Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IPPB4/4511-444/15/19-6/S/JM
z 31 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 22 grudnia 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 3116/15 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 2 września 2019 r.), stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2015 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Warszawie 7 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń emerytalnych pochodzących z indywidualnych programów emerytalnych Wielkiej Brytanii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2015 r. do Izby Skarbowej w Warszawie wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń emerytalnych pochodzących z indywidualnych programów emerytalnych Wielkiej Brytanii.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 10 lipca 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy interpretację Nr IPPB4/4511-444/15-4/JK, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania świadczeń emerytalnych pochodzących z indywidualnych programów emerytalnych Wielkiej Brytanii za nieprawidłowe. W interpretacji tej stwierdzono, że środki wypłacane na rzecz Wnioskodawcy po osiągnięciu przez niego odpowiedniego wieku, lub osoby uprawnionej do tych środków po jego śmierci, przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe A. nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) w zw. z art. 21 ust. 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca złożył na interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 10 lipca 2015 r., Nr IPPB4/4511-444/15-4/JK, skargę (data wpływu 13 października 2015 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 22 grudnia 2016 r. sygn. akt III SA/Wa 3116/15, uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 10 lipca 2015 r., Nr IPPB4/4511-444/15-4/JK. Od powyższego wyroku została złożona skarga kasacyjna

do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Wyrokiem z dnia 17 kwietnia 2019 r., sygn. akt II FSK 1065/17 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.

W związku z powyższym, wyrok z dnia 22 grudnia 2016 r. sygn. akt III SA/Wa 3116/15 stał się prawomocny z dniem 17 kwietnia 2019 r. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wraz z aktami wpłynął do tut. Organu w dniu 2 września 2019 r.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie opodatkowania świadczeń emerytalnych pochodzących z indywidualnych programów emerytalnych Wielkiej Brytanii wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

1. W latach 1973 – 1978 oraz 1986 – 1996 Wnioskodawca przebywał w Wielkiej Brytanii. W czasie pobytu w Wielkiej Brytanii Wnioskodawca był zatrudniony na kierowniczych stanowiskach w dwóch brytyjskich spółkach handlowych. W pierwszej (spółka A) Wnioskodawca był zatrudniony w okresie 1973 (wrzesień) – 1978 (lipiec) i 1986 (styczeń) do 1991 r. (lipiec). W drugiej (spółka B) w okresie 1991 (wrzesień) do 1996 (marzec).
2. W spółce A, począwszy od dnia 1 listopada 1989 r., Wnioskodawca przystąpił do zarejestrowanego pracowniczego programu emerytalnego (registered occupational pension scheme) założonego i prowadzonego przez pracodawcę w Towarzystwie Ubezpieczeniowym B.. Pracowniczy program emerytalny miał na celu stworzenie dodatkowych możliwości otrzymywania przez pracowników dodatkowych przychodów po osiągnięciu ustawowego wieku emerytalnego i jednocześnie stanowił dodatkowy element związania pracownika z firmą. Tego typu programy emerytalne były regulowane przez prawo angielskie i były powszechne w Wielkiej Brytanii. Były one również wspierane przez rząd Wielkiej Brytanii jako dodatkowe zabezpieczenie finansowe w momencie osiągnięcia przez pracowników ustawowego wieku emerytalnego, poprzez określone i korzystne dla pracowników i pracodawców rozwiązania fiskalne. Pracodawca zobowiązał się do dokonywania comiesięcznych określonych wpłat, ponad kwotę wynagrodzenia, na specjalny całościowy, ale wewnętrznie zindywidualizowany, program emerytalny, który zarządzany był przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe jw. Pracownik miał możliwość dokonywania dodatkowych wpłat na swój wewnętrznie zindywidualizowany program z części otrzymywanego wynagrodzenia. Po osiągnięciu określonego wieku emerytalnego pracownik nabywał możliwość skorzystania ze zgromadzonych funduszy na swym zindywidualizowanym programie emerytalnym, bądź w formie regularnych wypłat (tzw. income drawdown), bądź w formie przekształcenia programu i zakupu za zgromadzone fundusze tzw. renty dożywotniej (tzw. annuity). Występowała obligatoryjność przekształcenia programu i zakupu tzw. renty dożywotniej (annuity) z chwilą osiągnięcia określonego wieku – początkowo z chwilą ukończenia 70 roku życia, aktualnie z chwilą ukończenia 75 roku życia.
   Po zakończeniu pracy u pracodawcy (spółka A) w lipcu 1991 r., fundusze zgromadzone w ramach zindywidualizowanego programu Wnioskodawcy, w ramach programu pracowniczego, za zgodą pracodawcy, zostały przekształcone w zarejestrowany osobisty program emerytalny Wnioskodawcy (registered personal pension scheme) i był on w dalszym ciągu zarządzany przez to samo Towarzystwo Ubezpieczeniowe. W stosunku do tak przekształconego programu, w dalszym ciągu obowiązywały reguły dotyczące możliwości skorzystania ze zgromadzonych funduszy jak przedstawiono powyżej.
   
3. We wrześniu 1991 r. Wnioskodawca podjął pracę u innego pracodawcy (spółka B) i w lutym 1992 r. przystąpił do zarejestrowanego pracowniczego programu emerytalnego (registered occupational pension scheme) założonego i prowadzonego przez nowego pracodawcę w tym samym Towarzystwie Ubezpieczeniowym B. Zasady funkcjonowania tego programu u nowego pracodawcy i reguły dotyczące korzystania z niego, były analogiczne jak u poprzedniego. Określone kwoty były wpłacane przez pracodawcę na zindywidualizowany program emerytalny Wnioskodawcy w ramach programu założonego przez pracodawcę. Pracownik miał możliwość dodatkowych dobrowolnych wpłat do utworzonego w ten sposób programu emerytalnego. Po zakończeniu pracy u tego drugiego pracodawcy (spółka B) w marcu 1996 r., fundusze zgromadzone na programie emerytalnym Wnioskodawcy prowadzonym w ramach programu emerytalnego założonego przez pracodawcę, za zgodą pracodawcy, zostały przekształcone w zarejestrowany, indywidualny program emerytalny Wnioskodawcy (registered individual pension plan) i był on w dalszym ciągu zarządzany przez to samo Towarzystwo Ubezpieczeniowe B.. W stosunku do tak przekształconego programu w dalszym ciągu obowiązywały reguły dotyczące możliwości skorzystania ze zgromadzonych funduszy jak przedstawiono powyżej w pkt 2
4. W czasie zatrudnienia w Spółce A, rząd brytyjski, ze względu na obawę gwałtownego wzrostu w przyszłości wypłat z części państwowego świadczenia emerytalnego zależnego od wysokości pobieranego wynagrodzenia, tzw. SERP (State Earnings Related Pension Scheme) i ewentualne problemy finansowe państwa, wprowadził dla pracowników możliwość rezygnacji (contracted out) z takiej części świadczenia w ramach przyszłej emerytury państwowej i przekazywania stosownej części obligatoryjnej składki emerytalnej opłacanej w ramach obligatoryjnego ubezpieczenia społecznego (national security) na zarejestrowany program emerytalny pracownika w ramach zarejestrowanego programu założonego przez pracodawcę w stosownym Towarzystwie Ubezpieczeniowym. Aby zachęcić pracowników do rezygnacji z przyszłego świadczenia jw. w ramach przyszłego państwowego świadczenia emerytalnego, rząd brytyjski zobowiązał się nie tylko do przekazywania stosownej części obligatoryjnej składki na ubezpieczenie emerytalne na programy emerytalne pracowników założone jw., ale również do stosownej dopłaty (premii) za rezygnację z tej części świadczenia w przyszłości, w ramach emerytury państwowej (state pension). W kwietniu 1987 r. w czasie zatrudnienia w Spółce A, wszyscy pracownicy zrezygnowali ze stosownej części świadczenia emerytalnego w przyszłości i pracodawca założył w Towarzystwie Ubezpieczeniowym C. stosowny zarejestrowany program emerytalny (pension scheme), w ramach którego istniały zindywidualizowane programy emerytalne pracowników (personal pension plans), w tym Wnioskodawcy, na które wpłacane były stosowne kwoty przez organy ubezpieczenia społecznego. Pracownik miał możliwość dodatkowych dobrowolnych wpłat na utworzone w ten sposób programy emerytalne. Zasady dotyczące możliwości korzystania z takiego zarejestrowanego zindywidualizowanego programu emerytalnego były analogiczne jak w przypadku korzystania z programów przedstawionych w pkt 2 i pkt 3. Do programu Wnioskodawcy jw. wpłacane były określone środki jw. przez cały okres pozostawania Wnioskodawcy w zatrudnieniu u pracodawcy A i pracodawcy B (kwiecień 1987 r. do marzec 1996 r.).
5. W międzyczasie, w wyniku czasowych problemów finansowych Towarzystwa Ubezpieczeniowego B.. oraz innych przekształceń własnościowych w ramach Towarzystwa Ubezpieczeniowego C., wszystkie zarejestrowane programy emerytalne Wnioskodawcy (registered pension schemes), funkcjonujące w ramach pracowniczych programów emerytalnych jw. (pkt 2-4 stanu faktycznego), przekształcone po zakończeniu zatrudnienia u poszczególnych pracodawców w stosowne zarejestrowane programy emerytalne – registered pension schemes (pkt 2-4 stanu faktycznego jw.), zarządzane są aktualnie przez jedno brytyjskie Towarzystwo Ubezpieczeniowe A..
   
   

W uzupełnieniu z dnia 14 maja 2015 r. (data nadania 14 maja 2015 r., data wpływu 18 maja 2015 r.) Wnioskodawca dodatkowo wskazał, że w momencie wypłaty środków z pracowniczych programów emerytalnych posiadał i posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Wypłaty środków z pracowniczych programów emerytalnych przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe A. następowały sukcesywnie począwszy od 2012 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy środki wypłacane na rzecz Wnioskodawcy po osiągnięciu przez niego odpowiedniego wieku, lub osoby uprawnionej do tych środków po jego śmierci, przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe A. (pkt 2-5 stanu faktycznego) podlegają zwolnieniu przedmiotowemu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jako pozycja wskazana w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) w zw. z art. 21 ust. 33 ustawy o p.d.o.f.?
2. Czy środki wypłacane w przyszłości na rzecz Wnioskodawcy, lub osoby uprawnionej do tych środków po jego śmierci, z tytułu z renty dożywotniej (tzw. annuity) na podstawie umowy o świadczenie renty dożywotniej z funduszy zgromadzonych przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe A. (pkt 5 stanu faktycznego) podlegają zwolnieniu przedmiotowemu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jako pozycja wskazana w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) w zw. z art. 21 ust. 33 i/lub jako pozycja wskazana w art. 21ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.f.?
   
   

Przedmiot zaskarżonej interpretacji dotyczy odpowiedzi na pytanie Nr 1. W zakresie pytania Nr 2 została wydana odrębna interpretacja indywidualna, która nie podlegała zaskarżeniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, środki wypłacane na rzecz Wnioskodawcy po osiągnięciu przez niego odpowiedniego wieku, lub osoby uprawnione do tych środków po jego śmierci, przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe A. (pkt 2-5 stanu faktycznego) winny podlegać zwolnieniu przedmiotowemu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako pozycja wskazana w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) w zw. z art. 21 ust. 33 ustawy o p.d.o.f. (por. stanowiska Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 19 sierpnia 2011 r. Nr ILPB2/415-635/11-2/WS oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 3 września 2010 r. Nr IPPB4/415-273/09/10-5/S/SP).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym oraz w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 22 grudnia 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 3116/15.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W świetle art. 4a wyżej cytowanej ustawy przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r., Nr 250, poz. 1840), zgodnie z którym z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2 – emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce), podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Polsce).

Biorąc pod uwagę informacje zawarte w uzupełnieniu do wniosku, że w momencie wypłaty środków z programów emerytalnych Wnioskodawca posiadał i posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, należy stwierdzić, że świadczenia te podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia zwolnienia z opodatkowania – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) w zw. z art. 21 ust. 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, środków wypłacanych od 2012 r. z brytyjskiego Towarzystwa Ubezpieczeniowego A..

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika – z zastrzeżeniem ust. 33. Przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej – art. 21 ust. 33 tej ustawy.

W świetle brzmienia powyższego zwolnienia nie może budzić wątpliwości, że zwolnione z opodatkowania są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika. Ustawodawca w powyższym zwolnieniu, mówiąc o środkach zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym, nie reguluje kwestii związanych z wypłatą powyższych środków, nie wskazuje jaki podmiot ma to czynić czy na jakich zasadach. Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 3 sierpnia 2016 r., sygn. akt I SA/Łd 539/16, zmiana zasad prowadzenia pracowniczego programu emerytalno – rentowego poprzez ograniczenie dostępności do niego nie powoduje, że z chwilą zamiany programu zgromadzone w nim środki pieniężne dla nieuczestniczących w nim nadal tracą dotychczasowy charakter.

Przyjąć zatem należy, że dla oceny czy zachodzi w sprawie zastosowanie analizowanego zwolnienia kluczowe znaczenie ma ocena, czy wypłacane Wnioskodawcy środki pochodzą z pracowniczego programu emerytalnego, a nie jaki podmiot i z jakiego konta, wypłaca określone środki.

Podkreślić przy tym należy, że zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy, dotyczy środków wypłacanych na rzecz uczestnika programu, w sytuacji gdy uzyska uprawnienia emerytalne lub osiągnie wymagalny wiek, generalnie spełni warunki do wypłaty świadczeń z programu. Zakres wspomnianego zwolnienia obejmuje ponadto tzw. wypłaty transferowe (art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. a) ustawy), czyli wypłaty związane z przeniesieniem zgromadzonych środków do innego pracowniczego programu emerytalnego lub na IKE uczestnika albo IKE osoby uprawnionej. Wypłaty z tych kont również korzystają ze zwolnienia – art. 21 ust. 1 pkt 58a lit. a) ustawy. Przyjąć zatem należy, że wolą ustawodawcy było zwolnienie z opodatkowania nie tylko środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym wypłacanym z tego programu, ale również takich środków przenoszonych (transferowanych) na inne konta i programy emerytalne – pracownicze czy też indywidualne.

Z przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w trakcie zatrudnienia w dwóch spółkach na obszarze Wielkiej Brytanii uczestniczył i gromadził środki w ramach pracowniczych programów emerytalnych. W związku z ustaniem zatrudnienia, środki te były transferowane na indywidualne konto emerytalne Wnioskodawcy, z którego wypłacane mu będą środki pieniężne po osiągnięciu wieku emerytalnego. Nie ulega zatem wątpliwości, że środki znajdujące się na indywidualnym koncie emerytalnym Wnioskodawcy prowadzonym przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe A., były środkami pochodzącymi ze środków zgromadzonych w pracowniczych programach emerytalnych w których uczestniczył Wnioskodawca. Przyjąć zatem należy, że wypłaty dokonywane z tak utworzonego indywidualnego konta emerytalnego, są w dalszym ciągu środkami pochodzącymi z pracowniczych programów emerytalnych, a zatem mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, środki wypłacane na rzecz Wnioskodawcy po osiągnięciu przez niego odpowiedniego wieku, lub osoby uprawnionej do tych środków po jego śmierci, przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe A. podlegają zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) w zw. z art. 21 ust. 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W., ul. Jasna 2/4 2, 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.