśnienia w/w wątpliwości co do wysokości kosztu uzyskania przychodów zasadne jest ponadto uwzględnienie szerszego kontekstu, wynikającego z konieczności odwołania się w omawianym przypadku do reguł wykładni systemowej wewnętrznej. Przy dokonywaniu wykładni normy prawnej art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy CIT pożądane jest respektowanie kluczowych zasad związanych z istotą podatków dochodowych, tj. w szczególności zasady współmierności przychodów i kosztów ich uzyskania.

W świetle powyższego, na mocy art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r., w przypadku wniesienia do spółki aportu w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, przychodem jest wartość wkładu określona w statucie lub umowie spółki, a w ich braku, określona w innym dokumencie o podobnym charakterze. Jeśli jednak wartość ta jest niższa od wartości rynkowej wkładu albo nie została ona określona w statucie / umowie / innym dokumencie o podobnym charakterze, przychodem jest wartość rynkowa wkładu określona na dzień przeniesienia przedmiotu aportu.

A zatem, na mocy aktualnego brzmienia przepisu art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy CIT, przychodem podmiotu wnoszącego aportem do spółki udziały czy akcje innej spółki jest wartość rynkowa przedmiotu aportu, przy czym należy podkreślić, że na wysokość tego przychodu nie ma wpływu ewentualna alokacja części wartości wnoszonych w drodze aportu udziałów/akcji na kapitał zapasowy spółki otrzymującej aport.

Innymi słowy, po stronie podmiotu wnoszącego aport powstaje przychód w wysokości wartości rynkowej przedmiotu aportu również w przypadku odniesienia części wartości przedmiotu aportu na kapitał zapasowy spółki otrzymującej aport.

Konsekwencją regulacji art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy CIT było wprowadzenie do ustawy CIT art. 15 ust. 1k pkt 1 ustawy CIT, dotyczącego sposobu ustalania kosztów podatkowych w przypadku odpłatnego zbycia udziałów/akcji, objętych w zamian za wkład niepieniężny. Stosownie do art. 15 ust. lk pkt 1 ustawy CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r., w przypadku odpłatnego zbycia udziałów/akcji, objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podmiot zbywający ustala koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy CIT.

W konsekwencji, w przypadku odpłatnego zbycia udziałów/akcji, objętych w zamian za aport w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, kosztem uzyskania przychodów jest wartość rynkowa udziałów/akcji, które zostały uprzednio wniesione aportem, określona dla celu aportu. A zatem, przepisy art. 12 ust. 1 pkt 7 oraz art. 15 ust. lk pkt 1 ustawy CIT logicznie ze sobą korelują, odwołując się do tej samej wartości, którą jest wartość rynkowa udziałów/akcji, które zostały uprzednio wniesione aportem. W/w przepisy nie określają jednak (ani nie określały w stanie prawnym obowiązującym przez 1 stycznia 2017 r.), w jaki sposób należy ustalić koszt podatkowy w przypadku przyszłego zbycia przez spółkę otrzymującą aport udziałów/akcji nabytych przez nią w drodze aportu.

W stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2016 r., jako że, stosownie do art. 12 ust. 1pkt 7 ustawy CIT (w brzmieniu wówczas obowiązującym), przychodem dla podmiotu wnoszącego do spółki aport udziałów/akcji innej spółki była nominalna wartość udziałów spółki otrzymującej aport wydana w zamian za aport, organy podatkowe i sądy administracyjne uznawały, że koszt podatkowy po stronie spółki otrzymującej aport powinien być określony w takiej samej wysokości. Jako przykład można wskazać wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 sierpnia 2013 r., sygn. II FSK 2433/11, w którym został wyrażony podgląd, iż „Skoro w art. 12 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.p. ustawodawca wprowadził kategorię przychodów w wysokości nominalnej akcji lub udziałów, to koszt uzyskania przychodu po stronie podmiotu otrzymującego aport nie może być wyższy niż ta wartość, ponieważ w innym przypadku prowadziłoby to do zaburzenia zasady współmierności przychodów i kosztów ich uzyskania."

Skoro więc w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2016 r., w związku z brzmieniem art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy CIT, organy podatkowe i sądy administracyjne za punkt odniesienia dla określania kosztu podatkowego po stronie spółki zbywającej udziały/akcje, nabyte uprzednio aportem, przyjmowały wartość przychodu rozpoznanego przez podmiot, który przedmiotowe udziały/akcje wniósł aportem, zasadne jest przyjęcie takiego toku rozumowania również w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2017 r.

A zatem, skoro, jak wskazano powyżej, na mocy art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy CIT, przychodem dla podmiotu wnoszącego do spółki aport udziałów/akcji innej spółki jest ich rynkowa wartość, określona dla celów aportu, zaś kosztem podatkowym przy odpłatnym zbyciu udziałów/akcji, objętych w zamian za w/w aport, jest, na mocy art. 15 ust. lk pkt 1 ustawy CIT, ta sama wartość, logiczną konsekwencją znajdującą uzasadnienie w wykładni systemowej wewnętrznej jest uznanie, że spółka otrzymująca aportem przedmiotowe udziały/akcje powinna być przy ich przyszłym odpłatnym zbyciu uprawniona do rozpoznania kosztu podatkowego również w takiej samej wysokości.

W rezultacie, za prawidłową należy uznać konkluzję, iż w przypadku przyszłego odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę akcji Spółki notowanej, Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania jako kosztu uzyskania przychodu wartości emisyjnej akcji Spółki notowanej(tj. sumy wartości odniesionej zarówno na kapitał zakładowy, jak i na kapitał zapasowy Wnioskodawcy), odpowiadającej wartości rynkowej akcji Spółki notowanej, określonej uprzednio dla celów aportu w umowie spółki Wnioskodawcy lub w innym odpowiednim dokumencie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888 z poźn. zm.; dalej: updop), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z brzmienia powołanego powyżej przepisu wynika, iż ustawodawca posługując się zwrotem„w celu” ograniczył zakres jego stosowania jedynie do wydatków, które pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami. Wydatek winien zatem w sposób bezpośredni lub pośredni wiązać się z uzyskanym przychodem, ewentualnie z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Jednocześnie, jak wynika z art. 16 ust. 1 pkt 8 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e.

Dokonując wykładni językowej pojęcia „wydatki na objęcie lub nabycie” udziałów/akcji należy dojść do wniosku, że wskazane w art. 16 ust. 1 pkt 8 updop pojęcie wydatków jest szerokie, co oznacza, że nie można ograniczyć go tylko i wyłącznie do wydatków pieniężnych podmiotu nabywającego wymienione składniki majątkowe. Sięgając do słownikowej definicji pojęcia „wydatek” czytamy, że jest to „suma, która ma być wydana albo suma wydana na coś”.

Tak więc sformułowanie „wydatków na objęcie lub nabycie” zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 8 updop będzie odnosiło się do wydatków zarówno pieniężnych, jak i niepieniężnych bezpośrednio warunkujących nabycie udziałów/akcji spółki, które są następnie zbywane, tj. wydatków, bez których poniesienia skuteczne nabycie tychże składników nie byłoby możliwe.

W zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku o interpretację w zamian za akcje spółki notowanej na Giełdzie Papierów Wartościowych (dalej: Spółki notowanej) Spółka wyda własne udziały, których wartość nominalna będzie niższa niż wartość emisyjna (ta z kolei ma odpowiadać wartości rynkowej wnoszonych aportem akcji). Nadwyżka wartości przedmiotu aportu ponad wartość nominalną wydanych udziałów Wnioskodawcy zostanie odniesiona na kapitał zapasowy. Suma wartości nominalnej udziałów Wnioskodawcy wydanych w zamian za aport akcji oraz kwoty przekazanej na kapitał zapasowy Wnioskodawcy będzie równa wartości rynkowej wnoszonych akcji, określonej dla celów aportu.

Zdaniem Spółki, zbywając w przyszłości nabyte we wskazany wyżej sposób akcje Spółki notowanej będzie miała ona prawo rozpoznać koszty ich nabycia w wysokości wartości emisyjnej odpowiadającej wartości rynkowej. W ocenie organu wydającego interpretację stanowisko to jest nieprawidłowe. Wydatek na nabycie zbywanych akcji należy wykazać w wartości nominalnej wydanych w zamian za wkład niepieniężny udziałów własnych Spółki. To bowiem ta wartość odzwierciedla przyznany wspólnikom zespół praw korporacyjnych i majątkowych.

Jak zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 7 lutego 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 2186/11: „(…) udział obejmowany jest przez wspólnika w zamian za wniesiony przez niego do spółki wkład (pieniężny lub niepieniężny), na co wskazuje przepis art. 158 § 1 k.s.h. Stanowi on niejako ekwiwalent za wkład, a jego wartość nominalna uzależniona jest w zasadzie od wartości wniesionego przez wspólnika na jego pokrycie wkładu. Udział kapitałowy wyraża więc zakres zaangażowania kapitałowego wspólnika w spółce, odzwierciedla wartość kapitału, jaki wspólnik zainwestował w spółkę. Wartość nominalna wyraża kwotowo część kapitału zakładowego, którą przedstawia dany udział. Tym samym wartość nominalna udziału lub wszystkich udziałów danego wspólnika wyraża zakres jego kapitałowego uczestnictwa w spółce. W konsekwencji tylko tak oznaczona wartość stanowić może owe "wydatki na objęcie lub nabycie (...) udziałów lub akcji w spółce", o których mowa w przepisie art. 16 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.p. (…) Dodatnia różnica (agio) nie tworzy kapitału zakładowego tylko jest przelewana na kapitał zapasowy, a co najważniejsze – nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych – art. 12 ust. 4 pkt 11 u.p.d.o.p. Skoro więc wartość wnoszonych akcji, w części w jakiej przekracza wartość nominalną akcji, jest neutralna po stronie przychodów podatkowych, to nie powinna ona również sztucznie wpływać na wielkość kosztów uzyskania przychodu. Organ zasadnie więc uznał, że skoro wartość wnoszonych akcji innej spółki kapitałowej będzie wyższa od wartości nominalnej akcji objętych w zamian za przedmiotowy aport, spółka nie będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartości przewyższającej wartość nominalną wydanych akcji. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w jednolitym obecnie orzecznictwie sądów administracyjnych np. wyroku WSA w Białymstoku z dnia 16 lipca 2008 r. sygn. akt I SA/Bk 155/08, wyroku WSA w Bydgoszczy z dnia 21 października 2010r. sygn. I SA/Bd 769/10 czy też wyroków WSA w Szczecinie wydanych w sprawach I SA/Sz 963/10 i I SA/Sz 1006/10”. Powyższe stanowisko sądu I instancji zostało potwierdzone w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 maja 2014 roku, sygn. akt II FSK 1541/12, a także (oprócz powołanych w samym orzeczeniu) wyrokach: WSA w Warszawie z dnia 7 grudnia 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 1087/11, NSA z dnia 29 stycznia 2014r., sygn. akt II FSK 371/12, WSA w Warszawie z dnia 16 czerwca 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 2882/10, NSA z dnia22 października 2013r., sygn. akt II FSK 2749/11.

W ocenie organu nie zasługuje na aprobatę argument Spółki oparty na zasadzie współmierności przychodów i kosztów podatkowych i wysnuty z niej wniosek o wpływie wprowadzonej od dnia 1 stycznia 2017 r. zmianie w ustawie o podatku dochodowym w przepisie art. 12 ust. 1 pkt 7 na sposób ustalania wydatków, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8. Należy zauważyć, że przepis art. 12 ust. 1 pkt 7 dotyczy sposobu ustalania przychodu u innej niż Wnioskodawca strony transakcji wnoszenia wkładu niepieniężnego (w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część), a mianowicie podmiotu wnoszącego wkład, a nie otrzymującego. Wyrazem wspomnianej zasady współmierności jest (powołana zresztą przez samego Wnioskodawcę) zmiana brzmienia przepisu art. 15 ust. 1k pkt 1 updop. Zmieniając bowiem sposób ustalania przychodu na wartość określoną w statucie lub umowie spółki, nie niższą jednak od wartości rynkowej, ustawodawca dostosował jednocześnie do tej zmiany sposób ustalania kosztu w przypadku odpłatnego zbycia udziałów/akcji objętych w zamian za aport. Podkreślić jeszcze raz należy, że dokonane zmiany odnoszą się do spółek, które wnoszą wkład niepieniężny, w zamian za co obejmują udziały/akcje spółek, do których wkład jest wnoszony. Należy zauważyć, że ustawodawca nie dokonał zmiany przepisów, jeżeli chodzi o spółki, które wkład otrzymują, nabywając tym samym określone składniki majątku, którymi mogą być, jak w przedmiotowej sprawie, akcje innych spółek. U tych spółek w momencie otrzymania przedmiotu wkładu nie powstaje przychód podatkowy, przychód ten powstaje dopiero w momencie zbycia nabytych w formie aportu składników majątkowych. Jeżeli są nimi udziały/akcje koszt uzyskania przychodu powstaje w tym samym momencie (zbycia) i powinien być ustalony zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 updop. Jednocześnie należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera regulacji, zgodnie z którą wartość, która stanowi przychód podatkowy u jednego podatnika u innego może stanowić w takiej samej wysokości koszt uzyskania przychodu. Powołanego przez Spółkę wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 sierpnia 2013 r., sygn. II FSK 2433/11 (a właściwie jednego, wyrwanego z kontekstu zdania) nie można uznać za potwierdzenie stanowiska Spółki, gdyż w wyroku tym ocenie poddana była inna sytuacja, a mianowicie sposób ustalenia przychodu u podmiotu wnoszącego aport i zastosowania art. 14 w zw. z art. 12 ust. 1 pkt 7 updop.

Wzmocnieniem stanowiska organu może być natomiast powołany przez Spółkę art. 16 ust. 1 pkt 8e updop wskazujący sposób ustalania kosztów w przypadku zbycia udziałów/akcji nabytych w ramach transakcji wymiany udziałów. Operacja taka jest neutralna podatkowo zarówno dla spółki wnoszącej jak i otrzymującej aport w momencie dokonania transakcji. W momencie zaś zbycia udziałów/akcji nabytych w ten sposób spółka otrzymująca wkład niepieniężny ustala koszty w wysokości wartości nominalnej udziałów/akcji wydanych wspólnikom spółki, której udziały są nabywane. Przyjęcie stanowiska Wnioskodawcy i uznanie, że w sytuacji gdy nie mamy do czynienia z wymianą udziałów (a przychód w Spółce również nie powstaje w momencie nabycia składników aportu, w szczególności nie powstaje on w wartości rynkowej) koszt mógłby być ustalany w innej wysokości niż w wartości nominalnej wydanych udziałów, (tu: w wartości emisyjnej) spowodowałoby nieuprawnione zróżnicowanie pod względem podatkowym podmiotów znajdujących się de facto w takiej samej sytuacji faktyczno-prawnej (zbycie udziałów/akcji nabytych w ramach aportu za wydane własne udziały).

Reasumując, do wyliczenia wartości wydatków na nabyciem akcji spółki notowanej na Giełdzie Papierów Wartościowych, należy przyjąć wartość nominalną udziałów własnych Spółki wydanych w zamian za aport.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę z złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoja aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa. Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.