Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.349.2019.3.SR
z 14 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2019 r. (data wpływu 10 czerwca 2019 r.), uzupełnionym pismem z 15 lipca 2019 r. (data wpływu 18 lipca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy organizowanych przez Wnioskodawcę warsztatów, promujących kulturę żydowską –jest prawidłowe,
• braku zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy organizowanych przez Wnioskodawcę warsztatów, promujących kulturę żydowską – jest prawidłowe,
• braku zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy organizowanych przez Wnioskodawcę warsztatów, promujących kulturę żydowską – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy organizowanych przez Wnioskodawcę warsztatów, promujących kulturę żydowską oraz braku zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 oraz art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy organizowanych przez Wnioskodawcę warsztatów, promujących kulturę żydowską. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 15 lipca 2019 r. (data wpływu 18 lipca 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 3 lipca 2019 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.349.2019.1.SR.

We wniosku, uzupełnionym pismem z 15 lipca 2019 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Stowarzyszenie jest podmiotem prowadzącym statutową działalność w zakresie promowania kultury żydowskiej. Realizuje działalność statutową m.in. poprzez:

• organizację Festiwalu ...,
• przywracanie i utrwalanie pamięci o świecie żydowskiej kultury,
• przekazywanie wiedzy obejmującej kulturowe dziedzictwo Żydów,
• ukazywanie miejsca spotkań, przenikania i wzajemnych związków kultur polskiej i żydowskiej,
• dbanie o rozwój dialogu polsko-żydowskiego,
• wspieranie i działanie na rzecz integracji inicjatyw kulturalnych i środowisk popularyzujących kulturę żydowską w kraju i zagranicą.
  
  

Do swojej działalności Stowarzyszenie zamierza dodać nową formę, tj. warsztaty ceramiczne, genealogiczne, a także warsztaty ze śpiewania i czytania Tory, skierowane do szerokiego grona odbiorców – warsztaty mają mieć charakter ogólnodostępny, nieskierowany do określonych grup zawodowych. Ich celem będzie promowanie kultury żydowskiej.

Wstęp na warsztaty możliwy będzie po uiszczeniu opłaty za uczestnictwo. Stowarzyszenie z tytułu organizacji warsztatów nie będzie osiągać zysku. Przychód osiągany z tytułu opłaty za uczestnictwo w warsztatach w całości przeznaczany będzie na pokrycie bezpośrednich kosztów ich organizacji.

Pytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania podatkiem od towarów i usług opłat za uczestnictwo w organizowanych warsztatach.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe.

Usługi, które Wnioskodawca zamierza świadczyć w ramach organizowanych warsztatów nie są usługami w zakresie kształcenia i wychowania.

Wnioskodawca nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub jednostki badawczo-rozwojowej.

Świadczone przez Wnioskodawcę w ramach organizowanych warsztatów usługi nie są nauczaniem pozostającym w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników, nie jest to nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Wnioskodawca nie jest podmiotem prawa publicznego.

Na pytanie Organu „Czy Wnioskodawca jest podmiotem uznawanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym? Jeżeli tak, to proszę wskazać na podstawie jakich przepisów (artykuł, paragraf oraz nazwa aktu prawnego).”, Wnioskodawca odpowiedział, że „Stowarzyszenie jest instytucją kultury w oparciu o umowę o współpracy kulturalnej, naukowej i oświatowej, zawartą w Jerozolimie dnia …. pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Państwa Izrael. Stowarzyszenie, od prawie 20 lat, realizuje cele zarówno statutowe, jak i wynikające z powołanej powyżej ratyfikowanej umowy międzynarodowej. Cele, dla których Stowarzyszenie zostało utworzone to przywrócenie, szerzenie i promowanie kultury żydowskiej, a wśród głównych celów statutowych Stowarzyszenia wymienić można m.in.:

• organizację Festiwalu ...,
• przywracanie i utrwalanie pamięci o świecie żydowskiej kultury,
• przekazywanie wiedzy obejmującej kulturowe dziedzictwo Żydów,
• ukazywanie miejsca spotkań, przenikania i wzajemnych związków kultur polskiej i żydowskiej,
• dbanie o rozwój dialogu polsko-żydowskiego,
• wspieranie i działanie na rzecz integracji inicjatyw kulturalnych i środowisk popularyzujących kulturę żydowską w kraju i zagranicą,

co wynika z postanowień statutu Stowarzyszenia, który Wnioskodawca przedkłada w załączeniu.

Powołana wyżej umowa międzynarodowa w katalogu źródeł prawa ma pierwszeństwo przed ustawami i stanowi podstawę uznania Wnioskodawcy za instytucję kultury. Wszelkie działania podejmowane przez Wnioskodawcę mają na celu promowanie kultury żydowskiej. Wnioskodawca nie prowadzi innej działalności niż ta związana z kulturą. Z uwagi na jego charakter, pełnione funkcje, cel utworzenia, a także cele statutowe, Stowarzyszenie jest instytucją kultury.”

Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie.

Wnioskodawca nie jest podmiotem wpisanym do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Świadczone w ramach organizowanych warsztatów usługi nie należą do kategorii czynności wymienionych w art. 43 ust. 19 pkt 1-8.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Pytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania podatkiem od towarów i usług opłat za uczestnictwo w organizowanych warsztatach:

1. Czy Wnioskodawca będzie podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług?
2. Czy Wnioskodawca będzie podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług?
3. Czy Wnioskodawca będzie podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Zdaniem Wnioskodawcy, opłata za uczestnictwo w warsztatach będzie zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a, zgodnie z którym zwalnia z podatku od towarów i usług usługi kulturalne świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (ustawa z dnia 25 października 1991 r., tj. Dz. U. z 2018 r. poz. 1983), oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Wskazany przepis ustawy przewiduje zwolnienie również dla podmiotu uznanego na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym (innego niż podmiot prawa publicznego), pod warunkiem, że podmiot ten wykonuje usługi i nie osiąga w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczone w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Ustawodawca nie odnosi się do żadnych konkretnych odrębnych przepisów w celu sprecyzowania, jakie podmioty spełniają powyższe kryterium podmiotowe. Niemniej jednak, celem omawianej regulacji jest upowszechnienie dostępu do kultury, a katalog podmiotów mogących korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie ww. przepisu pozostaje otwarty. Korzystać ze zwolnienia mogą organizacje kultury świadczące usługi kulturalne, a taką organizacją jest Stowarzyszenie.

Celem omawianej regulacji ustawowej jest udostępnienie możliwości korzystania z różnych form aktywności kulturalnej szerokiemu gronu odbiorców. Osiągnięcie tego celu jest łatwiejsze przy przyjęciu, że ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie ww. przepisu mogą korzystać także podmioty niewymienione w ustawie o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, w tym stowarzyszenia utworzone w celu świadczenia usług o charakterze kulturalnym.

Zwolnienie to nie ma zastosowania, jeżeli podmiot świadczący usługi kulturalne osiąga zyski systematycznie bądź niesystematycznie, ale nie przeznacza ich na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług lub przeznacza na te cele jedynie część zysku. Wyjaśnić należy, że Stowarzyszenie utrzymuje się głównie z dotacji oraz darowizn, a jeśli pobiera jakiekolwiek opłaty, to służą one pokryciu bezpośrednich kosztów organizacji danej imprezy. Stowarzyszenie z tytułu pobierania opiat za uczestnictwo w warsztatach nie osiągnie żadnego zysku, a wszelkie uzyskane środki pieniężne zostaną przeznaczone na zorganizowanie warsztatów.

Wobec przytoczonych powyżej okoliczności stwierdzić należy, że Stowarzyszenie spełnia kryteria do zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem jest instytucją o charakterze kulturalnym, świadczy usługi o charakterze kulturalnym, a z działalności polegającej na organizacji warsztatów służących realizacji celów statutowych, nie osiągnie żadnego zysku.

2. Zdaniem Wnioskodawcy Stowarzyszenie nie podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.), w świetle którego zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

• jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
• uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym
• oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Możliwość skorzystania ze zwolnienia wskazanego w tym artykule uwarunkowana jest posiadaniem statusu jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz świadczeniem usług w zakresie kształcenia i wychowywania. Zatem świadczone przez Stowarzyszenie usługi nie będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, gdyż Stowarzyszenie nie spełnia żadnego z ww. kryteriów.

3. Bilety na warsztaty nie będą podlegać zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

• prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
• świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
• finansowane w całości ze środków publicznych,
• oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Zastosowanie zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług, uzależnione jest natomiast od sklasyfikowania świadczonych usług jako usług kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego innych niż wymienione w pkt 26 oraz następnie spełnienia dodatkowych kryteriów wynikających z przytoczonego przepisu, tj. prowadzenia danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia, lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

W związku z przytoczonymi okolicznościami objęte niniejszym wnioskiem bilety wstępu na warsztaty organizowane przez Stowarzyszenie, zdaniem Wnioskodawcy, nie podlegają zwolnieniu z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nie zostaną spełnione kryteria przewidziane w ww. przepisie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 146aa ust. 1 pkt 1, zgodnie z którym w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zaznaczyć w tym miejscu należy, że odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Natomiast zgodnie z treścią art. 146aa ust. 1 pkt 2 w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 art. 120 oraz tytule do załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym „Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%”, pod poz. 182 zostały wymienione – bez względu na symbol PKWiU – Usługi kulturalne i rozrywkowe – wyłącznie w zakresie wstępu:

1. na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe,
2. do obiektów kulturalnych.

Należy jednakże zwrócić uwagę, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% usługi kulturalne i rozrywkowe, lecz wyłącznie w zakresie wstępu. Ustawodawca nie określił jednak ani form ani kategorii „wstępu”, do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”. Zatem pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu poz. 182 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty).

Należy ponadto zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami do załącznika nr 3 ustawy, wykaz towarów i usług objętych tym załącznikiem nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka 8%.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia

–oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

–oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy).

Jednocześnie zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Ponadto, na mocy art. 43 ust. 19 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1. usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;
   
2. wstępu:
   
   1. na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
   2. do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,
   3. do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;
3. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;
   
4. usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;
   
5. działalności agencji informacyjnych;
   
6. usług wydawniczych;
   
7. usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;
   
8. usług ochrony praw.
   
   

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Stowarzyszenie jest podmiotem prowadzącym statutową działalność w zakresie promowania kultury żydowskiej. Stowarzyszenie jest instytucją kultury w oparciu o umowę o współpracy kulturalnej, naukowej i oświatowej, zawartą w Jerozolimie dnia 22 maja 1991 r. pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Państwa Izrael. Stowarzyszenie, od prawie 20 lat, realizuje cele zarówno statutowe, jak i wynikające z powołanej powyżej ratyfikowanej umowy międzynarodowej. Do swojej działalności Stowarzyszenie zamierza dodać nową formę, tj. warsztaty ceramiczne, genealogiczne, a także warsztaty ze śpiewania i czytania Tory, skierowane do szerokiego grona odbiorców. Ich celem będzie promowanie kultury żydowskiej. Wstęp na warsztaty możliwy będzie po uiszczeniu opłaty za uczestnictwo.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zwolnienia od podatku od towarów i usług opłat za uczestnictwo w organizowanych warsztatach na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a, art. 43 ust. 1 pkt 26 oraz art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlega konkretna czynność (dostawa towaru lub usługa), a nie zapłata (opłata).

Odnosząc się do zwolnienia od podatku VAT wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy należy wskazać, że przepis ten stanowi odzwierciedlenie regulacji zawartych w art. 132 ust. 1 lit. n cyt. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r., w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), który stanowi, że państwa członkowskie zwalniają od podatku od towarów i usług świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawę towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Analizując powołane wyżej regulacje dotyczące zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, w zakresie usług kultury zauważyć należy, że warunkiem zastosowania ww. zwolnienia od podatku jest spełnienie przesłanki o charakterze podmiotowym odnoszącej się do usługodawcy, jak również przedmiotowym, dotyczącym rodzaju świadczonych usług. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie będzie miało zastosowania.

Należy zauważyć, że art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT wymienia trzy grupy podmiotów. Po pierwsze, podmioty prawa publicznego. Po drugie, inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym. Po trzecie, podmioty wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Jeśli chodzi o drugą grupę podmiotów należy podkreślić, że analizowany przepis nie odsyła do ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Czyni to jedynie w odniesieniu do trzeciej grupy podmiotów. Zatem odrębne przepisy, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, na podstawie których dany podmiot może być uznany za instytucję o charakterze kulturalnym, nie muszą być tożsame z ustawą o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

W przepisach ogólnych (Rozdziału I) ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 2018 r., poz. 1973 ze zm.), ustawodawca wskazał – w art. 1 ust. 1, że działalność kulturalna w rozumieniu tej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Z art. 2 tej ustawy wynika, że formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności, a więc nie tylko: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury. W myśl art. 3 ust. 1 tej ustawy, działalność kulturalną mogą prowadzić osoby prawne, osoby fizyczne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Zgodnie zaś z art. 4 tej ustawy, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, których podstawowym celem statutowym nie jest prowadzenie działalności kulturalnej, mogą prowadzić taką działalność w szczególności (a więc nie tylko) w formie klubów, świetlic, domów kultury i bibliotek.

Zatem formy działalności kulturalnej w ustawie o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej nie zostały ograniczone wyłącznie do form organizacyjnych wyliczonych w art. 2 tej ustawy, a więc mogą to być również inne formy upowszechniania kultury. Świadczy o tym treść art. 3 ust. 1 tej ustawy, w którym wskazano, że działalność kulturalną mogą prowadzić osoby prawne, osoby fizyczne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.

Formą organizacyjnoprawną, w której może być prowadzona działalność kulturalna jest również stowarzyszenie. Zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. – Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2019 r. poz. 713) stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym statutową działalność w zakresie promowania kultury żydowskiej i wszelkie działania podejmowane przez Wnioskodawcę mają na celu promowanie tej kultury. Wnioskodawca nie prowadzi innej działalności niż ta związana z kulturą. Cel ten jest realizowany między innymi przez wspieranie i działanie na rzecz integracji inicjatyw kulturalnych i środowisk popularyzujących kulturę żydowską w kraju i zagranicą. Działalność w zakresie kultury Stowarzyszenie zamierza prowadzić również w formie organizowania warsztatów ceramicznych, genealogicznych, a także warsztatów ze śpiewania i czytania Tory, skierowane do szerokiego grona odbiorców – warsztaty mają mieć charakter ogólnodostępny, nieskierowany do określonych grup zawodowych. Ich celem będzie promowanie kultury żydowskiej.

W świetle powyższego Wnioskodawca, jako stowarzyszenie o tak określonych celach statutowych, mieści się w katalogu podmiotów, które mogą na podstawie odrębnych przepisów zostać uznane za instytucję o charakterze kulturalnym. Ponadto ponieważ Stowarzyszenie z tytułu organizacji warsztatów nie będzie osiągać zysku, a przychód osiągany z tytułu opłaty za uczestnictwo w warsztatach w całości przeznaczany będzie na pokrycie bezpośrednich kosztów ich organizacji, spełniony jest również warunek przewidziany w art. 43 ust. 18 ustawy o VAT, co pozwala stwierdzić, że Wnioskodawca wypełnia przesłankę podmiotową do zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

W następnej kolejności należy zbadać, czy usługa opisana we wniosku wypełnia przesłankę przedmiotową do zastosowania zwolnienia.

Jak wynika z wyżej przytoczonego art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się z podatku usługi kulturalne (…). Ustawa o podatku od towarów i usług nie podaje definicji pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, iż pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp.

Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA (http://sjp.pwn.pl/), kultura oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory”. Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności. Takie rozumienie pojęcia „kultura”, ma jednak niewielkie znaczenie praktyczne, a już w szczególności nie spełni swojej funkcji w procesie interpretacji prawa podatkowego.

Zgodnie zatem z regułami wykładni prawa, w sytuacji gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgniecie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. Wykładnia systemowa pozwala nam na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia w znaczeniu w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna). W tym celu należy sięgnąć do ustawy wprost lub pośrednio odnoszącej się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Co prawda definicja działalności kulturalnej w języku prawnym, skonstruowana w oparciu o powyższy akt prawny nie będzie pełna, jednak pozwoli na sprecyzowanie terminów „kultura” oraz „usługi kulturalne” na potrzeby niniejszej interpretacji.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę polegające na organizowaniu warsztatów ceramicznych, genealogicznych, a także warsztatów ze śpiewania i czytania Tory, skierowane do szerokiego grona odbiorców, których celem jest promowanie kultury żydowskiej, jest równoznaczne z upowszechnianiem kultury, co oznacza, że są usługami kulturalnymi.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że przedmiotowe usługi świadczone przez Stowarzyszenie jako instytucję o charakterze kulturalnym, polegające na organizowaniu warsztatów ceramicznych, genealogicznych, a także warsztatów ze śpiewania i czytania Tory, podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy świadczonych usług należy wskazać, ze z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) wynika, że zwolnienie z podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Ograniczenie umożliwiające skorzystanie z niniejszego zwolnienia ma zatem charakter podmiotowo-przedmiotowy. Skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy możliwe jest po spełnieniu łącznie dwóch warunków:

1. dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe oraz
2. podmiot ten musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowania.
   
   

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Stowarzyszenie) nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe. Ponadto usługi, które Wnioskodawca zamierza świadczyć w ramach organizowanych warsztatów nie są usługami w zakresie kształcenia i wychowania. Tak więc nie zostały spełnione warunki uprawniające do skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy.

Z treści wniosku wynika również, że Wnioskodawca nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub jednostki badawczo-rozwojowej, tym samym również warunki uprawniające do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b) ustawy nie są spełnione.

Zatem Wnioskodawca w związku z organizowaniem warsztatów promujących kulturę żydowską nie będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy świadczonych usług, należy wskazać, że aby opisane usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisu prawa, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a-c powyższego przepisu.

Wskazać należy, że w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, że przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy.

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia nr 282/2011 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit i Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Jak wynika z okoliczności sprawy, świadczone przez Wnioskodawcę w ramach organizowanych warsztatów usługi nie są nauczaniem pozostającym w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników, nie jest to nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Warsztaty mają charakter ogólnodostępny, nieskierowany do określonych grup zawodowych. Tym samym świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie stanowią usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

W konsekwencji Wnioskodawca w związku z organizowaniem warsztatów promujących kulturę żydowską nie będzie mógł również korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.