Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.475.2019.2.JM
z 23 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2019 r. (data wpływu 9 sierpnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 października 2019 r. (data wpływu 15 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku obowiązku korekty podatku naliczonego w przypadku przeprowadzenia procesu likwidacji środka trwałego – geotermii – jest prawidłowe;

• podstawy opodatkowania w przypadku odpłatnej sprzedaży lub zezłomowania środka trwałego – geotermii lub poszczególnych składników geotermii po przeprowadzeniu likwidacji ww. środka trwałego – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku korekty podatku naliczonego w przypadku przeprowadzenia procesu likwidacji środka trwałego – geotermii oraz podstawy opodatkowania w przypadku odpłatnej sprzedaży lub zezłomowania środka trwałego – geotermii lub poszczególnych składników geotermii po przeprowadzeniu likwidacji ww. środka trwałego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 października 2019 r. (data wpływu 15 października 2019 r.) o dodatkową opłatę od wniosku o wydanie interpretacji oraz dokument pełnomocnictwa szczególnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski oraz prowadzi działalność gospodarczą w zakresie odprowadzania i oczyszczania ścieków, robót związanych z budową rurociągów przesyłowych i sieci rozdzielczych, transportu lądowego, w tym pasażerskiego, wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, jak i na zlecenie, działalności usługowej związanej z zagospodarowaniem terenów zieleni, sprzątania, działalności pomocniczej związanej z utrzymywaniem porządku w budynkach, a także jako zakład górniczy eksploatuje otwór geotermalny i sprzedaje wyprodukowaną energię cieplną. Z tegoż tytułu jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Spółka jest właścicielem geotermii, w skład której wchodzą:

1. Geotermia … (Zakład …), tj.: otwory geotermalne „…-1” i „…-2”, rurociąg tłoczny łączący otwory „…-1” i „…-2”, geotermalne instalacje ciepłownicze;
2. instalacji geotermalnej;
3. placu i drogi przy otworach geotermalnych;
4. ogrodzenia otworów geotermalnych.
   
   

Wszystkie elementy wchodzące w skład geotermii są trwale związane z gruntem. Geotermia została w całości wytworzona przez Spółkę. Konstatacji wymaga okoliczność, iż ok. 10 lat temu Spółka zleciła wykonanie odwiertów w celu poszukiwania źródeł geotermalnych, które wykazały istnienie jej dużej ilości. Przewidywano, iż w ciągu godziny możliwe będzie wydobycie ok. 200 m ³ solankowej wody o temperaturze 52 stopni Celsjusza. Odwierty zostały wykonane z myślą o przyszłej produkcji energii dla ogrzewania basenów zewnętrznych, boiska sportowego oraz kompleksu dydaktyczno-sportowego. Sprzedaż energii cieplnej, po próbach technologicznych, rozpoczęto w 2015 roku. W planach był rozwój tej dziedziny działalności gospodarczej. W toku eksploatacji źródła w 2017 roku doszło jednak do drastycznego spadku poziomu wody w odwiercie. Możliwe było pompowanie jedynie ok. 13 - 15 m³ wody na godzinę, której temperatura osiągała 42 stopnie Celsjusza. Wnioskodawca wskazuje, iż wedle założeń projektowych i badawczych próbnych odwiertów zakładano, że wydajność odwiertu będzie wynosiła 200 m³ /h, zaś temperatura źródła wody będzie wynosiła 52 stopnie Celsjusza. Prowadzone obserwacje pozwoliły ustalić, iż poziom wody w odwiercie wzrasta, jednakże bardzo wolno, co wykluczyło możliwość korzystania ze źródeł geotermalnych w celach zarobkowych. Wyjaśnienia przyczyn tejże sytuacji Spółka szukała u specjalistów, którzy stwierdzili, iż wykonując pierwsze odwierty najprawdopodobniej natrafiono na rodzaj zamkniętego zbiornika wodnego, którego zasoby, w miarę eksploatacji, ulegały systematycznemu zmniejszeniu. Wobec powyższego, z uwagi na fakt, iż w otworze geotermalnym …-1 zaobserwowano wyraźne obniżenie się zwierciadła dynamicznego wody, zgodnie z zaleceniami Urzędu Górniczego podjęto decyzję o czasowym wyłączeniu z użytkowania wspomnianej inwestycji. Tym samym geotermia na chwilę obecną jest nierentowna i generuje znaczne straty w Spółce oraz nie produkuje ciepła. Jest wysoce prawdopodobnym, że nie będzie możliwe wykorzystanie źródła energii geotermalnej w przyszłości, gdyż poziom wody nie wzrasta i z uwagi na rodzaj zdarzenia o charakterze siły wyższej, już nigdy nie będzie możliwe wykorzystanie geotermii jako źródła energii cieplnej z istniejących odwiertów.

