Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.393.2019.4.AKR
z 17 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2019 r. (data wpływu 10 lipca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 września 2019 r. (data wpływu 5 września 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania nadwyżki ponad kwotę przysługujących Wnioskodawczyni środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży udziału we współwłasności nieruchomości, związanej z rozliczeniem nakładów na majątek odrębny męża – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 19 sierpnia 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.393.2019.1.AKR, 0111-KDIB4.4014.243.2019.3.BB wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1-2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 19 sierpnia 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 26 sierpnia 2019 r.). W dniu 5 września 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 2 września 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w 2009 r. weszła w związek małżeński z podpisaną przed notariuszem umową majątkową przedmałżeńską, stwierdzającą rozdzielność majątkową.

W 2014 r. Wnioskodawczyni sprzedała mieszkanie, którego właścicielem była od 2006 r. Pieniądze po sprzedaży przeznaczyła na zakup domu na współwłasność z mężem za kwotę 420 000 zł. Zakup domu był finansowany wyłącznie z Jej majątku osobistego oraz środków kredytowych.

W 2017 r. Wnioskodawczyni oraz Jej mąż sprzedali dom za kwotę 423 000 zł. W dniu 29 kwietnia 2017 r. oboje podpisali umowę przedwstępną sprzedaży domu, w której mąż Wnioskodawczyni potwierdził, że pieniądze ze sprzedaży domu wracają do Niej, bo on nie poczynił żadnych nakładów na zakup domu.

W lipcu 2017 r. mąż Wnioskodawczyni uwarunkował podpisanie aktu notarialnego sprzedaży domu uprzednim podpisaniem oświadczenia przed notariuszem, w myśl którego część pieniędzy miała trafić do jego rodziców. Zgodnie z treścią oświadczenia, pieniądze wrócą do Wnioskodawczyni, pod warunkiem, że Sąd nie orzeknie w rozwodzie winy męża. Sprawa rozwodowa jest w toku.

Po sprzedaży domu kwota 423 000 zł została podzielona w następujący sposób:

1. 290 301 zł 14 gr – spłata kredytu,
2. 94 198 zł 86 gr – kwota, która trafiła na konto Wnioskodawczyni,
3. 38 500 zł – kwota, która trafiła na konto teściów Wnioskodawczyni.
   
   

Zakup domu został sfinansowany ze środków pochodzących wyłącznie z majątku Wnioskodawczyni oraz środków kredytowych.

Aktualnie przed Sądem Rejonowym w ..... toczy się sprawa o zwrot na rzecz Wnioskodawczyni kwoty 38 500 zł, gdzie pozwanymi są Jej teściowie.

Sąd Rejonowy w ... wydał dwa postanowienia:

1. w dniu 14 marca 2019 r. udzielił zabezpieczenia roszczeniu Wnioskodawczyni poprzez zajęcie wierzytelności z rachunku bankowego ..... do kwoty 38 500 zł. Z powodu braku środków na koncie, Sąd wydał kolejne postanowienie;
2. w dniu 13 maja 2019 r. udzielił zabezpieczenia roszczeniu Wnioskodawczyni poprzez obciążenie hipoteką przymusową do łącznej sumy 38 500 zł na Jej rzecz, przysługującego pozwanym ..... własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego w .... przy ul. ..... Sąd Rejonowy w ..... Wydział Ksiąg Wieczystych dokonał wpisu na hipotekę.
   
   

Wnioskodawczyni złożyła w urzędzie skarbowym PIT-39 za 2017 r.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że nabyła nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym w dniu 11 kwietnia 2014 r. Przedmiotem nabycia/sprzedaży było prawo własności nieruchomości zabudowanej. Nieruchomość jest położona w ....

Sprzedaż ww. nieruchomości nie nastąpiła w wyniku działalności gospodarczej.

Kredyt na zakup ww. nieruchomości został zaciągnięty w kwietniu 2014 r. w Banku .... Kredyt w kwocie 330 000 zł został zaciągnięty przez Wnioskodawczynię i współmałżonka. Odpowiedzialność za spłatę kredytu była solidarna. Kredyt został spłacony w sierpniu 2017 r. po sprzedaży nieruchomości. Cel zaciągnięcia kredytu – zakup budynku mieszkalnego w .....

Wnioskodawczyni uzyskała przychód w wysokości 197 000 zł ze sprzedaży w 2014 r. lokalu mieszkalnego, stanowiącego Jej majątek osobisty.

Podział kwoty uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości zabudowanej nastąpił w wyniku szantażu małżonka Wnioskodawczyni i przymuszenia do podziału należnej Jej kwoty w 100% po sprzedaży nieruchomości. Kwota 38 500 zł została przekazana na konto teściów Wnioskodawczyni w wyniku szantażu, jakiego dopuścił się Jej współmałżonek. Wnioskodawczyni nie dokonała darowizny ww. środków pieniężnych dla teściów. Uzyskana przez teściów kwota pieniężna stanowi dla nich bezpodstawne wzbogacenie się. Teściowie nie zwrócili kwoty powyższej Wnioskodawczyni – przed Sądem toczy się postępowanie o zapłatę.

Wnioskodawczyni poniosła nakłady na majątek męża, na które składają się: zadatek na zakup nieruchomości w kwocie 45 000 zł, koszty remontu domu, założenia instalacji gazowej, elektrycznej, założenia rolet, spłata rat kredytu w kwocie 97 100 zł oraz 20 000 zł na remont mieszkania męża, który stanowił jego majątek odrębny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

W pierwotnie złożonym wniosku Wnioskodawczyni zapytała: „Czy prawidłowy jest mój tok rozumowania, że jako współwłaściciel powinnam otrzymać na konto kwotę 66.349,43 zł? Jednak w drodze rozliczenia nakładów, które poniosłam na majątek osobisty męża, na moje konto trafiło również 27.849,43 zł. Czy mój tok rozumowania w tym stanie faktycznym jest prawidłowy, że po rozliczeniu nakładów z majątku osobistego żony na rzecz majątku osobistego męża, pieniądze, które do mnie trafiły nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ani od czynności cywilnoprawnych?”.

Natomiast w uzupełnieniu wniosku zapytała: „Czy kwota 27 849 zł 43 gr jest zwrotem poniesionych nakładów na majątek męża? Czy to będzie moim przychodem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? Jeśli tak, to z jakiego źródła?”.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi odpowiedź na pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, pieniądze, które wrócą do Niej jako jedynego właściciela, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ani podatkiem od czynności cywilnoprawnych, w związku z faktem, że zakup domu został sfinansowany z Jej majątku osobistego (stanowisko sformułowane we wniosku pierwotnym).

Według Wnioskodawczyni, jest to nakład na majątek Jej męża. Jest to zwrot należnej Jej kwoty 27 849 zł 43 gr i nie podlega opodatkowaniu. W związku z faktem, że zakup domu został sfinansowany z Jej majątku osobistego, Wnioskodawczyni uważa, że pieniądze, które wrócą do Niej, jako jedynego właściciela, nie podlegają opodatkowaniu (stanowisko sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle powyższego, za przychód, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego - zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia, otrzymane przez podatnika.

Pod pojęciem przychodu należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Przysporzenie to musi zatem być rzeczywiste, a nie tylko potencjalne. Innymi słowy, o przychodzie można mówić tylko wtedy, kiedy podatnik wzbogacił się i stanowi to jego dodatkowy, definitywny majątek.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że w 2014 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem, z którym łączył Ją ustrój rozdzielności majątkowej, na współwłasność nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym za cenę 420 000 zł. Zakup sfinansowany został środkami z kredytu w kwocie 330 000 zł oraz w pozostałej części ze środków pochodzących wyłącznie z Jej majątku osobistego.

W 2017 r. doszło do odpłatnego zbycia tej nieruchomości za cenę 423 000 zł. Ponieważ zakup domu finansowany był przez Wnioskodawczynię i środki z kredytu, który spłacała również Wnioskodawczyni rozliczenie przychodu miało polegać na tym, że pieniądze ze sprzedaży domu miały wrócić do Wnioskodawczyni, ponieważ mąż nie poczynił żadnych nakładów na tą nieruchomość.

Po sprzedaży domu kwota 423 000 zł (211 500 zł x 2) została podzielona w następujący sposób: 290 301 zł 14 gr (145 150 zł 57 gr x 2) – spłata kredytu, 94 198 zł 86 gr – kwota, która trafiła na konto Wnioskodawczyni, 38 500 zł – kwota, która trafiła na konto teściów Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni poniosła nakłady na majątek męża, na które składają się zadatek na zakup nieruchomości w kwocie 45 000 zł, koszty remontu domu, założenia instalacji gazowej, elektrycznej, założenia rolet, spłata rat kredytu w kwocie 97 100 zł oraz 20 000 zł na remont mieszkania męża, który stanowił jego majątek odrębny.

Aby mówić o przysporzeniu w majątku Wnioskodawczyni musiałaby zaistnieć taka sytuacja, w której w wyniku rozliczenia przychodu uzyskanego ze sprzedaży domu, środki które otrzymała, przewyższałyby wartość uzyskanego przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości przypadającą na Jej udział oraz wartość nakładów, które poczyniła na majątek odrębny męża.

Bezsporne jest, że nieruchomość małżonkowie kupili na współwłasność w częściach ułamkowych. W wyniku odpłatnego zbycia każdy z nich uzyskał przychód w wysokości połowy ceny nieruchomości określonej w akcie notarialnym tj. 211 500 zł. Z uwagi jednak na fakt, że małżonków obciążał kredyt na zakup nieruchomości kwota 290 301 zł 14 gr została zwrócona do banku. Do podziału pomiędzy małżonków pozostało więc 132 698 zł 86 gr (66 349 zł 43 gr na każdego z osobna). Wnioskodawczyni otrzymała na swoje konto kwotę w wysokości 94 198 zł 86 gr, a więc o 27 849 zł 43 gr większą.

Co jednak istotne, Wnioskodawczyni poczyniła nakłady na majątek odrębny męża, ponieważ jak oświadczyła zapłaciła za niego zadatek na zakup domu w kwocie 45 000 zł, poniosła również wydatki na remont domu i spłatę kredytu w wysokości 97 000 zł (w tym 39 698 zł 86 gr na spłatę kredytu) oraz 20 000 zł na remont mieszkania stanowiącego majątek odrębny męża.

Z uwagi na to, że wydatki Wnioskodawczyni poczynione na majątek odrębny męża znacznie przekraczają kwotę 66 349 zł 43 gr (nawet przy założeniu, że kwotę wydatkowaną na remont domu należy podzielić na dwa, z uwagi na to, że wydatki dotyczyły całego domu, który w połowie stanowił własność Wnioskodawczyni), uzyskanie przez Nią całej pozostałej kwoty ze sprzedaży nieruchomości nie spowoduje przyrostu Jej majątku, ponieważ otrzymane środki nie będą przekraczały wartości Jej udziału w nieruchomości oraz wartości nakładów, które poczyniła na majątek odrębny męża.

Reasumując, kwota 27 849 zł 43 gr, którą Wnioskodawczyni otrzymała po sprzedaży nieruchomości, stanowiąca nadwyżkę ponad kwotę przysługujących Jej środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży udziału we współwłasności nieruchomości, związaną z rozliczeniem nakładów na majątek odrębny męża, nie będzie stanowiła dla Niej przysporzenia skutkującego przyrostem w Jej majątku, powodującym uzyskanie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni uznane zostało za prawidłowe.

Ponadto wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.