2019.10.04 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0114-KDIP1-3.4012.202.2018.12.RMA

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.202.2018.12.RMA
z 4 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 marca 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 2098/18 (data wpływu prawomocnego orzeczenia – 5 sierpnia 2019 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2018 r. (data wpływu 17 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym w dniu 22 maja 2018 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy e-PUAP - 22 maja 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr 0114-KDIP1-3.4012.202.2018.1.SM z dnia 21 maja 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 22 maja 2018 r.) oraz w dniu 19 czerwca 2018 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy e-PUAP – 19 czerwca 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr 0114-KDIP1-3.4012.202.2018.2.SM z dnia 11 czerwca 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 12 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 maja 2018 r. w dniu 22 maja 2018 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy e-PUAP – 22 maja 2018 r.) oraz pismem z dnia 19 czerwca 2018 r. w dniu 19 czerwca 2018 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy e-PUAP – 19 czerwca 2018 r.).

Dotychczasowy przebieg postępowania:

W dniu 12 lipca 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną nr 0114-KDIP1-3.4012.202.2018.3.SM, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej za nieprawidłowe.

W dniu 3 sierpnia 2018 r. (data wpływu 9 sierpnia 2018 r.) została wniesiona skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na ww. interpretację.

W wyroku z dnia 28 marca 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 2098/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

W dniu 5 sierpnia 2019 r. do tut. Organu wpłynął odpis ww. prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. Organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej: Wnioskodawca), jest podmiotem zagranicznym, nieposiadającym swojej siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. Swoją siedzibę Wnioskodawca posiada w Austrii.

Spółka specjalizuje się w dostarczaniu kontenerów, które mogą być w różny sposób wykorzystywane w działalności. Paleta produktów obejmuje kontenery: biurowe, sanitarne, WC, magazynowe, morskie.

Wnioskodawca prowadzi na terytorium Polski działalność polegającą na sprzedaży i wynajmie kontenerów. Wszelkie czynności gospodarcze są wykonywane bezpośrednio z Austrii, co oznacza, że w Austrii następuje zawarcie umów (np. poprzez komunikację telefoniczną pomiędzy polskim klientem a osobą odpowiedzialną znajdującą się w Austrii). Spółka nie posiada i nie zamierza posiadać w Polsce personelu ani oddziału lub stałego miejsca prowadzenia działalności.

Do chwili obecnej Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia z obowiązku rejestracji sprzedaży przy zastosowaniu kasy fiskalnej, który wynika z Rozporządzenia MRiF_zw_ew. Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 tego Rozporządzenia „zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2018 r.: podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł”.

Zgodnie natomiast z § 5 ust. 1 cytowanego Rozporządzenia MRiF_zw_ew., „w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł”.

W lutym bieżącego roku Wnioskodawca przekroczył wskazany powyżej limit obrotu zrealizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności, w związku z tym po upływie dwóch miesięcy straci prawo korzystania ze zwolnienia z ewidencjonowania obrotu przy pomocy kasy rejestrującej.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 11 czerwca 2018 r. Wnioskodawca przedstawił następujące wyjaśnienia:

Pytanie 1: Czy Wnioskodawca dokonuje sprzedaży i wynajmu kontenerów: biurowych, sanitarnych, WC, magazynowych, morskich na terytorium Polski na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej?

Odpowiedź: Tak, aczkolwiek większość transakcji Wnioskodawca dokonuje z podatnikami VAT.

Pytanie 2: Od kiedy Wnioskodawca prowadzi sprzedaż ww. towarów na terytorium Polski na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalność gospodarczej?

Odpowiedź: Od lutego 2016.

Pytanie 3: Czy w 2017 r. Wnioskodawca przekroczył obrót w wysokości 20.000 zł ze sprzedaży dokonywanej na terytorium Polski na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej?

Odpowiedź: Nie.

Pytanie 4: W jaki sposób (na jakich warunkach) jest dokonywana (zorganizowana) sprzedaż i wynajem ww. kontenerów (zamówienie, zapłata, dostarczenie itp.)?

Odpowiedź: Aktywność Wnioskodawcy na rynku polskim obejmuje sprzedaż i wynajem kontenerów. Wszelkie czynności gospodarcze wykonywane są z Austrii co oznacza, że wszelkie transakcje zawierane są w Austrii (np. klient polski w celu złożenia zamówienia dzwoni bezpośrednio do Austrii). Spółka nie posiada w Polsce oddziału/zakładu ani personelu.

Organizacja sprzedaży i wynajmu kontenerów przyjmuje 2 warianty:

Wariant 1 (stosowany tylko w transakcjach z podatnikami podatku od towarów i usług):

Kontenery sprzedawane są bezpośrednio z kraju produkcji polskiemu klientowi. Polski klient końcowy otrzymuje fakturę WDT. Fizycznie kontener transportowany jest samochodem ciężarowym do Polski. Wnioskodawca zleca przedsiębiorstwu transportowemu transport kontenera do miejsca docelowego. Przedsiębiorstwa transportowe nie są powiązane z Wnioskodawcą. Klient kontaktuje się jedynie ze Spółką w Austrii.

Wariant 2 (stosowany między innymi do transakcji z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej):

Wnioskodawca kupuje kontenery od producenta i przewozi towar z kraju produkcji do Polski. Kontener przemieszczany jest do Polski w ramach transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W momencie zakończenia transportu do Polski, klient końcowy nie jest jeszcze znany.

Fizycznie towar znajduje się w magazynie (nie należącym do Wnioskodawcy). Teren, na którym znajduje się towar nie należy do Wnioskodawcy. Wnioskodawca również nie wynajmuje tego terenu. Z podmiotem prowadzącym magazyn Wnioskodawca ma zawartą umowę o przechowanie.

Dzięki działaniom marketingowym Wnioskodawcy, potencjalni polscy klienci dowiadują się o dostępnych kontenerach i chcą je nabyć drogą kupna. Klient dzwoni do Wnioskodawcy, a pracownik w Austrii przyjmuje rozmowę.

Ustalane są szczegóły i zawierana jest umowa wg prawa austriackiego.

Klient nabywa kontener z określonym numerem seryjnym, który tymczasowo znajduje się w magazynie na terenie Polski.

Wnioskodawca zleca przedsiębiorstwu transportowemu odbiór kontenera z magazynu i dostarczenie go do klienta. Jednocześnie Wnioskodawca zleca podmiotowi prowadzącemu magazyn przekazanie kontenera firmie transportowej. Wnioskodawca korzysta z usług (np. transport) innych partnerów handlowych. Firmy te pracują na własny rachunek i z własnymi pracownikami. Wnioskodawca nie posiada wynajętych lokali w Polsce a cały personel firmy znajduje się w Austrii.

Płatności z faktury wystawione przez Wnioskodawcę regulowane są w formie przelewu bankowego.

Pytanie 5: W jaki sposób ww. czynności są dokumentowane?

Odpowiedź: Czynności dokumentowane są fakturą, jako sprzedaż krajowa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej od maja bieżącego roku, pomimo prowadzenia działalności bez wykorzystania siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z treścią art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przy czym, w myśl § 3 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia MRiF_zw_ew., podatnicy, zwolnieni są z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, o ile nie przekroczą wskazanego limitu (20.000 zł). Przekroczenie wskazanego progu, powoduje utratę zwolnienia we wskazanym w Rozporządzeniu terminie (§ 5 ust. 1 Rozporządzenia).

Z kolei, art. 111 ust. 3a ustawy o VAT, nakłada na podatnika prowadzącego ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących szereg obowiązków z tym związanych. W szczególności podatnik taki obowiązany jest między innymi: dokonywać niezwłocznego zgłoszenia właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących każdej nieprawidłowości w pracy kasy, udostępniać kasy rejestrujące do kontroli stanu ich nienaruszalności i prawidłowości pracy na każde żądanie właściwych organów, zgłaszać kasy rejestrujące do obowiązkowego przeglądu technicznego właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących, poddać obowiązkowemu przeglądowi technicznemu kasy rejestrujące, które zostały przez podatnika utracone, a następnie odzyskane, przed ich ponownym zastosowaniem do prowadzenia ewidencji.

Ponadto jak wynika z Rozporządzenia MiF_kas_rej., serwis kas organizuje i prowadzi podmiot prowadzący serwis główny (§ 18 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących) i nie może on być wykonywany przez podatnika ani osobę zatrudnioną przez niego na podstawie stosunku pracy, umowy zlecenia, o dzieło, agencyjnej lub umów o podobnym charakterze (§ 32 cytowanego rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

W myśl § 13 ust. 5 Rozporządzenia MiF_kas_rej., w terminie 7 dni od dnia fiskalizacji kasy, podatnik składa do właściwego naczelnika urzędu skarbowego zgłoszenie danych dotyczących kasy, w celu otrzymania numeru ewidencyjnego. Zaznaczyć przy tym należy, iż zmiana miejsca używania kasy rejestrującej wymaga złożenia stosownego zgłoszenia aktualizacyjnego, jak również dokonania przez uprawniony podmiot wpisu w książce serwisowej (§ 14 ust. 5 i 6 Rozporządzenia MiF_kas_rej.).

Zaznaczyć również należy, iż zgodnie z § 31 ust. 1 Rozporządzenia MiF_kas_rej., „Serwis kasy musi być podjęty nie później niż w ciągu 48 godzin od chwili zgłoszenia awarii kasy przez podatnika, chyba że dokonano innych ustaleń z podatnikiem”. Natomiast same kasy podlegają obowiązkowemu przeglądowi nie rzadziej niż co 2 lata (§ 33 ust. 1 Rozporządzenia MiF_kas_rej.).

Zgodnie z Rozporządzeniem MG, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące każdy, na kim ciąży obowiązek instalacji kasy fiskalnej musi posiadać miejsce bądź miejsca jej fizycznego zainstalowania, czyli punkty sprzedaży, zgłoszone w odpowiednim urzędzie skarbowym.

W załączniku nr 2 do powyższego Rozporządzenia, określającym wzór książki kasy rejestrującej, wskazano jako adres miejsca, w którym kasa jest użytkowana jako jedną z wymaganych pozycji.

Zdaniem Spółki podmiot zagraniczny prowadzący sprzedaż na terytorium kraju, na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i nieposiadający stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce nie jest zobowiązany do rejestracji tej sprzedaży przy użyciu kas rejestrujących.

Chcąc wypełnić obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, Wnioskodawca powinien dokonać jej fiskalizacji w miejscu używania kasy (a więc poza terytorium kraju) - co jest niemożliwe. Dodatkowo, w przypadku zmiany miejsca jej używania, Wnioskodawca również zobowiązany byłby do powiadomienia serwisanta o konieczności odpowiedniego wpisu w książce serwisowej - co również byłoby niemożliwe z uwagi na fakt, że kasa używana byłaby poza Polską. Wnioskodawca nie byłby również w stanie zapewnić obowiązkowych okresowych przeglądów kasy - z uwagi na fakt, iż firmy serwisowe nie operują poza terytorium kraju.

W końcu, nie do wykonania byłby obowiązek podjęcia serwisu kasy w terminie 48 godzin od chwili zgłoszenia awarii - właśnie z uwagi na fakt, że firmy serwisowe oferują swoje usługi jedynie na terytorium Polski.

Mając na uwadze wskazane powyżej uwarunkowania prawne i techniczne, jakie musi spełnić podatnik dokonujący ewidencji obrotu na kasie rejestrującej, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż obowiązek ewidencjonowania dokonywanej sprzedaży towarów za pomocą kas rejestrujących dotyczy wyłącznie podatników obecnych fizycznie na terytorium Polski. Podatnik nie posiadający siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski, nie ma faktycznej możliwości wypełnienia obowiązków dotyczących kas rejestrujących.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie we wcześniej wydawanych interpretacjach indywidualnych, np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 grudnia 2016 r., nr 1462-IPPP3.4512.872.2016.1.RM oraz interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 listopada 2014 r., nr IPPP2/443-845/14-2/RR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towaru;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają tylko te czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) - art. 8 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy. W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonego w nim kręgu odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku ewidencjonowania obrotu i podatku należnego przy użyciu kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Oznacza to, że nie podlega obowiązkowi prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dostawa towarów/świadczenie usług w części, w jakiej czynności te dotyczą podmiotów innych niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej lub rolnicy ryczałtowi.

Z opisu przedstawionego w złożonym wniosku wynika, że Spółka jest podmiotem zagranicznym, nieposiadającym swojej siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. Swoją siedzibę Wnioskodawca posiada w Austrii.

Do chwili obecnej Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia z obowiązku rejestracji sprzedaży przy zastosowaniu kasy fiskalnej, w związku z nie przekroczeniem kwoty 20.000 zł obrotu na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Przedmiotem wątpliwości Spółki jest obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej pomimo prowadzenia działalności bez wykorzystania siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski.

Odnosząc się do ww. wątpliwości należy zauważyć, że zarówno przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do niej, które nakładają na podatników dokonujących sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej obowiązek ewidencji tej sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej, skierowane są co do zasady do podmiotów posiadających siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium Polski. Powyższe wynika z faktu, że przepisy te wymagają, aby podatnicy zobowiązani do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej wykonywali szereg czynności technicznych wymienionych zarówno w przepisach ustawy, jak również w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363).