Z tytułu budowy Geotermii poniesiono liczne wydatki związane z dokonanymi odwiertami, instalacją linii przemysłowej, które można określić na łączną kwotę 27.500.000,00 zł (słownie: dwadzieścia siedem milionów pięćset tysięcy złotych 0/100).

Spółka zakwalifikowała geotermię jako środek trwały w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.), ujęła geotermię w ewidencji oraz dokonywała odpisów amortyzacyjnych od ww. środka trwałego. Wartość przedmiotowego środka trwałego przekracza 15.000.00 zł.

Spółka dokonała odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na wytworzenie geotermii na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatków od towarów i usług, ponieważ wykorzystuje geotermie do sprzedaży energii cieplnej, która jest czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Wobec powyższego, z uzasadnionych względów finansowych Spółka planuje przeprowadzić likwidację geotermii jako środka trwałego. Nadmienić należy, iż likwidacja zostanie przeprowadzona z funduszu likwidacji zakładu górniczego, ze zgromadzonych na nim środków. Jak wynika bowiem z art. 128 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze, przedsiębiorca, który uzyskał koncesję na działalność, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2-4 tworzy fundusz likwidacji zakładu górniczego, zwany dalej „funduszem”, oraz gromadzi na nim środki.

Tym samym, w zakresie likwidacji geotermii, Spółka podlegać będzie rygorom przewidzianym w ww. ustawie.

Spółka nie wyklucza przy tym, iż w zależności od pojawienia się takiej możliwości, poszczególne składanki środka trwałego mogą zostać w przyszłości sprzedane lub zezłomowane, choć uzyskana w wyniku podjęcia tychże czynności kwota będzie znikoma, z uwagi na aktualne zużycie. Podkreślenia wymaga także okoliczność, iż dokonanie sprzedaży poszczególnych elementów tj. pompy czy silników może być utrudnione, a nawet niemożliwe, biorąc pod uwagę okoliczność, iż brak jest na rynku potencjalnego kupującego, który byłby zainteresowany nabyciem takich elementów. Nadto, zamknięcie środka trwałego w postaci odwiertu geotermalnego polega na wykonaniu prac zgodnie z projektem budowlanym – najczęściej przez zabezpieczenie odwiertu poprzez jego zabetonowanie.

Likwidacja środka trwałego stanowi całkowite zaniechanie jego użytkowania, w szczególności z powodu zużycia, kradzieży, uszkodzenia lub utraty przydatności w wykonywanej działalności gospodarczej. Ze względu na fakt, że w wyniku likwidacji następuje zaprzestanie używania środka trwałego na potrzeby prowadzonej działalności, pojawiają się na gruncie podatku od towarów i usług wątpliwości do obowiązku skorygowania wcześniej odliczonego podatku VAT z tytułu nabycia, wytworzenia lub ulepszenia środka trwałego w sytuacji jego likwidacji.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku przeprowadzenia procesu likwidacji środka trwałego w postaci geotermii Spółka nie będzie zobowiązana do korekty podatku naliczonego związanego z jego nabyciem, wytworzeniem lub ulepszeniem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku przeprowadzenia procesu likwidacji środka trwałego w postaci geotermii Spółka nie będzie zobowiązana do korekty podatku naliczonego związanego z jego nabyciem, wytworzeniem lub ulepszeniem?
2. Czy w przypadku odpłatnej sprzedaży lub zezłomowania środka trwałego w postaci poszczególnych składników geotermii po przeprowadzeniu jej likwidacji, podstawą opodatkowania VAT będzie kwota uzyskana od nabywcy zlikwidowanej geotermii lub jej poszczególnych składników, pomniejszona o kwotę VAT, o ile taki podatek wystąpi?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazać należy, iż podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zastały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.).

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie zaś z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z przywołanych przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

W konsekwencji, z uwagi na nabycie, wytworzenie lub ulepszenie przez Spółkę geotermii na potrzeby prowadzania działalności gospodarczej w ramach której świadczyła usługi podlegające opodatkowaniu VAT, w ocenie Wnioskodawczyni była ona upoważniona do odliczenia VAT z tytułu wytworzenia geotermii oraz wszelkich pozostałych kosztów ponoszonych na jej potrzeby. Jednocześnie, z uwagi na wykorzystywanie geotermii wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, Spółka była upoważniona do odliczenia VAT w tym zakresie w pełnej wysokości.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy o VAT. Stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy o VAT – po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że zmiana wykorzystania danego środka trwałego może powodować obowiązek skorygowania kwoty podatku naliczonego, który został odliczony przez podatnika w związku z nabyciem lub wytworzeniem danego środka trwałego. W konsekwencji, podatnicy są zobowiązani do ciągłej analizy stopnia wykorzystania jej składników majątkowych na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu VAT i w przypadku wykorzystania tych składników w innych celach – np. na potrzeby czynności zwolnionych z VAT – powinni oni dokonać stosownej korekty odliczonego podatku naliczonego. Należy jednak zwrócić uwagę, że powyższe przepisy nie wskazują jednak likwidacji danego składnika majątkowego, jak również utraty jego przydatności lub zużycia, jako przesłanki powodującej obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego.

W ocenie Wnioskodawczyni, likwidacja środków trwałych nie polega na zmianie wykorzystania środka trwałego, lecz wiąże się z zaprzestaniem jego wykorzystywania np. z uwagi na zużycie poszczególnych maszyn i urządzeń albo z uwagi na obiektywne przyczyny niemożności kontynuowania działalności np. jak w przypadku Wnioskodawcy siła wyższa – wyczerpanie się wody geotermalnej; etc. Również organy podatkowe w wydawanych indywidualnych interpretacjach podatkowych potwierdzają, że likwidacja środka trwałego nie stanowi zmiany jego przeznaczenia na gruncie VAT. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 8 grudnia 2015 r. o sygn. IPPP1/4512-1105/15-2/RK wskazał, że „Zaniechanie użytkowania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej w wyniku zdarzenia losowego w szczególności z powodu kradzieży potwierdzonej dokumentem z policji o umorzeniu śledztwa czy też z powodu nieodwracalnego uszkodzenia potwierdzonego protokołem z utylizacji, nie stanowią zmiany przeznaczenia, ponieważ po wycofaniu z ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w ogóle nie będą one wykorzystywane do jakichkolwiek czynności czy to podlegających czy niepodlegających opodatkowaniu”. Biorąc natomiast pod uwagę fakt, że środek trwały, który Spółka planuje zlikwidować, nie będzie wykorzystywany ani do działalności Spółki zwolnionej z VAT ani do działalności Spółki niepodlegającej opodatkowaniu VAT. W ocenie Wnioskodawczyni nie wystąpią przesłanki zobowiązujące Spółkę do dokonania korekty podatku naliczonego związanego z nabyciem lub wytworzeniem geotermii.

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy oraz opis sprawy – stan faktyczny – należy stwierdzić, że w sytuacji przeprowadzenia likwidacji środka trwałego tj. geotermii, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do korekty podatku naliczonego odliczonego w związku z jej nabyciem, wytworzeniem lub ulepszeniem. Należy bowiem zauważyć, że w przepisach art. 91 ustawy o VAT stanowiącego o korektach, likwidacja środka trwałego nie została wymieniona jako przesłanka powodująca obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego.

Rozpatrując zaś kwestię podstawy opodatkowania VAT w przypadku zbycia lub zezłomowania poszczególnych składników geotermii – jeśli będzie to tylko możliwe (np. zestawy pompowe które będą zdemontowane) – należy zauważyć, co następuje: Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlegają m.in. „odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju”. Z kolei przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT należy rozumieć „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.” W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawczyni zbycie zlikwidowanych elementów geotermii w postaci m.in. pompy, silników maszyn, będzie podlegało opodatkowaniu VAT jako odpłatna dostawa towarów – w wyniku bowiem tej transakcji nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania poszczególnymi składnikami majątkowymi jak właściciel ze Spółki na nabywcę tych składników.

Zgodnie zaś z art. 29a ustawy o VAT „Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika”. Przy czym zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że w przypadku podjęcia decyzji o zbyciu zlikwidowanych elementów geotermii (zestawy pompowe), podstawą opodatkowania będzie kwota uzyskana od nabywcy poszczególnych składników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• braku obowiązku korekty podatku naliczonego w przypadku przeprowadzenia procesu likwidacji środka trwałego – geotermii – jest prawidłowe;

• podstawy opodatkowania w przypadku odpłatnej sprzedaży lub zezłomowania środka trwałego – geotermii lub poszczególnych składników geotermii po przeprowadzeniu likwidacji ww. środka trwałego – jest prawidłowe.
  
  

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z przywołanych przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Przepis art. 91 ust. 2 ustawy stanowi, że w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Należy zauważyć, że przepisy art. 91 ust. 2 ustawy odsyłają do przepisów o podatku dochodowym dotyczących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Na podstawie art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 865, z późn. zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio (art. 91 ust. 2a ustawy).

Na mocy art. 91 ust. 3 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W świetle art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W myśl art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
   
   

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (art. 91 ust. 7 ustawy).

Na mocy art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Wnioskodawca jako zakład górniczy eksploatuje otwór geotermalny i sprzedaje wyprodukowaną energię cieplną. Z tegoż tytułu jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka jest właścicielem geotermii. Geotermia została w całości wytworzona przez Spółkę. Spółka zleciła wykonanie odwiertów w celu poszukiwania źródeł geotermalnych, które wykazały istnienie jej dużej ilości. W toku eksploatacji źródła w 2017 roku doszło do drastycznego spadku poziomu wody w odwiercie. Spółka zakwalifikowała geotermię jako środek trwały w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ujęła geotermię w ewidencji oraz dokonywała odpisów amortyzacyjnych od ww. środka trwałego. Wartość przedmiotowego środka trwałego przekracza 15.000.00 zł. Spółka dokonała odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na wytworzenie geotermii. Z uzasadnionych względów finansowych Spółka planuje przeprowadzić likwidację geotermii jako środka trwałego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą braku obowiązku korekty podatku naliczonego w przypadku przeprowadzenia procesu likwidacji środka trwałego – geotermii.

Biorąc pod uwagę przywołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w sytuacji przeprowadzenia likwidacji środka trwałego – geotermii Wnioskodawca nie jest zobowiązany do korekty podatku naliczonego odliczonego w związku z jej nabyciem, wytworzeniem lub ulepszeniem. Należy bowiem zauważyć, że w przepisach art. 91 ustawy stanowiącego o korektach, likwidacja środka trwałego nie została wymieniona jako przesłanka powodująca obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku korekty podatku naliczonego w przypadku przeprowadzenia procesu likwidacji środka trwałego – geotermii należało uznać za prawidłowe.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również podstawy opodatkowania w przypadku odpłatnej sprzedaży lub zezłomowania środka trwałego – geotermii lub poszczególnych składników geotermii po przeprowadzeniu likwidacji ww. środka trwałego.

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy o VAT. I tak, stosownie do ww. przepisu podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Stosownie do art. 29a ust. 7 ustawy podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania.

Z opisu sprawy wynika, że w zależności od pojawienia się takiej możliwości, poszczególne składanki środka trwałego mogą zostać w przyszłości sprzedane lub zezłomowane.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy pod pojęciem towarów rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Mając zatem na uwadze przywołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w przypadku sprzedaży środka trwałego – geotermii lub poszczególnych składników geotermii po przeprowadzeniu likwidacji ww. środka trwałego podstawą opodatkowania jest zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy wszystko co stanowi zapłatę tj. kwota otrzymana od nabywcy pomniejszona o podatek VAT.

Przy czym należy nadmienić, że w przypadku towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy zastosowanie znajdują przepisy dotyczące „odwrotnego obciążenia” (art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie podstawy opodatkowania w przypadku odpłatnej sprzedaży lub zezłomowania środka trwałego – geotermii lub poszczególnych składników geotermii po przeprowadzeniu likwidacji ww. środka trwałego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Tut. Organ zauważa, że publikator ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wskazany we wniosku przez Wnioskodawcę, tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm., jest nieaktualny. Obecnie tekst jednolity ww. ustawy opublikowany został w Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.