Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPTPB1/415-366/11-4/ASZ
Data
2012.04.05
Referencje
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Szczególne zasady ustalania dochodu
Słowa kluczowe
darowizna
remanent końcowy
remanent początkowy
różnica remanentów
towar handlowy
Istota interpretacji
Czy w sytuacji, w której wartość otrzymanych towarów handlowych nie będzie stanowić kosztów uzyskania przychodów jako remanent początkowy, należy zachować się analogicznie przy sporządzaniu remanentu końcowego - również wycenić te towary i nie uwzględniać ich wartości przy ustalaniu dochodu rocznego?
Wniosek ORD-IN 696 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, reprezentowanego przez radcę prawnego, przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2011 r. (data wpływu 19 grudnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 marca 2012 r. (data wpływu 21 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uwzględniania towarów handlowych otrzymanych w formie darowizny przy ustalaniu dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej za rok podatkowy – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych m. in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w związku z czym na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ww. ustawy, pismem z dnia 2 marca 2012 r., Nr IPTPB1/415-366/11-2/ASZ, IPTPP4/443-137/11-2/ALN wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 12 marca 2012 r., natomiast w dniu 21 marca 2012 r. (data nadania w polskiej placówce operatora publicznego 19 marca 2012 r.) uzupełniono ww. wniosek.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca - jako osoba fizyczna - prowadzi działalność gospodarczą od dnia 27 grudnia 2010 r. Jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, dokonuje wyłącznie sprzedaży opodatkowanej. Działalność opodatkowana jest na zasadach ogólnych i jest rozliczana w oparciu o podatkową książkę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca w dniu 28 grudnia 2010 r., na podstawie aktu notarialnego, otrzymał w darowiźnie przedsiębiorstwo od swojego ojca. Działalność gospodarcza jest kontynuowana po otrzymaniu darowizny. W skład darowanego przedsiębiorstwa wchodzą m. in. środki trwałe, wyposażenie, towary handlowe, które zostały ujęte w kolumnie 16 (uwagi) podatkowej księgi przychodów i rozchodów w 2010 r. Sprzedaż ww. towarów rozpoczęto w 2011 r. Wnioskodawca ma zamiar obliczyć dochód z działalności gospodarczej za 2011 r. zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Na podstawie powyższego przepisu, dochodem jest różnica pomiędzy przychodem, a kosztami uzyskania przychodu którą: - powiększa się o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub
- pomniejsza się różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.
W związku z tym, że towary zostały nabyte w formie darowizny, do ustalenia dochodu rocznego nie powinny być uwzględnione w wartości spisu z natury na koniec roku, natomiast w remanencie początkowym powinny znaleźć się towary sprzedane w 2011 r. Efektem takiego stanowiska będzie wyliczenie podatku dochodowego od sprzedaży towarów handlowych otrzymanych w drodze darowizny w momencie faktycznego uzyskania przychodu, pomniejszonego o koszt zakupu sprzedanych towarów. Art. 22 ust. 1 ww. ustawy, informujący, że kosztem podatkowym są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, nie oznacza wcale, że koszt poniesiony zawsze wiąże się z zapłatą. Wprost przeciwnie, np. nie zapłacone przez lata lub w ogóle nie zapłacone faktury kosztowe są kosztem uzyskania przychodu. Ponadto, § 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodowi rozchodów jasno definiuje tzw. cenę zakupu przy darowiźnie (według której wycenia się darowane towary): jest nią wartość odpowiadająca cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika. Zakup darowanych towarów w momencie darowizny, zgodnie z art. 23 ust. 7 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, został wyłączony z kosztów uzyskania pochodów u darczyńcy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kolumnie 10 „Zakup towarów handlowych ze znakiem „-”. Wyłączenie kosztu zakupu ww. towarów również u obdarowanego w momencie sprzedaży tych towarów sprawia, że zwolnienie z podatku od darowizn pomiędzy najbliższą rodziną przyjmuje fikcyjny charakter.
W uzupełnieniu wniosku z dnia 19 marca 2012 r. Wnioskodawca wskazał, iż: - pytania oznaczone we wniosku nr 1 i 2 dotyczą tożsamych zagadnień, tzn. czy wartość towarów handlowych otrzymanych w drodze darowizny (jako składnik darowanego przedsiębiorstwa) stanowi koszt uzyskania przychodów i podlega ujęciu w remanencie początkowym u obdarowanego, a następnie uwzględnieniu przy ustalaniu dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku w pkt 2 odnosi się do tak postawionego pytania.
- samochód osobowy nabył jako składnik darowanego przedsiębiorstwa,
- przekazanie samochodu osobowego na cele osobiste nastąpi nieodpłatnie,
- przedsiębiorstwo otrzymał w darowiźnie w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny,
- przy nabyciu samochodów nie przysługiwało w całości obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
- samochód ciężarowy użytkowany był przez Niego co najmniej pół roku po nabyciu praw do rozporządzania nim jak właściciel (użytkowany od dnia 2 stycznia 2011 r.).
Ponadto, Wnioskodawca sprecyzował pytanie nr 3, iż oczekuje odpowiedzi tylko w zakresie skutków podatkowych wycofania samochodu osobowego z działalności gospodarczej i przekazania go na cele osobiste.
W związku z powyższym zadano następujące pytania: - Czy wartość towarów handlowych nabytych w formie darowizny i wykazanych w remanencie początkowym, uwzględniona będzie przy obliczaniu dochodu za dany rok podatkowy, z uwzględnieniem różnic remanentowych...
- Czy w sytuacji, w której wartość otrzymanych towarów handlowych nie będzie stanowić kosztów uzyskania przychodów jako remanent początkowy, należy zachować się analogicznie przy sporządzaniu remanentu końcowego - również wycenić te towary, i nie uwzględniać ich wartości przy ustalaniu dochodu rocznego...
- Czy w przypadku - wchodzących w skład będących przedmiotem darowizny przedsiębiorstwa - sprzedaży samochodu ciężarowego oraz wycofania samochodu z działalności gospodarczej w celu wykorzystywania go na potrzeby osobiste podatnika samochodu osobowego mamy do czynienia z czynnością zwolnioną od podatku od towarów i usług... Czy w wyżej opisanej sytuacji z tytułu przekazania samochodu osobowego na potrzeby osobiste podatnika nie powstaje przychód...
Wnioskodawca w złożonym w dniu 21 marca 2012 r. uzupełnieniu wniosku zrezygnował z pytania oznaczonego nr 1 oraz przeformułował ww. pytania, zadając trzy następujące zapytania, tj.: - Czy w sytuacji, w której wartość otrzymanych towarów handlowych nie będzie stanowić kosztów uzyskania przychodów jako remanent początkowy, należy zachować się analogicznie przy sporządzaniu remanentu końcowego - również wycenić te towary i nie uwzględniać ich wartości przy ustalaniu dochodu rocznego...
- Czy w przypadku - wchodzących w skład będących przedmiotem darowizny przedsiębiorstwa - sprzedaży samochodu ciężarowego oraz wycofania samochodu z działalności gospodarczej w celu wykorzystywania go na potrzeby osobiste podatnika samochodu osobowego mamy do czynienia z czynnością zwolnioną od podatku od towarów i usług...
- Czy w wyżej opisanej sytuacji z tytułu przekazania samochodu osobowego na potrzeby osobiste podatnika nie powstaje przychód...
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1, natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14, a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadów, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa. Stosownie do § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.), podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej „spisem z natury” na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności. Towary handlowe objęte spisem z natury winny być wycenione według cen zakupu lub nabycia, albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia, zgodnie z § 29 ust. 1 ww. rozporządzenia. W ocenie Wnioskodawcy, z powyższych uregulowań prawnych wynika, że powinien On ująć otrzymane w drodze darowizny towary handlowe w remanencie początkowym, a w remanencie końcowym towary handlowe nie sprzedane na koniec roku podatkowego i wartość tego remanentu wpisać do podatkowej księgi przychodów. Przy czym, w myśl § 3 pkt 2 ww. rozporządzenia, przez cenę zakupu rozumie się cenę, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększoną o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżoną o rabaty opusty i inne podobne obniżenia, w przypadku zaś otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku – wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika. W myśl natomiast art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Powyższy przepis, jak wskazuje Wnioskodawca, uzależnia zatem możliwość zaliczenia wydatku w ciężar kosztów uzyskania przychodów od spełnienia łącznie wymienionych warunków: - musi on zostać poniesiony przez podatnika,
- między poniesionym wydatkiem, a osiągniętym lub możliwym do osiągnięcia przychodem musi zachodzić związek przyczynowo – skutkowy,
- nie może on być wskazany w katalogu negatywnym, tj. wymieniony jako wyłączony spod możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów (katalog ten określa art. 23 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Wnioskodawcy, stwierdzić należy, iż skoro nabycie towarów handlowych nastąpiło w drodze darowizny (nieodpłatnie), wartość tych towarów nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej, działalności gospodarczej, albowiem nie została spełniona jedna z przesłanek wynikająca z ww. art. 22 ust. l ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pomimo zatem ciążącego na Wnioskodawcy obowiązku ujęcia ww. towarów w remanencie początkowym, (a towarów niesprzedanych na koniec roku podatkowego w remanencie końcowym) ich wartość wynikająca z wyceny tych remanentów, nie może być brana pod uwagę, przy ustaleniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.
Referencje
|