Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4014.326.2019.1.PM
z 4 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 września 2019 r. (data wpływu – 30 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych ustanowienia hipoteki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych ustanowienia hipoteki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką komandytową. Wnioskodawca planuje dla zabezpieczenia wierzytelności wspólników spółki z tytułu wypłaty zysków z lat ubiegłych, które mają zostać wypłacone w odroczonym terminie, ustanowić hipotekę na posiadanych nieruchomościach lub innych posiadanych prawach majątkowych.

Ustanowiona hipoteka ma również zabezpieczać w szczególności ewentualne należne wierzycielowi opłaty windykacyjne, w tym w szczególności opłaty windykacyjne z tytułu następujących czynności: zawiadomień, wezwań do zapłaty, monitów telefonicznych, kosztów działań podmiotów zewnętrznych, którym zlecone zostanie ewentualne podjęcie działań windykacyjnych oraz innych z tym związanych opłat oraz innymi należnymi kosztami postępowania windykacyjnego, w tym kosztami postępowania sądowego, kosztami zastępstwa procesowego oraz kosztami postępowania egzekucyjnego do kwoty zabezpieczającej spłatę zobowiązań wraz z odsetkami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu ustanowienia hipoteki powinien zastosować składający oświadczenie woli o ustanowieniu hipoteki?

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro ustanowiona hipoteka będzie zabezpieczała wierzytelności o wysokości istniejącej (kwota zobowiązania z tytułu wypłaty zysków) oraz o wysokości nieustalonej (m.in. koszty uboczne, koszty windykacji), to należy zastosować stawkę podatku w wysokości 19 zł.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. h) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi temu podlega ustanowienie hipoteki.

Na podstawie zaś art. 3 ust. 1 pkt 2a ww. ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu ustanowienia hipoteki powstaje z chwilą złożenia oświadczenia o ustanowieniu hipoteki lub z chwilą zawarcia umowy ustanowienia hipoteki. W myśl art. 4 pkt 8 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy ustanowieniu hipoteki ciąży na składającym oświadczenia woli o ustanowieniu hipoteki.

Podstawę opodatkowania stanowi, zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, kwota zabezpieczonej wierzytelności.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stawki podatku od ustanowienia hipoteki wynoszą:

• na zabezpieczenie wierzytelności istniejących – od kwoty zabezpieczonej wierzytelności 0,1%,
• na zabezpieczenie wierzytelności o wysokości nieustalonej 19 zł.
  
  

Z kolei w myśl art. 65 ustawy o księgach wieczystych i hipotece, w brzmieniu obowiązującym od dnia 20 lutego 2011 r., w celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności wynikającej z określonego stosunku prawnego można nieruchomość obciążyć prawem, na mocy którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości bez względu na to, czyją stała się własnością, i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości (hipoteka). Hipoteka zabezpiecza wierzytelność pieniężną, w tym również wierzytelność przyszłą (art. 68 ww. ustawy).

W świetle powyższych przepisów, zastosowanie stawki podatku od czynności cywilnoprawnych jest uzależnione od tego, czy wierzytelność zabezpieczona hipoteką istnieje i jej wysokość jest znana, czy też wysokości tej wierzytelności ustalić nie można (czyli od rodzaju zabezpieczonej wierzytelności). W przypadku, gdy ustanowiona zostanie hipoteka zabezpieczająca wyłącznie wierzytelności istniejące – podatek wyniesie 0,1% od łącznej kwoty zabezpieczonych wierzytelności. W przypadku natomiast ustanowienia hipoteki na zabezpieczenie zarówno wierzytelności istniejącej, jak i wierzytelności o wysokości nieustalonej np. w sytuacji zabezpieczenia całości wierzytelności kredytowych (kapitału kredytu, roszczenia o odsetki oraz o przyznane koszty postępowania, jak również inne roszczenia o świadczenia uboczne) lub w przypadku ustanowienia hipoteki na zabezpieczenie wierzytelności o wysokości nieustalonej, stawka podatku wyniesie 19 zł.

Zasady pobierania podatku od czynności cywilnoprawnych od ustanowienia hipoteki na podstawie obecnie obowiązujących przepisów ustawy o księgach wieczystych i hipotece, znajdują zatem zastosowanie także do ustalenia stawki podatku po wejściu w życie ustawy z dnia 26 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 131, poz. 1075).

W związku z tym, iż zostanie ustalona hipoteka do określonej kwoty celem zabezpieczenia wierzytelności wspólników obejmującej kwotę należną z tytułu zysków z lat ubiegłych, a także m.in. kwoty ewentualnych kosztów postępowania windykacyjnego oraz innych kosztów ubocznych, to skoro ustanowiona hipoteka będzie zabezpieczała wierzytelności o wysokości istniejącej (kwota zobowiązania z tytułu wypłaty zysków) oraz o wysokości nieustalonej (m.in. koszty uboczne, koszty windykacji) – należy zastosować stawkę podatku w wysokości 19 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. h) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1519) – podatkowi temu podlega ustanowienie hipoteki.

Obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu ustanowienia hipoteki powstaje z chwilą złożenia oświadczenia o jej ustanowieniu lub z chwilą zawarcia umowy ustanowienia hipoteki – art. 3 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Przy ustanowieniu hipoteki obowiązek podatkowy ciąży na składającym oświadczenie woli o ustanowieniu hipoteki – art. 4 pkt 8 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – podstawę opodatkowania przy ustanowieniu hipoteki stanowi kwota zabezpieczonej wierzytelności.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy stawka podatku od ustanowienia hipoteki wynosi:

1. na zabezpieczenie wierzytelności istniejących – od kwoty zabezpieczonej wierzytelności – 0,1%,
2. na zabezpieczenie wierzytelności o wysokości nieustalonej – 19 zł.
   
   

Zastosowanie stawki podatku od czynności cywilnoprawnych nie jest uzależnione od rodzaju ustanowionej hipoteki lecz od rodzaju wierzytelności. Jeżeli ustanowiona hipoteka zabezpiecza wierzytelności istniejące, należy stosować stawkę podatku w wysokości 0,1% kwoty zabezpieczonej lub zabezpieczonych wierzytelności. W przypadku, gdy hipoteka zabezpiecza wierzytelności o wysokości nieustalonej lub zabezpiecza zarówno wierzytelności istniejące jak i wierzytelności o wysokości nieustalonej podatek wyniesie 19 zł.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (spółka komandytowa) planuje dla zabezpieczenia wierzytelności wspólników spółki z tytułu wypłaty zysków z lat ubiegłych, które mają zostać wypłacone w odroczonym terminie, ustanowić hipotekę na posiadanych nieruchomościach lub innych posiadanych prawach majątkowych. Ustanowiona hipoteka ma również zabezpieczać w szczególności ewentualne należne wierzycielowi opłaty windykacyjne, w tym w szczególności opłaty windykacyjne z tytułu następujących czynności: zawiadomień, wezwań do zapłaty, monitów telefonicznych, kosztów działań podmiotów zewnętrznych, którym zlecone zostanie ewentualne podjęcie działań windykacyjnych oraz innych z tym związanych opłat oraz innymi należnymi kosztami postępowania windykacyjnego, w tym kosztami postępowania sądowego, kosztami zastępstwa procesowego oraz kosztami postępowania egzekucyjnego do kwoty zabezpieczającej spłatę zobowiązań wraz z odsetkami.

Hipoteka jest ograniczonym prawem rzeczowym uregulowanym w przepisach ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz.U. z 2018 r., poz. 1916, ze zm.).

Stosownie do art. 65 ust. 1 ww. ustawy – w celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności wynikającej z określonego stosunku prawnego można nieruchomość obciążyć prawem, na mocy którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości bez względu na to, czyją stała się własnością, i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości (hipoteka). Zgodnie natomiast z art. 68 ust. 1 tej ustawy – hipoteka zabezpiecza wierzytelność pieniężną, w tym również wierzytelność przyszłą.

W świetle przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – jak już wskazano powyżej – zastosowanie stawki podatku od czynności cywilnoprawnych w przypadku ustanowienia hipoteki jest uzależnione do tego czy wierzytelność zabezpieczona hipoteką istnieje i jej wysokość jest znana, czy też wysokości tej wierzytelności ustalić nie można (czyli od rodzaju zabezpieczonej wierzytelności).

W związku z powyższym należy stwierdzić, że skoro w przedmiotowej sprawie ustanowienie hipoteki na nieruchomościach lub innych posiadanych prawach majątkowych dla zabezpieczenia wierzytelności wspólników spółki obejmować będzie zarówno wierzytelności istniejące (wynikające z tytułu wypłaty zysków z lat ubiegłych, które mają zostać wypłacone w odroczonym terminie) jak również wierzytelności o wysokości nieustalonej (na które składać się będą należności z tytułu ewentualnych opłat windykacyjnych oraz inne koszty uboczne) – stwierdzić należy, iż stawka podatku, stosownie do treści art. 7 ust. 1 pkt 7 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, winna zostać przyjęta kwotowo i wyniesie 19 zł.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.