Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.330.2019.3.KS
z 9 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2019 r. (data wpływu 10 czerwca 2019 r.), uzupełnionym pismami z dnia 26 lipca 2019 r. (data wpływu 29 lipca 2019 r.) oraz z dnia 9 września 2019 r. (data wpływu 13 września 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu realizacji inwestycji dotyczącej utwardzenia nieruchomości wykorzystywanej do prowadzenia działalności rolniczej oraz na cele osobiste – jest prawidłowe,

• braku prawa do odliczenia 100% podatku VAT z tytułu realizacji inwestycji dotyczącej utwardzenia nieruchomości wykorzystywanej do prowadzenia działalności rolniczej oraz na cele osobiste – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu realizacji inwestycji dotyczącej utwardzenia nieruchomości wykorzystywanej do prowadzenia działalności rolniczej oraz na cele osobiste,
  

• braku prawa do odliczenia 100% podatku VAT z tytułu realizacji inwestycji dotyczącej utwardzenia nieruchomości wykorzystywanej do prowadzenia działalności rolniczej oraz na cele osobiste,
  

• prawa do odliczenia 50% kwoty podatku VAT z tytułu realizacji inwestycji dotyczącej utwardzenia nieruchomości wykorzystywanej do prowadzenia działalności rolniczej oraz na cele osobiste.
  
  

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 26 lipca 2019 r. (data wpływu 29 lipca 2019 r.) oraz z dnia 9 września 2019 r. (data wpływu 13 września 2019 r.) o wskazanie rodzaju sprawy, oznaczenie przepisów prawa podatkowego oraz doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi produkcję rolną. Jest to miejsce zamieszkania Wnioskodawcy wraz z biurem firmy, jak również budynków gospod., warsztatu remontowego i naprawczego maszyn i ciągników. Wnioskodawca jest płatnikiem VAT. Jest to teren podmokły i dojazd ciężkim sprzętem rolniczym do ww. budynków wymaga utwardzenia terenu w postaci położenia kostki.

W piśmie z dnia 26 lipca 2019 r., będącym uzupełnieniem wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od roku 2009. Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym i nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust.1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca zamierza utwardzić teren nieruchomości, gdzie prowadzi działalność rolniczą. Do utwardzenia terenu Wnioskodawca ma zamiar użyć kostki brukowej. Jest to wydatek objęty zakresem przedstawionego we wniosku pytania. Chodzi o wybrukowanie terenu – tj. placu manewrowego, gdzie są przechowywane nawozy oraz ma miejsce postój pojazdów niezbędnych do prowadzenia działalności rolniczej. Zakresem wniosku nie są objęte wydatki na wytworzenie nieruchomości w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym, o których mowa w art. 2 ust. 14a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Część mieszkalna przedmiotowej nieruchomości jest i będzie wykorzystywana wyłącznie na cele osobiste Wnioskodawcy.

Zakupioną kostkę brukową i utwardzenie terenu nieruchomości, a więc całą inwestycję Wnioskodawca będzie wykorzystywał do prowadzonej działalności jak i na cele osobiste, z tym że w ocenie Wnioskodawcy w 70% inwestycja będzie wykorzystywana na prowadzenie działalności gospodarczej, a w 30% na cele osobiste (dojście do części mieszkalnej).

W ocenie Wnioskodawcy istnieje w zasadzie możliwość całkowitego przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej przez Niego działalności. Wnioskodawca będzie wykorzystywał efekty przedmiotowej inwestycji dotyczącej położenia kostki do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności rolniczej nieruchomość nie jest wykorzystywana do czynności zwolnionych od podatku VAT. Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług (tu: kostka brukowa i robocizna) będą wystawione na Wnioskodawcę.

Wnioskodawca ma możliwość bezpośredniego przyporządkowania wydatków do części nieruchomości wykorzystywanej wyłącznie do działalności rolniczej. Na terenie przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą. Na terenie nieruchomości znajdują się dom, biuro firmy, budynki gospodarcze, warsztat remontowy i naprawczy oraz maszyny i ciągniki. Utwardzenie terenu jest niezbędne m.in. w celu stworzenia dobrego dojazdu pojazdów potrzebnych do prowadzenia działalności rolniczej.

W piśmie z dnia 9 września 2019 r., będącym uzupełnieniem wniosku, Wnioskodawca wskazał, że w związku z wezwaniem Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej z dnia 23 sierpnia 2019 r., otrzymanego w dniu 2.09.2019 r., iż posiadaną nieruchomość Wnioskodawca wykorzystuje przede wszystkim do prowadzenia działalności rolniczej. Inwestycja w postaci utwardzenia terenu ma służyć przede wszystkim do prowadzenia przedmiotowej działalności. Z uwagi jednak na fakt, że jednocześnie na przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca posiada pomieszczenia mieszkalne uznał, że wysokość odliczonego podatku powinna być przez to odpowiednio zmniejszona i w związku z tym nie przysługuje mu możliwość odliczenia 100% podatku, a jedynie 50%. Wnioskodawca wskazał we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej oraz w jego uzupełnieniu, iż jego zdaniem jest uprawniony do odliczenia podatku VAT w wysokości 50% za nabyte materiały i robociznę, ponieważ taką informację Wnioskodawca uzyskał w Urzędzie Skarbowym. Według pracownika Urzędu Skarbowego jeżeli na nieruchomości, gdzie prowadzona jest działalność rolnicza, podatnik również mieszka (tak jak ma to miejsce w przypadku Wnioskodawcy) – wysokość odliczonego podatku VAT może wynosić maksymalnie 50%. Podobne stanowisko wyrażane jest w indywidualnych interpretacjach podatkowych wydawanych w tożsamych sprawach. W związku z tym konieczne stało się uzyskanie przez Wnioskodawcę pisemnej interpretacji indywidualnej, która potwierdzi to stanowisko, a jednocześnie utwierdzi go w przekonaniu, że postępuje zgodnie z obowiązującymi przepisami odliczając 50% podatku. W piśmie uzupełniającym wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej Wnioskodawca podał, iż w 70% inwestycja będzie wykorzystywana na prowadzenie działalności rolniczej, a w 30% na cele osobiste. W rzeczywistości jednak, jak już Wnioskodawca pisał na wstępie, inwestycja będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności rolniczej w 100%. Nie da się jednak uniknąć sytuacji, że przez wykonaną inwestycję Wnioskodawca będzie wchodził do części mieszkalnej.

Wnioskodawca zamierza odliczyć 50% podatku z uwagi na fakt, że na przedmiotowej nieruchomości znajduje się też część mieszkalna, stąd zdaniem Wnioskodawcy nie jest on uprawniony do odliczenia 100% podatku. Jak zostało wskazane na wstępie Wnioskodawca całą inwestycję ma zamiar poczynić w celu ulepszenia warunków prowadzonej działalności rolniczej. Cała inwestycja będzie w tym też celu wykorzystywana – do prowadzenia działalności rolniczej. Nie da się jednak uniknąć konieczności poruszania się przez utwardzony teren do części mieszkalnej Wnioskodawcy. To z kolei powoduje, że Wnioskodawca uważa, że winien odliczyć jedynie 50% podatku VAT.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu, tj. „Proszę podać przesłanki, jakimi kierował się Wnioskodawca, wskazując we wniosku podział procentowy przedmiotowej inwestycji dotyczącej położenia kostki? Czy Wnioskodawca uznaje, że wskazana metoda wyliczenia udziału procentowego wykorzystania inwestycji jest najbardziej reprezentatywna?”

Wnioskodawca wskazał, że przyjął podział kierując się faktem, że ciągi komunikacyjne na inwestycji stanowią około 30%, tj. 105 m kw. z 245 m kw. Są one jednak wykorzystywane przede wszystkim do prowadzonej działalności rolniczej. Faktury nie będą wystawiane odrębnie. Jak już zostało wskazane wyżej wszystkie wydatki będą dokonane i następnie wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności rolniczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 9 września 2019 r., będącym uzupełnieniem wniosku.

1. Czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku VAT od wykonanej inwestycji?
2. Czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia 100 % podatku VAT od wykonanej inwestycji?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy.

(ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku z dnia 9 września 2019 r.)

Ad. 1)

Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku VAT od wykonanej inwestycji.

Ad. 2)

Wnioskodawca nie jest uprawniony do odliczenia 100% podatku VAT od wykonanej inwestycji, ponieważ na przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca posiada pomieszczenia mieszkalne. Dojście do tych pomieszczeń następuje przez utwardzony plac (inwestycja), na którym jest wykonywana działalność rolnicza.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu realizacji inwestycji dotyczącej utwardzenia nieruchomości wykorzystywanej do prowadzenia działalności rolniczej oraz na cele osobiste – jest prawidłowe,

• braku prawa do odliczenia 100% podatku VAT z tytułu realizacji inwestycji dotyczącej utwardzenia nieruchomości wykorzystywanej do prowadzenia działalności rolniczej oraz na cele osobiste – jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą”, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Aby dany podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1 (art. 15 ust. 4 ustawy).

W myśl art. 2 ustawy – ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

• pkt 15 – działalności rolniczej – rozumie się przez to produkcję roślinną i zwierzęcą (…),
  

• pkt 16 – gospodarstwie rolnym – rozumie się przez to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.
  
  

Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od roku 2009. Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zamierza utwardzić teren nieruchomości, na której prowadzi działalność rolniczą. Do utwardzenia terenu Wnioskodawca ma zamiar użyć kostki brukowej w celu wybrukowania terenu – tj. placu manewrowego, gdzie są przechowywane nawozy oraz ma miejsce postój pojazdów niezbędnych do prowadzenia działalności rolniczej. Część mieszkalna przedmiotowej nieruchomości jest i będzie wykorzystywana wyłącznie na częściowo cele osobiste Wnioskodawcy. Zakupioną kostkę brukową i utwardzenie terenu nieruchomości, a więc całą inwestycję Wnioskodawca będzie wykorzystywał do prowadzonej działalności jak i na cele osobiste. W ramach prowadzonej działalności rolniczej Wnioskodawca będzie wykorzystywał efekty przedmiotowej inwestycji dotyczącej położenia kostki do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, nieruchomość nie jest wykorzystywana do czynności zwolnionych od podatku VAT. Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług (tu: kostka brukowa i robocizna) będą wystawione na Wnioskodawcę. Na terenie nieruchomości znajdują się dom, biuro firmy, budynki gospodarcze, warsztat remontowy i naprawczy oraz maszyny i ciągniki. Posiadaną nieruchomość Wnioskodawca wykorzystuje przede wszystkim do prowadzenia działalności rolniczej. Inwestycja w postaci utwardzenia terenu ma służyć przede wszystkim do prowadzenia przedmiotowej działalności.

Na tle przedstawionego opisu sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu realizacji inwestycji dotyczącej utwardzenia nieruchomości, która jest wykorzystywana do prowadzenia działalności rolniczej oraz na cele osobiste.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie zauważyć należy, że zgodnie z art. 86 ust. 7b ustawy – w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów wykonywanej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów osobistych, o których mowa w art. 8 ust. 2, gdy przypisanie tych nakładów w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystywana do celów działalności gospodarczej.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, będą spełnione, ponieważ Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT oraz – jak wskazał Wnioskodawca – efekty przedmiotowej inwestycji dotyczącej położenia kostki będzie wykorzystywał do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych dotyczących nabycia kostki brukowej i jej położenia na terenie nieruchomości w części dotyczącej czynności opodatkowanych.

Wskazać należy, że skoro efekty inwestycji będą również wykorzystywane na cele osobiste, to Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało 100 % podatku naliczonego z tytułu realizacji przedmiotowej inwestycji, lecz prawo do odliczenia podatku naliczonego będzie przysługiwało w części, która dotyczy czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (tylko ta część może pomniejszać podatek należny). Przy czym, wskazać należy, że Wnioskodawca dokonując wyliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu będzie zobowiązany do przyjęcia obiektywnego kryterium zapewniającego, iż sposób wydzielenia i przyporządkowania będzie odpowiadał rzeczywistemu wykorzystaniu efektów inwestycji do działalności gospodarczej a wykorzystywaniem na cele osobiste.

Wobec powyższego oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i pytania nr 2 należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu realizacji inwestycji dotyczącej utwardzenia nieruchomości wykorzystywanej do prowadzenia działalności rolniczej oraz na cele osobiste;
  

• braku prawa do odliczenia 100% podatku VAT z tytułu realizacji inwestycji dotyczącej utwardzenia nieruchomości wykorzystywanej do prowadzenia działalności rolniczej oraz na cele osobiste.
  
  

Natomiast w zakresie podatku od towarów i usług w części dotyczącej prawa do odliczenia 50% kwoty podatku VAT z tytułu realizacji inwestycji dotyczącej utwardzenia nieruchomości wykorzystywanej do prowadzenia działalności rolniczej oraz na cele osobiste zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.