2019.01.22 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.435.2018.3.MM
z 22 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2018 r. (data wpływ 6 listopada 2018 r.), uzupełniony pismem z dnia 2 stycznia 2019 r. (data wpływu do tutejszego organu dnia 7 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków informacyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków informacyjnych. Z uwagi, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem znak 0115-KDIT2-2.4011.435.2018.2.MM z dnia 21 grudnia 2018 r. wezwano Wnioskodawcę do usunięcia stwierdzonych braków formalnych. Ww. wniosek uzupełniony został pismem z dnia 2 stycznia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Fundacja (dalej: Wnioskodawca lub Fundacja) zarejestrowana jest w rejestrze stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zdrowotnych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, a także w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, prowadzonych przez Sąd Rejonowy ... Działa ona na zasadach określonych w ustawie z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1491 ze zm.) oraz ustawie z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t. j. Dz. U. 2018 r. poz. 450 ze zm.).

Fundacja jest organizacją pozarządową, prowadzącą działalność pożytku publicznego w rozumieniu ustawy o działalności pożytku publicznego w formie nieodpłatnej i odpłatnej.

Zgodnie ze Statutem, celem Fundacji jest popieranie wszechstronnego rozwoju i edukacji społeczeństwa, a zwłaszcza działalności społecznej, informacyjnej, wychowawczo - pedagogicznej, oświatowej, oraz działalności mającej na celu wsparcie potrzebujących.

Jednym z celów działalności Fundacji na podstawie art. 6 ust. 2 lit. b) ww. Statutu jest pomoc społeczna, w tym w szczególności pomoc rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywanie szans tych rodzin i osób. Z powyższego wynika, iż Fundacja postanowiła literalnie wyartykułować w treści Statutu, że do zakresu jej działalności należy także udzielanie pomocy społecznej. Udzielenie pomocy społecznej ma istotne znaczenie w działalności statutowej Fundacji. Zaś możliwość udzielania tej pomocy społecznej w ramach prowadzonej działalności społecznie użytecznej wynika wprost z ustawy o działalności pożytku publicznego (art. 3 ust. 1 i art. 4 ust. 1 tej ustawy).

Fundacja pokrywa bowiem wydatki na pokrycie kosztów diagnostyki, leczenia i rehabilitacji swoich podopiecznych bądź na zaspokajanie ich indywidualnych potrzeb, o których mowa w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1508 z późn. zm ).W szczególnie uzasadnionych przypadkach Fundacja może podjąć decyzję o wypłacie środków pieniężnych, pomimo iż nie mieszczą się one w definicji pomocy społecznej. Decyzję w tej kwestii na indywidualny wniosek Podopiecznego bądź Opiekuna Podopiecznego podejmuje Zarząd Fundacji lub osoba wyznaczona przez Zarząd.

Zgodnie z Regulaminem udzielania pomocy społecznej Fundacja udziela swoim podopiecznym pomocy społecznej, w formie świadczeń materialnych lub rzeczowych, w szczególności z powodu:

ubóstwa;
sieroctwa;
bezdomności;
bezrobocia;
niepełnosprawności;
długotrwałej lub ciężkiej choroby;
przemocy w rodzinie;
potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności;
bezradności w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych;
braku umiejętności w przystosowaniu do życia młodzieży opuszczającej placówki opiekuńczo - wychowawcze;
trudności w integracji osób, które otrzymały status uchodźcy;
trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego;
alkoholizmu lub narkomanii;
zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej;
klęski żywiołowej lub ekologicznej;
w innych szczególnie uzasadnionych przypadkach za zgodą Zarządu Fundacji.

Wnioskodawca nadmienia, że status podopiecznego Fundacji posiada osoba, która ze względu na należycie udokumentowane przez nią ziszczenie się co najmniej jednej ww. przesłanki oraz spełnienie warunku kryterium dochodowego, zwróciła się z pisemnym wnioskiem o przyznanie jej pomocy o charakterze materialnym (tj. rzeczowym lub finansowym) i na mocy decyzji Zarządu uzyskała stosowne wsparcie.

