Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT3.4011.348.2019.5.PP
z 22 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 6 sierpnia 2019 r., uzupełnionym pismem złożonym w dniu 27 września 2019 r., oraz pismem z dnia 10 października 2019 r. (data wpływu 18 października 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z budową przydomowych oczyszczalni ścieków – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2019 r. do tutejszego Organu został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 i § 4 oraz art. 14f § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 19 września 2019 r., nr 0113-KDIPT3.4011.348.2019.2.PP, 0113-KDIPT1-2.4012.458.2019.KW, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy epuap w dniu 20 września 2019 r. (data doręczenia 20 września 2019 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem złożonym w dniu 27 września 2019 r., nadanym za pośrednictwem platformy epuap.

Następnie, pismem z dnia 4 października 2019 r., na podstawie 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy ponownie wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków wniosku, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 4 października 2019 r. za pośrednictwem …. (data doręczenia …. października 2019 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 10 października 2019 r. (data wpływu 18 października 2019 r.), nadanym za pośrednictwem ….. w dniu …. października 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W związku z inwestycją polegającą na budowie przydomowych oczyszczalni ścieków (dalej: POŚ) Gmina … (dalej: Gmina) zawarła z zainteresowanymi mieszkańcami (dalej także jako: Mieszkańcy) umowy cywilnoprawne określające zasady oraz źródła finansowania budowy POŚ na posesjach Mieszkańców. Gmina, w celu sfinansowania inwestycji w POŚ, zawarła również z Mieszkańcami, na posesjach których zostały wykonane POŚ, umowy nazwane umowami darowizny na określoną kwotę (dalej: Umowa), która, zgodnie z literalnym brzmieniem Umowy, została przeznaczona na ochronę środowiska w Gminie. Środki te stanowiły w rzeczywistości pokrycie części kosztów związanych z realizacją inwestycji w POŚ. Gmina podkreśla, że pomimo literalnego brzmienia Umowy (sugerującej w pełni dobrowolność dokonywania wpłat na budowę POŚ), warunkiem wykonania na posesji danego Mieszkańca i udostępnienia jemu POŚ, było dokonanie przez Mieszkańca na rzecz Gminy wpłaty kwoty, o której mowa w indywidualnej Umowie podpisywanej z każdym Mieszkańcem z osobna. W konsekwencji, uiszczana przez Mieszkańca określona kwota stanowiła zdaniem Gminy de facto wynagrodzenie za zapewnienie Mieszkańcowi dostępu do kompleksowych usług w zakresie oczyszczania ścieków przy pomocy POŚ (alternatywnie do usług odprowadzania ścieków przy pomocy klasycznych sieci kanalizacyjnych lub szambowozów).

Na podstawie Umów z Mieszkańcami, Gmina zobowiązała się świadczyć przez czas oznaczony względem Mieszkańca kompleksową usługę oczyszczania ścieków, w skład której wchodzi:

• montaż POŚ na nieruchomości stanowiącej własność danego Mieszkańca według zatwierdzonej dokumentacji i uzyskanego zgłoszenia robót;
  

• przekazanie Gminie przez Mieszkańca w użyczenie terenu niezbędnego do zrealizowania inwestycji;
  

• udostępnienie POŚ Mieszkańcowi do korzystania przez 5 lat od dnia odbioru technicznego urządzenia;
  

• zapewnienie Mieszkańcowi odpowiedniego przeszkolenia w zakresie eksploatacji przydomowej oczyszczalni ścieków oraz dokonywanie przez Gminę kontroli w zakresie prawidłowości jej eksploatacji.
  
  

Inwestycja w POŚ została dofinansowana ze środków unijnych. W celu pozyskania dofinansowania, Gmina zawarła z Samorządem Województwa … umowę o przyznanie pomocy w ramach działania „…” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich (dalej: PROW) na lata 2007 - 2013 (dalej także: Umowa o dofinansowanie). Umowa o dofinansowanie, przyznając Gminie dofinansowanie na poziomie 75% wartości poniesionych przez Gminę kosztów kwalifikowanych netto (bez VAT), zobowiązała Gminę do zamontowania na wskazanych terenach POŚ oraz spełnienia szeregu warunków formalnych, w szczególności dochowania odpowiednich terminów oraz przedstawienia dokumentów potwierdzających poniesienie wydatków. Umowa o dofinansowanie zabraniała Gminie przeniesienia posiadania i własności POŚ przez okres 5 lat od otrzymania płatności ostatecznej w ramach dofinansowania. Przydomowe oczyszczalnie ścieków, po ich wybudowaniu stanowią własność Gminy. Gmina przekazała je mieszkańcom w nieodpłatne użytkowanie. Z tytułu przekazania w bezpłatne użytkowanie Gmina nie pobiera żadnych opłat. Zgodnie z zawartymi umowami z mieszkańcami, Gmina po zakończeniu realizacji projektu, tj. po pięciu latach zamierza protokolarnie przekazać przydomowe oczyszczalnie ścieków mieszkańcom na własność. Wydatki poniesione na realizację zadania zostały udokumentowane fakturami VAT, wystawionymi na rzecz Gminy. Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Gmina skorzystała z prawa do odliczenia VAT naliczonego wykazanego na fakturach zakupowych związanych z realizacją POŚ.

W uzupełnieniu wniosku złożonym w dniu 27 września 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że wartość nieodpłatnych świadczeń w postaci przydomowych oczyszczalni ścieków przekazanych przez Gminę na rzecz Mieszkańców nie było finansowane lub współfinansowane ze środków z budżetu państwa, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów.

Następnie w uzupełnieniu wniosku z dnia 10 października 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że możliwość skorzystania z finansowania przez Gminę przydomowych oczyszczalni ścieków była dostępna dla wszystkich mieszkańców Gminy z miejscowości, w których brak było sieci kanalizacji sanitarnej. Zasady nabywania przez mieszkańców Gminy przydomowych oczyszczalni ścieków będą mieć charakter ogólny, tzn. będą takie same dla wszystkich mieszkańców Gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wartość wykonanej usługi polegającej na budowie przydomowych oczyszczalni ścieków przez Gminę na rzecz osób fizycznych (właścicieli posesji), bez względu na fakt wniesienia darowizny bądź nie, stanowić będzie dla nich przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz będącego jego konsekwencją dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 2 ww. ustawy?
2. Czy istnieje obowiązek wystawienia przez Gminę informacji PIT-11 dla osób fizycznych, którym Gmina zamierza protokolarnie przekazać przydomowe oczyszczalnie ścieków na własność?
3. Czy po 5-letnim okresie trwałości projektu, gdy Gmina przeniesie własność publicznych nakładów na rzecz Mieszkańców, którym wybudowano przydomowe oczyszczalnie ścieków, to transakcja taka będzie stanowić odrębną czynność - opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, czy też operacja ta będzie jedynie częścią jednej czynności związanej z całościową usługą świadczoną przez Gminę w ramach projektu? Czy jest obowiązek opodatkowania czynności przekazania oczyszczalni na rzecz mieszkańców po zakończeniu projektu?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1 i 2 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie pytania nr 3 odnoszącego się do podatku od towarów i usług, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytań nr 1 i 2, usługa wybudowania przez Gminę przydomowych oczyszczalni ścieków na rzecz Mieszkańców nie stanowi przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz będącego jego konsekwencją dochodu w myśl art. 9 ust. 2 tej ustawy. W związku z uznaniem, że nie wystąpi przychód z tytułu wykonanej przez Gminę na rzecz osób fizycznych (właścicieli posesji) usługi obejmującej budowę i przekazanie przydomowych oczyszczalni ścieków, Gmina nie ma obowiązku wystawiania informacji PIT-11 dla poszczególnych osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

W treści art. 10 ust. 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie m.in. wymienia się inne źródła (pkt 9).

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z brzmieniem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, że przychodem z innych źródeł będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne, czy częściowo odpłatne.

W myśl art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w związku z inwestycją polegającą na budowie przydomowych oczyszczalni ścieków (dalej: POŚ) Gmina zawarła z zainteresowanymi mieszkańcami (dalej jako: Mieszkańcy) umowy cywilnoprawne określające zasady oraz źródła finansowania budowy POŚ na posesjach Mieszkańców. Gmina, w celu sfinansowania inwestycji w POŚ, zawarła również z Mieszkańcami, na posesjach których zostały wykonane POŚ, umowy nazwane umowami darowizny na określoną kwotę (dalej: Umowa), która, zgodnie z literalnym brzmieniem Umowy, została przeznaczona na ochronę środowiska w Gminie. Środki te stanowiły w rzeczywistości pokrycie części kosztów związanych z realizacją inwestycji w POŚ. Gmina podkreśla, że pomimo literalnego brzmienia Umowy (sugerującej w pełni dobrowolność dokonywania wpłat na budowę POŚ), warunkiem wykonania na posesji danego Mieszkańca i udostępnienia jemu POŚ, było dokonanie przez Mieszkańca na rzecz Gminy wpłaty kwoty, o której mowa w indywidualnej Umowie podpisywanej z każdym Mieszkańcem z osobna. W konsekwencji, uiszczana przez Mieszkańca określona kwota stanowiła zdaniem Gminy de facto wynagrodzenie za zapewnienie Mieszkańcowi dostępu do kompleksowych usług w zakresie oczyszczania ścieków przy pomocy POŚ (alternatywnie do usług odprowadzania ścieków przy pomocy klasycznych sieci kanalizacyjnych lub szambowozów).

Możliwość skorzystania z finansowania przez Gminę przydomowych oczyszczalni ścieków była dostępna dla wszystkich mieszkańców Gminy z miejscowości, w których brak było sieci kanalizacji sanitarnej. Zasady nabywania przez mieszkańców Gminy przydomowych oczyszczalni ścieków będą mieć charakter ogólny, tzn. będą takie same dla wszystkich mieszkańców Gminy.

Z treści wniosku wynika zatem, że zasady skorzystania z finansowania przez Gminę budowy przydomowych oczyszczalni ścieków dla wszystkich mieszkańców będą takie same. W związku z tym, nie będą one miały charakteru indywidualnego, tylko będą mieć charakter ogólny. Zatem, nie można mówić o powstaniu przysporzenia majątkowego względem konkretnego mieszkańca Gminy. Tylko w przypadku, gdyby konkretny, zindywidualizowany mieszkaniec skorzystał z zasad finansowania budowy przydomowych oczyszczalni ścieków na preferencyjnych warunkach w stosunku do pozostałych mieszkańców Gminy, powstałby u niego przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze oraz powołane wyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, że w związku z zasadami finansowania przez Gminę budowy przydomowych oczyszczalni ścieków, po stronie mieszkańca (właścicieli posesji) nie powstanie przychód w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek sporządzenia i przesłania mieszkańcom Gminy informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11), o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.