Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.350.2019.2.AJ
z 14 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2019 r. (data wpływu 29 maja 2019 r.), uzupełnionym w dniu 31 lipca 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 31 lipca 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność handlową – sklep internetowy. Sklep internetowy oferuje szeroki wybór bielizny damskiej, odzieży oraz artykułów dekoracyjnych i użytkowych dla domu.

Większość naszych klientów to osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Towary wysyłane są za pośrednictwem poczty, przesyłek kurierskich i jest możliwość odbioru osobistego.

Obowiązującymi formami płatności są: przelew tradycyjny, szybkie płatności PayU – przelew, szybkie płatności PayU – karta, PayPal i płatność gotówką.

Sprzedaż towarów dokumentowana jest fakturami i dodatkowo do odbiorów osobistych płatnych gotówką oraz zamówień opłacanych za pośrednictwem szybkich płatności PayU – karta i PayPal wystawiane są paragony fiskalne. Transakcje z wykorzystaniem systemów płatności PayU i PayPal wyglądają następująco:

1. klient wchodzi na stronę internetową sklepu,
2. klient wybiera interesujące go produkty i dodaje je do koszyka,
3. klient wybiera formę płatności oraz sposób dostawy towaru,
4. klient dokonuje zakupów poprzez swoje konto w sklepie internetowych lub jeśli go nie ma robi szybkie zakupy bez rejestracji,
5. klient podaje swoje dane (imię nazwisko oraz adres) oraz adres wysyłki jeśli jest inny,
6. po zatwierdzeniu wyboru przez klienta zostaje on przekierowany do systemy płatności PayU lub PayPal, tam opłaca swoje zamówienie,
7. opłacone zamówienie trafia do panelu administracyjnego sklepu internetowego,
8. po otrzymaniu zapłaty sklep internetowy pakuje i wysyła zamówienie pod wskazany przez klienta adres i tu powstaje faktura, która generuje się do systemu księgowego sklepu internetowego.

Na koniec każdego dnia następuje fiskalizacja wspomnianych dokumentów.

Z ewidencji jaką Spółka dysponuje jasno wynika, kto kupił, kiedy kupił, co kupił i za jaką kwotę.

Spółka korzysta ze zwolnień na podstawie pozycji 36 załącznika do Rozporządzenia Ministra Finansów z 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie pozycji 36 załącznika do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, Spółka może zaprzestać fiskalizować zamówienia opłacane za pośrednictwem szybkich płatności Payu – karta i PayPal?

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy prawa podatkowego nie formułują obowiązku fiskalizowania zamówień opłaconych za pomocą PayPal czy PayU. Tego typu płatności uznawane są za płatności wykonane za pośrednictwem banku, co pozawala podatnikom na korzystanie ze zwolnienia z kasy fiskalnej wynikającego z poz. 36 załącznika do rozporządzenia w sprawie zwolnień z kas fiskalnych. Obowiązkiem ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej na podstawie rozporządzenia objęta jest przede wszystkim sprzedaż detaliczna w żaden inny sposób nieudokumentowana.

Natomiast w przypadku Wnioskodawcy, każda sprzedaż „pozostawia po sobie ślad” w postaci wpływu na konto, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została wykonana ( dane nabywcy, w tym jego adres).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.).

Zgodnie z tym przepisem (w brzmieniu obowiązującym od 1 maja 2019 r.), podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. obowiązuje w tym zakresie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519).

Zgodnie z § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku (§ 2 ust. 2).

W poz. 36 tego załącznika wymieniono dostawę towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi), jeżeli dostawca towaru otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres).

Natomiast stosownie do zapisu § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w określonych w tym przepisie przypadkach.

Z wniosku wynika, że Spółka prowadzi działalność handlową – sklep internetowy, oferując szeroki wybór bielizny damskiej, odzieży oraz artykułów dekoracyjnych i użytkowych dla domu.

Z wniosku nie wynika natomiast, ażeby przedmiotem sprzedaży były towary wymienione w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r.

Jak wskazano – towary wysyłane są za pośrednictwem poczty, przesyłek kurierskich i jest możliwość odbioru osobistego. Obowiązującymi formami płatności są: przelew tradycyjny, szybkie płatności PayU – przelew, szybkie płatności PayU – karta, PayPal i płatność gotówką.

Sprzedaż towarów dokumentowana jest fakturami i dodatkowo do odbiorów osobistych płatnych gotówką oraz zamówień opłacanych za pośrednictwem szybkich płatności PayU – karta i PayPal wystawiane są paragony fiskalne. Z ewidencji jaką Spółka dysponuje jasno wynika, kto kupił, kiedy kupił, co kupił i za jaką kwotę. Każda sprzedaż „pozostawia po sobie ślad” w postaci wpływu na konto, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została wykonana (dane nabywcy, w tym jego adres).

W świetle powyższego, na gruncie niniejszej sprawy należy wskazać, że skoro – jak wynika z opisu sprawy – zapłatę za wszystkie transakcje sprzedaży Spółka otrzymuje na rachunek bankowy, a z prowadzonej ewidencji sprzedaży wynika, jakiej konkretnie transakcji dana zapłata dotyczyła – to Spółka może, na podstawie § 2 ust. 1 i 2 ww. rozporządzenia, w powiązaniu z poz. 36 załącznika rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r., korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w odniesieniu do tych transakcji, za które płatność następuje za pośrednictwem szybkich płatności Payu – karta i PayPal, przy założeniu, że przedmiotem tych transakcji nie są towary wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia. Tym samym, Spółka może zaprzestać „fiskalizowania” ww. transakcji.

Wobec powyższego, stanowisko Spółki uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.