Interpretacja Szef Krajowej Administracji Skarbowej
DPP7.8222.328.2018.JQP
z 26 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Szef Krajowej Administracji Skarbowej, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 30 maja 2018 r. Nr 0115-KDIT2-1.4011.177.2018.1.KK, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2018 r. (data wpływu 30 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego w części dotyczącej udziału w nim nabytego w drodze darowizny od męża (pytanie nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2018 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.:

W dniu 20 stycznia 2016 r. zmarł małżonek Wnioskodawczyni. Pozostawił po sobie testament, w którym cały posiadany majątek pozostawił Wnioskodawczyni. W skład masy spadkowej wchodził między innymi udział w nieruchomości:

1. ¼ udziału w nieruchomości, którą otrzymał w darowiźnie od matki małżonki, która wg aktu notarialnego z dnia 9 kwietnia 1996 roku „darowała córce i zięciowi małżonkom udział w wysokości ½ części we wskazanej nieruchomości do majątku dorobkowego (wspólność ustawowa)”. Podatek od wskazanej darowizny został pobrany w przywołanym akcie.

Ponadto chwilę przed śmiercią, tj. dnia 19 stycznia 2016 roku małżonek Wnioskodawczyni przekazał w darowiźnie udział, między innymi:

1. w lokalu mieszkalnym, który uprzednio zgodnie z aktem notarialnym z dnia 27 stycznia 2010 roku małżonkowie nabyli do majątku wspólnego (wspólność ustawowa). Podatek od wskazanej darowizny podlegał zwolnieniu.

Wnioskodawczyni rozważa sprzedaż wymienionych wyżej nieruchomości.

W związku z powyższym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytania:

1. Czy według art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) źródłem przychodu jest również odpłatne zbycie nieruchomości nabytej do majątku wspólnego, w przypadku gdy zbycie ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym na podstawie dziedziczenia nastąpiło nabycie przez małżonka pozostałego przy życiu udziału w nieruchomości ponad własny udział po ustaniu wspólności majątkowej wskutek śmierci drugiego z małżonków, w sytuacji gdy od nabycia nieruchomości przez obojga małżonków do majątku wspólnego minęło pięć lat?
2. Czy według art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) źródłem przychodu jest również odpłatne zbycie nieruchomości nabytej do majątku wspólnego, w przypadku gdy zbycie ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym na podstawie darowizny nastąpiło nabycie przez małżonka udziału w nieruchomości ponad własny udział po ustaniu wspólności majątkowej wskutek darowizny, w sytuacji gdy od nabycia nieruchomości przez obojga małżonków do majątku wspólnego minęło pięć lat?

Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 maja 2018 r. Nr 0115-KDIT2-1.4011.177.2018.1.KK dotyczy skutków podatkowych odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego w części dotyczącej udziału nabytego w nim w drodze darowizny od męża Wnioskodawczyni (pytanie nr 2).

Zdaniem Wnioskodawczyni (w zakresie pytania nr 2) powołując się na wyrok NSA II FPS 2/17 z dnia 15.05.2017 dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości określonej w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) nabytej przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą jej nabycia w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia tej nieruchomości do majątku wspólnego.

Poczyniona darowizna dzień przed śmiercią wywołuje skutek analogiczny jak dziedziczenie, gdyż istotą działań jest cel analogiczny jak przy dziedziczeniu, czyli przekazanie majątku małżonce. Forma prawna przyjęta w przeprowadzonych działaniach nie powinna wywoływać odmiennych skutków podatkowych.

W związku z powyższym jako dzień nabycia wskazanej nieruchomości należy traktować dzień nabycia nieruchomości do majątku wspólnego i od końca roku, w którym nastąpiło to zdarzenie (2010 rok) będzie liczony okres pięcioletni zarówno do ½ udziału własnego Wnioskodawczyni jak i ½ udziału darowanego tuż przed śmiercią przez męża Wnioskodawczyni.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 30 maja 2018 r. Nr 0115-KDIT2-1.4011.177.2018.1.KK uznał stanowisko Wnioskodawczyni za nieprawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Szef Krajowej Administracji Skarbowej stwierdza, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nie jest prawidłowa.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), zwanej dalej: ustawą PIT, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw majątkowych, jeżeli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Sprzedaż nieruchomości lub prawa majątkowego po upływie pięcioletniego okresu, o którym mowa w tym przepisie, skutkuje brakiem obowiązku zapłaty podatku dochodowego, dlatego kluczową kwestią jest ustalenie daty nabycia. Pojęcie „nabycie” nie zostało zdefiniowane w ustawie PIT.

Kwestia określenia momentu nabycia nieruchomości i praw majątkowych była przedmiotem uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r. sygn. akt II FPS 2/17 w której wskazano, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, ze zm.) nabytych przez małżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.

W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r. poz. 682, z późn. zm.), nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku – w momencie jego poniesienia – nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.

Uchwała dotyczy określenia momentu nabycia w przypadku odziedziczenia po zmarłym małżonku udziału w nieruchomości lub prawie majątkowym wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy PIT. Argumenty zawarte w uzasadnieniu tej uchwały zostały uznane za aktualne w orzecznictwie sądowo-administracyjnym także w przypadku darowizny nieruchomości z majątku wspólnego małżonków do majątku osobistego jednego z nich. W takiej sytuacji datą nabycia w rozumieniu ustawy PIT jest dzień nabycia nieruchomości do majątku wspólnego małżonków. Naczelny Sąd Administracyjny uzasadniając takie stanowisko wskazał, że (…) Jakkolwiek darowizna polegająca na przesunięciu składników majątkowych z majątku wspólnego obojga małżonków do majątku osobistego jednego z nich jest czynnością prawną rozporządzającą nieodpłatną, to jednak nie powoduje nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. nieruchomości i innych praw majątkowych przez małżonka, do którego majątku wspólnego przedmioty te wcześniej już przynależały. Art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. nie powinien swoim zakresem obejmować takich zdarzeń, jak darowizny dokonywane pomiędzy małżonkami, (…), które w istocie nie stanowią obrotu nieruchomościami lub innymi przedmiotami majątkowymi, a mają tylko charakter organizacyjny, kształtujący i porządkujący małżeński ustrój majątkowy (wyroki NSA: z dnia 19 grudnia 2017 r. sygn. akt II FSK 33/17, z dnia 19 stycznia 2018 r sygn. akt II FSK 3629/15 oraz z dnia 29 czerwca 2018 r. sygn. akt II FSK 1903/16).

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 19 stycznia 2016 r. małżonek Wnioskodawczyni przekazał jej w darowiźnie udział w lokalu mieszkalnym, który uprzednio, tj. w styczniu 2010 r., małżonkowie nabyli do majątku wspólnego (wspólność ustawowa). Wnioskodawczyni rozważa sprzedaż wymienionej wyżej nieruchomości.

Mając powyższe na uwadze, stwierdza się, że z uwagi na małżeńską wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które Wnioskodawczyni oraz jej mąż posiadali w chwili nabycia lokalu mieszkalnego. Wnioskodawczyni nie mogła więc ponownie nabyć udziału w tej nieruchomości w momencie zawarcia umowy darowizny, skoro nieruchomość ta wchodziła wcześniej do majątku wspólnego małżonków i przysługiwała Wnioskodawczyni. Nabycie całej nieruchomości, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy PIT, przez Wnioskodawczynię nastąpiło w styczniu 2010 roku, kiedy to małżonkowie nabyli lokal mieszkalny do majątku wspólnego. Z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w tym przepisie, sprzedaż lokalu mieszkalnego po dniu 31 grudnia 2015 r. nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na powyższe stwierdza się, że stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W konsekwencji należało z urzędu dokonać zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 ustawy – Ordynacja podatkowa Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

Zmieniona interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Pouczenie

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013, Warszawa, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, którego działanie jest przedmiotem skargi, na adres: Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa (art. 47 i art. 54 § 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.