Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.533.2019.1.DK
z 3 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2019 r. (20 sierpnia 2019 r. data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. „B” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu, ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w związku z realizacją ww. zadania inwestycyjnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina C. jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT) i realizuje zadanie pn. „B”, które uzyskało dofinansowanie z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. We wniosku o dofinansowanie wskazała, iż wydatki inwestycyjne będą stanowić koszty kwalifikowane. W ramach wymienionej inwestycji wykonane zostaną prace obejmujące następujący zakres:

• budowa stanu surowego (roboty ziemne, fundamenty, podkłady, parter, elewacja, stolarka),
• wykonanie pokrycia dachowego wraz z fotowoltaiką,
• wykonanie przyłączy wody i kanalizacji sanitarnej, instalacji elektrycznej,
• zagospodarowanie terenu (parking, nasadzenia drzew i krzewów),
• roboty wykończeniowe wewnętrzne (tynkowanie, malowanie, posadzki, strop, biały montaż, wentylacja mechaniczna, instalacja C.O.),
• wyposażenie budynku świetlicy (stoły, krzesła, meble kuchenne, telewizor, zmywarka, pralka, okap kuchenny, regały biblioteczne i magazynowe, lada i wieszaki do szatni, sofy, stolik kawowy, zestaw komputerowy, telewizor, komoda, fotel biurowy).

Ponadto Gmina poniesie wydatki związane z usługą pełnienia funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego.

Celem realizowanej inwestycji jest zwiększenie dostępności do podstawowych usług kulturalnych i zakresu działalności społeczno-kulturalnej na obszarze miejscowości T., gm. C.

Z budynku świetlicy korzystać będą zarówno mieszkańcy wsi T., jak i pozostała ludność z terenu Gminy C., w tym również turyści. Inwestycja wpłynie pozytywnie na rozwój kulturalny mieszkańców, umożliwi organizację nowych imprez kulturalnych oraz zwiększy zakres działalności społecznej. W świetlicy wiejskiej oprócz głównej sali wielofunkcyjnej, kuchni i magazynu znajdować się będzie również czytelnia. Poza wykonywaniem działalności kulturalnej i edukacyjnej, planowane są również zajęcia opiekuńczo-wychowawcze oraz plastyczne dla dzieci z terenu wsi oraz całej Gminy. Wybudowany budynek świetlicy wiejskiej i wszelkie realizowane w jego wnętrzach wydarzenia będą miały charakter ogólnodostępny, publiczny, udostępniony nieodpłatnie ogółowi społeczeństwa.

Na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy z dn. 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. 2019 r., poz. 506 ze zm.) Gmina C. posiada osobowość prawną i zdolność do czynności prawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 tej ustawy Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Na mocy art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych Wnioskodawcy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, kultury, edukacji publicznej, kultury fizycznej i turystyki. Nabywane w trakcie realizacji inwestycji towary i usługi, udokumentowane fakturą VAT, nie będą związane z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych, ponieważ Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego korzysta ze zwolnienia w zakresie czynności związanych z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami. Nabywane towary i usługi związane z realizacją inwestycji nie będą służyły czynnościom opodatkowanym, ponieważ efektem przedsięwzięcia będzie budynek świetlicy wiejskiej, który nie będzie służył działalności opodatkowanej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących wydatki poniesione na prace budowlane związane z inwestycją w zakresie budowy stanu surowego, wykonania pokrycia dachowego wraz z fotowoltaiką, wykonania przyłączy wody i kanalizacji sanitarnej, instalacji elektrycznej, zagospodarowania terenu, wewnętrznych robót wykończeniowych, wyposażenia budynku świetlicy oraz na usługę pełnienia funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina realizując zadanie „B” nie posiada prawa do obniżenia podatku należnego w związku z brakiem możliwości odliczenia podatku VAT. Podatek ten jest zatem wydatkiem kwalifikowanym.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych z podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku VAT wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174) ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu tej ustawy. Stosownie do art. 15 ust. 1 wymienionej wyżej ustawy za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 tej samej ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zgodnie natomiast z ust. 6 tej regulacji nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W tym miejscu należy zaznaczyć iż w myśl art. 2 ust.1 ustawy z dn. 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. 2019, poz. 506 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych Wnioskodawcy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, kultury, edukacji publicznej, kultury fizycznej i turystyki.

Jak wskazano w opisie zaistniałego stanu faktycznego Gmina C. realizuje zadanie polegające na budowie świetlicy wiejskiej. Wybudowany budynek i wszelkie realizowane w jego wnętrzach wydarzenia będą miały charakter ogólnodostępny, publiczny, udostępniony nieodpłatnie ogółowi społeczeństwa. Powyższa inwestycja nie będzie służyła do działalności opodatkowanej a jedynie do realizacji zadań własnych.

Tym samym, zdaniem Gminy C. w zakresie powyższych wydatków (wskazanych w opisie stanu zaistniałego) Gmina nie występuje w roli podatnika VAT lecz organu władzy publicznej.

W konsekwencji Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług od ww. wydatków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi jedynie wtedy, gdy zostaną spełnione określone warunki. Przepis ten wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że nie został spełniony warunek, o którym mowa w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy, gdyż jak wynika z opisu sprawy – świetlica, nie jest wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (korzystanie z pomieszczeń świetlicy przez mieszkańców jest nieodpłatne). Zatem Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. „B”.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę

i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.