INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27.09.2011 r. (data wpływu 14.10.2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uregulowań związanych z nabyciem używanych samochodów na terytorium Szwajcarii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.10.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uregulowań związanych z nabyciem używanych samochodów na terytorium Szwajcarii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest firmą, która zajmuje się sprzedażą samochodów używanych na terenie Polski. Między innymi sprowadza samochody osobowe (uszkodzone) z terytorium Szwajcarii. Auta są kupowane na licytacjach ubezpieczeniowych, które wystawiają potwierdzenia zakupu (faktura bez VAT/rachunek z 8% podatkiem obowiązującym w Szwajcarii). Jednak właścicielem samochodów jest osoba fizyczna (obywatel Szwajcarii, który po kolizji pozostawił go w ubezpieczalni/warsztacie), która widnieje w dowodzie rejestracyjnym. Po zakupie samochodów na terenie Szwajcarii Spółka dokonuje opłat na granicy niemieckiej (cło/podatek odpowiednio 10% od samochodów wyprodukowanych poza UE i podatek 19%). Następnie auto trafia do firmy i zostaje przygotowane do sprzedaży na terenie Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy opisane zdarzenie ma być traktowane jako nabycie wewnątrzwspólnotowe...

Czy stosowne jest wystawienie przez firmę faktury VAT marża...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług Spółka stoi na stanowisku, iż przedstawiona sytuacja jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów i nie ma możliwości zastosowania przy sprzedaży faktury VAT marża.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez terytorium kraju, zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 4). Natomiast przez terytorium państwa trzeciego, rozumie się terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5).

Z opisu stanu faktycznego zawartego w złożonym wniosku wynika, że Spółka jest firmą, która zajmuje się sprzedażą samochodów używanych na terenie Polski. Między innymi sprowadza samochody osobowe (uszkodzone) z terytorium Szwajcarii. Po zakupie samochodów na terenie Szwajcarii Spółka dokonuje opłat na granicy niemieckiej (cło/podatek). Następnie auto trafia do firmy i zostaje przygotowane do sprzedaży na terenie Polski.

Zauważyć trzeba, iż art. 2 pkt 7 ustawy zawiera definicję importu, za który uznaje się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Należy jednak zaznaczyć, że tylko wtedy, gdy określona procedura celna zostanie zakończona na terytorium Polski, będziemy mieli do czynienia z importem towarów na terytorium kraju (art. 36 ust. 1 ustawy). Jeśli natomiast procedura celna zostanie zakończona na terytorium innego państwa członkowskiego, import będzie dokonany w tym państwie. W przypadku, gdy przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego następuje na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej, nie dochodzi do importu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z wniosku Spółka po zakupie samochodu na terytorium Szwajcarii dokonuje opłat na granicy niemieckiej (cło i podatek). Zatem na terytorium Niemiec dochodzi do importu, co oznacza że samochody zostają dopuszczone do wolnego obrotu na terytorium Unii Europejskiej.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Ponadto w świetle art. 11 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Zapis powołanego wyżej art. 11 ust. 1 ustawy pozwala zatem na uznanie za wewnątrzwspólnotowe nabycie także czynności, w przypadku których podatnik przemieszcza towary należące do swego przedsiębiorstwa z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa. W tym przypadku w państwie, z którego przemieszczane są towary, występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, natomiast w państwie, do którego przemieszczane są towary, następuje ich wewnątrzwspólnotowe nabycie. Art. 11 ust. 1 ustawy uzależnia uznanie przemieszczenia towarów należących do podatnika z innego państwa członkowskiego na terytorium kraju za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów od tego, czy towary te będą służyć działalności gospodarczej podatnika.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że taka sytuacja występuje w zaistniałym stanie. Spółka zajmuje się bowiem sprzedażą samochodów używanych na terenie Polski i sprowadza w tym celu (tj. tej sprzedaży) samochody osobowej (uszkodzone) m.in. z terytorium Szwajcarii.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe należy podkreślić, iż przemieszczenie towaru z kraju trzeciego (Szwajcarii) stanowi czynność odpowiadającą dostawie towaru w państwie członkowskim, w którym dokonano importu towaru (tj. w państwie, w którym objęto ten towar procedurą dopuszczenia do obrotu) i dlatego też należy uznać, że Spółka dla ww. transakcji będzie działała w tym państwie (Niemcy) w charakterze podatnika od wartości dodanej. W przedmiotowej sprawie, Spółka dokonując importu towaru na terytorium danego państwa członkowskiego (Niemcy), a następnie przemieszczając towar na terytorium innego państwa członkowskiego UE (Polska), będzie występowała jako podatnik dla potrzeb podatku od wartości dodanej na terytorium państwa, w którym dokonano odprawy celnej.

Biorąc pod uwagę wskazane informacje oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że przemieszczenie z Niemiec do Polski towaru, uprzednio zaimportowanego z kraju trzeciego (Szwajcarii) i dopuszczonego do obrotu na obszarze Unii Europejskiej (Niemcy), będzie stanowiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów - towar ten będzie służyć bowiem działalności gospodarczej podatnika. Czynność ta podlegać będzie zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z przepisami ustawy, regulującymi dokonanie takich transakcji.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża, stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

W myśl art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, dla potrzeb stosowania rozdziału 4 ustawy, przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, które podatnik nabył uprzednio w celu ich odsprzedaży. Istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

Stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy, przepisy ust. 4 i ust. 5 dotyczą dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem podatku od towarów i usług, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy (m.in. towarów używanych), polegającej na opodatkowaniu marży, czyli różnicy między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszonej o kwotę podatku. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty należnej z tytułu sprzedaży pomniejszonej o kwotę należnego podatku.

Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od osób:

• niebędących podatnikami podatku od towarów i usług,

• które wprawdzie są podatnikami podatku od towarów i usług, ale którym w stosunku do dostarczanych towarów używanych nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub które należą do kategorii drobnych przedsiębiorców, zwolnionych od podatku od towarów i usług, które są pośrednikami, a towar będący przedmiotem dostawy opodatkowany już był w szczególnej procedurze opodatkowania marży,

• które nie są podatnikami podatku od towarów i usług, albo są podatnikami podatku od wartości dodanej na terytorium innego państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej i realizują dostawę towarów na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113 oraz regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT.
  
  

W kontekście niniejszej sprawy konieczne jest rozpatrzenie, czy import samochodów używanych z kraju trzeciego klasyfikuje się do nabycia, o którym mowa powyżej. W pierwszej kolejności należy zauważyć, że katalog w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT jest katalogiem zamkniętym. A zatem jest to wyliczenie wszystkich możliwych sposobów nabycia towarów używanych, które upoważniają do zastosowania opodatkowania na zasadzie marży dalszą sprzedaż nabytych towarów używanych. Tym samym, gdy podatnik-pośrednik nabędzie towary używane od podmiotów innych niż wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT, nie będzie uprawniony do zastosowania opodatkowania marży.

Po drugie należy zauważyć, że w ww. katalogu nie został wymieniony import jako sposób nabycia towarów używanych uprawniający do zastosowania opodatkowania marży.

Po trzecie, z przywołanego wyżej przepisu wynika, iż procedura opodatkowania marży znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy nabycie towaru używanego przez podatnika jest nieopodatkowane, z uwagi na status zbywcy określony w ww. artykule. W żadnym z tych przypadków nie występuje jednak podatek naliczony z tytułu nabycia tych towarów używanych, tak jak to ma miejsce przy imporcie (bądź wewnątrzwspólnotowym nabyciu) przedmiotowych samochodów.

W powyższej materii wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 3 marca 2011 r. w sprawie C-203/10 gdzie stwierdził, że „w każdym razie procedura marży nie ma zastosowania do dostaw dotyczących takich towarów, jakie są przedmiotem niniejszej sprawy, które zostały osobiście zaimportowane do Unii przez podatnika-pośrednika na podstawie zasad ogólnych VAT”. Albowiem jak zauważył TSUE system opodatkowania marży uzyskanej przez podatnika-pośrednika przy dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków stanowi szczególny system opodatkowania VAT, stanowiący odstępstwo od systemu ogólnego wynikającego z dyrektywy 2006/112, który – podobnie jak inne systemy szczególne przewidziane przez tę dyrektywę – powinien być stosowany wyłącznie w zakresie niezbędnym do realizacji jego celu, którym było uniknięcie podwójnego opodatkowania i zakłóceń konkurencji między podatnikami w dziedzinie towarów używanych. Opodatkowanie na podstawie całej ceny sprzedaży, dokonywanej przez podatnika-pośrednika dostawy towaru używanego, gdy cena, za jaką ten ostatni nabył ów towar, zawiera kwotę podatku naliczonego zapłaconego przez osobę wchodzącą w zakres jednej z kategorii określonej w art. 314 lit. a)–d) rzeczonej dyrektywy, której ani ta osoba, ani podatnik-pośrednik nie mogli odliczyć, prowadziłoby do takiego podwójnego opodatkowania. Jednakże jeżeli na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnik-pośrednik odsprzedaje towary, które osobiście zaimportował, podlegając zasadom ogólnym VAT w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, będąc uprawniony na mocy art. 168 lit. d) dyrektywy 2006/112 do odliczenia podatku VAT należnego lub zapłaconego z tytułu importu owych towarów, nie istnieje żadne ryzyko podwójnego opodatkowania, które mogłoby uzasadnić stosowanie stanowiącej odstępstwo procedury marży.

Reasumując, w zaistniałej sytuacji dochodzi do wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodów używanych na terytorium kraju, zaimportowanych ze Szwajcarii i dopuszczonych do obrotu na terytorium Niemiec i Spółka nie ma możliwości zastosowania przy ich sprzedaży szczególnej procedury określonej w art. 120 ust. 4 ustawy, tj. opodatkowania ich na zasadzie marży.

Zatem stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.