Fundacja podkreśla także, że wysokość kryterium dochodowego jest ustalana przez Zarząd w każdym przypadku indywidualnie, w zależności od konkretnych okoliczności wskazanych we wniosku o przyznanie pomocy. Nie są to zatem sztywno ustalone kwoty, tylko ich wysokość zależy od indywidualnego przypadku.

Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że każdy podopieczny, przed uzyskaniem pomocy społecznej zobowiązany jest przedstawić zestawienie wydatków wraz z oświadczeniem o stanie majątkowym. W dokumencie tym podopieczny ma za zadanie określić m in.:

średni miesięczny dochód w okresie ostatnich 3 miesięcy;
liczbę osób w gospodarstwie domowym;
średnie miesięczne koszty utrzymania w okresie ostatnich 3 miesięcy;
średnie miesięczne wydatki na leczenie i rehabilitację w okresie ostatnich 3 miesięcy.

Katalog wydatków mieszczących się w ramach pomocy społecznej, które mogą zostać pokryte przez Fundację obejmuje 2 grupy wydatków:

przeznaczone na pokrycie kosztów diagnostyki, leczenia i rehabilitacji (grupa I);
przeznaczone na zaspokojenie indywidualnych potrzeb podopiecznego (grupa II).

Do wydatków z grupy I zalicza się koszty związane z:

rehabilitacją ruchową podopiecznego, zajęciami usprawniającymi, zabiegami leczniczymi;
terapią psychologiczną, psychoterapią, terapią logopedyczną, neurologopedyczną; innymi terapiami stymulującymi rozwój podopiecznego;
turnusami rehabilitacyjnymi;
usługami opiekuńczymi;
lekarstwami przyjmowanymi przez podopiecznych na stałe bądź zaleconymi przez lekarza specjalistę, szczepionkami, suplementami diety;
zaopatrzeniem podopiecznego w protezę;
operacjami, pobytami w szpitalach (także dla osoby towarzyszącej);
konsultacjami u lekarzy specjalistów;
zakupem sprzętu rehabilitacyjnego, medycznego, ortopedycznego;
zakupem środków higienicznych i pielęgnacyjnych, a w niezbędnym zakresie także środków czystości;
transportem podopiecznego w celach diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych (na podstawie potwierdzenia przez placówkę leczniczą lub lekarza specjalistę, iż w terminie, którego dotyczy rachunek za transport Podopiecznego odbyła się konsultacja lekarska, leczenie lub rehabilitacja);
zakupem obuwia ortopedycznego lub profilaktycznego;
likwidacją barier architektonicznych (rampy podjazdowe, podnośniki, szyny podjazdowe, windy, jeżeli część kosztów pokrywa PCPR, PFRON, MOPS lub zalecone zostały przez lekarza, psychologa, terapeutę, instruktora, pedagoga, społecznego opiekuna środowiskowego (konieczne zaświadczenie z zaleceniem od specjalisty);
zakupem sprzętu i akcesoriów komputerowych oraz oprogramowania, jeżeli część kosztów pokrywa PCPR, PFRON, MOPS lub zostały zalecone przez lekarza, psychologa, terapeutę, instruktora, pedagoga, społecznego opiekuna środowiskowego (konieczne zaświadczenie z zaleceniem od specjalisty);
zakupem sprzętu sportowego zalecanego przez lekarza, psychologa, terapeutę, instruktora, pedagoga, społecznego opiekuna środowiskowego (konieczne zaświadczenie z zaleceniem od specjalisty);
zakupem zwierząt do terapii, a także ich utrzymaniem i pokryciem kosztów szkolenia, o ile terapia przy udziale zwierząt została zalecona przez lekarza, psychologa, terapeutę, instruktora, pedagoga (konieczne zaświadczenie z zaleceniami od specjalisty);
kosztem specjalistycznej diety (np. bezglutenowa, bezmleczna).

Do wydatków z grupy II zalicza się koszty związane z:

zakupem żywności,
zakupem opału,
zakupem w niezbędnym zakresie środków czystości i środków higienicznych,
pokryciem kosztów zużycia energii elektrycznej oraz paliwa gazowego,
przeprowadzeniem drobnych remontów, służących poprawie warunków socjalno -bytowych podopiecznego,
kosztem pomocy dydaktycznych i edukacji podopiecznego (w tym opłaty za przedszkole, studia, kursy, korepetycje, zajęcia dodatkowe podnoszące kwalifikacje Podopiecznego).

Wnioskodawca informuje, że Zarząd Fundacji udziela pomocy społecznej na podstawie wniosku, zawierającego prośbę osoby o udzielenie jej pomocy wraz ze szczegółowym opisem jej aktualnej sytuacji materialno-bytowej oraz - w zależności od wnioskowanego charakteru pomocy społecznej - dołączonych do wniosków dokumentów w postaci:

oświadczenia o sytuacji majątkowej stanowiącego załącznik nr 1 do regulaminu;
zaświadczenia z Urzędu Pracy o zarejestrowaniu jako osoby bezrobotnej i wysokości zasiłku dla bezrobotnych;
opinii Ośrodka Pomocy Społecznej (zwanej inaczej kartą informacyjną);
oświadczenia o wysokości pobieranych alimentów wraz z podstawą prawną przyznanych alimentów, np. odpisem wyroku sądowego bądź jego poświadczoną przez adwokata lub radcę prawnego występującego w sprawie w charakterze pełnomocnika procesowego za zgodność z oryginałem kopią, ugody zawartej przed sądem itp.;
w przypadku osób niepełnosprawnych, zaświadczenia o niepełnosprawności i jego stopniu oraz zaświadczenia od lekarza o aktualnym stanie zdrowia osoby niepełnosprawnej;
zaświadczenia lekarskiego potwierdzającego wystąpienie długotrwałej lub ciężkiej choroby wraz z historią tej choroby oraz opinią lekarza prowadzącego co do sposobu dalszego leczenia;
zaświadczenia lekarskiego potwierdzającego konieczność rehabilitacji (lub zakupu sprzętu rehabilitacyjnego), usługi medycznej (lub zakupu sprzętu medycznego), badań lekarskich, innych terapii związanych z leczeniem osoby ubiegającej się o pomoc społeczną,
kserokopii kart informacyjnych ze szpitali;
innych dokumentów potwierdzających trudną sytuację rodzinną i życiową osoby ubiegającej się o pomoc społeczną;
oryginałów rachunków, faktur lub innych dowodów księgowych dokumentujących poniesione wydatki.

Fundacja przyznając pomoc społeczną nie będzie zawierać z podopiecznymi umowy darowizny, o której mowa w art. 888 Kodeksu cywilnego.

Udzielenie pomocy finansowej następuje w formie wypłaty gotówkowej, przekazu pocztowego lub przelewu bankowego na rachunek bankowy wskazany przez podopiecznego. Podopieczny zobowiązany jest do złożenia w biurze Fundacji potwierdzenia wykorzystania przyznanej pomocy finansowej w formie oryginałów rachunków, faktur lub innych dowodów księgowych, w terminie 30 dni od wykorzystania tej pomocy.

Z kolei udzielenie pomocy rzeczowej następuje w formie konkretnego zakupu bądź pokrycia kosztu usługi przez Fundację albo w postaci refundacji poniesionych przez podopiecznego kosztów, na podstawie otrzymanych oryginałów rachunków, faktur lub innych dowodów księgowych do wysokości udzielonego decyzją Zarządu wsparcia.

Wszystkie powyższe uwarunkowania związane z udzielaniem pomocy społecznej, również zawarte są w Regulaminie udzielania pomocy społecznej Fundacji.

Fundacja nie świadczy pomocy społecznej we współpracy z organami administracji rządowej lub samorządowej, rozumianej jako realizacja zadań zleconych przez te organy.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, Wnioskodawca pragnie uzyskać potwierdzenie, iż udzielana przez niego pomoc finansowa i rzeczowa podopiecznym, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych określonego w art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na Wnioskodawcy, świadczącym na rzecz swoich podopiecznych opisaną w stanie faktycznym pomoc społeczną, ciążą obowiązki wystawcy informacji z tego tytułu, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też opisane świadczenie z pomocy społecznej korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki wystawcy informacji PIT-8C?

Zdaniem Wnioskodawcy, na Fundacji nie ciążą obowiązki wystawcy informacji PIT-8C w podatku dochodowym od osób fizycznych w związku ze świadczoną przez nią pomocą społeczną, bowiem pomoc ta podlega zwolnieniu z opodatkowania określonemu w art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o PIT.

Na wstępie Wnioskodawca zauważa, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłami przychodów są inne źródła.

Ponadto zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy uznać, że w myśl zasady ogólnej, o przychodzie podatkowym mówi się w każdym przypadku, gdy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Tym samym Wnioskodawca stwierdza, że pomoc finansowa i rzeczowa dokonywana przez Fundację na rzecz podopiecznych stanowi dla tych osób przychód z innych źródeł, określony w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT.

Przy czym, zdaniem Wnioskodawcy nie ciążą na nim obowiązki wystawcy informacji w podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem świadczona przez Fundację pomoc społeczna, jej zdaniem nie podlega opodatkowaniu PIT.

Wnioskodawca zauważa, że jak stanowi art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o PIT, wolne od podatku dochodowego są świadczenia z pomocy społecznej.

Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji „pomocy społecznej" należy odnieść się w tym zakresie do przepisów ustawy z o pomocy społecznej.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 tej ustawy, pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Pomoc społeczną organizują organy administracji rządowej i samorządowej, współpracując w tym zakresie, na zasadzie partnerstwa, z organizacjami społecznymi i pozarządowymi, Kościołem Katolickim, innymi kościołami, związkami wyznaniowymi oraz osobami fizycznymi i prawnymi (art. 2 ust. 2 ww. ustawy). Zadania z zakresu pomocy społecznej, mogą być również wykonywane przez organizacje pozarządowe, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Wnioskodawca nadmienia, że w stanie faktycznym przedstawił, iż Statut Fundacji zawiera zapis stanowiący o zadaniu polegającym na udzielaniu „pomocy społecznej". Z kolei decyzje w sprawach dotyczących udzielania tej pomocy podopiecznym podejmuje Zarząd Fundacji.

Ponadto z opisu stanu faktycznego wynika, że Fundacja realizuje zadania z zakresu pomocy społecznej udzielając wsparcia osobom w formie świadczeń wymienionych w art. 36 ustawy o pomocy społecznej.

Z konstrukcji art. 8 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej wynika, że spełnienie kryterium dochodowego jest jedną z przesłanek otrzymania świadczenia.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż realizuje tą przesłankę. Przy czym nie stosuje on sztywnych kryteriów dochodowych określonych w ustawie o pomocy społecznej, tj. w art. 8 ust. 1 tej ustawy. Niemniej każdorazowo, indywidualnie, w stosunku do każdego podopiecznego, Zarząd Fundacji analizuje dochody i wydatki każdej osoby (w tym koszty utrzymania, leczenia, itd.) i na tej podstawie wydaje decyzje o przyznaniu bądź nie pomocy społecznej.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, prawo do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej, z zastrzeżeniem art. 40, art. 41, art. 53a i art. 91, przysługuje:

osobie samotnie gospodarującej, której dochód nie przekracza kwoty 634 zł, zwanej dalej "kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej",
osobie w rodzinie, w której dochód na osobę nie przekracza kwoty 514 zł, zwanej dalej "kryterium dochodowym na osobę w rodzinie",
rodzinie, której dochód nie przekracza sumy kwot kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, zwanej dalej "kryterium dochodowym rodziny".

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiona przez niego metoda jest dużo bardziej rzetelna i oddająca rzeczywisty stan majątkowy podopiecznego. Należy bowiem zauważyć, iż niejednokrotnie osoby te ponoszą bardzo duże koszty leczenia i rehabilitacji. Czasami również występuje konieczność odbycia zabiegów poza granicami RP. Tym samym nawet jeżeli dochód takiej osoby przekracza wyżej wymienione 634 zł bądź 514 zł, to i tak po uwzględnieniu rzeczywistych kosztów jakie ponosi, wielokrotnie okazuje się, iż pomoc społeczna jest zasadna.

Tym samym Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż uzasadnione jest twierdzenie, że pomoc otrzymywana przez podopiecznego od Fundacji w formach opisanych w niniejszym wniosku, kwalifikuje się jako świadczenie pomocy społecznej, korzystające ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki wystawcy informacji PIT-8C w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu świadczonej przez niego pomocy społecznej na rzecz podopiecznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy - w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2019 r. - przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednocześnie stosownie do art. 11 ust. 2 ww. ustawy - w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2019 r. - wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Przepis art. 11 ust. 2a powołanej ustawy wskazuje, że wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłem przychodów są „inne źródła”.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. wynika, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Art. 42a ust. 1 został zmieniony przez art. 1 pkt 11 ustawy z dnia 4 października 2018 r. (Dz.U. z 2018 r., poz. 2126) zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych z dniem 1 stycznia 2019 r. i stosownie do art. 8 ustawy zmieniającej ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2018 r.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia z pomocy społecznej.

Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji „pomocy społecznej”, należy odnieść się w tym zakresie do przepisów ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2018 r., poz. 1508).

W myśl postanowień art. 2 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości.

Pomoc społeczną organizują organy administracji rządowej i samorządowej, współpracując w tym zakresie, na zasadzie partnerstwa, z organizacjami społecznymi i pozarządowymi, Kościołem Katolickim, innymi kościołami, związkami wyznaniowymi oraz osobami fizycznymi i prawnymi (art. 2 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej).

Zgodnie jednak z art. 25 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, organy administracji rządowej i samorządowej, zwane dalej „organami”, mogą zlecać realizację zadania z zakresu pomocy społecznej, udzielając dotacji na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zleconego zadania organizacjom pozarządowym, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie oraz podmiotom wymienionym w art. 3 ust. 3 tej ustawy, prowadzącym działalność w zakresie pomocy społecznej, zwanych dalej „podmiotami uprawnionymi”.

Z kolei na podstawie przywołanego art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2018 r., poz. 450), organizacjami pozarządowymi są:

niebędące jednostkami sektora finansów publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych lub przedsiębiorstwami, instytutami badawczymi, bankami i spółkami prawa handlowego będącymi państwowymi lub samorządowymi osobami prawnymi,
niedziałające w celu osiągnięcia zysku

osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem ust. 4.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy, działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 powyższej ustawy, sfera zadań publicznych, o której mowa w art. 3 ust. 1, obejmuje zadania w zakresie pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób.

Natomiast – stosownie do art. 10 ust. 3 ww. ustawy - zakres prowadzonej działalności nieodpłatnej lub odpłatnej pożytku publicznego organizacje pozarządowe i podmioty wymienione w art. 3 ust. 3 określają w statucie lub w innym akcie wewnętrznym.

W związku z powyższym, organizacje pozarządowe mogą prowadzić działalność pożytku publicznego w sferze pomocy społecznej, która może być finansowana lub dofinansowana z dotacji bądź innych środków finansowych uzyskanych przez organizację z tytułu np. składek członkowskich, ofiarności publicznej.

Z ww. regulacji prawnych wynika zatem, że organizacja pozarządowa - w tym fundacja - może prowadzić statutową działalność pożytku publicznego w sferze pomocy społecznej, niezależnie od źródła finansowania prowadzonej w tym obszarze działalności.

Wskazać przy tym należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ograniczają stosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłącznie do świadczeń otrzymywanych na zasadzie i w trybie określonym w przepisach ustawy o pomocy społecznej, podobnie jak tego rodzaju ograniczenia nie zawiera art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Fundacja jest organizacją pozarządową, prowadzącą działalność pożytku publicznego w rozumieniu ustawy o działalności pożytku publicznego w formie nieodpłatnej i odpłatnej.

Jednym z celów działalności Fundacji - na podstawie art. 6 ust.2 lit. b jej Statutu - jest pomoc społeczna, w tym w szczególności pomoc rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywanie szans tych rodzin i osób. Z powyższego wynika, iż Fundacja postanowiła literalnie wyartykułować w treści Statutu, że do zakresu jej działalności należy także udzielanie pomocy społecznej. Udzielenie pomocy społecznej ma istotne znaczenie w działalności statutowej Fundacji. Zaś możliwość udzielania tej pomocy społecznej w ramach prowadzonej działalności społecznie użytecznej wynika wprost z ustawy o działalności pożytku publicznego (art. 3 ust. 1 i art. 4 ust. 1 tej ustawy).

Fundacja pokrywa bowiem wydatki na pokrycie kosztów diagnostyki, leczenia i rehabilitacji swoich podopiecznych bądź na zaspokajanie ich indywidualnych potrzeb, o których mowa w ustawie z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1508 z późn. zm ). W szczególnie uzasadnionych przypadkach Fundacja może podjąć decyzję o wypłacie środków pieniężnych, pomimo iż nie mieszczą się one w definicji pomocy społecznej. Decyzję w tej kwestii na indywidualny wniosek Podopiecznego bądź Opiekuna Podopiecznego podejmuje Zarząd Fundacji lub osoba wyznaczona przez Zarząd.

Pomoc społeczna udzielana jest również podopiecznym, których sytuacja materialna nie pozwala samodzielnie sfinansować kosztów leczenia/rehabilitacji bądź innego kosztu, o którego pokrycie lub refundację w ramach świadczeń z pomocy społecznej osoba ta się ubiega. Status podopiecznego Fundacji posiada osoba, która ze względu na należycie udokumentowane przez nią ziszczenea się co najmniej jednej ww. przesłanki oraz spełnienie warunku kryterium dochodowego, zwróciła się z pisemnym wnioskiem o przyznanie jej pomocy o charakterze materialnym (tj. rzeczowym lub finansowym) i na mocy decyzji Zarządu uzyskała stosowne wsparcie.

Wysokość kryterium dochodowego jest ustalana przez Zarząd w każdym przypadku indywidualnie, w zależności od konkretnych okoliczności wskazanych we wniosku o przyznanie pomocy. Nie są to zatem sztywno ustalone kwoty, tylko ich wysokość zależy od indywidualnego przypadku.

Fundacja przyznając pomoc społeczną nie będzie zawierać z podopiecznymi umowy darowizny, o której mowa w art. 888 Kodeksu cywilnego.

Wszystkie powyższe uwarunkowania związane z udzielaniem pomocy społecznej, również zawarte są w Regulaminie udzielania pomocy społecznej Fundacji.

Fundacja nie świadczy pomocy społecznej we współpracy z organami administracji rządowej lub samorządowej, rozumianej jako realizacja zadań zleconych przez te organy.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że skoro celem Fundacji jest m. in. – stosownie do art. 6 ust.2 lit. b jej Statutu - pomoc społeczna, w tym w szczególności pomoc rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywanie szans tych rodzin i osób, to świadczenia z pomocy społecznej (w formie rzeczowej i pieniężnej), których Fundacja udziela swoim podopiecznym objęte są zwolnieniem przedmiotowym wynikającym z art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji – w związku z przekazaniem podopiecznym ww. świadczeń – na Fundacji nie ciąży obowiązek wykazania wartości tych świadczeń w informacjach, o których mowa w art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy jednocześnie podkreślić, iż procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku, zaś przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy – Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Tutejszy organ nie prowadził zatem postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby ocenę, czy sposób weryfikacji kryterium dochodowego oraz warunki udzielania pomocy finansowej i rzeczowej zawarte w regulaminie Fundacji pozwalają na stwierdzenie, że w każdym przypadku świadczenie materialne przekazywane przez Fundację na rzecz jej podopiecznych rzeczywiście stanowi świadczenie z pomocy społecznej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin