2019.10.21 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT2-2.4011.439.2019.3.EC

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.439.2019.3.EC
z 21 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2019 r. (data wpływu 12 sierpnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 października 2019 r. (data wpływu 8 października 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 26 września 2019 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.439.2019.1.EC, wezwano Wnioskodawczynię na podstawie art. 169 § 1-2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem poczty w dniu 27 września 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 30 września 2019 r.), zaś w dniu 8 października 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 4 października 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Przyszły mąż Wnioskodawczyni …., jako kawaler, w dniu 5 sierpnia 1981 r. aktem notarialnym nabył w wieczyste użytkowanie działkę budowlaną nr (…), przy ul. (…), w (…). W dniu …. września 1982 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński z …., przyjmując nazwisko G. W dniu …. marca 1983 r. Bank (…) udzielił Wnioskodawczyni i Jej mężowi kredytu w kwocie 1 500 000 zł na budowę domu jednorodzinnego. W dniu …..marca 1988 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem, jako młode małżeństwo, otrzymała z banku odroczenie spłaty kredytu na okres 5 lat. W dniu ….. września 1988 r. Wnioskodawczyni i Jej mąż otrzymali z banku informację o naliczeniu odsetek od kredytu i że saldo zadłużenia wzrosło do 1 749 042 zł. W 1990 r. małżeństwo spłaciło cały kredyt budowlany w banku – informacja (zawiadomienie) z (…) z dnia 28 września 1990 r. o wykreśleniu hipoteki 150 000 zł na rzecz (…). W dniu …. listopada 1985 r. Wnioskodawczyni z mężem otrzymała w banku (…) kredyt w kwocie 150 000 zł na zakup wyposażenia nowowybudowanego domu. W dniu ….. kwietnia 1991 r. decyzją … użytkowanie wieczyste działki budowlanej (męża) z mienia państwowego przeszło na mienie … w …. W dniu …. grudnia 1992 r. aktem notarialnym małżeństwo kupiło od …. działkę (pod domem), której użytkownikiem wieczystym był mąż L. Działka została kupiona jako majątek odrębny męża – w księdze wieczystej wpisane jest prawo własności obejmujące tylko działkę budowlaną. W akcie notarialnym jest oświadczenie męża Wnioskodawczyni, że działka została zabudowana budynkiem mieszkalnym, stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności. Mąż Wnioskodawczyni nieprecyzyjnie się wysłowił, że została przez niego zabudowana, a przecież już kilka miesięcy po ślubie Wnioskodawczyni wspólnie z mężem rozpoczęła budowę wspólnego domu, finansując ją z kredytu bankowego (wspólnego) oraz z dochodów z zakładów pracy (z pracy na pełnych etatach). Wnioskodawczyni od 1982 r. nieprzerwanie do 2014 r. pracowała w …. i całe swoje dochody z pracy zawodowej przeznaczała wspólnie z dochodami męża na budowę, wykończenie i utrzymanie domu w (…) przy ul. (…). Dalej wspólnie z mężem Wnioskodawczyni utrzymuje i remontuje wspólny dom.

W 2007 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem wzięła w Banku … kredyt w wysokości 56 930 zł 50 gr – zawiadomienie z …. z dnia 7 sierpnia 2007 r. Ww. kredyt hipoteczny został wykorzystany na remont domu, który Wnioskodawczyni wraz z mężem zamieszkiwała już 23 lata, tj. od 1984 r.

W 2014 r. postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia …. września 2014 r. Wnioskodawczyni nabyła z bratem przyrodnim, …., spadek po zmarłej mamie, …., po 1/2 części każdy. W dniu ….. listopada 2014 r. Wnioskodawczyni wraz z bratem aktem notarialnym sprzedała dom otrzymany w spadku po mamie ….. i ojczymie, ….. Z kwoty 100 000 zł Wnioskodawczyni otrzymała należne Jej 3/8 tej kwoty, czyli 37 500 zł. Kwotę 37 500 zł Wnioskodawczyni postanowiła spożytkować na własny cel mieszkaniowy, czyli na remont wspólnego z mężem domu, który wspólnie był budowany i remontowany od 1983 r. Wnioskodawczyni nadmienia, że pomiędzy małżonkami istnieje wspólność małżeńska, nigdy nie było rozdzielności majątkowej w małżeństwie. Dom, o którym mowa we wniosku od samego początku był budowany wspólnie, a później wspólnie urządzany i remontowany, finansowany z kredytów w banku … udzielonych małżonkom … i …... Zdaniem Wnioskodawczyni pieniądze ze sprzedaży domu rodziców wydatkowała na remont budynku mieszkalnego, który od samego początku budowała razem z mężem (wspólność małżeńska majątkowa), czyli na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.). Wnioskodawczyni nadmienia, że cały czas zamieszkuje w tym domu razem z małżonkiem od 35 lat. Innego budynku mieszkalnego małżonkowie nie posiadają, ani nigdy nie posiadali. Jest to jedyny budowany razem budynek.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni nadmienia, że data śmierci mamy Wnioskodawczyni to dzień 1 lutego 2014 r. Stwierdzenie nabycia spadku nastąpiło na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w … …., sygnatura akt …, z dnia 25 września 2014 r. Postanowienie stało się prawomocne w dniu 17 października 2014 r.

Składniki majątkowe wchodzące w skład masy spadkowej po zmarłej mamie Wnioskodawczyni to zabudowana działka nr (…), położona przy ul. (…), o obszarze 0,0807 ha, jednorodzinny budynek mieszkalny o powierzchni 99 m ² (rok zakończenia budowy …), budynek gospodarczy o powierzchni 36 m² (rok zakończenia budowy …) oraz dwa samochody osobowe marki … (rok produkcji 1982 i 1983).

Mama Wnioskodawczyni nie była jedynym właścicielem ww. nieruchomości i ruchomości wchodzących w skład spadku, współwłaścicielem był jej małżonek, ojczym …., który zmarł w dniu … września 2011 r. Po jego śmierci spadek nabyła w części 1/2 małżonka, …. oraz 1/2 syn, …. Mama Wnioskodawczyni nabyła ww. nieruchomość i ruchomości wraz z małżonkiem i jej udział wynosił 1/2. Po śmierci małżonka nabyła 1/2 część i syn R. 1/2 część, czyli masa spadkowa po mamie wynosiła 3/4.

Spadkobiercą po mamie była Wnioskodawczyni w części 1/2 oraz Jej przyrodni brat w części 1/2 masy spadkowej. Byli oni jedynymi spadkobiercami. W wyniku dziedziczenia Wnioskodawczyni przypadł udział w 3/8 części, a Jej bratu w 5/8 części.

Wnioskodawczyni wraz z bratem nie dokonywała działu spadku po zmarłej mamie, więc nie było żadnych spłat ani dopłat. Nabyty spadek w postaci działki zabudowanej domem jednorodzinnym i budynkiem gospodarczym Wnioskodawczyni zbyła z bratem w całości w dniu 27 listopada 2014 r. Czynność ta została udokumentowana aktem notarialnym. Sprzedaż nie nastąpiła w ramach wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm). W dniu 22 kwietnia 2015 r. Wnioskodawczyni złożyła do Urzędu Skarbowego zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu PIT-39 w roku podatkowym 2014, w którym to wykazała przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)) w wartości 37 500 zł oraz kwotę dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, w wartości 37 500 zł.

W dniu 29 grudnia 1992 r. od … grunt, na którym Wnioskodawczyni wraz z mężem budowała dom, wykupił małżonek …., który wcześniej był użytkownikiem wieczystym. Wnioskodawczyni wraz z mężem nie zawierała umowy o rozdzielności małżeńskiej. Pomiędzy małżonkami istniała i istnieje wspólność małżeńska.

Dom budowany był w trakcie trwania związku małżeńskiego ze środków pieniężnych stanowiących wspólnotę majątkową. Wnioskodawczyni uważa więc, że jest współwłaścicielem w 1/2 części budynku. Kredyt w wysokości 56 930 zł 50 gr Wnioskodawczyni wraz z mężem zaciągnęła w dniu 22 czerwca 2007 r. (pierwotny nr umowy … oraz nr umowy po bankowej aktualizacji: ….) na cele remontowe budynku mieszkalnego (m.in. wymiana okien, ocieplenie ścian, wykonanie elewacji zewnętrznej i remont łazienki na pierwszym piętrze i remont kuchni). Małżonkowie za spłatę kredytu odpowiadali solidarnie. Zaciągnięty kredyt w całości małżonkowie przeznaczyli na remont wspólnego budynku w …, przy ul. …. Dodatkowo na remont przeznaczyli również posiadane środki oszczędnościowe (dochody z pracy Wnioskodawczyni oraz małżonka).

Kredyt został zaciągnięty w Banku …, w mieście …, …, ….

Środki ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytej w spadku po mamie Wnioskodawczyni przeznaczyła po części w kwocie 17 500 zł na remont budynku mieszkalnego w … przy ul. …, który trwał w latach 2015 i 2016 oraz w części w kwocie 20 000 zł na częściową spłatę kredytu na remont domu. W dniu 2 stycznia 2015 r. małżonkowie spłacili częściowo kapitał kredytu, przed spłatą saldo kredytu wynosiło 42 026 zł 75 gr, a po operacji saldo kredytu wynosiło 22 026 zł 75 gr.

Remont budynku mieszkalnego małżonkowie przeprowadzili w latach 2015-2016 i w dużej części przeprowadzili go i sfinansowali z przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości (tj. udziału 3/8 w nieruchomości odziedziczonego po mamie, a sprzedanego w dniu 27 listopada 2014 r.). Remont polegał na remoncie centralnego ogrzewania, remoncie poddasza, nadbudowie klatki schodowej, remoncie łazienki na parterze, malowaniu dachu, wymianie rynien dachowych, dociepleniu ścian ganku, pracach malarskich i remoncie instalacji wodociągowej. Na poniesione wydatki Wnioskodawczyni posiada faktury VAT wystawione na Jej nazwisko, w okresie od 2015 r. do 2016 r. Materiały budowlane użyte do remontu to m.in. kocioł co z montażem, artykuły wodno-kanalizacyjne, kolanka, rury, naczynie przepływowe, zaprawy, siatka elewacyjna, styropian, płyty osb, wełna mineralna, cement, wapno, drzwi wewnętrzne, ościeżnica, płytki, farby, rynny, artykuły elektryczne, instalacyjne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Jakie są skutki podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości: czy Wnioskodawczyni spełnia wymogi do zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego z odpłatnego zbycia nieruchomości w związku z wydatkowaniem przychodu na własne cele mieszkaniowe i na spłatę części kredytu hipotecznego mieszkaniowego „…”?

Zdaniem Wnioskodawczyni (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), pieniądze ze sprzedaży domu rodziców wydatkowała Ona na remont budynku mieszkalnego jednorodzinnego, który od samego początku budowała razem z mężem (małżonkowie mają wspólność majątkową małżeńską), to jest na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.). Wnioskodawczyni nadmienia, że cały czas zamieszkuje w tym domu razem z małżonkiem …. już od 35 lat. Innego budynku mieszkalnego małżonkowie nie posiadają, ani nigdy nie posiadali. Jest to ich jedyny budowany razem budynek.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni nadmienia, że w Jej przypadku mają zastosowanie przepisy art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm. – stan na 2014 r., data zbycia nieruchomości, aktualne: Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), gdyż środki uzyskane ze sprzedaży Wnioskodawczyni wydatkowała na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) oraz przepis o kredycie art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

W celu ustalenia momentu nabycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości przez Wnioskodawczynię należy odnieść się do przepisów prawa cywilnego dotyczących nabycia spadku.

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy decyduje, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu …. lutego 2014 r. zmarła mama Wnioskodawczyni. Stwierdzenie nabycia spadku nastąpiło na podstawie postanowienia sądu. Składniki majątkowe wchodzące w skład masy spadkowej po zmarłej mamie Wnioskodawczyni to: zabudowana działka nr (…) o obszarze 0,0807 ha, jednorodzinny budynek mieszkalny o powierzchni 99 m² , budynek gospodarczy o powierzchni 36 m² oraz dwa samochody osobowe (rok produkcji 1982 i 1983).

Mama Wnioskodawczyni nie była jedynym właścicielem ww. nieruchomości i ruchomości wchodzących w skład spadku, współwłaścicielem był jej małżonek, który zmarł w dniu …. września 2011 r. Mama Wnioskodawczyni nabyła ww. nieruchomość i ruchomości wraz z małżonkiem i jej udział wynosił 1/2. Po jego śmierci spadek nabyła w części 1/2 małżonka (mama Wnioskodawczyni) oraz 1/2 syn ….., czyli masa spadkowa po mamie wynosiła 3/4.

Spadkobiercą po mamie była Wnioskodawczyni w części 1/2 oraz Jej przyrodni brat 1/2 masy spadkowej. Byli oni jedynymi spadkobiercami. W wyniku dziedziczenia Wnioskodawczyni przypadł udział w 3/8 części, a Jej bratu w 5/8 części. Wnioskodawczyni wraz z bratem nie dokonywała działu spadku po zmarłej mamie, więc nie było żadnych spłat ani dopłat. Nabyty spadek w postaci działki zabudowanej domem jednorodzinnym i budynkiem gospodarczym Wnioskodawczyni zbyła z bratem w całości w dniu 27 listopada 2014 r. Czynność ta została udokumentowana aktem notarialnym. Sprzedaż nie nastąpiła w ramach wykonywania działalności gospodarczej. W dniu 22 kwietnia 2015 r. Wnioskodawczyni złożyła do Urzędu Skarbowego zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu PIT-39 w roku podatkowym 2014, w którym to wykazała przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości w wartości 37 500 zł oraz kwotę dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy w wartości 37 500 zł.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię w dniu 27 listopada 2014 r. udziału 3/8 w nieruchomości nabytego w drodze spadku po zmarłej w dniu …. lutego 2014 r. mamie, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego udziału w nieruchomości.

Stosownie do art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością), np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub ust. 6d ww. ustawy w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Jak stanowi art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł – art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Dochód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może zostać objęty zwolnieniem z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy – przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie. Stanowi on, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P,

gdzie:

D – dochód z odpłatnego zbycia,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P – przychód z odpłatnego zbycia.

Podkreślić należy, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

W art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca określił, że za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

wydatki poniesione na:
1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

wydatki poniesione na:
1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)

kredyt

Z kolei zgodnie z art. 21 ust. 26 ww. ustawy, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o którym mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Zatem „własny” to taki, który stanowi własność lub współwłasność podatnika.

Stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

– przeznaczonych na cele rekreacyjne.

W myśl art. 21 ust. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 30 ww. ustawy, przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W przepisie tym ustanowiono zatem zakaz dwukrotnego odliczania i korzystania z ulg w odniesieniu do tych samych wydatków.

Ponadto należy podkreślić, że norma prawna statuująca zwolnienie podatkowe, a więc mająca charakter wyjątku, odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania, musi być interpretowana ściśle, gdyż niedopuszczalne jest stosowanie przy jej interpretacji wykładni rozszerzającej. Zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

Z powyższych przepisów wynika, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest fakt wydatkowania – począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie – przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i określonych praw majątkowych na cele mieszkaniowe wskazane m.in. w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) i w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) tej ustawy, tj. np. remont własnego budynku mieszkalnego lub na spłatę kredytu zaciągniętego na remont własnego budynku mieszkalnego. W przepisie tym nie chodzi zatem o jakikolwiek budynek mieszkalny, ale o budynek mieszkalny określony mianem „własny”. Przy czym art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera definicję pojęcia „własny”.

Zatem, warunkiem koniecznym do skorzystania z opisanej ulgi jest wymóg posiadania prawa własności lub współwłasności do budynku mieszkalnego. Ten warunek nierozerwalnie związany jest ze stwierdzeniem zawartym w cytowanym przepisie art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) i art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) w związku z art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że zwolnienie przysługuje w przypadku przeznaczenia przychodu na remont własnego budynku mieszkalnego, przy czym przez własny budynek, rozumie się budynek, stanowiący własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej. Samo poniesienie wydatku na budowę domu nie skutkuje nabyciem prawa własności. Dla skorzystania z przedmiotowego zwolnienia będzie miało znaczenie dysponowanie przez podatnika prawem własności tego budynku.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że przyszły mąż Wnioskodawczyni, jako kawaler, w dniu …. sierpnia 1981 r. aktem notarialnym nabył w wieczyste użytkowanie działkę budowlaną (…). W dniu …. września 1982 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński. Wnioskodawczyni wraz z mężem nie zawierała umowy o rozdzielności małżeńskiej. Pomiędzy małżonkami istniała i istnieje wspólność małżeńska.

W dniu …. marca 1983 r. bank udzielił małżeństwu kredytu na budowę domu jednorodzinnego w kwocie 150 000 zł. Dom budowany był w trakcie trwania związku małżeńskiego ze środków pieniężnych stanowiących wspólnotę majątkową. Wnioskodawczyni uważa więc, że jest współwłaścicielem w 1/2 części budynku. W 1990 r. małżeństwo spłaciło cały kredyt budowalny. W dniu …. listopada 1985 r. małżeństwo uzyskało kredyt w kwocie 150 000 zł na zakup wyposażenia nowo wybudowanego domu.

