2019.10.02 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.422.2019.3.AK
z 2 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2019 r. (data wpływu 1 lipca 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 sierpnia 2019 r. (data wpływu 4 września 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 26 sierpnia 2019 r. znak 0114-KDIP4.4012.422.2019.1.AK (skutecznie doręczone dnia 26 sierpnia 2019 r.) oraz pismem z dnia 16 września 2019 r. (data wpływu 20 września 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 10 września 2019 r. znak 0114-KDIP4.4012.422.2019.2.AK (skutecznie doręczone dnia 10 września 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku od towarów i usług dostawy pomieszczenia – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku od towarów i usług dostawy pomieszczenia. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 30 sierpnia 2019 r., złożonym w dniu 30 sierpnia 2019 r. (data wpływu 4 września 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 26 sierpnia 2019 r. oraz pismem z dnia 16 września 2019 r., złożonym w dniu 16 września 2019 r. (data wpływu 20 września 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 10 września 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina (…) planuje w najbliższym czasie sprzedaż pomieszczenia przeznaczonego na cele mieszkaniowe, znajdującego się w obrębie budynku, w którym wydzielony jest jeden lokal mieszkalny oraz trzy pomieszczenia gospodarcze, w trybie bezprzetargowym na poprawę warunków zagospodarowania lokalu stanowiącego własność najemcy przedmiotowego pomieszczenia mieszkalnego. Pomieszczenie było wynajmowane jako pomieszczenie gospodarcze obecnemu najemcy od dnia … 2014 r., które zostało przez niego zaadaptowane na cele mieszkaniowe na podstawie decyzji Starosty (…), znak (…), zatwierdzającego zmianę sposobu użytkowania części budynku gospodarczego na cele mieszkaniowe na działce (…) obręb (…), gmina (…). Pismem z dnia 5 października 2018 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego przyjął zawiadomienie o zakończeniu robót budowlanych i nie stawił sprzeciwu w użytkowaniu zgodnie z przeznaczeniem. W dniu 15 października 2018 r. obecny najemca wystąpił do Gminy o sprzedaż pomieszczenia przeznaczonego już na cele mieszkaniowe. Komisja Gospodarki i Strategii Rozwoju wraziła zgodę.

W piśmie z dnia 30 sierpnia 2019 r. (data wpływu 4 września 2019 r.) stanowiącym uzupełnienie wniosku Strona wskazała, że w stosunku do pomieszczenia mającego być przedmiotem dostawy były ponoszone wydatki na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej tego lokalu.

Wydatki, które były ponoszone mogą stanowić „przebudowę” rozumianą jako dokonanie istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany wykorzystywania lokalu lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia.

Osobą, która ponosiła powyższe wydatki był najemca lokalu mającego być przedmiotem dostawy.

Wydatki poniesione przez najemcę na wykonanie robót budowlanych w lokalu mającym być przedmiotem dostawy zostaną odliczone od wartości rynkowej udziału w budynku mieszkalnym, na który składa się pomieszczenie gospodarcze (w chwili obecnej przeznaczone na cele mieszkaniowe) wraz z udziałem w gruncie jako przedmiot prawa własności. W związku z powyższym cena sprzedaży będzie stanowiła różnicę pomiędzy wartością rynkową, a wartością nakładów poniesionych na adaptację.

W uzupełnieniu z dnia 16 września 2019 r. (data wpływu 20 września 2019 r.) Strona wskazała, że pomieszczenie będące przedmiotem dostawy stanowi środek trwały Gminy (…).

Przy nabyciu pomieszczenia Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nabycie nastąpiło na podstawie decyzji komunalizacyjnej Wojewody (…) z dnia 19 lipca 1991 r.

Najemca jest osobą fizyczną i nie wystawił na rzecz Gminy faktury, w której udokumentowałby wysokość wydatków poniesionych w związku z wykonaniem w pomieszczeniu prac budowlanych. Rozliczenie następuje na podstawie oszacowanych przez rzeczoznawcę kosztów poniesionych na adaptację oraz wartości pomieszczenia.

Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na ulepszenie pomieszczenia będącego przedmiotem dostawy.

Ww. pomieszczenie było wykorzystywane przez Gminę poprzez najem pomieszczenia gospodarczego, w związku z czym usługi te nie były zwolnione z podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż pomieszczenia przeznaczonego na cele mieszkaniowe, przyległego do lokalu stanowiącego własność najemcy pomieszczenia, będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dn. 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), jeżeli:
1. Dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż dwa lata.
Czy wyżej opisane pomieszczenie może zostać potraktowane jako część budynku?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dn. 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.) sprzedaż pomieszczenia opisanego w poz. 74 będzie zwolniona z podatku VAT. Zdaniem Gminy jest to część budynku i jego dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą części budynku nie upłynął okres krótszy niż dwa lata.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust 1.

