Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.258.2019.1.TW
z 18 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2019 r. (data wpływu 18 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wystąpienia wspólnika ze spółki cywilnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wystąpienia wspólnika ze spółki cywilnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 1 października 20xx r. Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod nazwą X. Spółka prowadziła podatkową księgę przychodów i rozchodów, a podatek dochodowy opłacała według skali podatkowej.

Dochody wspólników podlegające opodatkowaniu obliczane były zgodnie z wielkością udziałów każdego ze wspólników. Udział Wnioskodawcy w zyskach i stratach wynosił 16,70%. W 2002 r. w momencie założenia wyżej wymienionej spółki udziały Wnioskodawcy wniesione do spółki wynosiły 3.000,00 zł, co stanowiło 16,70% kapitału spółki.

W dniu 29 grudnia 2017 r. Wnioskodawca wystąpił ze spółki w związku z przejściem na emeryturę. Na zgromadzeniu wspólników w miesiącu grudniu 2017 r. podjęta została uchwała o wystąpieniu Wnioskodawcy ze spółki oraz spłacie jego udziału w postaci środków pieniężnych w wysokości 180.000,00 zł (sto osiemdziesiąt tysięcy), które zostały wypłacone do dnia 30 marca 2018 r. w ustalonej wysokości.

W związku z wystąpieniem Wnioskodawcy ze spółki został sporządzony wykaz składników majątku spółki, wycena nieruchomości gruntowej zabudowanej oraz spis z natury towarów handlowych. Wartość majątku spółki wyniosła:

• nieruchomość zabudowana – 736.600,00 zł (operat szacunkowy),
• towary handlowe według spisu z natury na dzień 31 grudnia 2017 r. – 349.920,82 zł,
• łączna wartość majątku – 1.086.520,82 zł.
  
  

Suma przysługującej Wnioskodawcy należności pieniężnej z tytułu wystąpienia ze spółki została określona na podstawie art. 871 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), tj. 1.086.520,82 zł x 16,70% = 181.448,97 zł.

Przez cały okres, gdy Wnioskodawca był wspólnikiem wyżej wymienionej spółki, tj. od 1 października 2002 r. do 31 grudnia 2017 r., wspólnicy osiągali dochody, które stosownie do udziałów przypadających na poszczególnych wspólników, były opodatkowane. Dochody Wnioskodawcy wykazane w zeznaniach rocznych, na formularzach PIT-36, w okresie prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej wyniosły 368.189,95 zł.

Zeznania podatkowe oraz zapłata podatku dochodowego dokonywane były do Urzędu Skarbowego, z podaniem nr NIP Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w momencie faktycznego otrzymania środków pieniężnych, tj. kwoty 180.000 zł tytułem spłaty udziału Wnioskodawcy w spółce cywilnej, powstaje przychód z działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, środki pieniężne otrzymane tytułem spłaty jego udziału w spółce cywilnej w wysokości 180.000,00 zł, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Uzasadnienie.

U występującego ze spółki cywilnej wspólnika w chwili przekazania środków pieniężnych powstaje przychód z działalności gospodarczej, co jest uregulowane w art. 14 ust. 2 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast art. 14 ust. 3 pkt 11 ww. ustawy reguluje, jaka część otrzymanych środków pieniężnych podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Z podstawy opodatkowania należy wyłączyć taką wartość otrzymanych środków pieniężnych, która odpowiada uzyskanej przez wspólnika (przed wystąpieniem) nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, ustalonych stosownie do jego udziału w zysku spółki cywilnej.

Zgodnie z art. 24 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem podlegającym opodatkowaniu jest różnica między wskazanym przychodem, ustalonym na podstawie art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a wydatkami na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w spółce.

W przypadku Wnioskodawcy w pełni ma zastosowanie art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wypłacone środki pieniężne z tytułu wystąpienia ze spółki nie przekroczyły nadwyżki przychodów nad kosztami ich uzyskania w czasie prowadzenia działalności:

• przychód podlegający opodatkowaniu od 1 października 2002 r. do 31 grudnia 2017 r. – 368.189,95 zł,
• środki pieniężne otrzymane tytułem spłaty udziałów w marcu 2018 r. – 180.000,00 zł.
  
  

Jak wynika z przedstawionego wyliczenia, suma otrzymanych środków pieniężnych z tytułu wystąpienia ze spółki cywilnej stanowi około 48,89% przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym w okresie prowadzenia działalności gospodarczej.

W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, nie ma tu zastosowania art. 24 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a podstawą prawną uzasadniającą skorzystanie ze zwolnienia od podatku dochodowego jest art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spółka cywilna prowadziła uproszczoną księgowość (KPiR), a dokonywane wpłaty nie podlegały ewidencjowaniu, a więc dokumentami potwierdzającymi stan faktyczny są zeznania podatkowe PIT-36 za poszczególne lata podatkowe, składane do Urzędu Skarbowego, co jest zgodne z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145).

Zgodnie z art. 860 § 1 ww. Kodeksu: przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług (art. 861 § 1 Kodeksu cywilnego).

W myśl art. 871 § 1 tego Kodeksu: wspólnikowi występującemu ze spółki zwraca się w naturze rzeczy, które wniósł do spółki do używania, oraz wypłaca się w pieniądzu wartość jego wkładu oznaczoną w umowie spółki, a w braku takiego oznaczenia – wartość, którą wkład ten miał w chwili wniesienia. Nie ulega zwrotowi wartość wkładu polegającego na świadczeniu usług albo na używaniu przez spółkę rzeczy należących do wspólnika.

Ponadto wypłaca się występującemu wspólnikowi w pieniądzu taką część wartości wspólnego majątku pozostałego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, jaka odpowiada stosunkowi, w którym występujący wspólnik uczestniczył w zyskach spółki (art. 871 § 2 Kodeksu cywilnego).

W przypadku wystąpienia ze spółki cywilnej wspólnikowi przysługuje zatem prawo do zwrotu wartości wkładu oraz wartości majątku wypracowanego przez spółkę w części przypadającej na tego wspólnika.

W myśl art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.): ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Z kolei zgodnie z art. 5a pkt 28 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
   
   

Dochody spółek niebędących osobami prawnymi nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników takiej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w takiej spółce, tj. innej niż wskazana w art. 5a pkt 28 ww. ustawy, uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Za spółkę niebędącą osobą prawną należy zatem uznać m.in. spółkę cywilną.

W związku z powyższym w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej, podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych nie jest spółka tylko poszczególni wspólnicy. Zatem na nich, a nie na spółce ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy: przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.
   
   

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy – jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 16 ww. ustawy: przychodem z działalności gospodarczej są również środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki.

Jednocześnie art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że: do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Z przepisów tych wynika więc, że co do zasady środki pieniężne uzyskane z tytułu wystąpienia ze spółki niebędącej osobą prawną stanowią przychód z działalności gospodarczej.

Jednocześnie do przychodów tych nie zalicza się środków pieniężnych w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce oraz wydatki, które zgodnie z ustawą nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu.

Zatem, zgodnie z regułą wynikającą z art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy − po pierwsze − ustalić łączną nadwyżkę przychodów nad kosztami ich uzyskania. Następnie kwotę tę należy pomniejszyć o dokonane z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną wypłaty oraz o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Tak ustalona wartość podlega wyłączeniu z przychodów podlegających opodatkowaniu. Jeżeli kwota otrzymana przez wspólnika z tytułu jego wystąpienia ze spółki niebędącej osobą prawną jest równa lub niższa od określonej w ww. sposób wartości, to kwota ta nie jest zaliczana do przychodów z działalności gospodarczej. Natomiast w przypadku, gdy kwota ta jest większa, do przychodów z działalności gospodarczej należy zaliczyć tylko nadwyżkę.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca od 1 października 2002 r. prowadził działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Jego udział w zyskach i stratach spółki wynosił 16,70%. W dniu 29 grudnia 2017 r. Wnioskodawca wystąpił ze spółki w związku z przejściem na emeryturę. Na zgromadzeniu wspólników w grudniu 2017 r., podjęta została uchwała o wystąpieniu Wnioskodawcy ze spółki oraz spłacie jego udziału w postaci środków pieniężnych w wysokości 180.000 zł, które zostały wypłacone do 30 marca 2018 r. Suma przysługującej Wnioskodawcy należności pieniężnej z tytułu wystąpienia ze spółki została określona na podstawie art. 871 ustawy Kodeks cywilny.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego, należy wskazać, że środki pieniężne otrzymane przez Wnioskodawcę w związku z wystąpieniem ze spółki cywilnej, w części stanowiącej nadwyżkę ponad kwotę odpowiadającą uzyskanej przed wystąpieniem przez niego nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, stanowią przychód z działalności gospodarczej. Inaczej mówiąc, z otrzymanej kwoty należy wyłączyć tę część otrzymanych przez Wnioskodawcę kwot, która została już opodatkowana podatkiem dochodowym, a nie została wcześniej przez niego otrzymana. Tak ustalona kwota stanowi przychód z działalności gospodarczej.

Zgodnie z treścią art. 24 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: dochodem z tytułu wystąpienia wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną w przypadku otrzymania środków pieniężnych jest różnica między przychodem z tego tytułu, ustalonym zgodnie z art. 14, a wydatkami na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce.

Celem ustalenia, jaka kategoria wydatków mieści się w zawartym w ww. regulacji sformułowaniu „wydatki na nabycie lub objęcie prawa do udziałów”, należy się odwołać do jego wykładni językowej. Przez „wydatek” należy rozumieć „sumę, która ma być wydana albo sumę wydaną na coś” (zob. Słownik Współczesnego Języka Polskiego pod. red. Bogusława Dunaja, Warszawa 1996, s. 1200). Definicja pojęcia „wydatek” wskazuje, że oznacza on faktycznie wydaną sumą pieniędzy, wskazuje na konieczność uszczuplenia majątku w celu pozyskania określonego dobra (rzeczy, prawa). „Wydatek” może również dotyczyć sytuacji, gdy uszczuplenie majątku następuje w innej postaci niż środki finansowe, np. rzeczy.

W związku z powyższym za wydatki na nabycie lub objęcie prawa do udziału w spółce niebędącej osobą prawną należy uznać faktycznie poniesione przez podatnika wydatki (fizycznie wydatkowane środki) w związku z objęciem tego prawa. W przypadku, gdy prawo do udziału w spółce nabywane jest w zamian za środki pieniężne, wydatkiem na nabycie tego prawa jest kwota faktycznie zapłacona za ten udział.

Ustalony w powyższy sposób dochód będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w sposób właściwy dla źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, stosownie do wybranej przez Wnioskodawcę formy opodatkowania dochodów uzyskanych z tego źródła przychodów.

Reasumując – kwota pieniężna otrzymana przez Wnioskodawcę z tytułu wystąpienia ze spółki cywilnej nie skutkuje powstaniem po jego stronie przychodu z działalności gospodarczej, o ile nie przewyższa wskazanej wartości algorytmu, o którym mowa w art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli kwota ta przewyższa wartość ww. algorytmu, to po pomniejszeniu jej o wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w spółce cywilnej − stanowi dla Wnioskodawcy dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Zainteresowanego, że z podstawy opodatkowania należy wyłączyć tylko taką wartość otrzymanych środków pieniężnych, która odpowiada uzyskanej przez wspólnika (przed wystąpieniem) nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, ustalonych stosownie do jego udziału w zysku spółki cywilnej oraz że w niniejszej sprawie nie ma zastosowania art. 24 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – uznano za nieprawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy − Ordynacja podatkowa: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Rolą postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego nie jest ustalenie, czy sposób kalkulacji przychodu z tytułu wystąpienia ze spółki cywilnej, bazujący na wskazanych przez Wnioskodawcę kwotach, jest prawidłowy. Stanowi to domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Co więcej − należy wskazać, że zgodnie z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu − zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego.

Jednocześnie należy zastrzec, że z uwagi na zakres wniosku, a w szczególności postawione pytanie, kwestia sposobu dokumentowania opisanego we wniosku stanu faktycznego poprzez zeznania PIT-36 nie została poddana ocenie w ramach niniejszej interpretacji indywidualnej.

Należy również zaznaczyć, że dokonana przez Organ ocena stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę dotyczy wyłącznie skutków podatkowych, jakie w niniejszej sprawie występują po jego stronie w związku z otrzymaniem środków pieniężnych związanych z wystąpieniem ze spółki cywilnej. Interpretacja nie rozstrzyga natomiast kwestii obowiązków podatkowych pozostałych wspólników spółki cywilnej.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnić się od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.