INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 14 lipca 2011 r. sygn. akt I SA/Po 379/11 – stwierdza, że stanowisko Pani , przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2010 r. (data wpływu 19 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi meldunkowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi meldunkowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zarząd Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko Własnościowej w dniu 10 września 2007 r. podjął uchwałę w sprawie określenia odrębnej własności lokali w nieruchomości na podstawie art. 42 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jednolity Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zmianami) oraz ustawy z dnia 14 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 873). Wnioskodawczyni wyjaśniła, iż od dnia 18 października 2007 r. przysługuje małżonkom na prawach wspólności ustawowej spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego. Mąż Zainteresowanej był zameldowany w ww. lokalu od października 2002 r. Natomiast Wnioskodawczyni nie była w tym lokalu meldowana. Aktualnie mieszkanie to małżonkowie sprzedają. Ponadto Zainteresowana poinformowała, że w związku małżeńskim pozostają od 1979 r.

Wnioskodawczyni wskazała wyroki sądowe w podobnych sprawach:

• WSA w Lublinie z dnia 21 stycznia 2009 r. sygn. akt I SA/Lu 622/08,
• WSA w Bydgoszczy z dnia 24 lutego 2009 r. sygn. akt I SA/BD 12/09,
• WSA w Gliwicach sygn. akt I SA/GL 215/09,
• WSA we Wrocławiu z dnia 10 lutego 2010 r. sygn. akt I SA/Wr 1785/09.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy małżonkowie pozostający we wspólności majątkowej mogą skorzystać z ulgi meldunkowej w przypadku, gdy tylko jedno z nich spełnia warunek meldunkowy...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zwolnienie jakie uzyskuje jeden z podatników będący w związku małżeńskim ma zastosowanie do obojga małżonków. Skoro jeden z małżonków spełnia warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych to drugi małżonek poprzez ust. 22 tego przepisu korzysta z przedmiotowego zwolnienia, bez względu na warunek legitymowania się stosownym okresem zameldowania.

W dniu 18 lutego 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPB2/415-1295/10-2/ES stwierdzając, iż stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2010 r. jest nieprawidłowe.

W dniu 2 marca 2011 r. (data nadania 26 lutego 2011 r.) do siedziby tut. Organu wpłynęło pismo Wnioskodawczyni stanowiące środek zaskarżenia ww. interpretacji.

W związku z powzięciem wątpliwości co do charakteru ww. pisma, pismem z dnia 4 marca 2011 r. nr ILPB2/415W-23/11-2/JWP wezwano Zainteresowaną do skonkretyzowania, czy przedmiotowe pismo należy traktować jako wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W dniu 14 marca 2011 r. wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni wskazała, iż Jej pismo z dnia 24 lutego 2011 r. stanowi wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

Mając na uwadze powyższe, pismem z dnia 22 marca 2011 r. nr ILPB2/415W-23/11-4/JWP Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu dokonał odpowiedzi na ww. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa podtrzymując stanowisko zaprezentowane w interpretacji.

W dniu 11 kwietnia 2011 r. do tut. Organu wpłynęła skarga na przedmiotową interpretację, w której Wnioskodawczyni wniosła o jej uchylenie.

Pismem z dnia 10 maja 2011 r. nr ILPB2/4160-34/11-2/JWP Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu dokonał odpowiedzi na ww. skargę podtrzymując stanowisko zaprezentowane w interpretacji oraz wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa.

Wyrokiem z dnia 14 lipca 2011 r. sygn. akt I SA/Po 379/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił zaskarżoną interpretację.

Pismem z dnia 6 września 2011 r. nr ILRP–007–245/11–2/AM od powyższego wyroku została złożona skarga kasacyjna, która pismem z dnia 29 listopada 2011 r. nr ILRP–007–313/11–1/EŚ – na podstawie art. 193 w zw. z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) – została cofnięta.

W dniu 13 lutego 2012 r. do siedziby tut. organu wpłynęło orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 stycznia 2012 r. sygn. akt II FSK 2551/11. Orzeczeniem tym postanowiono umorzyć postępowanie kasacyjne.

Natomiast w dniu 17 lutego 2012 r. do tut. organu wpłynęło pismo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 14 lutego 2012 r. sygn. akt I SA/Po 379/11 w sprawie doręczenia prawomocnego orzeczenia i zwrotu akt.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu podkreślił, że uregulowanie art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Zatem zdaniem Sądu przesłanką wystarczającą do zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych powinien być fakt spełnienia warunków zwolnienia przez jednego z małżonków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 14 lipca 2011 r. sygn. akt I SA/Po 379/11 – stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w powyższym przepisie decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu (dochodu) ma moment ich nabycia z uwagi na fakt, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zamierza dokonać zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego współwłasność małżeńską, który nabyty został w 2007 roku. W mieszkaniu tym zameldowany od 2002 roku jest tylko mąż Zainteresowanej.

W związku z tym, do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, zastosowanie będą miały przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (…).

W myśl natomiast art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże, zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

– jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Stosownie do art. 21 ust. 21 ww. ustawy, zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Wymóg złożenia w terminie tego oświadczenia jest więc, obok zameldowania na pobyt stały w sprzedawanym lokalu mieszkalnym przez okres 12 miesięcy, warunkiem koniecznym do zastosowania omawianego zwolnienia. Warunek ten wynika wprost z przepisu art. 21 ust. 21, dotyczącego zwolnień przedmiotowych, przez co stał się on nieodłącznym elementem regulacji dotyczącej możliwości skorzystania ze zwolnienia przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże w myśl art. 8 ust. 3 powołanej ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy do których mają zastosowanie przepisy dotyczące tzw. ulgi meldunkowej, oświadczenie o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14 dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Zgodnie z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Jeżeli zatem cyt. art. 21 ust. 22 ustawy stanowi, że ww. zwolnienie ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, to – uwzględniając okoliczność, że analizowane zwolnienie ma charakter przedmiotowy, a więc dotyczy przychodów ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych – w przypadku spełnienia warunków zwolnienia przez co najmniej jednego z małżonków, owo zwolnienie podatkowe będzie miało zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Rekapitulując – mając na względzie powyższe wywody oraz stanowisko zajęte przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 14 lipca 2011 r. sygn. akt I SA/Po 379/11 – stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni przysługuje prawo do zwolnienia przedmiotowego skonstytuowanego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do przychodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania, bowiem w rzeczonym lokalu zameldowany na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy był mąż Zainteresowanej, przez co wypełniony został warunek, o którym mowa w art. 21 ust. 22 wyżej cyt. ustawy.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez jednego ze współwłaścicieli przedmiotowego mieszkania, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego z nich, tj. małżonka Zainteresowanej. Mąż Wnioskodawczyni chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.