W myśl art. 41 ust. 2 cyt. ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Ponadto, w myśl art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicja pierwszego zasiedlenia została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z tym przepisem, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 września 2019 r., przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu budynków, budowli lub ich części wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie opisanych zwolnień od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i art. 43 ust. 1 pkt 10a, to w przypadku dostawy ww. nieruchomości może znaleźć zastosowanie inne zwolnienie, przewidziane w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem spełnienia warunków wskazanych w tym przepisie.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, że Gmina planuje sprzedaż pomieszczenia przeznaczonego na cele mieszkaniowe, znajdującego się w obrębie budynku, w którym wydzielony jest jeden lokal mieszkalny oraz trzy pomieszczenia gospodarcze, w trybie bezprzetargowym na poprawę warunków zagospodarowania lokalu stanowiącego własność najemcy przedmiotowego pomieszczenia mieszkalnego. Pomieszczenie było wynajmowane jako pomieszczenie gospodarcze obecnemu najemcy od dnia 15 września 2014 r., które zostało przez niego zaadaptowane na cele mieszkaniowe na podstawie decyzji Starosty (…), zatwierdzającego zmianę sposobu użytkowania części budynku gospodarczego na cele mieszkaniowe. Pismem z dnia 5 października 2018 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego przyjął zawiadomienie o zakończeniu robót budowlanych i nie stawił sprzeciwu w użytkowaniu zgodnie z przeznaczeniem. W dniu 15 października 2018 r. obecny najemca wystąpił do Gminy o sprzedaż pomieszczenia przeznaczonego już na cele mieszkaniowe. Komisja Gospodarki i Strategii Rozwoju wraziła zgodę.

Pomieszczenie będące przedmiotem dostawy stanowi środek trwały Gminy (…).

W stosunku do pomieszczenia mającego być przedmiotem dostawy były ponoszone wydatki na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej tego lokalu.

Osobą, która ponosiła powyższe wydatki był najemca lokalu mającego być przedmiotem dostawy. Najemca jest osobą fizyczną i nie wystawił na rzecz Gminy faktury, w której udokumentowałby wysokość wydatków poniesionych w związku z wykonaniem w pomieszczeniu prac budowlanych. Rozliczenie następuje na podstawie oszacowanych przez rzeczoznawcę kosztów poniesionych na adaptację oraz wartości pomieszczenia. Wydatki poniesione przez najemcę na wykonanie robót budowlanych w lokalu mającym być przedmiotem dostawy zostaną odliczone od wartości rynkowej udziału w budynku mieszkalnym, na który składa się pomieszczenie gospodarcze (w chwili obecnej przeznaczone na cele mieszkaniowe) wraz z udziałem w gruncie jako przedmiot prawa własności. W związku z powyższym cena sprzedaży będzie stanowiła różnicę pomiędzy wartością rynkową, a wartością nakładów poniesionych na adaptację.

Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na ulepszenie pomieszczenia będącego przedmiotem dostawy.

Ww. pomieszczenie było wykorzystywane przez Gminę poprzez najem pomieszczenia gospodarczego, w związku z czym usługi te nie były zwolnione z podatku od towarów i usług

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy dostawa pomieszczenia na rzecz dotychczasowego Najemcy będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, jako dostawa części budynku.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowalne (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186 ze zm.) pod pojęciem budynku należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Ponadto Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych, wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), dokonuje klasyfikacji budynków jako zadaszonych obiektów budowlanych wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywanych dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne.

Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. W przypadku, gdy co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, budynek klasyfikowany jest jako budynek mieszkalny.

Część "mieszkaniowa budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).

Jak wynika z treści § 3 pkt 10 i pkt 13 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2019 r., poz. 1065) ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

pomieszczeniu mieszkalnym - należy przez to rozumieć pokoje w mieszkaniu, a także sypialnie i pomieszczenia do dziennego pobytu ludzi w budynku zamieszkania zbiorowego;

pomieszczeniu gospodarczym - należy przez to rozumieć pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych.

Zatem dostawę pomieszczenia mieszkalnego, które powstało w wyniku wykonania prac budowlanych w istniejącym w budynku pomieszczeniu gospodarczym należy rozpatrywać jako dostawę części budynku.

Z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT albo będzie opodatkowana w zależności od daty pierwszego zasiedlenia.

Biorąc pod uwagę treść ww. przepisu w zw. z art. 2 pkt 14 cyt. ustawy, należy przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części (oddając do użytkowania innemu podmiotowi lub wykorzystując go na potrzeby własne) i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do zbycia tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z treści wniosku, pomieszczenie mające być przedmiotem dostawy (stanowiące część budynku), było wynajmowane przez Gminę obecnemu Najemcy, jako pomieszczenie gospodarcze, od 2014 r. Wnioskodawca wskazał również, że Najemca poniósł wydatki na przebudowę tego pomieszczenia w celu zaadoptowania go na cele mieszkaniowe. Wartość robót budowlanych poniesionych przez Najemcę stanowiła co najmniej 30% wartości początkowej tego pomieszczenia.

Zauważyć należy, że termin „ulepszenia” zawarty w ustawie o podatku od towarów i usług odwołuje się do przepisów o podatku dochodowym.

Stosownie do art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm.), jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10.000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10.000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Analogiczna definicja została zawarta w art. 22g ust. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.).

Powyższe przepisy wskazują, że na gruncie prawa podatkowego „ulepszenie” jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi podmiotu dokonującego tego ulepszenia. Pod pojęciem tym należy rozumieć takie czynności, jak przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja środka trwałego, które podnoszą jego wartość techniczną, użytkową, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu, niż pierwotne przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi innych cech użytkowych.

Należy podkreślić, że zgodnie z treścią cyt. art. 2 pkt 14 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług oraz orzecznictwem krajowym i europejskim, w przypadku, gdy ponoszone nakłady wynoszą co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości, kolejne pierwsze zasiedlenie należy rozpatrywać jako czynność występującą po tych właśnie nakładach, w szczególności, gdy powodują one istotną zmianę obiektu przeprowadzoną w celu zmiany jego wykorzystywania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia.

Jak wynika z okoliczności wskazanych we wniosku, w październiku 2018 roku zostały poniesione prace mające charakter „ulepszenia”, zgodnie z ww. przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, których wartość przekroczyła 30% wartości początkowej tego lokalu. W momencie ponoszenia przez Najemcę wydatków związanych z pracami budowlanymi, pomieszczenie mające być przedmiotem dostawy, stanowiło środek trwały Gminy. Rozliczenie kosztów prac budowlanych nastąpi poprzez ich odliczenie od wartości rynkowej udziału w budynku mieszkalnym, na który składa się pomieszczenie gospodarcze wraz z udziałem w gruncie jako przedmiot prawa własności (cena sprzedaży będzie stanowiła różnicę pomiędzy wartością rynkową, a wartością nakładów poniesionych na adaptację).W związku z tym, że cena sprzedaży lokalu zostanie pomniejszona o wartość wykonanych prac budowlanych należy przyjąć, że to Gmina poniosła koszty prac ulepszeniowych we własnym środku trwałym, a Najemca był podmiotem, który jedynie wykonał powyższą usługę. Po przeprowadzeniu ww. prac ulepszeniowych Najemca nadal korzysta z ww. lokalu.

Z powyższych okoliczności wynika więc, że po dokonaniu ww. ulepszeń, pomieszczenie jest nadal wynajmowane Najemcy, a więc w październiku 2018 roku, po zakończeniu prac adaptacyjnych, doszło do ponownego pierwszego zasiedlenia tego pomieszczenia. Zatem w sytuacji, gdy dostawa pomieszczenia przez Gminę na rzecz Najemcy nastąpi w okresie krótszym niż dwa lata od ponownego pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług (w okresie krótszym niż dwa lata po rozpoczęciu korzystania przez Najemcę z lokalu po zakończeniu prac adaptacyjnych w tym lokalu), nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy.

Należy zatem przeanalizować możliwość korzystania transakcji dostawy pomieszczenia ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Aby dostawa budynku, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia z ww. art. 43 ust. 1 pkt 10a cyt. ustawy, oba warunki wskazane w tym przepisie, tj. warunki dotyczące: prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu budynku, budowli lub ich części oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z pracami ulepszeniowymi przekraczającymi 30% wartości początkowej, muszą być spełnione łącznie.

Jak wynika z treści wniosku, Gminie przy nabyciu pomieszczenia nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż nabycie nastąpiło na podstawie decyzji komunalizacyjnej Wojewody (…) z dnia 19 lipca 1991 roku. Zatem warunek wskazany w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług zostanie spełniony.

Jak wskazała Gmina Najemca, który ponosił wydatki na ulepszenie pomieszczenia jest osobą fizyczną i nie wystawił na rzecz Gminy faktury, w której udokumentowałby wysokość wydatków poniesionych w związku z wykonaniem w pomieszczeniu prac budowlanych. Rozliczenie wydatków następuje poprzez odliczenie ich wartości od wartości rynkowej udziału w budynku mieszkalnym, na który składa się pomieszczenie wraz z udziałem w gruncie. Zatem warunek wskazany w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) ww. ustawy również zostanie spełniony, gdyż Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na ulepszenie pomieszczenia (przekraczających 30% wartości początkowej pomieszczenia).

Zatem transakcja dostawy pomieszczenia, przez Gminę na rzecz Najemcy, będzie korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin