Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.324.2019.1.MPU
z 29 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 sierpnia 2019 r. (data wpływu – 3 września 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku prawa do obniżenia podatku VAT należnego o wartość podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług realizowanych w ramach projektu pn. ,,(…)” -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku prawa do obniżenia podatku VAT należnego o wartość podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług realizowanych w ramach projektu pn. ,, (…)”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – (…) (dalej jako: ,,Wnioskodawca” lub ,,WPR”) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT zobowiązanym do składania miesięcznych deklaracji dla podatku od towarów i usług, prowadzącym pełną ewidencję sprzedaży i zakupu (nr identyfikacyjny NIP (…) z dnia (…) roku. nadany przez (…)(…).

Wnioskodawca w (…) jest jednostką sektora finansów publicznych posiadającą osobowość prawną. Podmiotem tworzącym WPR jest Województwo (…). WPR jest podmiotem leczniczym niebędącym przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 roku o działalności leczniczej, wpisanym do Rejestru Podmiotów wykonujących działalność leczniczą pod nr księgi (…).

Zadaniem statutowym jest udzielanie świadczeń zdrowotnych. WPR wykonuje usługi zwolnione wskazane w art. 43 ust.1 pkt 18 i 20 tj. usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia wraz z dostawą towarów i usług ściśle z tymi usługami związaną, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze, usługi transportu sanitarnego oraz usługi opodatkowane w zakresie wynajmu pomieszczeń.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych.

W myśl art. 90 ust. 3 ustawy o VAT podatnik ustala proporcję jako udział rocznego obrotu uzyskanego z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

WPR w ramach dokonywanych zakupów towarów i usług nie dokonuje odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu, gdyż proporcja ustalona na podstawie art. 90 ust. 3-6 ustawy o podatku od towarów i usług obejmująca udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje takie prawo do obniżenia podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo, wynosi poniżej 2%. Udział czynności opodatkowanych, w tym najmu w strukturze przychodów stanowi poniżej 2% w działalności WPR i nie dotyczy modernizowanej części budynku. Przedmiotowa proporcja w poszczególnych latach kształtowała się następująco: a) za rok (…)%, b) za rok (…)%, c) za rok (…)%, d) za rok (…)%, e) za rok (…)%. Uwzględniając postanowienia art. 90. ust 10 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług WPR w (…) uznaje, że proporcja wynosi 0% i w związku z tym nie przysługuje mu co do zasady prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu towarów i usług.

Wnioskodawca w (…) realizuje projekt w ramach (…) na lata (…) ((…)), dla osi priorytetowej: (…). Efektywność energetyczna, odnawialne źródła energii i gospodarka niskoemisyjna. Tytuł Projektu: (…)w (…), nr (…).

Projekt realizowany jest przez WPR w budynku zlokalizowanym przy ulicy (…)w (…). WPR posiada nieodpłatne prawo użytkowania obiektu i gruntów na czas nieokreślony na podstawie Aktu notarialnego Repertorium (…). Projekt ma na celu zwiększenie efektywności energetycznej budynku użyteczności publicznej należącego do Wnioskodawcy w (…).

Swoim zakresem obejmuje kompleksową modernizację energetyczną budynku przy ul. (…): wymianę całej instalacji/systemu grzewczego, wymianę stolarki drzwiowej, okiennej, montaż urządzeń i uruchomienie instalacji fotowoltaicznych, docieplenie ścian w gruncie, docieplenie ścian zewnętrznych, stropodachu i docieplenie stropu w piwnicy.

Ww. prace termomodernizacyjne zostaną wykonane w celu osiągnięcia celów zaplanowanych w audytach energetycznych, w szczególności podniesienia poziomu efektywności energetycznej budynku oraz ograniczenia zużycia energii i emisji CO2. W związku z powyższym nadrzędnym celem realizowanego projektu jest zwiększenie efektywności energetycznej budynków użyteczności publicznej w wyniku redukcji zużycia energii, co w konsekwencji przyczyni się do poprawy stanu środowiska oraz zmniejszenia strat ciepła w budynku.

W omawianym zadaniu nabycie usługi w ramach realizacji projektu będzie dokumentowane fakturami VAT, wystawionymi przez dostawców towarów i usług Nabywcą faktur VAT dokumentującą zakupy związane z realizacją projektu pn. ,,(…)” jest podmiot Wnioskodawca w (…). Według przedmiotowego wniosku wydatki ogółem wynoszą (…) PLN, wydatki kwalifikowalne (…)PLN, a dofinansowanie UE w kwocie (…)PLN.

W przedmiotowym budynku, który będzie modernizowany w ramach ww. Projektu znajduje się siedziba Stacji Pogotowia Ratunkowego, która prowadzi tylko i wyłącznie działalność medyczną zwolnioną z podatku VAT na podstawie art. 43. ust. 1 pkt 18, 20. Ponadto w tym budynku mieszczą się również pomieszczenia wykorzystywane przez pracowników administracji wykonujących czynności obsługowe podstawowej działalności statutowej WPR w (…) np. rozliczanie kontraktu na ratownictwo medyczne z NFZ, rozliczanie płatności transportów sanitarnych, kontraktów z podmiotami świadczącymi usługi medyczne, zakupami leków i sprzętu medycznego, ustawowo określonej odzieży ochronnej, paliwa i materiałów eksploatacyjnych do karetek itd.

Efekty zrealizowanego projektu będącego przedmiotem wniosku będą związane z działalnością statutową, a więc zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie związek zakupów inwestycyjnych na potrzeby projektu z czynnościami opodatkowanymi z uwagi na swą marginalność i śladowość nie jest możliwy do ustalenia w przeciwieństwie do czynności zwolnionych, natomiast wydatki te w wyraźny i jednoznaczny sposób są związane z czynnościami niepodlegającymi VAT

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy podatnik będzie miał prawo do obniżenia podatku VAT należnego o wartość podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług realizowanych w ramach Projektu pn. ,,(…)”.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości odliczenia podatku VAT przy zakupie towarów i usług w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. ,, (…)” gdyż zgodnie w myśl art. 86. 1. ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz 124.

Wobec czego WPR stoi na stanowisku, że w części budynku gdzie mieści się Stacja Pogotowia Ratunkowego, która wykonuje usługi w zakresie Ratownictwa Medycznego i transportu sanitarnego nie będzie w żaden sposób przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT naliczonego. W części budynku objętej projektem WPR nie są generowane przychody w zakresie czynności opodatkowanych, tj. z najmu pomieszczeń. Nakłady poniesione na termomodernizację budynku będą służyć sprzedaży usług medycznych zwolnionych od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. I pkt 18 i 20 ustawy o podatku towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż towary i usługi zakupione w ramach projektu będą wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku VAT. W pozostałej części budynku, gdzie mieszczą się pomieszczenia wykorzystywane są przez pracowników administracji wykonujących czynności obsługowe podstawowej działalności statutowej, uwzględniając zaś okoliczność, że proporcja rocznego obrotu w WPR w (…) z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo, wynosi poniżej 2% oraz w myśl art. 90. ust 2-10 ustawy o VAT, uznać należy, że nie będzie przysługiwało co do zasady prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu towarów i usług w ramach realizowanego Projektu pn. ,, (…)” i w całości podatek VAT może być uznany jako koszt kwalifikowalny

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w ramach projektu jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 2174; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”). Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z treści powołanych przepisów ustawy wynika, że za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Wyjaśnić należy, że wyrażoną wyżej generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego uzupełniają między innymi regulacje zawarte w art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to stosownie do treści art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych „faktur zakupu”, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną; brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności nie-podlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (lub usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku. W sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

Zaznaczyć należy, że przypisy art. 90 ustawy mają zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi, wykorzystywane są przez podatnika w wykonywanej działalności gospodarczej zarówno do czynności opodatkowanych, jak i zwolnionych od podatku, w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do czynności opodatkowanych nie jest możliwe.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W świetle art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Zgodnie z art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:

1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.
   
   

Przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku (art. 90 ust. 9a ustawy).

Na podstawie art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
   
   

Na podstawie cyt. art. 90 ust. 10 ustawy, podatnicy, u których proporcja sprzedaży nie przekracza 2%, mają prawo (a nie obowiązek) do uznania, że proporcja wynosi 0%. Podatnik ma zatem prawo wyboru, może dokonać odliczenia w oparciu o wyliczoną proporcję, ale może z tego prawa zrezygnować i nie odliczać podatku naliczonego.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest możliwość obniżenia podatku VAT należnego o wartość podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług realizowanych w ramach ww. Projektu.

W analizowanym przypadku, jak wynika z opisu sprawy, ponoszone w ramach projektu wydatki na termomodernizację budynku przy (…) nie są/nie będą związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych VAT (najem lokali użytkowych). Co istotne, jak wskazał Wnioskodawca, budynek objęty inwestycją w części wykorzystywany jest do czynności zwolnionych (znajduje się tam siedziba Stacji Pogotowia Ratunkowego, która prowadzi tylko i wyłącznie działalność medyczną zwolnioną z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 i 20 ustawy), natomiast w pozostałej części budynku mieszczą się również pomieszczenia wykorzystywane przez pracowników administracji wykonujących czynności obsługowe podstawowej działalności statutowej Wnioskodawcy np. rozliczanie kontraktu na ratownictwo medyczne z NFZ, rozliczanie płatności transportów sanitarnych, kontraktów z podmiotami świadczącymi usługi medyczne, zakupami leków i sprzętu medycznego, ustawowo określonej odzieży ochronnej, paliwa i materiałów eksploatacyjnych do karetek itd. Efekty zrealizowanego projektu będącego przedmiotem wniosku będą związane z działalnością statutową, a więc zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Te wskazania Wnioskodawcy prowadzą więc do konkluzji, że w termomodernizowanym budynku brak jest pomieszczeń, które służyłyby do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, a ponadto pracownicy administracji nie wykonują czynności związanych z działalnością opodatkowana generująca podatek należny. Tak więc w świetle przedstawionych okoliczności sprawy, towary i usługi nabywane w ramach realizowanego projekt pozostają bez związku (bezpośredniego ani pośredniego) z czynnościami opodatkowanymi.

Wprawdzie Wnioskodawca podaje, że udział czynności opodatkowanych, w tym najmu w strukturze przychodów stanowi poniżej 2% jego działalności, ale jednocześnie podkreśla, że nie dotyczy modernizowanej części budynku. Wnioskodawca wyjaśnia również, że przedmiotowa proporcja w poszczególnych latach kształtowała się następująco:

1. za rok (…)%,
2. za rok (…)%,
3. za rok (…)%,
4. za rok (…)%,
5. za rok (…)%.
   
   

Uwzględniając postanowienia art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca uznaje, że proporcja wynosi 0% i w związku z tym nie przysługuje mu co do zasady prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu towarów i usług.

Wyjaśnić należy, że skoro – jak podano we wniosku – w części budynku objętej projektem gdzie mieści się Stacja Pogotowia Ratunkowego nie są generowane obroty opodatkowane z najmu, a pracownicy administracji wykorzystują pozostałe pomieszczenia w ramach czynności obsługowych podstawowej działalności statutowej zwolnionej z opodatkowania (co wskazuje Wnioskodawca), to w odniesieniu do tego budynku bez znaczenia pozostaje fakt, że Wnioskodawca uznaje, że proporcja określona zgodnie z art. 90 ust. 2-8 ustawy wynosi 0%.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca ponosząc w ramach projektu pn. „(…)”, wydatki na termomodernizację nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego – jak bowiem wskazują przedstawione okoliczności sprawy – towary i usługi nabywane w związku z realizacją Projektu nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, iż pojęcie „koszty kwalifikowalne” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanego pytania. Zatem inne kwestie przedstawione we wniosku nieobjęte pytaniem, w szczególności dotyczące zasadności stosowania zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, do usług wykonywanych przez Wnioskodawcę, nie były przedmiotem oceny.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Organ związany jest przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.