2015.07.02 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/4512-211/15-3/RG
z 2 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2015 r. (data wpływu 10 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla usług:

zajęć dodatkowych oferowanych dla uczniów szkoły prowadzonej przez Wnioskodawcę;

zajęć dodatkowych oferowanych dla dzieci i młodzieży niebędących uczniami szkoły prowadzonej przez Wnioskodawcę,

jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla usług:

organizacji wycieczek szkolnych;

zajęć dodatkowych oferowanych dla uczniów szkoły prowadzonej przez Wnioskodawcę;

sprzedaży posiłków w stołówce szkolnej na rzecz własnych uczniów oraz nauczycieli;

zajęć dodatkowych oferowanych dla dzieci i młodzieży niebędących uczniami szkoły prowadzonej przez Wnioskodawcę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, Spółka … prowadzi działalność gospodarczą w zakresie edukacji - PKD 85. W ramach działalności prowadzi: punkt przedszkolny, szkołę podstawową, gimnazjum, liceum.

Szkoła podstawowa, gimnazjum i liceum zostały wpisane na listę szkół niepublicznych oraz na podstawie art. 85 ust. 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty placówki te uzyskały uprawnienia szkoły publicznej. Natomiast punkt przedszkolny został wpisany do ewidencji innych niepublicznych form wychowania przedszkolnego na podstawie art. 82 ust. 3 i 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty. Punkt przedszkolny stanowi usługę podlegającą ustawie o systemie oświaty i realizuje program uwzględniający podstawę programową wychowania przedszkolnego. Nie jest ono podmiotem sprawującym opiekę nad dziećmi do lat 3.

Wnioskodawca prowadzi działalność edukacyjną w języku angielskim dla młodzieży międzynarodowej zgodnie z brytyjskim systemem nauczania (English National Curriculum). Program nauczania obejmuje wszystkie etapy edukacji angielskiej dla dzieci i młodzieży w wieku od 3 do 18 lat. Szkoła przygotowuje młodzież do zdawania wszystkich głównych egzaminów brytyjskiego szkolnictwa takich jak SAT, IGCSE, AS i A levels. Zarówno nauka w szkole, jak i pobyt dziecka w punkcie przedszkolnym jest odpłatny. Za zajęcia podstawowe i pobyt dziecka w punkcie przedszkolnym wnioskodawca wystawia faktury ze zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W ramach realizacji programu nauczania szkoła organizuje lekcje dodatkowe m.in. języka polskiego, niemieckiego i angielskiego, które są dodatkowo płatne przez rodziców uczniów. Są one fakturowane ze zwolnieniem. Od roku szkolnego 2015/2016 szkoła planuje rozszerzenie oferty zajęć dodatkowych o zajęcia plastyczne, muzyczne, sportowe, ruchowe, artystyczne. Zajęcia te szkoła będzie organizować jako jednostka podlegająca systemowi oświaty. Zajęcia będą prowadzone przez podmioty zewnętrzne, z którymi szkoła podpisze stosowne umowy. Rodzice zostaną obciążeni refakturą kosztów poniesionych przez szkołę. Wnioskodawca nie będzie czerpał żadnych korzyści z organizacji zajęć dodatkowych.

Szkoła organizuje dla swoich uczniów wycieczki oraz zielone szkoły. Za wycieczki te szkoła wystawia faktury dla rodziców, które obejmują jedynie koszt wycieczki. Na wycieczkach tych każdorazowo jest realizowany program edukacyjny wynikający z programu nauczania. Szkoła organizuje wycieczki jako podmiot podlegający ustawie o systemie oświaty, tylko dla własnych uczniów. Jeśli szkoła nabywa wycieczkę za pośrednictwem biura podróży, rodzice obciążani są refakturą kosztów zakupu danej wycieczki. Szkoła nie czerpie żadnych korzyści z organizowania wycieczek. W związku z tym szkoła wystawia za wycieczki szkolne faktury ze zwolnieniem.

Ponadto Wnioskodawca dla swoich uczniów prowadzi stołówkę. Posiłki dla uczniów oraz nauczycieli są zamawiane w firmie cateringowej. Jednocześnie należy podkreślić, iż zapewnienie uczniom posiłków jest jednym z elementów kształcenia i wychowania dzieci i młodzieży oraz sprawowania nad nimi całodziennej opieki. Obecnie faktury za posiłki są wystawiane ze stawką 8%.

Od roku szkolnego 2015/2016 wnioskodawca planuje wprowadzić możliwość uczestniczenia w zajęciach dodatkowych odbywających się na terenie szkoły również przez dzieci i młodzież, które nie są uczniami szkoły prowadzonej przez wnioskodawcę. Zajęcia te będą odpłatne, a Wnioskodawca będzie zawierał umowy z rodzicami dzieci.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

(we wniosku nr 2) Czy Wnioskodawca będzie miał prawo wystawiać faktury za zajęcia dodatkowe ze zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jako usługi ściśle związane z usługą edukacyjną?
(we wniosku nr 4) Czy Wnioskodawca będzie miał prawo wystawiać faktury za uczestnictwo dzieci i młodzieży niebędących uczniami szkoły w zajęciach dodatkowych odbywających się na terenie szkoły ze zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1 (we wniosku pyt. 2)

Zajęcia dodatkowe, które będą organizowane przez szkołę niewątpliwie będą spełniać tą samą funkcję jaką jest kształcenie i wychowanie dzieci i młodzieży. Ponadto specyfika brytyjskiego systemu nauczania polega na umożliwieniu dzieciom rozwoju indywidualnych zdolności i zainteresowań poprzez organizowanie przez szkołę dodatkowych zajęć naukowych, sportowych, artystycznych i językowych. Uczestniczyć będą w nich tylko uczniowie zainteresowani daną tematyką rozwijając swoje indywidualne umiejętności i zdolności. Zajęcia językowe będą organizowane przez szkołę nie tylko celem rozwinięcia i pogłębienia znajomości języka obcego, ale także nadrobienia ewentualnych braków przez uczniów. Natomiast zajęcia tematyczne jak plastyka czy teatr będą służyć rozwijaniu indywidualnych zainteresowań uczniów. Zajęcia dodatkowe są elementem kształcenia i wychowania dzieci i młodzieży, usługą pomocniczą względem usługi głównej i są z nią ściśle związane, dlatego też zdaniem Wnioskodawcy zajęcia dodatkowe winny korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 u.p.t.u.

Podsumowując usługi dodatkowe będą wykonywane przez podmiot korzystający ze zwolnienia przy świadczeniu usługi podstawowej. Ponadto usługi te są niezbędne do wykonania usługi podstawowej. Ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Ponadto należy wskazać, iż usługi świadczone przez Wnioskodawcę kwalifikowane są jako usługa kompleksowa, a zatem zarówno organizacja wycieczek, jak i zajęć dodatkowych powinny być zwolnione z podatku VAT tak jak usługa główna. Takie stanowisko znajduje odzwierciedlenie w licznych orzeczeniach zarówno TSUE jak i sądów krajowych. Są to m.in. wyrok TSUE w sprawie C-224/11, wyrok WSA w Gdańsku w sprawie I SA/Gd 805/10, wyrok WSA w Olsztynie w sprawie I SA/OI 415/12.

Ad.2 (we wniosku pyt. 4)

Art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług stanowi, iż zwolnione z podatku są m.in. usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowania oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Wnioskodawca umożliwiając dzieciom i młodzieży uczestnictwo w zajęciach organizowanych na terenie szkoły świadczy na ich rzecz usługę edukacyjną. Zajęcia tematyczne służą kształceniu i wychowaniu dzieci i młodzieży. Są świadczone przez jednostkę objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, iż spełnione są przesłanki z art. 43 ust. 1 pkt 26 i ma prawo wystawiać za te zajęcia faktury ze stawką zwolnioną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Przy czym podkreślić należy, że wszelkie zwolnienia od podatku określone w ustawie oraz przepisach wykonawczych, jako odstępstwo od zasady ogólnej, muszą być interpretowane ściśle.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ww. ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Jednocześnie w myśl art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W świetle art. 43 ust. 17a ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że powyższe zwolnienia uregulowane zostały w ustawie o podatku od towarów i usług wskutek implementacji odpowiednich przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.). W myśl art. 132 ust. 1 lit. h oraz lit. i Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie zwalniają świadczenie usług i dostawę towarów ściśle związanych z opieką nad dziećmi i młodzieżą przez podmioty prawa publicznego lub przez inne podmioty uznane za podmioty o charakterze społecznym przez dane państwo członkowskie; państwa członkowskie zwalniają także kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowania.

W kwestii usług w zakresie wychowania, należy wskazać, że jest ono przypisane podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania. Dla oceny tego, czy świadczone usługi są zwolnione od podatku od towarów i usług stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, konieczne jest stwierdzenie:

czy są to usługi w zakresie kształcenia i wychowania oraz
czy są świadczone przez jednostkę objętą systemem oświaty.

Przy czym kształcenie to całość doświadczeń składających się na proces zdobywania wiedzy, umiejętności oraz rozumienia otaczającego świata. Kształcenie obejmuje zarówno proces nauczania, jak i uczenia się, zaś wychowanie to jedna z form działalności społecznej, na którą składa się wiele zabiegów i procesów mających na celu wpływanie na fizyczny, umysłowy i moralny rozwój pokoleń.

Zwrócić należy uwagę, że uregulowania zawarte w wyżej cytowanych przepisach wskazują, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje również dostawę towarów i świadczenie usług ściśle związane z usługami w zakresie kształcenia i wychowania świadczonymi przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Przy czym określenie „ścisły związek” oznacza, że do wykonania usługi podstawowej niezbędna jest dostawa towarów lub świadczenie usług pomocniczych, przy czym nie może to być jakikolwiek związek, lecz relacja o charakterze wskazującym na nieodzowność tych ostatnich dla prawidłowego przebiegu podstawowej działalności. Przepisy krajowe, jak i europejskie, nie definiują usług „ściśle związanych”. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej rozstrzygnął, iż świadczenie usług lub dostawa towarów mogą być uznane za „ściśle związane” z działalnością edukacyjną, a przez to traktowane tak samo na gruncie podatkowym zgodnie z art. 13 część A ust. 1 lit. i) Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE) tylko, gdy mają one rzeczywiście charakter pomocniczy w stosunku do działalności edukacyjnej stanowiącej świadczenie główne (wyrok w sprawie Horizon College C-434/05). Z orzecznictwa Trybunału wynika, że określone świadczenie może być uznane za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego.

W tym miejscu podkreślić należy, że powyższe przepisy odnoszące się do zastosowania zwolnienia od podatku, odsyłają bezpośrednio do przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 ustawy o systemie oświaty, system oświaty zapewnia w szczególności:

realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju;
wspomaganie przez szkołę wychowawczej roli rodziny;
możliwość zakładania i prowadzenia szkół i placówek przez różne podmioty;
dostosowanie treści, metod i organizacji nauczania do możliwości psychofizycznych uczniów, a także możliwość korzystania z pomocy psychologiczno-pedagogicznej i specjalnych form pracy dydaktycznej;
możliwość pobierania nauki we wszystkich typach szkół przez dzieci i młodzież niepełnosprawną, niedostosowaną społecznie i zagrożoną niedostosowaniem społecznym, zgodnie z indywidualnymi potrzebami rozwojowymi i edukacyjnymi oraz predyspozycjami;

opiekę nad uczniami szczególnie uzdolnionymi poprzez umożliwianie realizowania indywidualnych programów nauczania oraz ukończenia szkoły każdego typu w skróconym czasie;
upowszechnianie dostępu do szkół, których ukończenie umożliwia dalsze kształcenie w szkołach wyższych;
możliwość uzupełniania przez osoby dorosłe wykształcenia ogólnego, zdobywania lub zmiany kwalifikacji zawodowych i specjalistycznych;
zmniejszanie różnic w warunkach kształcenia, wychowania i opieki między poszczególnymi regionami kraju, a zwłaszcza ośrodkami wielkomiejskimi i wiejskimi;
utrzymywanie bezpiecznych i higienicznych warunków nauki, wychowania i opieki w szkołach i placówkach;
upowszechnianie wśród dzieci i młodzieży wiedzy o zasadach zrównoważonego rozwoju oraz kształtowanie postaw sprzyjających jego wdrażaniu w skali lokalnej, krajowej i globalnej;
opiekę uczniom pozostającym w trudnej sytuacji materialnej i życiowej;
dostosowywanie kierunków i treści kształcenia do wymogów rynku pracy;

przygotowywanie uczniów do wyboru zawodu i kierunku kształcenia;
warunki do rozwoju zainteresowań i uzdolnień uczniów przez organizowanie zajęć pozalekcyjnych i pozaszkolnych oraz kształtowanie aktywności społecznej i umiejętności spędzania czasu wolnego;
upowszechnianie wśród dzieci i młodzieży wiedzy o bezpieczeństwie oraz kształtowanie właściwych postaw wobec zagrożeń i sytuacji nadzwyczajnych.

W myśl art. 2 ustawy o systemie oświaty, system oświaty obejmuje:

przedszkola, w tym z oddziałami integracyjnymi, przedszkola specjalne oraz inne formy wychowania przedszkolnego;
szkoły:
1. podstawowe, w tym: specjalne, integracyjne, z oddziałami integracyjnymi i sportowymi, sportowe i mistrzostwa sportowego,
2. gimnazja, w tym: specjalne, integracyjne, dwujęzyczne, z oddziałami integracyjnymi, dwujęzycznymi, sportowymi i przysposabiającymi do pracy, sportowe i mistrzostwa sportowego,
3. ponadgimnazjalne, w tym: specjalne, integracyjne, dwujęzyczne, z oddziałami integracyjnymi, dwujęzycznymi i sportowymi, sportowe, mistrzostwa sportowego, rolnicze i leśne,
4. artystyczne;

placówki oświatowo-wychowawcze, w tym szkolne schroniska młodzieżowe, umożliwiające rozwijanie zainteresowań i uzdolnień oraz korzystanie z różnych form wypoczynku i organizacji czasu wolnego;

poradnie psychologiczno-pedagogiczne, w tym poradnie specjalistyczne udzielające dzieciom, młodzieży, rodzicom i nauczycielom pomocy psychologiczno-pedagogicznej, a także pomocy uczniom w wyborze kierunku kształcenia i zawodu;
młodzieżowe ośrodki wychowawcze, młodzieżowe ośrodki socjoterapii, specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze oraz specjalne ośrodki wychowawcze dla dzieci i młodzieży wymagających stosowania specjalnej organizacji nauki, metod pracy i wychowania, a także ośrodki umożliwiające dzieciom i młodzieży, o których mowa w art. 16 ust. 7, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym z niepełnosprawnościami sprzężonymi realizację odpowiednio obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3, obowiązku szkolnego i obowiązku nauki;
(uchylony);
placówki zapewniające opiekę i wychowanie uczniom w okresie pobierania nauki poza miejscem stałego zamieszkania;
(uchylony);
zakłady kształcenia i placówki doskonalenia nauczycieli;
biblioteki pedagogiczne;
kolegia pracowników służb społecznych.

W myśl art. 5 ust. 1 ww. ustawy, szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną. W świetle art. 5 ust. 2 ustawy o systemie oświaty, szkoła i placówka, z zastrzeżeniem ust. 3a-3e, może być zakładana i prowadzona przez:

jednostkę samorządu terytorialnego;
inną osobę prawną;
osobę fizyczną.

Według art. 82 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek.

Istotnym wyróżnikiem jednostek objętych systemem oświaty, wynikającym wprost z ustawy o systemie oświaty jest to, że ich podstawową funkcją jest umożliwianie kształcenia, rozwijania zainteresowań i uzdolnień, korzystania z różnych form wypoczynku i organizacja czasu wolnego dzieci i młodzieży.

Wobec powyższego, w zakresie zajęć dodatkowych oferowanych dla uczniów szkoły prowadzonej przez Wnioskodawcę, jak i zajęć dodatkowych oferowanych dla dzieci i młodzieży niebędących uczniami szkoły prowadzonej przez Wnioskodawcę, tj. zajęć plastycznych, muzycznych, sportowych, ruchowych, artystycznych należy wskazać, że dla wymienionych usług Wnioskodawca spełnia podmiotowo – przedmiotową dyspozycję art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy. Wnioskodawca jest jednostka objętą systemem oświaty. Natomiast, rozwijanie uzdolnień w ww. zakresie wpisuje się w zakres działań jakie placówki objęte systemem oświaty świadczą na rzecz dzieci i młodzieży w zakresie kształcenia i wychowania, dlatego też winny korzystać ze zwolnienia od podatku VAT wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy.

Zatem oferowane przez szkołę dodatkowe usługi polegające na organizowaniu zajęć dodatkowych będą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy jako usługi główne.

Tym samym, tut. Organ, stanowisko Wnioskodawcy, iż zajęcia dodatkowe korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy uznał za prawidłowe, pomimo, iż Wnioskodawca odnośnie zajęć dodatkowych dla własnych uczniów, wskazał, że zajęcia dodatkowe są elementem kształcenia i wychowania dzieci i młodzieży, usługą pomocniczą względem usługi głównej i są z nią ściśle związane.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy wskazać, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Zgodnie z art. 14b § 1 Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Dodatkowo tut. Organ zwraca uwagę, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla usług:

zajęć dodatkowych oferowanych dla uczniów szkoły prowadzonej przez Wnioskodawcę;

zajęć dodatkowych oferowanych dla dzieci i młodzieży niebędących uczniami szkoły prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Wniosek w pozostałym zakresie został załatwiony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin