INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 06.12.2011 r. (data wpływu 12.12.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy lokalu mieszkalnego wraz z balkonem lub tarasem oraz przynależnym pomieszczeniem gospodarczym w piwnicy i przeniesionym prawem do wyłącznego posiadania i używania ogródków przynależnych do lokali mieszkalnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.12.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy lokalu mieszkalnego wraz z balkonem lub tarasem oraz przynależnym pomieszczeniem gospodarczym w piwnicy i przeniesionym prawem do wyłącznego posiadania i używania ogródków przynależnych do lokali mieszkalnych oraz stawki podatku VAT dla dostawy miejsc parkingowych w garażu podziemnym usytuowane pod budynkiem mieszkalnym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą m. in. w zakresie budowy budynków mieszkalnych i mieszkalno użytkowych w których wyodrębni własność poszczególnych lokali mieszkalnych i które następnie sprzeda klientom. Lokale mieszkalne będące przedmiotem sprzedaży spełniają definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka będzie zawierać umowy na wybudowanie na rzecz zamawiającego i zobowiązanie się do sprzedaży na jego rzecz lokalu mieszkalnego zlokalizowanego w budynku mieszkalnym wraz z balkonem, tarasem, ogródkiem przynależnym pomieszczeniem gospodarczym prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w garażu w budynku oraz udziałem w prawie własności gruntu przynależnego do lokalu mieszkalnego i częściach wspólnych budynku. Integralną częścią bloku mieszkalnego lub mieszkalno - użytkowego zgodnie z projektem budowlanym są miejsca parkingowe (postojowe) znajdujące się w podziemiach budynku bądź na powierzchni terenu przynależnego do budynku. Dla całego podziemnego pomieszczenia garażowego będzie utworzona odrębna księga wieczysta z wydzielonymi miejscami postojowymi.

Wraz z nabyciem prawa własności do lokali mieszkalnych nabywcy będą mieli możliwość zakupu miejsc parkingowych (jednego lub więcej) w rozumieniu prawa cywilnego- prawa do wyłącznego korzystania z tych miejsc. Spółka zaznacza, iż jest możliwość zakupu miejsc parkingowych przez osoby nie nabywające jednocześnie prawa własności lokalu mieszkalnego. Nabywcy lokali mieszkalnych będą kupowali lokale mieszkalne o powierzchni użytkowej mniejszej niż l50 mkw zlokalizowane w budynku mieszkalnym bądź mieszkalno użytkowym (zależy w którym segmencie) wraz z balkonem lub tarasem, przynależnym pomieszczeniem gospodarczym w piwnicy i przeniesionym prawem do wyłącznego posiadania i używania ogródków przynależnych do lokali mieszkalnych znajdujących się na parterze przedmiotowego budynku. Od zamawiających spółka będzie pobierać przedpłaty na poczet ceny w umowie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy lokalu mieszkalnego wraz z balkonem lub tarasem oraz przynależnym pomieszczeniem gospodarczym w piwnicy i przeniesionym prawem do wyłącznego posiadania i używania ogródków przynależnych do lokali mieszkalnych.

Czy spółka będzie mogła stosować stawkę podatku od towarów i usług:

• obniżoną stawkę podatku VAT właściwą dla lokalu mieszkalnego, tj. stawce 8% sprzedaż mieszkania wraz z balkonem lub tarasem oraz przynależnym pomieszczeniem gospodarczym w piwnicy i przeniesionym prawem do wyłącznego posiadania i używania ogródków przynależnych do lokali mieszkalnych znajdujących się na parterze przedmiotowego budynku, udział w prawie własności gruntu przynależnego do lokalu mieszkalnego i częściach wspólnych budynku.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy:

• dla lokali mieszkalnych wraz z balkonem lub tarasem oraz przynależnym pomieszczeniem gospodarczym w piwnicy i przeniesionym prawem do wyłącznego posiadania i używania ogródków przynależnych do lokali mieszkalnych znajdujących się na parterze przedmiotowego budynku zastosować stawkę 8%.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy lokalu mieszkalnego wraz z balkonem lub tarasem oraz przynależnym pomieszczeniem gospodarczym w piwnicy i przeniesionym prawem do wyłącznego posiadania i używania ogródków przynależnych do lokali mieszkalnych – za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., a od dnia 26 sierpnia 2011 r. t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast, przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 146a pkt 1 i 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f: stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%; stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, w myśl ust. 12a powołanego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Art. 41 ust. 12b ustawy o VAT stanowi natomiast, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

Zgodnie z ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, zawiera definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z którą obiektami takimi są budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje – mieszkalne czy użytkowe. Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakimi obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału.

Według art. 3 ust. 1 powyższej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali, właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Jednakże stosownie do ust. 2 ww. artykułu nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 50 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), za część składową nieruchomości uważa się także prawa związane z jej własnością. Z kolei art. 47 § 1 k.c. stanowi, że część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Zatem, jeżeli w ramach jednej nieruchomości następuje sprzedaż na odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz z balkonem, tarasem, ogródkiem przynależnym pomieszczeniem gospodarczym oraz udziałem w prawie własności gruntu przynależnego do lokalu mieszkalnego i częściach wspólnych budynku, w ramach którego określono sposób korzystania z części nieruchomości wspólnej w ten sposób, że przydzielono nabywcy prawo do wyłącznego korzystania z określonego ogródka oraz przynależnego pomieszczenia gospodarczego, to sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji i podlega jednej stawce podatku od towarów i usług właściwej dla lokalu mieszkalnego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca będzie zbywać lokale mieszkalne o powierzchni użytkowej mniejszej niż l50 mkw zlokalizowane w budynku mieszkalnym bądź mieszkalno użytkowym (zależy w którym segmencie) wraz z balkonem lub tarasem, przynależnym pomieszczeniem gospodarczym w piwnicy i przeniesionym prawem do wyłącznego posiadania i używania ogródków przynależnych do lokali mieszkalnych znajdujących się na parterze przedmiotowego budynku. Lokale mieszkalne będące przedmiotem sprzedaży spełniają definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze opis sprawy oraz przedstawiony powyżej stan prawny stwierdzić należy, że dokonywana wraz ze sprzedażą lokalu mieszkalnego, sprzedaż prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w garażu podziemnym, które nie zostało wyodrębnione jako samodzielny lokal użytkowy i nie może być przedmiotem odrębnej dostawy, a także jest integralnie związane z prawem własności konkretnego lokalu mieszkalnego, ma charakter jednej transakcji i podlegać będzie jednej stawce podatku od towarów i usług właściwej dla lokalu mieszkalnego.

W konsekwencji powyższego, dostawa lokali mieszkalnych stanowiących obiekt budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym wraz z balkonem lub tarasem oraz przynależnym pomieszczeniem gospodarczym w piwnicy i przeniesionym prawem do wyłącznego posiadania i używania ogródków przynależnych do lokali mieszkalnych znajdujących się na parterze przedmiotowego budynku, udział w prawie własności gruntu przynależnego do lokalu mieszkalnego i częściach wspólnych budynku, które jest integralnie związane z prawem własności lokalu mieszkalnego korzystać będzie z preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a w związku z art. 41 ust. 12 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W związku z tym, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług w części dotyczącej stawki podatku VAT dla dostawy lokalu mieszkalnego wraz z balkonem lub tarasem oraz przynależnym pomieszczeniem gospodarczym w piwnicy i przeniesionym prawem do wyłącznego posiadania i używania ogródków przynależnych do lokali mieszkalnych, w zakresie pozostałej części pytania, tj. w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy miejsc parkingowych w garażu podziemnym usytuowanych pod budynkiem mieszkalnym, zostanie wydana odrębna interpretacja.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.