Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.576.2019.1.KM
z 22 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2019 r. (data wpływu 9 września 2019 r.) uzupełnionym w dniach 14 i 16 października 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania przez spółkę cywilną ze zwolnienia, przewidzianego dla rolników ryczałtowych przy sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony w dniach 14 i 16 października 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania przez spółkę cywilną ze zwolnienia, przewidzianego dla rolników ryczałtowych przy sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej spółki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi rolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) w ramach działu specjalnego produkcji rolnej - chów zwierząt futerkowych. Wnioskodawca prowadzi działalność w formie jednoosobowej działalności gospodarczej.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Wnioskodawca posiada status rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o VAT. Wnioskodawca dokonuje bowiem dostaw produktów rolnych pochodzących z jego własnej działalności rolniczej i korzysta z przedmiotowego zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3. Jednocześnie Wnioskodawca nie jest zobowiązany na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia podatkowych ksiąg rachunkowych.

Wnioskodawca planuje w przyszłości zmianę formy organizacyjnej prowadzonej działalności z jednoosobowej działalności gospodarczej na spółkę cywilną.

Wspólnikami, mającej zostać zawiązaną spółki cywilnej, mają być: Wnioskodawca oraz inni rolnicy ryczałtowi prowadzący rolniczą działalność gospodarczą w ramach działu specjalnego produkcji rolnej - chowu zwierząt futerkowych.

Zatem przedmiotem działalności spółki cywilnej będzie działalność rolnicza określona w art. 2 pkt 15 ustawy o VAT.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że wspólnicy będą prowadzić spółkę cywilną pod firmą „H.” Spółka cywilna z siedzibą ... Wspólnikami Spółki będą:

• W., PESEL
• M., PESEL
• A., PESEL
• P., PESEL.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy spółka cywilna prowadząca rolniczą działalność gospodarczą, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy o VAT, może być rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 19 ustawy o VAT, a w konsekwencji dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej spółki, podlegać będą zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, spółka cywilna zawiązana przez rolników ryczałtowych i prowadząca rolniczą działalność w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o VAT, może być rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 19 ustawy o VAT, a dostarczane przez spółkę produkty podlegać będą przedmiotowemu zwolnieniu od podatku VAT w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

Spółka cywilna jest podatnikiem podatku od towarów i usług określonym w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT - jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej (tak też Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 1 sierpnia 2018 r., sygn. akt I SA/Gl 386/18; Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 sierpnia 2013 r., sygn. akt I FSK 1026/12).

W ocenie Wnioskodawcy, ustawa o VAT nie wyklucza możliwości uznania za rolnika innego podmiotu niż osoba fizyczna. Przepis art. 2 pkt 19 wymienia jedynie w sposób ogólny, iż za rolnika ryczałtowego uważa się „[...] rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej [...]”. Zatem „tam gdzie ustawa nie rozróżnia, w ocenie Wnioskodawcy, nieuprawnionym jest poczynienie rozróżnienia”. W opinii Wnioskodawcy, jeśli ustawodawca chciałby ograniczyć krąg podmiotów mogących uzyskać status rolnika ryczałtowego, to wprowadzone byłoby wyraźne ograniczenie w ustawie o VAT.

Mając powyższe na względzie, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że utworzona w celu prowadzenia rolniczej działalności spółka cywilna posiadać będzie status rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o VAT.

Konsekwencją uznania spółki cywilnej za rolnika ryczałtowego będzie zwolnienie od podatku produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej spółki cywilnej, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Działalność rolnicza została zdefiniowana w art. 2 pkt 15 ustawy, zgodnie z którym przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Biorąc pod uwagę przytoczoną definicję działalności gospodarczej, w tym świadczenie usług rolniczych (art. 15 ust. 2 ustawy) uznać należy, iż działalność rolnicza (art. 2 pkt 15 ustawy), w tym chów zwierząt futerkowych - jak w przypadku Wnioskodawcy i planowanej spółki cywilnej - mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych – art. 2 pkt 19 ustawy.

Przez produkty rolne, zgodnie z punktem 20 powołanego artykułu, rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.

Natomiast przez usługi rolnicze, zgodnie z art. 2 pkt 21, rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.

Zgodnie z art. 116 ust. 2 ww. ustawy, faktura dokumentująca nabycie produktów rolnych powinna być oznaczona jako „Faktura VAT RR” i zawierać między innymi:

• imię i nazwisko lub nazwę albo nazwę skróconą dostawcy i nabywcy oraz ich adresy;
• numer identyfikacji podatkowej lub numer PESEL dostawcy i nabywcy;
• numer dowodu osobistego dostawcy lub innego dokumentu stwierdzającego jego tożsamość, datę wydania tego dokumentu i nazwę organu, który wydał dokument, jeżeli rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych jest osobą fizyczną.

Uwzględniając treść powołanych przepisów stwierdzić należy, iż ustawodawca nie wykluczył możliwości, aby rolnikiem ryczałtowym mogły być także inne podmioty niż osoby fizyczne. W konsekwencji spółka cywilna jest podmiotem, który może posiadać status rolnika ryczałtowego, o ile nie jest/nie będzie obowiązana na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

A zatem przy spełnieniu ww. warunku dostawa produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej (chowu zwierząt futerkowych) dokonywana przez utworzoną spółkę cywilną, której wspólnikiem będzie m.in. Wnioskodawca - może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące możliwości uznania spółki cywilnej za rolnika ryczałtowego i zastosowania zwolnienia dla dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej tej spółki, uznano za prawidłowe.

Jednocześnie należy zauważyć, że niniejszą interpretację wydano na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że jeżeli w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej, zostanie ustalony odmienny od przedstawionego we wniosku stan faktyczny, niniejsza interpretacja nie wywrze skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.