Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.368.2019.2.AP
z 12 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 30 maja 2019 r. (data wpływu 4 czerwca 2019 r.), uzupełnionym w dniu 6 sierpnia 2019 r. ( daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 6 sierpnia 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania sprzedaży działek.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
  
  Pana N. M., ul. …, …
  
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  
  Panią B. M., ul. …, ….
  

przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 2 sierpnia 2012 roku (posiłkując się kredytem) kupił Pan wraz z żoną B. M. ziemię rolną o powierzchni 1,9037 ha w S. jako Pana i żony majątek prywatny. Nie ma Pan własnego mieszkania. Zamierzał Pan wybudować dom i osiedlić się na wsi.

Na tym użytku zamierzał Pan wraz żoną rozpocząć hodowlę ślimaków. Pan i żona otrzymaliście od Wójta Gminy D. oficjalną zgodę na rozpoczęcie tej hodowli.

Ziemia była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego z 2003 roku. Postanowił Pan wraz z żoną dokonać wydzielenia działki pod ich dom. Geodeta zaproponował, że dokona podziału wszystkich działek, co zmniejszy znacznie koszty podziału. Nie zmieni to również charakteru gruntu. Działki miały nadal pozostać rolne i mógł Pan wraz z żoną rozpocząć na nich hodowlę ślimaków. W dniu 22 grudnia 2014 r. dokonał Pan podziału na 10 działek.

Pan i żona otrzymujecie dopłaty do uprawianych na tej ziemi zbóż (nadal uprawiane są na całym areale zboża). Dopiero po sprzedaniu działki dokonał Pan ostatnich zbiorów w lipcu 2018 roku. Aktualnie nie planuje Pan i żona sprzedaży kolejnych działek. Odmówił Pan osobom zainteresowanym, ponieważ planuje wraz z żoną założyć uprawę jagody kamczackiej i borówki amerykańskiej. Prowadzi Pan na ten temat rozmowy z Agencją Rynku Rolnego oraz Okręgową Stacją Chemiczno-Rolniczą. Przeprowadził Pan już wymagane badania ziemi.

W 2013 roku, aby podnieść swoje kwalifikacje i mieć lepsze przygotowanie do planowanej hodowli rozpoczął Pan naukę w szkole rolniczej. Szkołę rolniczą –„…” - ukończył Pan w K. w październiku 2015.

W sierpniu 2015 roku dokonał Pan wraz z żoną dla jednej z działek przeznaczonej pod Państwa dom ekspertyzy geologicznej i otrzymał „Geotechniczne warunki posadowienia” – planował Pan wraz z żoną rozpoczęcie budowy. Tę działkę nadal posiada w nadziei, że kiedyś powstanie na niej dom.

Działki nie są uzbrojone (gmina nie ma na to środków) i w 2016 roku zmuszony był Pan wykopać własną studnię, aby mieć wodę. W lipcu 2019 r. zmuszony był wykopać własną studnię również nowy właściciel działki, sprzedanej mu przez Pana, ponieważ nadal nie ma wodociągu.

Nie wnioskował Pan do Wójta Gminy D. o uzbrojenie posiadanych działek w wodę i kanalizację (nie planował ich sprzedaży).

Budowa domu i rozpoczęcie hodowli ślimaków wymagało znacznych nakładów finansowych.

Aby powiększyć oszczędności zaczął Pan wraz z żoną inwestować (w firmę G., która obiecywała dobre zyski). Niestety okazało się, że to piramida finansowa. Prokuratura w B. prowadzi śledztwo w tej sprawie, a właścicielka jest poszukiwana międzynarodowym listem gończym.

Pod koniec 2017 roku stracił Pan wszystkie oszczędności i został z długami. Dodatkowo stracił Pan pracę. Został Pan zmuszony w kwietniu 2018 roku do wyemigrowania za granicę.

Zamieszkujący w okolicach sąsiedzi byli zainteresowani zakupem działek. Aby wyjść z długów i „mieć na życie” zgodził się Pan na sprzedaż części jego i żony majątku prywatnego.

W styczniu 2018 roku sprzedał Pan wraz z żoną dwie, a w lutym 2018 roku - jedną działkę (wszystkie za stosunkowo niską cenę), aby pokryć część bankowych długów.

Pan i żona sprzedaliście działki sąsiadowi i jego znajomym z najbliższej okolicy (nie prowadzono akcji marketingowej).

Pana pobyt za granicą niestety nie przyniósł zamierzonych dochodów. Aby spłacić debet na prawie 50 tys. złotych w … zdecydował się Pan wraz z żoną w maju 2019 roku na sprzedaż jeszcze jednej działki. Działkę kupiła matka kolegi. Dzięki sprzedaży tej działki spłacił Pan wspomniany debet.

Ze względu na panującą atmosferę i liczne plotki - od trzech transakcji sprzedaży działek w roku 2018 odprowadził Pan podatek VAT (bał się Pan ewentualnych odsetek karnych). Od transakcji z maja 2019 nie zapłacił Pan podatku VAT, ponieważ postanowił uzyskać najpierw jednoznaczną interpretację dotyczącą jego sytuacji. Powziął Pan bowiem wątpliwość, czy miał Pan wraz z żoną obowiązek zapłacenia podatku VAT od dokonanych trzech transakcji (akty notarialne: z 12 stycznia 2018 r. - odprowadzony VAT kwota 5983,91 zł, z 17 stycznia 2018 r.- odprowadzony VAT kwota 5890,24 zł, z 16 lutego 2018 r. - odprowadzony VAT kwota 6170,90 zł), i czy miał Pan i żona obowiązek zapłacenia podatku VAT od transakcji sprzedaży działki za 44000 zł (akt notarialny z 8 maja 2019).

Podsumowując podkreślił Pan, że zakup ziemi rolnej w 2012 roku podyktowany był chęcią prowadzenia działalności rolniczej (hodowli ślimaków). Zdobył Pan w tym celu wykształcenie rolnicze. Sprzedaż działek nie była planowana i była konsekwencją poważnych kłopotów finansowych. Nie prowadził Pan, ani żona działalności marketingowej w celu sprzedaży działek (kupili ją znajomi Pana i żony sąsiadów). Nie uzbroił Pan, ani żona działek w sieć wodociągową i kanalizacyjną i nie wnioskował o to do gminy. Pan i żona dokonaliście zakupu ziemi z własnych środków (majątek prywatny) i dokonaliście odsprzedaży również z majątku prywatnego. Ani Pan, ani żona nie prowadzicie działalności polegającej na obrocie nieruchomościami.

Biorąc pod uwagę powyższe fakty nie należało odprowadzać od przeprowadzonych transakcji sprzedaży ww. działek podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 6 sierpnia 2019 r., poinformował Pan, że rezygnuje z ustanowienia pełnomocnika w niniejszej sprawie.

Od 3 października 2016 jest Pan „płatnikiem” podatku VAT. Od 1 kwietnia 2018 r. działalność jest zawieszona. Prowadził Pan działalność 46.18.Z, natomiast nigdy nie prowadził działalności związanej z obrotem ziemi i innych nieruchomości. Pana żona również nigdy nie prowadziła takiej działalności. Pana żona – B. M. nie jest i nigdy nie była „płatnikiem” podatku VAT.

Nie przysługiwało Panu, ani żonie prawo do odliczeń podatku naliczonego przy nabyciu ziemi rolnej w 2012 roku.

Z tytułu prowadzonej działalności rolniczej korzystał Pan ze zwolnienia od podatku (art. 43 ust.1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług) jako rolnik ryczałtowy.

Działki nigdy nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych czynności o podobnym charakterze.

Przed sprzedażą działek nabywcom gruntów nie zostało udzielone przez Pana, ani żonę jakiekolwiek pełnomocnictwo, zgoda czy też upoważnienie.

W dniu sprzedaży działek istniał dla tego terenu miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - uchwała Rady Gminy w D. z dnia ... 2003 roku z przeznaczeniem terenu pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Nie zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy przed sprzedażą dla tych działek. Nie występowano przed ich sprzedażą o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.

W przeszłości ani Pan, ani żona nie nabywaliście oraz nie zbywaliście innych nieruchomości, niż te wymienione we wniosku.

Dodał Pan, że żona posiada otrzymaną w darowiźnie z 1986 r. działkę o powierzchni około 200 m² z domkiem rekreacyjnym (nie planuje jej sprzedać). Nie posiada Pan własnego mieszkania. Mieszka Pan wraz z żoną w wynajętym mieszkaniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy powinien Pan zapłacić podatek VAT od transakcji sprzedaży działek (trzech w 2018 roku i jednej w 2019 roku)?

Zdaniem Zainteresowanych, biorąc pod uwagę przedstawione fakty i akty prawne, nie powinni oni odprowadzić od przeprowadzonych transakcji sprzedaży czterech działek podatku VAT. Ze względu na prywatny charakter transakcji np. wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 20 czerwca 2017 r. (sygn. akt I SA/Bd 540/17).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jednocześnie wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów czy świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 tego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 cytowanej Dyrektywy, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

1. dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
2. dostawa terenu budowlanego.

Wskazać należy, że w przedmiocie opodatkowania sprzedaży działek służących do działalności rolniczej, przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego gminy pod zabudowę mieszkaniowo-usługową, a nabytych jako grunty rolne, wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10).

Udzielając odpowiedzi na postawione w tym temacie pytania prejudycjalne, Trybunał wskazał, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Inaczej jest natomiast, wyjaśnił Trybunał, w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Dla ustalenia zawodowego profilu działalności istotne będą takie okoliczności, jak np.: uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, a także uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Warunkiem uznania osoby fizycznej za podatnika podatku od towarów i usług – w świetle przywołanego orzeczenia TSUE – jest to czy ta osoba podejmuje aktywne działania w celu dokonania sprzedaży gruntu, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, np. uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i osoba ta nie podejmuje aktywnych działań w celu dokonania sprzedaży, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego we wniosku stanu faktycznego w oparciu o powołane przepisy prawa oraz w świetle orzecznictwa TSUE, prowadzi do wniosku, że w związku ze sprzedażą czterech działek gruntu dokonanych w dniach 12 i 17 stycznia 2018 r., 16 lutego 2018 r. oraz 8 maja 2019 r., Zainteresowani nie działali w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Zainteresowani prowadzili na gruncie będącym przedmiotem późniejszej sprzedaży działalność rolniczą (Pan N. M. - jako rolnik ryczałtowy), jednakże uwzględniając treść orzeczeń TSUE w sprawach C-180/10 i C-181/10 należy stwierdzić, że w tej konkretnej sytuacji Zainteresowani, sprzedając działki gruntu, korzystali z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zainteresowani nie podejmowali bowiem działań podobnych do tych, jakie podejmowane są przez podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Stąd też zbycie to stanowiło działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Tym samym sprzedaż działek gruntu z majątku osobistego – w okolicznościach przedstawionych we wniosku – nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem Zainteresowani nie mieli obowiązku zapłaty podatku VAT od transakcji sprzedaży trzech działek dokonanych w 2018 r. oraz jednej działki sprzedanej w 2019 r.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.