I tak zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 2, 3 i 4 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących obowiązani są dokonywać niezwłocznego zgłoszenia właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących każdej nieprawidłowości w pracy kasy, udostępniać kasy rejestrujące do kontroli i stanu ich nienaruszalności i prawidłowości pracy na każde żądanie właściwych organów oraz zgłaszać kasy rejestrujące do obowiązkowego przeglądu technicznego właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących,

Z kolei z treści § 13 ust. 1 pkt 1 powołanego powyżej rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących wynika, że rozpoczęcie prowadzenia ewidencji przez podatnika poprzedzone jest złożeniem zawiadomienia do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, że będzie przez niego prowadzona ewidencja przy zastosowaniu kasy (...) zawiadomienie zawiera informację o liczbie kas i miejscu (adresie) ich używania. Ponadto, podatnik w terminie 7 dni od dnia zmiany miejsca używania kasy informuje o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego, składając zgłoszenie aktualizacyjne danych dotyczących kasy (...) (§ 14 ust. 5 cyt. rozporządzenia).

Poza tym, jak wynika z treści § 14 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia podatnicy stosujący kasy udostępniają kasy do kontroli stanu nienaruszalności kasy i prawidłowości jej pracy na każde żądanie właściwych organów.

Z powołanych przepisów ustawy oraz rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących wynika więc, że każdy, na kim ciąży obowiązek instalacji kasy fiskalnej musi posiadać miejsce bądź miejsca fizycznego zainstalowania, czyli punkty sprzedaży, zgłoszone w odpowiednim urzędzie skarbowym. Również każdorazowa zmiana miejsca użytkowania kasy musi być zgłoszona do odpowiedniego serwisu i odnotowana w dokumentacji. Nie można również pominąć faktu, że podatnik zobowiązany jest udostępniać kasę rejestrującą do kontroli - na każde żądanie - upoważnionym do tego organom.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem, który wykonuje na terytorium kraju - na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej - czynności podlegające opodatkowaniu, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, tj. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług. Jednocześnie Wnioskodawca nie posiada na terytorium Polski siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności, nie posiada i nie zamierza posiadać w Polsce personelu, a wszelkie czynności gospodarcze są wykonywane bezpośrednio z Austrii (w Austrii następuje zawarcie umów).

Jak wskazał Wnioskodawca, na rynku polskim dokonuje On sprzedaży i wynajmu kontenerów. Wszelkie czynności gospodarcze wykonywane są z Austrii co oznacza, że wszelkie transakcje zawierane są w Austrii (np. klient polski w celu złożenia zamówienia dzwoni bezpośrednio do Austrii). Spółka nie posiada w Polsce oddziału/zakładu ani personelu.

Zatem mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że z uwagi na brak siedziby i stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, Wnioskodawca nie ma obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy rejestrującej dokonywanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności oraz rolników ryczałtowych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania skarżonej interpretacji, tj. 12 lipca 2018 r.

Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ podatkowy przyjął jako element stanu faktycznego stwierdzenie Wnioskodawcy, że nie posiada Ona na terytorium kraju siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności. Powyższe założenie wynika z rozstrzygnięcia dokonanego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w prawomocnym wyroku z dnia 28 marca 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 2098/18, w którym Sąd stwierdził m.in.: „Skarżąca w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku o interpretację jednoznacznie wskazała, że nie ma i nie zamierza mieć w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej oraz zadała pytanie, czy będzie zobowiązana do prowadzenia ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej, pomimo prowadzenia działalności bez wykorzystania siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. (…)

To stan faktyczny przedstawiony we wniosku o interpretację konstytuuje przedmiotowy zakres sprawy o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego, a przez to i zakres udzielonej interpretacji.

Stan faktyczny wskazany we wniosku stanowi jedyną podstawę faktyczną wydanej interpretacji, a tym samym wyznacza granice, w jakich interpretacja będzie mogła wywołać określone w ustawie skutki prawne. Związanie organu podanym we wniosku stanem faktycznym powoduje, że nie może on przyjmować własnych ustaleń faktycznych, odmiennych od okoliczności przedstawionych przez zainteresowanego w rozumieniu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, nie jest uprawniony do ingerencji w stan faktyczny zawarty we wniosku o interpretację. Specyfika postępowania w sprawie o wydanie interpretacji indywidualnej polega m.in. na tym, że organ podatkowy „porusza się” niejako tylko i wyłącznie w ramach stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz wyrażonej przez niego oceny prawnej. W postępowaniu tym nie może toczyć się spór o rzetelność relacji zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, a tym samym nie może być prowadzone postępowanie dowodowe.

We wniosku o interpretację Skarżąca wyraźnie wskazała, że nie ma i nie zamierza mieć w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Skarżąca oczekiwała odpowiedzi na pytanie, czy nie mając stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce będzie obwiązana do ewidencjonowania obrotu na rzecz osób fizycznych za pomocą kasy rejestrującej.

Zasadne było oczekiwanie Skarżącej na zajęcie merytorycznego stanowiska przez tut. Organ co do obowiązku stosowania kasy rejestrującej w takiej właśnie sytuacji.”

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin