2019.10.04 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.366.2019.1.AK
z 4 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14s § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2019 r. (data wpływu 14 sierpnia 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 sierpnia 2019 r. (data wpływu 4 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości zastosowania podstawowej stawki podatku dla świadczonych usług szkoleniowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości zastosowania podstawowej stawki podatku dla świadczonych usług szkoleniowych. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 4 września 2019 r. o dokumenty potwierdzające uprawnienie osoby podpisanej na wniosku do występowania w imieniu Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Stowarzyszenie (…) jest beneficjentem projektu „(…)” realizowanego w ramach (…) Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. W ramach tego projektu zorganizowano przetarg nieograniczony pn. „(…)”

Zakres inwestycji miał natomiast, zgodnie z wnioskiem polegać na wyrównaniu dostępu do uczenia się przez całe życie o charakterze formalnym, nieformalnym i poza formalnym wszystkich grup wiekowych, poszerzaniu wiedzy, podnoszeniu umiejętności i kompetencji. Przy tak ujętym zakresie projektu uznawano, że nie był on kierowany do określonej, wyspecjalizowanej zawodowo grupy osób.

Projekt nie był w całości finansowany ze środków publicznych, a tylko w części. Stowarzyszenie (…) nie jest zgłoszone jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie jest objęty systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, z tego też powodu przedmiotowe usługi nie mogą być uznane za usługi określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk i nie jest jednostką badawczo-rozwojową.

Wnioskodawca nie uzyskał akredytacji w zakresie przedmiotowych usług.

Warsztaty i szkolenia, o których mowa we wniosku są dofinansowane ze środków publicznych w co najmniej 70% i Wnioskodawca posiada dokumenty poświadczające, że zapłata za przedmiotowe usługi nastąpiła ze środków publicznych.

Form i zasad prowadzenia szkolenia nie określały żadne szczególne przepisy. Wytyczne w tym zakresie zostały określone w umowie na dofinansowanie projektu (…) podpisanej w dniu (…) z Urzędem (…).

Wytyczne w tym zakresie znajdowały się również w regulaminie konkursu oraz złożonym wniosku o dofinansowanie:

zgodnie z regulaminem konkursu, jego podmiotem były projekty przyczyniające się do podniesienia kompetencji osób znajdujących się w trudnej sytuacji na rynku pracy z powodu niskich kompetencji TIK i językowych. W ramach konkursu można było realizować szkolenia podnoszące kompetencje językowe i/lub TIK osób dorosłych w wieku aktywności zawodowej (głównie powyżej 24 roku życia), w szczególności o niskich kwalifikacjach i starszych powyżej 50 roku życia, zgłaszających z własnej inicjatywy potrzebę podniesienia kompetencji,
osoby bierne zawodowo mogą być uczestnikiem projektu w ramach działania 8.2 pod warunkiem złożenia deklaracji, iż planują powrót lub wejście na rynek pracy. Jednocześnie należy mieć na uwadze, iż w przypadku osób biernych zawodowo obowiązuje limit wieku, którym jest 74 rok życia,
celem głównym projektu było podniesienie kompetencji osób znajdujących się w trudnej sytuacji na rynku pracy z powodu niskich kompetencji TIK i językowych i podniesienie kompetencji osób zatrudnionych z terenu (…). Realizacja działań miała przyczynić się do podniesienia poziomu kompetencji kluczowych w zakresie TIK i języków obcych osób dorosłych, w szczególności osób starszych w wieku 50+ oraz o niskich kwalifikacjach, przyczyniając się tym samym do zwiększenia szans na zatrudnienie, pozostanie aktywnym na rynku pracy oraz uniknięcie ubóstwa i wykluczenia społecznego. Jako uzasadnienie tak sformułowanego celu wskazano m.in. to, że główną przyczyną bezrobocia w regionie jest brak odpowiedniego wykształcenia i kwalifikacji. Uzyskanie przez uczestników projektu wyższych/dodatkowych kompetencji miało się do zwiększenia udziału przeszkolonych osób w rynku zawodowym.

Podmiot, który wygrał przetarg pn. „(…)” jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług.

Stawki VAT zostały zastosowane zgodnie z umową i postępowaniem przetargowym. Faktury VAT zostały wystawione przez wykonawcę – (…) Wykonawca wystawiał faktury VAT z tytułu:

„wynajem sal szkoleniowych do szkoleń TIK w ramach projektu (…) zgodnie z umową nr (…) (podatek VAT stawka 23%),
„przeprowadzenie szkoleń TIK w ramach projektu (…) zgodnie z umową nr (…) (podatek VAT stawka 23%),
„zakup i dostawa 60 podręczników niezbędnych do realizacji szkoleń TIK w ramach projektu (…) zgodnie z umową nr (…) (podatek VAT stawka 5%),
„kompletów materiałów szkoleniowych niezbędnych do realizacji szkoleń TIK w ramach projektu (…) zgodnie z umową nr (…) (podatek VAT stawka 23%).

Podmiot, który świadczył usługi szkoleniowe to: (…) był to podmiot, który wygrał przetarg.

Podmiot ten jest instytucją szkoleniową wpisaną do rejestru instytucji szkoleniowych przez Wojewódzki Urząd Pracy w (…) i na tej podstawie prowadzi kursy i szkolenia.

Podmiot ten nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub jednostki badawczo-rozwojowej.

Podmiot ten nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, świadczone przez ten podmiot usługi szkoleniowe nie można zakwalifikować do usług w zakresie kształcenia lub wychowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm).

Świadczone przez ten podmiot usługi szkoleniowe nie można zakwalifikować jako kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe w oparciu o przepisy o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dla przedstawionego stanu faktycznego prawidłowo zastosowano podstawowe stawki podatku VAT, tj. 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowym stanie faktycznym należało zastosować stawkę podstawową VAT, tj. 23%, gdyż nie zachodzą przesłanki do zastosowania zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku od towarów i usług, który wskazuje, że zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 23:

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo Oświatowe - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
finansowane w całości ze środków publicznych - oraz świadczenie usługi i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Nie zachodzą bowiem przesłanki do zastosowania zwolnienia, gdyż przeprowadzone szkolenie nie miało charakteru szkolenia zawodowego. Za takie uznaje się tylko takie nauczanie, które pozostaje w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Przedmiotem zapytania są usługi szkoleniowe w zakresie kursów komputerowych. Zgodnie ze słownikiem kodów zamówień publicznych, stanowiły one usługę objętą kodem CVP 80400000-8 usługi edukacji osób dorosłych i inne. Jak wynika ze słownika kodów CVP te usługi edukacji należy odróżnić od usług edukacji objętej nauczaniem powszechnym.

W ocenie Wnioskodawcy przedmiotowe usługi nie mogą być zakwalifikowane jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, gdyż nie są bezpośrednio związane z jakąś branżą lub zawodem. Nie mają też na celu uzyskania lub uaktualnienia wiedzy do celów zawodowych. Z usług mogą korzystać osoby, które zakończyły swoją aktywność zawodową ale mogą ją podjąć, nie mniej nie muszą przed 74 roku życia.

Usługi szkoleniowe realizowane przez Wnioskodawcę w ramach projektu, nie spełniały definicji kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania wskazanej w art. 44 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 roku ustanawiające środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L.77 z 23.03.2011).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Tut. organ informuję, że przedmiotową interpretację wydano na podstawie art. 14s § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa. Zgodnie z brzmieniem powołanego przepisu, z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej może wystąpić zamawiający w rozumieniu ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1986 i 2215 oraz z 2019 r. poz. 53 i 730) w zakresie mającym wpływ na sposób obliczenia ceny w związku z udzielanym zamówieniem publicznym, podmiot publiczny w rozumieniu ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1834 oraz z 2018 r. poz. 1693) w zakresie mającym wpływ na sposób obliczenia wynagrodzenia w związku z zawieraną umową o partnerstwie publiczno-prywatnym, lub zamawiający w rozumieniu ustawy z dnia 21 października 2016 r. o umowie koncesji na roboty budowlane lub usługi (Dz. U. poz. 1920, z 2018 r. poz. 1669 i 1693 oraz z 2019 r. poz. 730) w zakresie mającym wpływ na sposób obliczenia wynagrodzenia koncesjonariusza wraz z ewentualną płatnością od zamawiającego w związku z zawieraną umową koncesji na roboty budowlane lub usługi. Przepisu art. 14b § 4 nie stosuje się.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Natomiast na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wskazać ponadto należy, że zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych towarów i usług obniżone stawki podatku albo zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

− oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
finansowane w całości ze środków publicznych

− oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Na mocy art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Z art. 43 ust. 17a ustawy wynika, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Jednocześnie, stosownie do treści § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2018 r., poz. 701, z późn. zm.) – zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z § 3 ust. 8 ww. rozporządzenia zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Natomiast w myśl § 3 ust. 9 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Z opisu sprawy wynika m.in, że Wnioskodawca - Stowarzyszenie (…) jest beneficjentem projektu „(…)” W ramach tego projektu zorganizowano przetarg nieograniczony pn. „(…)”.

Projekt nie był w całości finansowany ze środków publicznych a tylko w części. Stowarzyszenie (…) nie jest zgłoszone jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk i nie jest jednostką badawczo-rozwojową.

Wnioskodawca nie uzyskał akredytacji w zakresie przedmiotowych usług.

Wytyczne w tym zakresie znajdowały się również w regulaminie konkursu oraz złożonym wniosku o dofinansowanie:

zgodnie z regulaminem konkursu, jego podmiotem były projekty przyczyniające się do podniesienia kompetencji osób znajdujących się w trudnej sytuacji na rynku pracy z powodu niskich kompetencji TIK i językowych. W ramach konkursu można było realizować szkolenia podnoszące kompetencje językowe i/lub TIK osób dorosłych w wieku aktywności zawodowej (głównie powyżej 24 roku życia), w szczególności o niskich kwalifikacjach i starszych powyżej 50 roku życia, zgłaszających z własnej inicjatywy potrzebę podniesienia kompetencji,
osoby bierne zawodowo mogą być uczestnikiem projektu w ramach działania 8.2 pod warunkiem złożenia deklaracji, iż planują powrót lub wejście na rynek pracy. Jednocześnie należy mieć na uwadze, iż w przypadku osób biernych zawodowo obowiązuje limit wieku, którym jest 74 rok życia,
celem głównym projektu było podniesienie kompetencji osób znajdujących się w trudnej sytuacji na rynku pracy z powodu niskich kompetencji TIK i językowych i podniesienie kompetencji osób zatrudnionych z terenu (…). Realizacja działań miała przyczynić się do podniesienia poziomu kompetencji kluczowych w zakresie TIK i języków obcych osób dorosłych, w szczególności osób starszych w wieku 50+ oraz o niskich kwalifikacjach, przyczyniając się tym samym do zwiększenia szans na zatrudnienie, pozostanie aktywnym na rynku pracy oraz uniknięcie ubóstwa i wykluczenia społecznego. Jako uzasadnienie tak sformułowanego celu wskazano m.in. to, że główną przyczyną bezrobocia w regionie jest brak odpowiedniego wykształcenia i kwalifikacji. Uzyskanie przez uczestników projektu wyższych/dodatkowych kompetencji miało się do zwiększenia udziału przeszkolonych osób w rynku zawodowym.

Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, podmiot, który wygrał przetarg i świadczył usługi szkoleniowe to podmiot będący czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podmiot ten jest instytucją szkoleniową wpisaną do rejestru instytucji szkoleniowych przez Wojewódzki Urząd Pracy i na tej podstawie prowadzi kursy i szkolenia.

Podmiot ten nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub jednostki badawczo rozwojowej. Podmiot ten nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, świadczone przez ten podmiot usługi szkoleniowe nie można zakwalifikować do usług w zakresie kształcenia lub wychowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez ten podmiot usługi szkoleniowe nie można również zakwalifikować jako kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe w oparciu o przepisy o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego dotyczą prawidłowości zastosowania podstawowej stawki podatku VAT – tj. 23% - przedmiotem zapytania są usługi szkoleniowe w zakresie kursów komputerowych.

Zgodnie z powołanym wyżej art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów prawo oświatowe oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Ograniczenie umożliwiające skorzystanie z niniejszego zwolnienia ma zatem charakter podmiotowo-przedmiotowy.

Zatem, aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki: dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów prawo oświatowe, a ponadto podmiot ten musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowania. Należy przy tym zauważyć, iż dla zastosowania powyższego zwolnienia od podatku, nie jest konieczne, aby usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania.

Dokonując oceny przedstawionego opisu sprawy pod kątem zastosowania ww. zwolnienia od podatku, należy mieć na względzie zasadę wykładni zwolnień, stanowiących w istocie odstępstwo od generalnej zasady powszechności opodatkowania podatkiem VAT, zgodnie z którą wszelkie zwolnienia należy interpretować możliwie ściśle, wąsko, tak aby nie doprowadzić do rozszerzenia zakresu zwolnień.

W świetle powyższego, świadczone usługi szkoleniowe nie są objęte zwolnieniem, przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a i b ustawy, ponieważ nie są spełnione warunki przewidziane w tym przepisie: czyli podmiot świadczący tą usługę nie jest uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk lub jednostką badawczo-rozwojową. Nie jest też jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów prawo oświatowe.

Jeśli zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy nie ma zastosowania, należy w dalszej kolejności zbadać zaistnienie przesłanek przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Wnioskodawca uważa, że usługi świadczone przez jego kontrahenta nie stanowią usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Odnosząc się do powyższego, należy więc rozstrzygnąć, czy świadczone usługi są usługami kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, co stanowi podstawową przesłankę warunkującą zastosowanie zwolnienia z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29.

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów Prawa oświatowego wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych. Dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia istotne jest zatem uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia ze środków publicznych.

W odniesieniu do powyższego, należy zaznaczyć, że w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77/1). Rozporządzenie to wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio.

Definicja zawarta w art. 44 tego rozporządzenia określa, iż usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 wyrażony został pogląd, iż pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Dyrektywy 77/388/EWG powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Również w wyroku z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie C-287/00 Trybunał w swym orzeczeniu wskazał, jak należy interpretować zwolnienia przedmiotowe w VAT uregulowane w Dyrektywie 77/388/EWG. W wyroku tym podkreślono, że pojęcia używane do doprecyzowania zakresu zwolnienia powinny być interpretowane ściśle m.in. dlatego, że zwolnienia stanowią wyjątek od zasady powszechności opodatkowania i choćby z tych przyczyn muszą być interpretowane jednolicie.

Mając na uwadze powyższe, dokonując wykładni ww. art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, przez pryzmat definicji usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, określonej w art. 44 ww. rozporządzenia należy mieć na uwadze dosłowne brzmienie tych przepisów.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (dostępnym w Internecie), użyte w art. 44 rozporządzenia słowo „bezpośredni” oznacza „dotyczący kogoś lub czegoś wprost”, słowo „branża” oznacza „gałąź produkcji lub handlu obejmująca towary lub usługi jednego rodzaju”, natomiast słowo „zawód” oznacza „wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych”.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że przez kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe, o których mowa w ww. przepisach, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, należy rozumieć takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jej ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową, lub wykonywać określony zawód.

Zatem, kształcenie zawodowe jest procesem mającym na celu nauczenie, przekazanie wiedzy z określonej dziedziny, które ma posłużyć zdobyciu bądź uaktualnieniu wiedzy obecnie posiadanej przez uczestnika takiego szkolenia.

W świetle powołanych przepisów prawa oraz analizy okoliczności sprawy zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że świadczone przez Wykonawcę usługi szkoleniowe nie spełniają definicji kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, gdyż nie są bezpośrednio związane z jakąś konkretną branżą lub zawodem. Nie mają też na celu uzyskania lub uaktualnienia wiedzy do celów zawodowych.

Jak wynika z celów realizowanego projektu, nie był on kierowany do określnej, wyspecjalizowanej zawodowo grupy osób. Ponadto w treści wniosku wskazano, że z usług szkoleniowych mogły także korzystać osoby, które zakończyły swoją aktywność zawodową (osoby bierne zawodowo) z limitem wieku – 74 lata.

W związku z powyższym nie jest konieczne rozpatrywanie warunków zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 29 w pkt a, b i c ustawy.

Reasumując, w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym świadczone usługi szkoleniowe nie stanowią usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług i nie mogą korzystać ze zwolnienia przewidzianego w ww. przepisie.

Wskazać również należy, że usługi będące przedmiotem wniosku nie zostały wymienione w przepisach podatkowych dotyczących podatku od towarów i usług jako usługi zwolnione od podatku VAT bądź usługi, do których mają zastosowanie obniżone stawki podatku VAT.

W związku z powyższym przedmiotowe usługi podlegają opodatkowaniu przy zastosowaniu podstawowej stawki podatku w wysokości 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin