Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.582.2019.2.IK
z 10 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy − przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2019 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 24 września 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 24 września 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Placówka pod nazwą „…”, prowadzona jest w ramach działalności gospodarczej przez osobę fizyczną, G. A. w zakresie opieki nad dziećmi do lat 3, czyli opieki „żłobkowej” (PKD 88.91.Z) oraz edukacji i opieki przedszkolnej ( PKD 85.10.Z). Firma zarejestrowana jest w CEIDG oraz, jako żłobek niepubliczny, wpisana jest do rejestru żłobków i klubów dziecięcych prowadzonych na terenie miasta B. na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U z 2016 r., poz. 157, z późn. zm.) oraz jako przedszkole niepubliczne wpisana jest do Rejestru Szkół i Placówek Oświatowych. Zdarzenia, które miały miejsce to fakt, że prowadzony przez osobę fizyczną, G. A. podmiot, „…”: 1) nie został zarejestrowany, jako czynny podatnik podatku od towaru i usług na podstawie deklaracji zgłoszeniowej VAT R, 2) zalicza w koszty działalności gospodarczej VAT naliczony od nabywanych do celów tej działalności towarów i usług.

Wnioskodawca prowadzi działalność od 2010 r, wyłącznie poprzez placówkę „…”. Działalność ta jest zwolniona od podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nigdy nie rejestrował się jako podatnik VAT czynny.

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie

Czy Wnioskodawca, prowadzący działalność gospodarczą tylko i wyłącznie w zakresie opieki nad dziećmi do lat 3 oraz w zakresie edukacji i opieki przedszkolnej zgodnie z odpowiadającymi tej działalności kodami PKD, odpowiednio 88.91.Z i 85.10.Z, miał prawo nie rejestrować się jako czynny podatnik podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą „…”, w zakresie opieki nad dziećmi do lat 3 oraz edukacji i opieki przedszkolnej, nie miał obowiązku rejestrowania się, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W świetle art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych. Jednakże obowiązek rejestracyjny, jako czynnych podatników podatku od towarów i usług nie obowiązuje wszystkich podatników. Ustawa o VAT określa rodzaje działalności oraz wartość sprzedaży zobowiązujące przedsiębiorcę do rejestracji jako podatnik VAT (art. 113 Ustawy o VAT). Ustawa zawiera jednocześnie szereg zwolnień przedmiotowych i podmiotowych. Podmioty zwolnione podmiotowo lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione przedmiotowo od podatku VAT, nie mają obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego. Podmioty zwolnione od podatku nie są zobowiązane do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego do podatku od towarów i usług, jeżeli jednak zgłoszenie złożą – zostaną zarejestrowani jako „podatnicy VAT zwolnieni”. Zdaniem Wnioskodawcy, prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą: „…” nie miał obowiązku rejestrowania się, jako czynny podatnik VAT, ponieważ Jego przedsiębiorstwo obowiązuje zwolnienie zarówno podmiotowe z art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług, ze względu na to, że nie tylko nie przekracza limitu obrotu opodatkowanego do wysokości 200 tys. zł, jak i nie prowadzi sprzedaży podlegającej opodatkowanej w żadnym zakresie. Podatnik podlega również zwolnieniu przedmiotowemu, ze względu na to, że całość uzyskiwanych przez firmę przychodów stanowi przychód z działalności zwolnionej w związku z art. 43, ust. 1 pkt 24 i 26.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy lub usługę w rozumieniu art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl ust. 2 przywołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Z ust. 3 przywołanego artykułu wynika, że podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

W myśl ust. 4 ww. artykułu, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Jak stanowi ust. 5 tego artykułu, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1. przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
2. przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
3. przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;
4. przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz przywołanych przepisów prawa, w szczególności art. 96 ust. 3 ustawy, prowadzi do stwierdzenia, że jeżeli – jak wynika z treści wniosku – prowadzona przez Pana działalność gospodarcza („…”) dotyczyła/dotyczy wyłącznie czynności wyłącznie zwolnionych od podatku od towarów i usług, to – bez względu na wielkość obrotów z tytułu ich świadczenia Wnioskodawca nie miał obowiązku złożenia zgłoszenia rejestracyjnego dla celów podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć należy bowiem, że ustawodawca w przepisie art. 96 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług przewidział prawo (a nie obowiązek) do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego dla podmiotów wymienionych w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie kwestii objętej pytaniem. Wobec tego nie rozstrzyga innych kwestii, w tym sposobu opodatkowania (zwolnienia) usług wykonywanych przez Wnioskodawcę.

Jednocześnie informuje się, że w kwestii zaliczenia podatku od towarów i usług do kosztów uzyskania przychodów, zostanie wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Ponadto należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.