Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.477.2019.1.WL
z 2 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2019 r. (data wpływu 7 sierpnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży wapna nawozowego, stanowiącego mączkę dolomitową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży wapna nawozowego, stanowiącego mączkę dolomitową.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca eksploatuje kopalnię dolomitów. Głównym produktem spółki są kruszywa mineralne różnych frakcji, oferowane na podbudowy drogowe, jako surowiec do produkcji mas asfaltowych i betonowych oraz wapno nawozowe.

Proces produkcji wygląda następująco: po wykonaniu robót strzałowych, odstrzelony urobek - odłamki skał dolomitowych o wymiarach ok. 0 - 800 mm, poddawany jest obróbce mechanicznej w kruszarkach szczękowych oraz udarowych, co prowadzi do uzyskania kruszywa o wymiarach 0-31,5 mm. Następnie materiał poddawany jest przesiewaniu celem oddzielenia frakcji o pożądanych wymiarach poszczególnych ziaren kruszywa np. 2- 8 mm, 8-16 mm etc., stanowiących odrębne produkty. W powyższym procesie produkcji, powstaje również frakcja kruszywa mineralnego o bardzo drobnym uziarnieniu 0 -2 mm, który to produkt spółka oferuje na rynku rolniczym jako wapno nawozowe.

Wapno powyższe zakwalifikowane zostało przez Urząd Statystyczny w … do kategorii PKWiU 08.11.30.0 - „Kreda i dolomit inny niż kalcynowany”.

Produkt spełnia wymagania zawarte w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 8 września 2010 r., ws. sposobu pakowania nawozów mineralnych, umieszczania informacji o składnikach nawozowych na tych opakowaniach, sposobu badania nawozów mineralnych oraz typów wapna nawozowego (Dz. U. 2010 nr 183, poz. 1229), co zostało potwierdzone atestem Okręgowej Stacji Chemiczno ....

Produkt sprzedawany jest przez spółkę podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą, w zakresie obrotu nawozami ze stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Wapno nawozowe jest środkiem powszechnie stosowanym w rolnictwie. Jego użycie polega na rozsianiu go na powierzchni gleby użytkowanej rolniczo (wapnowanie). Wapnowanie gleby służy jej odkwaszeniu oraz zapewnieniu odpowiedniego odczynu pH gleby, co jest niezbędne celem zapewnienia wysokich plonów. Wapnowanie jest szczególnie ważne w przypadku użytkowania nawozów mineralnych (np. siarczanów i saletry amonowej), które zakwaszają glebę, a są powszechnie stosowane we współczesnym rolnictwie. Obecność wapna w glebie ułatwia ponadto roślinom przyswajanie mikroelementów, a jego składniki wiążą pierwiastki metali ciężkich. Najważniejszymi składnikami wapna nawozowego stanowiącymi o wartości produktu na docelowym rynku rolniczym, są tlenek magnezu MgO oraz tlenek wapnia CaO. W zależności od części złoża z której pozyskiwane jest wapno, zawiera ono różną ilość procentową związków wapnia i magnezu. Badania tego parametru decydują o przyporządkowaniu danej partii produktu do odpowiedniej odmiany wapna nawozowego wskazanej w ww. rozporządzeniu nawozowym. Niemniej wszystkie jego odmiany muszą spełniać wymagania minimalne wskazane w rozporządzeniu. Zawartość CaO + MgO - min. 40 - 50% w zależności od produkowanej odmiany, zawartość MgO - min. 8 - 15% w zależności od produkowanej odmiany zawartość wody - max. 10% zawartość ziaren poniżej 0,5 mm - min. 50%. Jednocześnie wskazać należy, iż zawartość CaO jest wartością obliczeniową. Tlenek wapnia jako podstawowy składnik produktów nawozowych może być pozyskiwany z różnych związków wapnia, w związku z czym przepisy dotyczące nawożenia używają obliczeniowej ilości CaO jako wyznacznika wartości odżywczej produktu. Natomiast w ujęciu fizycznym, skała dolomitowa, z której pozyskuje się wapno nawozowe, zbudowana jest z minerału dolomitu - CaMg(CO₃)₂. Według Wnioskodawcy sprzedawane wapno nawozowe stanowi mączkę dolomitową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaką stawką VAT (8% czy 23%) powinno być opodatkowane wapno nawozowe zawierające magnez otrzymywane w wyniku ww. etapów produkcji, sklasyfikowane w PKWiU 08.11.30.0 - „Kreda i dolomit inny niż kalcynowany”?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z przytoczonym stanem faktycznym jako producent wapna nawozowego powstałego w wyniku ww. etapów produkcji spółka uważa, że w opisanym przypadku powinna mieć zastosowanie stawka podatku VAT w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa pkt 2 w zw. z poz. 21 załącznika nr 3 do ustawy o VAT. Produkt sprzedawany przez spółkę stanowi mączkę dolomitową.

Zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676 z późn. zm.) ww. wapno nawozowe zawierające magnez, składające się z rozkruszonej, odsianej skały dolomitowej, bez innych dodanych substancji, mieści się w grupowaniu PKWiU 08.11.30.0 - „Kreda dolomit inny niż kalcynowany”, co potwierdzone zostało interpretacją Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w … z dnia … 2019 roku.

Jak wynika z poz. 21 załącznika nr 3 do ww. ustawy, stawką podatku 8% są objęte następujące produkty mieszczące się w grupowaniu PKWiU 08.11.30.0:

• kreda mielona, pastewna
  

• kreda mielona, nawozowa
  

• mączka dolomitowa
  
  

Ani ustawa o VAT, ani rozporządzenie w sprawie PKWiU z 2015 r. nie zawierają definicji pojęcia „mączka dolomitowa”. Ze względu na jej brak, znaczenie tego pojęcia należy określać w oparciu o jego rozumienie potoczne. Dolomit to monomineralna osadowa skała węglanowa, zbudowana głównie z minerału o tej samej nazwie. Składają się z minerału dolomitu (węglanu wapnia i magnezu - ponad 90%) i minerału kalcytu (węglanu wapnia), minerałów ilastych, kwarcu, markasytu, pirytu, i substancji bitumicznej. Często dolomity powstają kosztem wapieni w czasie procesu dolomityzacji, polegającej na wypieraniu wapnia przez magnez.

Wapno nawozowe produkowane przez spółkę jest produktem rozdrobnienia czystego dolomitu. W procesie produkcji nie są dodawane żadne składniki, poza pozyskaną za złoża skałą dolomitową, która poddawana jest rozdrobnieniu w procesie produkcji, do stanu w którym powstaje frakcja o uziarnieniu 0 - 2 mm, przy czym zawartość ziaren poniżej 0,5 mm powinna wynosić powyżej 50%, aby produkt spełnił wymagania rozporządzenia Ministra Gospodarki z dn. 8 września 2010 r., ws. sposobu pakowania nawozów mineralnych, umieszczania informacji o składnikach nawozowych na tych opakowaniach, sposobu badania nawozów mineralnych oraz typów wapna nawozowego (Dz. U. 2010 nr 183, poz. 1229).

Jak wynika z praktyki organów podatkowych, produkty oferowane jako wapno nawozowe pozyskiwane ze skały wapiennej (tj. nie zawierającej magnezu w przeciwieństwie do dolomitów), są dopuszczane do sprzedaży przy zastosowaniu stawki 8% (0113-KDIPT1-1.4012.374.2018.3.JK, IPPP2/4512-1144/15-2/AOg). Należy zwrócić uwagę, iż jest to produkt tego samego typu co oferowany przez Spółkę, opisany w tych samych przepisach nawozowych (ww. rozporządzenie). Jedyną różnicą jest skała z której pozyskuje się oferowane przez spółkę wapno. Warto również zauważyć, iż w przeciwieństwie do „kredy” ustawodawca nie ograniczył celów do jakich wykorzystywana ma być „mączka dolomitowa” wskazana w poz. 21 załącznika nr 3 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zatem, na wstępie należy zauważyć, że dla udzielenia odpowiedzi w zakresie stawki podatku VAT, którego przedmiotem są poszczególne towary lub usługi, istotne jest prawidłowe ich zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym, wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy.

Zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – dalej: „PKWiU” (Dz. U. z 2008 r. nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. Głównego Urzędu Statystycznego z 2005 r., nr 1 poz. 11).

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wskazanego we wniosku towaru) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary i usługi, ustawodawca odsyła częstokroć do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku, zwolnień od podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Do dnia 31 grudnia 2019 r. na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1676, z późn. zm.).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy – wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycją 21 mieszczą się towary - sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem ex 08.11.30.0 - oznaczone jako „Kreda i dolomit inny niż kalcynowany – wyłącznie:

1. kreda mielona, pastewna,
2. kreda mielona, nawozowa,
3. mączka dolomitowa.
   
   

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania danej stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)”.

Zatem, ze wszystkich wyrobów mieszczących się w PKWiU w grupowaniu 08.11.30.0, wyłącznie wymienione powyżej - kreda mielona, pastewna, kreda mielona, nawozowa, mączka dolomitowa - korzystają z obniżonej stawki podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca eksploatuje kopalnię dolomitów. Głównym produktem spółki są kruszywa mineralne różnych frakcji, oferowane na podbudowy drogowe, jako surowiec do produkcji mas asfaltowych i betonowych oraz wapno nawozowe. Wapno powyższe zakwalifikowane zostało przez Urząd Statystyczny w … do kategorii PKWiU 08.11.30.0 - „Kreda i dolomit inny niż kalcynowany”. Produkt sprzedawany jest przez spółkę podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą, w zakresie obrotu nawozami ze stawką podatku VAT w wysokości 23%. Według Wnioskodawcy sprzedawane wapno nawozowe stanowi mączkę dolomitową.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że wapno nawozowe zawierające magnez – stanowiące mączkę dolomitową, sklasyfikowane w PKWiU 08.11.30.0, podlega opodatkowaniu według stawki 8% – na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, jako wymienione w poz. 21 załącznika nr 3 do ustawy.

Tym samym Wnioskodawca w odniesieniu do sprzedaży wapna nawozowego zawierającego magnez, stanowiącego mączkę dolomitową, zaklasyfikowanego do grupowania PKWiU 08.11.30.0 „Kreda i dolomit inny niż kalcynowany” jest uprawniony do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8%.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Wydając niniejszą interpretację Organ oparł się na opisie sprawy, w którym jednoznacznie wskazano, że sprzedawane wapno nawozowe stanowi mączkę dolomitową. Organ przyjął powyższe jako element opisu sprawy i nie dokonywał w tym zakresie oceny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Końcowo należy jeszcze raz podkreślić, że tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.