Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.273.2019.1.BK
z 23 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2019 r. (data wpływu 23 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania wręczanych pracownikom prezentów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania wręczanych pracownikom prezentów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Z okazji jubileuszu Spółki (Wnioskodawcy) zdecydowano o przekazaniu prezentów dla wybranej grupy pracowników o długim stażu pracy.

Prezenty będą przekazane podczas imprezy firmowej z okazji jubileuszu. Wartość prezentu nie będzie uzależniona od stażu pracy pracownika, jest także niezależna od wysokości jego wynagrodzenia. Prezenty mają stanowić rodzaj nagrody dla pracownika oraz są wyrazem uznania dla jego pracy w firmie. Prezenty nie będą stanowiły dodatkowej gratyfikacji za wykonaną pracę. Grupa pracowników, która otrzyma prezenty podczas jubileuszu firmy, zostanie określona przez Prezesa Zarządu Spółki, natomiast pracownicy dowiedzą się o tym fakcie podczas jubileuszowej imprezy.

Zakup prezentów zostanie sfinansowany ze środków obrotowych pracodawcy.

Spółka pozostaje względem obdarowanych płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wartość przekazanych pracownikom podarunków podczas planowanego jubileuszu firmy będzie stanowić nieodpłatne świadczenie ze stosunku pracy i czy w związku z tym na Spółce, jako płatniku podatku dochodowego, będzie spoczywał obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy stosownie do art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie pracownikom prezentów z okazji jubileuszu firmy nie stanowi dla nich nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy. Jest darowizną i podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Istotą zamierzonej czynności jest jednostronne obdarowanie pracowników w związku z jubileuszem Spółki. W rezultacie, darowizny na rzecz pracowników będą podlegać opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Prezenty dla pracowników zostaną opłacone ze środków obrotowych Spółki. Spełniony jest zatem warunek finansowania wydatku przez darczyńcę.

Przekazanie prezentu jest czynnością jednostronnie zobowiązującą i ma charakter świadczenia nieodpłatnego. Darczyńca – w zamian za uczynioną darowiznę – nie uzyskuje i nie uzyska jakiegokolwiek ekwiwalentu. W rezultacie, darowizny na rzecz pracowników będą podlegać opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalentu, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W kwestii opodatkowania nieodpłatnych świadczeń wypowiedział się Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13, w którym wskazał, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy. W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które – nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca chce rzeczywiście obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu nagrodę, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadku i darowizn.

A zatem, to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają. Zdaniem Wnioskodawcy, na uwzględnienie zasługuje stanowisko Trybunału Konstytucyjnego, że gdy pracodawca wręcza pracownikom prezenty okolicznościowe z okazji jubileuszu spółki, to nie jest spełnione obiektywne kryterium wystąpienia po stronie pracownika korzyści majątkowej.

Planowana darowizna nie wynika z wiążącego strony stosunku pracy, gdyż przedmiot darowizny nie stanowi wynagrodzenia za świadczoną pracę i nie jest dodatkowym nieodpłatnym świadczeniem z tego tytułu. Planowana darowizna nie ma charakteru motywującego obdarowanego do bardziej wydajnej pracy, ale stanowi uhonorowanie wkładu pracowników w dotychczasową działalność Spółki oraz stanowi element uświetnienia obchodów jubileuszu Spółki.

Wnioskodawca wskazuje, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w: interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 grudnia 2016 r. nr 0461-ITPB2.4511.787.2016.1.ENB, interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z dnia 29 października 2015 r. nr DD3.8222.2.376.2015.KDJ, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 czerwca 2017 r. nr 0111-KDIB2-2.4011.51.2017.2.JW oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 marca 2019 r. nr 0115-KDIT2-2.4011.8.2019.4.MM.

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonanie okazjonalnej darowizny na rzecz pracowników z tytułu okolicznościowego jubileuszu Spółki nie będzie stanowiło przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia wynikającego ze stosunku pracy i w związku z powyższym na Wnioskodawcy, jako płatniku, nie będzie spoczywać obowiązek obliczania oraz pobrania zaliczki na podatek dochodowy stosownie do art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Planowana darowizna będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadku i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z kolei, stosownie do art. 12 ust. 1 powołanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Niezależnie od powyższego wyjaśnić należy, że w art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród wyłączeń wskazanych w tym przepisie w ust. 1 pkt 3 wskazane zostały przychody podlegające przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zacytowany przepis dotyczy sytuacji podatników osiągających dochód (przychód), który co do zasady może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a który uzyskany został przez nich w sposób nieodpłatny, na podstawie jednego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jego rolą jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie tego samego przysporzenia majątkowego. Przy czym zaznaczyć należy, że wyłączeniu temu podlega jedynie nabycie na podstawie jednego z tytułów wskazanych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, które faktycznie miało miejsce.

Stosownie do treści art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2018 r., poz. 644, z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Umowa darowizny zdefiniowana została w art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145). Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

W myśl art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Równocześnie zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy – opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 4902 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zliczona do III grupy podatkowej.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że z okazji jubileuszu Spółki zdecydowano o przekazaniu prezentów dla wybranej grupy pracowników o długim stażu pracy. Prezenty będą przekazane podczas imprezy firmowej z okazji jubileuszu. Wartość prezentu nie będzie uzależniona od stażu pracy pracownika, jest także niezależna od wysokości jego wynagrodzenia. Prezenty mają stanowić rodzaj nagrody dla pracownika oraz są wyrazem uznania dla jego pracy w firmie. Prezenty nie będą stanowiły dodatkowej gratyfikacji za wykonaną pracę. Grupa pracowników, która otrzyma prezenty podczas jubileuszu firmy, zostanie określona przez Prezesa Zarządu Spółki, natomiast pracownicy dowiedzą się o tym fakcie podczas jubileuszowej imprezy. Zakup prezentów zostanie sfinansowany ze środków obrotowych pracodawcy. Spółka pozostaje względem obdarowanych płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z treści wniosku wynika również, że przekazanie pracownikom prezentów z okazji jubileuszu firmy nie stanowi dla nich nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy. Jest darowizną i podlega podatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Istotą zamierzonej czynności jest jednostronne obdarowanie pracowników w związku z jubileuszem Spółki.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt
K 7/13 Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy. W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać, lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które – nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie o podatku od spadków i darowizn. A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają.

W niniejszej sprawie z wniosku wynika, że Wnioskodawca przekaże w formie darowizny swoim pracownikom prezenty z okazji jubileuszu firmy. Wnioskodawca będzie zatem darczyńcą.

W świetle powyższego należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że okolicznościowe prezenty (podarunki) od Wnioskodawcy dla pracowników o długim stażu pracy - jako darowizny nie będą stanowić nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy i będą podlegać opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W konsekwencji, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania wynikające z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość wręczonych pracownikom przez Wnioskodawcę prezentów (podarunków) z okazji i w okolicznościach wskazanych we wniosku, nie będzie stanowić dla nich przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem z ww. tytułu na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika związane z obliczeniem, pobraniem i odprowadzeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych tutejszy organ informuje, że wydane zostały one w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.