Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-1.4011.236.2019.2.KK
z 26 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2019 r. (data wpływu 18 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwolnienia z długu:

• w odniesieniu do pytania oznaczonego we wniosku nr 1 – jest prawidłowe,
• w odniesieniu do pytań oznaczonych we wniosku nr 2 i 3 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwolnienia z długu.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni w dniu 20 sierpnia 2018 r. nabyła za cenę 94.800 zł 3/10 udziału w prawie własności samodzielnego lokalu mieszkalnego położonego w X. Pozostałe 7/10 udziału w prawie własności tegoż lokalu za cenę 221.200 zł nabył R. S. Obie strony pozostawały i pozostają stanu wolnego. Nabycia ww. udziałów Wnioskodawczyni oraz R. S. nabyli częściowo za środki własne (tj. 79 000 zł), częściowo zaś z kredytu bankowego udzielonego im solidarnie w kwocie 316.000 zł na podstawie umowy zawartej w dniu 20 sierpnia 2018 r. Na dzień złożenia niniejszego wniosku niespłacona wysokość kredytu wynosi ok. 314 542 zł (należność główna z odsetkami). Bank na podstawie pisma z dnia 21 stycznia 2019 r. wyraził wstępnie zgodę na wycofanie Wnioskodawczyni z udzielonego kredytu pod warunkiem przedłożenia aktu notarialnego z którego wynikać będzie, iż jedynym właścicielem lokalu mieszkalnego stanowiącego również zabezpieczenie kredytu stał się R. S. Wnioskodawczyni oraz R. S. zamierzają zawrzeć umowę, na podstawie której Wnioskodawczyni przeniesie na R. S. swój udział, tj. 3/10 w prawie własności lokalu mieszkalnego, natomiast R. S. zwolni Wnioskodawczynię z długu wynikającego z umowy kredytu zawartej w dniu 20 sierpnia 2018 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy zawarcie umowy o której mowa powyżej z R. S. przenoszącej własność udziału w lokalu mieszkalnym w zamian za zwolnienie z długu będzie stanowiło po stronie Wnioskodawczyni źródło przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy przychodem (w rozumieniu art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) uzyskanym przez Wnioskodawczynię z odpłatnego zbycia nieruchomości (udziału) na podstawie ww. umowy będzie połowa wartości długu wynikającego z umowy kredytu zawartej dnia 20.08.2018 roku?
3. Czy Wnioskodawczyni będzie uprawniona do pomniejszenia przychodu uzyskanego na podstawie zawartej z R. S. umowy o koszty uzyskania przychodu, tj. cenę nabycia zbywanego udziału we współwłasności lokalu w całości czy też o część ceny która pochodziła ze środków własnych Wnioskodawczyni (i nie pochodziła z kredytu bankowego).

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad. 1

Zawarcie umowy będzie stanowiło źródło przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości albowiem dochodzi do przeniesienia własności w zamian za zwolnienie z długu, które w tym przypadku stanowi przychód po stronie Wnioskodawczyni.

Ad. 2

Przychodem uzyskanym po stronie Wnioskodawczyni będzie połowa wartości długu wynikającego z umowy kredytu albowiem Wnioskodawczyni z R. S. pozostawała zobowiązana solidarnie do zapłaty kredytu.

Ad. 3

Wnioskodawczyni ma uprawnienie do pomniejszenia przychodu o cenę nabycia zbywanego udziału która wpłaciła z własnych środków przy nabyciu udziału w lokalu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w odniesieniu do pytania oznaczonego we wniosku nr 1, nieprawidłowe w odniesieniu do pytań oznaczonych we wniosku nr 2 i 3.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Użyty w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy termin „odpłatne zbycie” oznacza każde przeniesienie prawa własności lub praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Termin ten obejmuje zatem szeroki zakres umów i pozostaje bez znaczenia, czy do odpłatnego zbycia dochodzi w drodze zniesienia współwłasności, działu spadku, umowy zamiany lub sprzedaży. „Płatność” bowiem nie musi mieć charakteru pieniężnego w postaci konkretnego przepływu gotówkowego, może oznaczać także uzyskanie świadczenia wzajemnego w postaci zapłaty w naturze (otrzymanie w zamian innych rzeczy lub praw), działania, zaniechania lub znoszenia. Innymi słowy, pod pojęciem płatności nie należy rozumieć wyłącznie zapłaty w pieniądzu, płatnością może także być zwolnienie z długu, czy potrącenie wzajemnych, wymagalnych wierzytelności (zmniejszenie pasywów zbywcy).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni w zamian za przeniesienie na rzecz R. S. prawa własności do udziału w samodzielnym lokalu mieszkalnym otrzyma świadczenie wzajemne polegające na zwolnieniu z ciążącego na niej długu. Innymi słowy, dokona zbycia udziału w przedmiotowej nieruchomości za zwolnienie z długu. Zwolnienie z długu będzie miało więc w niniejszej sytuacji dla Wnioskodawczyni określoną wartość majątkową, gdyż w jego wyniku przestanie być ona zobowiązana wobec banku do zapłaty określonej kwoty pieniężnej.

Wobec powyższego uznać należy, że dla Wnioskodawczyni przeniesienie własności udziału w lokalu mieszkalnym na R. S. z jednoczesnym przejęciem przez niego całości obciążeń kredytowych wobec banku stanowi formę zbycia, bowiem wyczerpuje dyspozycję przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Równocześnie potwierdzić należy, że w sytuacji kiedy owo przeniesienie własności udziału nastąpi przed upływem 5 lat od daty nabycia opisanego mieszkania, stanowić będzie źródło przychodu z odpłatnego zbycia w rozumieniu wskazanego przepisu ustawy i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W sytuacji przedstawionej we wniosku (przy założeniu, że przeniesienie własności udziału nastąpi przez upływem 5 lat od dnia jego nabycia) przychodem z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym będzie wartość kredytu jaki pozostanie Wnioskodawczyni do spłaty, a który przejęty zostanie przez R. S., pod warunkiem, że wyraża wartość rynkową tego udziału. Przejęcie bowiem kredytu przez drugiego współwłaściciela stanowi formę odpłatności za przeniesienie własności.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 6c powołanej ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, uważa się udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

W świetle powyższego, definicję kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości ustawodawca precyzuje poprzez bezpośrednie wskazanie, że koszty takie stanowią m.in. udokumentowane koszty nabycia tej nieruchomości. Koszt nabycia, co do zasady określa umowa notarialna sprzedaży, na podstawie której podatnik staje się właścicielem nieruchomości. Kosztem nabycia bez wątpienia będzie zatem cena jaką zapłacił nabywca zbywcy za nieruchomość będącą przedmiotem sprzedaży, niezależnie od tego czy zakup nieruchomości jest sfinansowany kredytem bankowym, czy też środki na jej zakup pochodzą z oszczędności nabywcy. Zatem w przypadku Wnioskodawczyni, kosztem uzyskania przychodu z tytułu zbycia udziału w lokalu mieszkalnym (przeniesienia jego własności na R. S.) będzie koszt nabycia przez nią tego lokalu w wysokości odpowiadającej temu udziałowi. Bez znaczenia w tym wypadku jest fakt, że część wydatków jakie Wnioskodawczyni poniosła na nabycie opisanego udziału została zapłacona gotówką, a część sfinansowana kredytem bankowym.

Reasumując, zbycie udziału w samodzielnym lokalu mieszkalnym, którego skutkiem będzie przejęcie przez drugiego współwłaściciela w całości kredytu hipotecznego zaciągniętego pierwotnie przez oboje współwłaścicieli i zwolnienie Wnioskodawczyni z przypadającej na nią części długu wobec banku, stanowić będzie odpłatne zbycie udziału w nieruchomości. Przychodem z odpłatnego zbycia udziału w lokalu, w sytuacji kiedy przeniesienie własności udziału i zwolnienie z długu nastąpi przed upływem 5 lat od jego nabycia, będzie wartość kredytu jaki pozostanie Wnioskodawczyni do spłaty, a który przejęty zostanie przez R. S., pod warunkiem, że wyraża wartość rynkową tego udziału. Natomiast kosztem uzyskania przychodu z tytułu zbycia opisanego udziału w przypadku Wnioskodawczyni, będzie koszt nabycia lokalu w wysokości odpowiadającej temu udziałowi.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.