W dniu …. kwietnia 1991 r. decyzją …. użytkowanie wieczyste działki budowlanej męża Wnioskodawczyni z mienia państwowego przeszło na mienie …. W dniu …. grudnia 1992 r. od … została kupiona działka jako majątek odrębny męża Wnioskodawczyni. W księdze wieczystej wpisane jest prawo własności obejmujące tylko działkę budowlaną. W akcie notarialnym jest oświadczenie męża Wnioskodawczyni, że działka jest zabudowana budynkiem mieszkalnym stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności. Mąż Wnioskodawczyni nieprecyzyjnie się wysłowił, że działka została zabudowana przez niego, a przecież już kilka miesięcy po ślubie Wnioskodawczyni wspólnie z mężem rozpoczęła budowę domu, finansując ją z kredytu bankowego oraz z dochodów z zakładów pracy (z pracy na pełnych etatach).

W dniu …. czerwca 2007 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem wspólnie wzięła kredyt w wysokości 56 930 zł 50 gr na cele remontowe budynku mieszkalnego (m.in. wymiana okien, ocieplenie ścian, wykonanie elewacji zewnętrznej i remont łazienki na pierwszym piętrze i remont kuchni), który Wnioskodawczyni wraz z mężem zamieszkiwała już 23 lata, tj. od 1984 r. Małżonkowie za spłatę kredytu odpowiadali solidarnie. Dodatkowo na remont przeznaczyli również posiadane środki oszczędnościowe (dochody z pracy Wnioskodawczyni oraz małżonka). Środki ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytej w spadku po mamie Wnioskodawczyni przeznaczyła w kwocie 17 500 zł na remont budynku mieszkalnego oraz w kwocie 20 000 zł na częściową spłatę kredytu na remont domu. W dniu 2 stycznia 2015 r. małżonkowie spłacili częściowo kapitał kredytu, przed spłatą saldo kredytu wynosiło 42 026 zł 75 gr, a po operacji saldo kredytu wynosiło 22 026 zł 75 gr.

Remont budynku mieszkalnego małżonkowie przeprowadzili w latach 2015-2016 i w dużej części przeprowadzili go i sfinansowali z przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości (tj. udziału 3/8 w nieruchomości odziedziczonego po mamie, a sprzedanego w dniu 27 listopada 2014 r.). Remont polegał na remoncie centralnego ogrzewania, remoncie poddasza, nadbudowie klatki schodowej, remoncie łazienki na parterze, malowania dachu, wymianie rynien dachowych, dociepleniu ścian ganku, pracach malarskich i remoncie instalacji wodociągowej. Na poniesione wydatki Wnioskodawczyni posiada faktury VAT wystawione na Jej nazwisko, w okresie od 2015 r. do 2016 r. Materiały budowlane użyte do remontu to m.in. kocioł co z montażem, artykuły wodno-kanalizacyjne, kolanka, rury, naczynie przepływowe, zaprawy, siatka elewacyjna, styropian, płyty osb, wełna mineralna, cement, wapno, drzwi wewnętrzne, ościeżnica, płytki, farby, rynny, artykuły elektryczne, instalacyjne.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682, z późn. zm.).

W myśl art. 31 § 1 ww. Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. W myśl art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku. Do majątku osobistego każdego z małżonków należą natomiast m.in. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 pkt 2 ww. Kodeksu), ale też przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej (art. 33 pkt 10 ww. Kodeksu).

W tym miejscu wskazać również należy, że użytkowanie wieczyste jest prawem rzeczowym, którego przedmiotem, zgodnie z art. 232 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145), może być grunt stanowiący własność Skarbu Państwa, gminy lub związku międzygminnego. Jest to prawo na rzeczy cudzej, jednak zakres i sposób określenia treści tego prawa zbliża je bardziej do prawa własności, niż praw rzeczowych ograniczonych. Ponadto, na podstawie wyraźnych odesłań w art. 234 i art. 237 Kodeksu cywilnego do ww. prawa stosuje się odpowiednio przepisy o własności. Z powyższych względów prawo użytkowania wieczystego nie zostało wymienione w art. 244 ww. ustawy wśród innych praw rzeczowych ograniczonych, lecz zostało uregulowane odrębnie, jako Tytuł II księgi drugiej Kodeksu cywilnego.

Możliwe jest jednak przekształcenie prawa użytkowania wieczystego, przysługującego osobom fizycznym będącym dotychczasowymi użytkownikami wieczystymi, w prawo własności. Zasady i tryb takiego przekształcenia reguluje ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (Dz. U. z 2019 r., poz. 1314). Przekształcenie prawa wieczystego użytkowania w prawo własności jest tylko zmianą formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości. Nabycie prawa do nieruchomości następuje w dniu zawarcia umowy o ustanowieniu prawa wieczystego użytkowania.

