Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.334.2019.1.KP
z 18 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2019 r. (data wpływu 31 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu (…) listopada 2016 r. Wnioskodawczyni nabyła na podstawie umowy kupna w postaci aktu notarialnego udziały w budynku wielorodzinnym przy ulicy A w W: w wysokości 1/2 w lokalu mieszkalnym nr (…) (drugie 1/2 udziałów nabył mąż), w wysokości 12/15408 w hali garażowej (wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego nr (…)), w wysokości 3/5346 w hali garażowej (wraz z prawem do wyłącznego korzystania z komórki lokatorskiej nr (…)). Wszystkie ww. nieruchomości służyły zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych i zostały zakupione za łączną kwotę 234.058,20 zł. Zakup nieruchomości był finansowany częściowo ze środków własnych a częściowo z kredytu bankowego, zaciągniętego wspólnie z mężem w wysokości 394.199,68 zł udzielonego w dniu (…) marca 2016 r.

Wyżej wymienione nieruchomości zostały sprzedane w dniu (…) grudnia 2018 r. za łączną cenę 271.250 zł, przy czym Wnioskodawczyni otrzymała na swoje konto bankowe kwotę 93.195,79 zł, a pozostała kwota została przeznaczona bezpośrednio na spłatę kredytu zaciągniętego na ww. nieruchomość. Ponieważ sprzedaż nieruchomości przy ul. A nastąpiła przed upływem 5 lat podatkowych, dochód ten podlega opodatkowaniu na podstawie art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwota dochodu stanowi różnice pomiędzy przychodem a kosztem zakupu nieruchomości, czyli: 37.191,8 zł. Kwota należnego podatku to 19% kwoty dochodu.

W międzyczasie, w dniu (…) sierpnia 2018 r. Wnioskodawczyni nabyła na podstawie umowy kupna w postaci aktu notarialnego udziały w budynku wielorodzinnym przy ul. B w W: w wysokości 1/2 w lokalu mieszkalnym nr (…) (drugie 1/2 udziałów nabył mąż), w wysokości 11820/2235280 w hali garażowej (wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego nr (…)), w wysokości 167/8971 w hali garażowej (wraz z prawem do wyłącznego korzystania z komórki lokatorskiej nr (…)). Nieruchomość została zakupiona za środki własne oraz finansowana kredytem bankowym zaciągniętym wspólnie z mężem (kredyt w wysokości 1.050.000 zł z dnia (…) sierpnia 2018 r.). Po sprzedaży nieruchomości przy ul. A, mieszkanie przy ul. B służy zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych.

W dniu (…) stycznia 2019 r. Zainteresowana dokonała spłaty kapitału kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości przy ul. B, w wysokości 229.000 zł. Na tą spłatę przeznaczyła środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości na ulicy A jak również inne środki finansowe. Do końca 2020 roku Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć dodatkowe środki własne na spłatę kapitału oraz odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości przy ulicy B.

Wnioskodawczyni i jej mąż posiadają rozdzielność majątkową przedmałżeńską.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawczyni może pełną kwotę nadpłaty kredytu na zakup nieruchomości przy ul. B, w wysokości 229.000 zł z dnia (…) stycznia 2019, zaliczyć jako wydatek na cele mieszkaniowe i skorzystać z tzw. ulgi mieszkaniowej opisanej w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w celu zmniejszenia podatku należnego od dochodu ze sprzedaży nieruchomości przy ul. A?
2. Czy Wnioskodawczyni może przyszłe spłaty rat kredytu oraz odsetek na zakup mieszkania przy ul. B, dokonane do 31 grudnia 2020, zaliczyć jako wydatek na cele mieszkaniowe i skorzystać z tzw. ulgi mieszkaniowej opisanej w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w celu zmniejszenia podatku należnego od dochodu ze sprzedaży nieruchomości przy ul. A?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, środki przeznaczone na spłatę kredytu na zakup mieszkania przy ul. B mogą być uwzględnione przy chęci skorzystania z tzw. ulgi mieszkaniowej, gdyż stanowią wydatki na własne cele mieszkaniowe (art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Cała kwota przeznaczona na spłatę oraz nadpłatę kredytu może zostać użyta do proporcjonalnego zmniejszenia należnego podatku o ile jest dokonana przed upływem dwóch lat podatkowych, tj. do końca 2020 roku, niezależnie od pochodzenia środków.

Ta interpretacja wydaje się być zgodna z wyrokiem NSA (sygnatura akt II FSK 2067/10 z 2 kwietnia 2012), który podkreśla m.in., że z redakcji przepisu o uldze mieszkaniowej wynika, iż warunkiem koniecznym uzyskania zwolnienia od podatku dochodowego jest wydatkowanie przez podatnika środków pieniężnych będących w jego posiadaniu, niezależnie od źródła, a znaczenie ma jedynie cel tego wydatkowania i termin.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2016 r. Wnioskodawczyni nabyła na podstawie umowy kupna udziały w budynku wielorodzinnym przy ulicy A w W: w wysokości 1/2 w lokalu mieszkalnym, w wysokości 12/15408 w hali garażowej (wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego), w wysokości 3/5346 w hali garażowej (wraz z prawem do wyłącznego korzystania z komórki lokatorskiej), które służyły zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych i zostały zakupione za kwotę 234.058,20 zł. Zakup nieruchomości był finansowany częściowo ze środków własnych a częściowo z kredytu bankowego, zaciągniętego wspólnie z mężem w wysokości 394.199,68 zł udzielonego w dniu (…) marca 2016 r. Wyżej wymienione nieruchomości zostały sprzedane w dniu (…) grudnia 2018 r. za łączną cenę 271.250 zł, przy czym Wnioskodawczyni otrzymała na swoje konto bankowe kwotę 93.195,79 zł, a pozostała kwota została przeznaczona bezpośrednio na spłatę kredytu zaciągniętego na ww. nieruchomość. W międzyczasie, w dniu (…) sierpnia 2018 r. Wnioskodawczyni nabyła na podstawie umowy kupna udziały w budynku wielorodzinnym przy ul. B w W: w wysokości 1/2 w lokalu mieszkalnym nr (…), w wysokości 11820/2235280 w hali garażowej (wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego), w wysokości 167/8971 w hali garażowej (wraz z prawem do wyłącznego korzystania z komórki lokatorskiej). Nieruchomość została zakupiona za środki własne oraz finansowana kredytem bankowym zaciągniętym wspólnie z mężem (kredyt w wysokości 1.050.000 zł z dnia (…) sierpnia 2018 r.). Po sprzedaży nieruchomości przy ul. A, mieszkanie przy ul. B służy zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych. W dniu (…) stycznia 2019 r. Zainteresowana dokonała spłaty kapitału kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości przy ul. B, w wysokości 229.000 zł. Na tą spłatę przeznaczyła środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości przy ulicy A jak również inne środki finansowe. Do końca 2020 roku Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć dodatkowe środki własne na spłatę kapitału oraz odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości przy ulicy B.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że skoro odpłatne zbycie nieruchomości nastąpiło przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie – stanowi źródło przychodu, w rozumieniu przywołanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym według zasad obowiązujących od 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy tym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby odpłatne zbycie mogło dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy.

W myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zatem, w analizowanej sprawie kosztem uzyskania przychodu u Wnioskodawczyni będzie cena nabycia nieruchomości (mieszkania).

Dochód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy – może jednak zostać objęty zwolnieniem z opodatkowania przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie. Stanowi on, że wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x (W / P)

gdzie:

D – dochód ze sprzedaży,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P – przychód ze sprzedaży.

W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego uprawniają do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)

− w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Z art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika natomiast, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia, czy może ona pełną kwotę nadpłaty kredytu oraz przyszłe spłaty rat kredytu i odsetek na zakup na zakup drugiej nieruchomości, zaliczyć jako wydatek na cele mieszkaniowe i skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu należy jednocześnie wyjaśnić, że wszelkiego rodzaju ulgi czy zwolnienia są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowy uregulowanymi w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejami, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem oceniając ciążące na nim obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi czy zwolnienia podatkowego należy dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Natomiast organ podatkowy weryfikujący możliwość skorzystania ze zwolnienia uprawniony jest żądać od podatników przedłożenia dodatkowych dokumentów, z których będzie wynikało kiedy, przez kogo i na co wydatki zostały poniesione. Takimi dokumentami mogą być m.in. rachunki, faktury VAT, umowy przedwstępne, bądź też inne dokumenty, które ten fakt mogą potwierdzić.

Kolejno wskazać należy, że zgodnie z art. 21 ust. 30 ww. ustawy, przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Jak wynika z wniosku, w 2019 r. Wnioskodawczyni spłaciła kapitał kredytu zaciągniętego (…) sierpnia 2018 r. na nieruchomość przy ul. B – w kwocie 229.000 zł, na co przeznaczyła środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości przy ul. A – dokonanej (…) grudnia 2019 r. – oraz inne środki finansowe.

Jednak, jak wskazała Wnioskodawczyni, ze sprzedaży nieruchomości przy ul. A, uzyskała ona kwotę 271.250 zł, przy czym część pieniędzy została przeznaczona na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup tej nieruchomości a Wnioskodawczyni na konto otrzymała pozostałą część, tj. 93.195,79 zł.

Wskazać należy, że prawo do skorzystania ze zwolnienia podatkowego wynika wyłącznie z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przepis art. 21ust. 25 wymienia wyłącznie katalog wydatków, które ustawodawca uznaje za własne cele mieszkaniowe. Dlatego też nie można wywodzić prawa do skorzystania ze zwolnienia jedynie poprzez pryzmat treści przepisu art. 21 ust. 25 ww. ustawy, twierdząc, że w przepisie art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ww. ustawy jako wydatek za własny cel mieszkaniowy ustawodawca traktuje wydatki poniesione m.in. na spłatę kredytu zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, m.in. na nabycie nieruchomości bez wskazywania kiedy i z jakich środków ma nastąpić nabycie. Owszem, rzeczony wydatek o jakim mowa w ww. przepisie, uznaje się za wydatek na własne cele mieszkaniowe, jednak z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jasno wynika, że taki wydatek musi nastąpić ze środków pochodzących ze sprzedaży nieruchomości (lub jej części bądź udziału w niej) i do wydatkowania środków ma dojść nie wcześniej niż w dniu tejże sprzedaży.

Spłata kredytu, który został zaciągnięty na nieruchomość przy ul. B spełnia kryteria uznania jej za wydatek na własny cel mieszkaniowy, ponieważ została ona dokonana przed upływem 2 lat od końca roku podatkowego, w którym Wnioskodawczyni uzyskała przychód z odpłatnego zbycia a sam kredyt był udzielony przed sprzedażą nieruchomości przy ul. A. Jednak nie można się zgodzić z Zainteresowaną, że można za wydatek na własny cel mieszkaniowy uznać całą spłaconą kwotę, tj. 229.000 zł. Jak Wnioskodawczyni sama wskazała, z kwoty jaką otrzymała ze sprzedaży nieruchomości przy ul. A faktycznie otrzymała jedynie 93.195,79 zł. Reszta środków została już wydatkowana na spłatę wcześniejszego kredytu.

Biorąc pod uwagę powyższe, uznać należy, że jedynie ta kwota, która pozostała Zainteresowanej po spłaceniu kredytu zaciągniętego na zakup pierwszej nieruchomości może zostać przez nią wydatkowana na własne cele mieszkaniowe. Przeznaczenie tej kwoty, począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie na spłatę kredytu, zaciągniętego na zakup drugiej nieruchomości będzie uprawniać Wnioskodawczynię do zwolnienia od podatku dochodowego dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości. W tym miejscu zaznaczyć należy, że zwolniony od podatku będzie dochód w proporcji odpowiadającej iloczynowi dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Tym samym, nie można zgodzić się z Wnioskodawczynią, że środki przeznaczone na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup drugiego mieszkania oraz środki, jakie przeznaczy ona na przyszłe spłaty rat kredytu i odsetek na zakup drugiego mieszkania mogą być w całości potraktowane jako wydatki na cele mieszkaniowe. Wnioskodawczyni do tych wydatków ma prawo ująć jedynie kwotę, którą otrzymała na konto po sprzedaży mieszkania przy ul. A, tj. kwotę jaka pozostała jej po spłaceniu kredytu zaciągniętego na zakup mieszkania przy ul. A (93.195,79 zł).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.