Wobec powyższego, przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nie jest zdarzeniem prawnopodatkowym, które należy utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego – nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W myśl art. 48 Kodeksu cywilnego – z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania. Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych (art. 47 § 1 tego Kodeksu).

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Odrębnym przedmiotem własności budynek będzie wówczas, gdy wzniesiono go na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym i w takim przypadku istotne znaczenie będzie miała data jego wybudowania przez użytkownika wieczystego gruntu.

Stosownie do art. 235 § 1 Kodeksu cywilnego, budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Stosownie do art. 235 § 2 Kodeksu cywilnego, przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.

Jak już wskazano powyżej, zgodnie z ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) i art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe uważa się wydatki poniesione na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, lub na spłatę kredytu zaciągniętego m.in. na remont własnego budynku mieszkalnego.

Rozstrzygającym zatem będzie ustalenie, czy Wnioskodawczyni wydatkowała środki na remont i spłatę kredytu przeznaczonego na remont własnego budynku mieszkalnego.

W tym miejscu należy podkreślić, że w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 19 sierpnia 2009 r., sygn. akt III CZP 53/09, wskazano, że prawo własności nieruchomości, nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej w trybie ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności (Dz. U., Nr 123, poz. 781), stanowi majątek odrębny tego z małżonków, któremu przed powstaniem wspólności przysługiwało prawo użytkowania wieczystego tej nieruchomości i prawo własności posadowionych na niej budynków.

Tak więc biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że wykupienie w dniu 29 grudnia 1992 r. działki, której użytkownikiem wieczystym był mąż Wnioskodawczyni, spowodowało, że prawo własności działki, jak również prawo własności do wybudowanego na tej działce budynku mieszkalnego, stanowi majątek odrębny (osobisty) męża Wnioskodawczyni. Powyższej zasady nie zmienia fakt, że Wnioskodawczyni wraz z mężem ponosiła wydatki na budowę domu ze wspólnie zaciągniętego kredytu oraz majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską, gdyż wydatki te stanowią jedynie nakłady z majątku wspólnego małżonków na majątek odrębny męża. Nie uczyniło to Wnioskodawczyni w żadnym wypadku współwłaścicielką tego majątku.

W omawianej sprawie oznacza to, że Wnioskodawczyni przeznaczyła środki uzyskane z odpłatnego zbycia udziału nieruchomości na remont domu, będącego własnością męża Wnioskodawczyni, znajdującego się na działce stanowiącej również majątek odrębny męża Wnioskodawczyni. Oznacza to, że środki z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości nie zostały wydatkowane przez Wnioskodawczynię na remont własnego budynku mieszkalnego, a więc takiego, do którego Wnioskodawczyni przysługuje tytuł własności lub współwłasności (art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Zatem, takie wydatkowanie środków z odpłatnego zbycia, nie uprawnia do zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 21 ust. 25 ww. ustawy wprost wylicza katalog wydatków mieszkaniowych, których realizacja powoduje zwolnienie z opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Katalog wydatków ma charakter wyczerpujący, a nie przykładowy. Tylko wydatki poniesione na remont własnego domu (lub na spłatę kredytu zaciągniętego na remont własnego domu) wypełniają dyspozycję własnego celu mieszkaniowego. Zatem, aby Wnioskodawczyni mogła skorzystać z omawianego zwolnienia musiałaby remontować budynek mieszkalny, do którego przysługuje Jej prawo własności lub współwłasności.

Reasumując, wydatkowanie przychodu ze sprzedaży w dniu 27 listopada 2014 r. udziału 3/8 w nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na remont budynku mieszkalnego oraz spłatę kredytu mieszkaniowego przeznaczonego na remont budynku mieszkalnego, w stosunku do którego Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo własności lub współwłasności, nie uprawnia do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponoszenie nakładów na majątek odrębny męża Wnioskodawczyni, pomimo że miało miejsce w trakcie trwania związku małżeńskiego, nie skutkowało dla Wnioskodawczyni uzyskaniem prawa własności ani współwłasności do budynku, a zatem nie można mówić o realizacji własnego celu mieszkaniowego w rozumieniu przepisów ustawy. Zatem, uzyskany przez Wnioskodawczynię dochód z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ zaznacza również, że prawo do zwolnienia podlega szczegółowej i ostatecznej weryfikacji przez Organ podatkowy, w toku postępowania podatkowego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, ul. …, …., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin