Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.232.2019.2.APO
z 7 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 maja 2019 r. (data wpływu 3 czerwca 2019 r.), uzupełnionym 4 lipca 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie zobowiązana do skorygowania wartości wydatków kwalifikowanych dających prawo do wyliczania kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o wartość tych wydatków na zakup maszyny, która zostanie oddana w najem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie zobowiązana do skorygowania wartości wydatków kwalifikowanych dających prawo do wyliczania kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o wartość tych wydatków na zakup maszyny, która zostanie oddana w najem. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 24 czerwca 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.232.2019.1.APO wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 4 lipca 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”) mający status dużego przedsiębiorcy prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”).

Spółka posiada zezwolenie z 26 czerwca 2014 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, wydane na podstawie art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 482, dalej jako: „ustawa o SSE”).

Zgodnie z treścią zezwolenia zostało ono wydane Spółce na prowadzenie na terenie SSE działalności gospodarczej, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie SSE określonych w następujących pozycjach PKWiU: sekcja C, klasa 30.30 - statki powietrzne, statki kosmiczne i podobne maszyny, sekcja C, grupa 25.6 - usługi obróbki metali i nakładania powłok na metale; usługi z zakresu obróbki mechanicznej elementów metalowych, sekcja C, klasa 24.45 - pozostałe metale nieżelazne, sekcja E, kategoria 38.11.5 - odpady inne niż niebezpieczne nadające się do recyklingu, sekcja E, klasa 38.32 - usługi w zakresie odzysku surowców z materiałów segregowanych, surowce wtórne, sekcja M, grupa 71.2 - usługi w zakresie badań i analiz technicznych.

Spółka poniosła wydatki inwestycyjne w kwocie 20.658.000,00 zł na środki trwałe jako wydatki kwalifikowane stanowiące podstawę do ustalenia wielkości zwolnienia od podatku dochodowego, przysługującego przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na terenie SSE. Poniesione wydatki dotyczyły między innymi maszyny o wartości ok. 1.500.000,00 zł. Spółka z przyczyn biznesowych bierze pod uwagę możliwość przejściowego wynajęcia innemu podmiotowi wskazanej powyżej maszyny. Najem maszyny będzie związany z relokowaniem jej poza terytorium SSE.

W związku z tym, że najem nie został wskazany w zezwoleniu jako działalność prowadzona na terenie SSE, Spółka będzie traktowała usługę najmu jako działalność opodatkowaną (niekorzystającą ze zwolnienia strefowego).

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 28 czerwca 2019 r. (data wpływu do Organu 4 lipca 2019 r.) Wnioskodawca wskazał, że maszyna, która ma być oddana w najem była wykorzystywana przez Spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE na podstawie udzielonego Zezwolenia od sierpnia 2016 r. Spółka zamierza oddać ww. maszynę w najem na okres 3 lat, a po zakończeniu najmu wykorzystywać ją w ramach prowadzonej działalności na terenie SSE na podstawie udzielonego Zezwolenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka będzie zobowiązana do skorygowania wartości wydatków kwalifikowanych dających prawo do wyliczania kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865, dalej: „ustawa o PDOP”), o wartość tych wydatków na zakup maszyny, która zostanie oddana w najem?

Zdaniem Wnioskodawcy, przejściowe wynajęcie maszyny, także w przypadku, w którym dojdzie do jej relokowania poza terytorium SSE, nie jest przyczyną do korygowania wartości wydatków kwalifikowanych dających prawo do wyliczenia kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP.

Zgodnie z art. 12 ustawy o SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zasady tego zwolnienia normuje art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP. W myśl tego przepisu, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie, art. 17 ust. 4 ww. ustawy, stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Przepisem wykonawczym do ww. ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych jest rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2019 r., poz. 121, dalej jako: „rozporządzenie w sprawie pomocy publicznej).

Stosownie do postanowień § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem, że:

1. nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres 3 lat;
2. będzie prowadził działalność gospodarczą przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres nie krótszy niż 3 lata.
   
   

Przepisy rozporządzenia nie zawierają innych regulacji nakazujących wykluczenie lub skorygowanie części wydatków na nabycie środków trwałych spośród wydatków inwestycyjnych, w tym zwłaszcza w przypadku oddania ich w części do wykorzystania innemu podmiotowi.

Zatem § 5 ust. 2 rozporządzenia, jako warunek zachowania prawa do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, wskazuje utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Należy zauważyć, że ww. przepis jako warunek zachowania prawa do zwolnienia z podatku dochodowego, nie wskazuje zakazu najmu środków trwałych na oznaczony czas.

Biorąc pod uwagę powyższe unormowania, Spółka stoi na stanowisku, że obowiązek skorygowania wartości wydatków kwalifikowanych dających prawo do wyliczenia kwoty wolnej od podatku dotyczy tylko i wyłącznie sytuacji, w której w okresie 5 lat od wprowadzenia do ewidencji środków trwałych nastąpiło przeniesienie własności tych składników majątkowych.

Tym samym, Spółka nie będzie nie będzie zobowiązana do skorygowania wartości wydatków kwalifikowanych dających prawo do wyliczania kwoty wolnej od podatku dochodowego od osób prawnych, o wartość tych wydatków na zakup maszyny, która zostanie oddana w najem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 482, dalej: „ustawa o SSE”).

Na mocy art. 12 ust. 1 ustawy o SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”.

W art. 16 ust. 2 ustawy o SSE, wskazany został przedmiot i warunki prowadzenia działalności.

Jak wynika z treści powołanych przepisów, tylko dochód z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu podlegać będzie zwolnieniu od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865, dalej: „updop”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2019 r., poz. 482), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Stosownie do treści art. 17 ust. 4 updop, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Dokonując analizy ww. przepisów zauważyć należy, że w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni.

Jednocześnie zauważyć należy, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, ma charakter uprawnienia - stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania. Mając na uwadze brzmienie art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przedmiotowe zwolnienie, będące formą pomocy publicznej, zostało uzyskane przez Spółkę z mocy prawa w związku z przyznaniem jej zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej. Uzyskanie takiego zezwolenia stanowiło konsekwencję decyzji gospodarczej Spółki oraz spełnienia przez nią lub zobowiązania się do spełnienia określonych wymogów i warunków uzyskania zezwolenia. Zarówno zezwolenie na prowadzenie działalności w specjalnych strefach ekonomicznych, jak i będące jego konsekwencją zwolnienie z opodatkowania, stanowią uprawnienia Spółki. Uprawnienia te przysługują Spółce w związku z uczynieniem przez nią zadość wymogom określonym przepisami prawa.

Na mocy § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 121, dalej: „rozporządzenie”), zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Natomiast, w myśl § 5 ust. 2 rozporządzenia, warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres 3 lat, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym;
2. utrzymanie inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres nie krótszy niż 3 lata.
   
   

Stosownie do § 6 ust. 1 rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

1. ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;
2. ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;
3. kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych.
   
   

Ponadto, zgodnie z art. 19 ust. 1 i 3 ustawy o SSE, zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej wygasa, może zostać cofnięte lub przedmiot działalności ograniczony tylko w przypadkach enumeratywnie w nim wyliczonych, a są nimi:

• upływ okresu, na jaki została ustanowiona strefa;
• zaprzestanie prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej na terenie strefy;
• rażące uchybienie warunkom określonym w zezwoleniu;
• nie usunięcie uchybień stwierdzonych w toku kontroli przeprowadzonej przez ministra właściwego do spraw gospodarki w terminie wyznaczonym w wezwaniu ministra do ich usunięcia.
  
  

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że zarówno przesłanki warunkujące prawo do zwolnień (§ 5 ust. 1 rozporządzenia), jak i przesłanki wygaśnięcia, cofnięcia lub ograniczenia zezwolenia (art. 19 ust. 1 i 3 ustawy o SSE) stanowią katalog zamknięty.

W kontekście rozpatrywanej sprawy wskazać należy również na uregulowania na gruncie prawa cywilnego. Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1145), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc zaliczany do umów, których przedmiotem jest używanie rzeczy. Najem nie ma na celu przeniesienia własności, gdyż jego celem nie jest przewłaszczenie rzeczy połączone z jej trwałym wyzbyciem się, ale jedynie korzystanie z cudzej rzeczy.

Tym samym, umowa najmu nie stanowi naruszenia § 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, bowiem przepis ten, jako warunek zachowania prawa do zwolnienia z podatku dochodowego, wskazuje na zakaz zbywania (przenoszenia własności) składników majątkowych przez okres 5 lat od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Należy zauważyć, że ww. przepis jako warunku zachowania prawa do zwolnienia z podatku dochodowego, nie wskazuje zakazu najmu środków trwałych (przeniesienia posiadania) w określonym w nim terminie.

Zawarcie przez Spółkę umowy najmu nie wypełnia również żadnej z przesłanek utraty zezwolenia strefowego przedstawionych w zamkniętym katalogu art. 19 ustawy o SSE.

Z treści przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka posiada status dużego przedsiębiorcy i prowadzi działalność na terenie SSE. Spółka posiada zezwolenia z 26 czerwca 2014 r. na prowadzenie na terenie SSE działalności gospodarczej, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie SSE. Spółka poniosła wydatki inwestycyjne na środki trwałe jako wydatki kwalifikowane stanowiące podstawę do ustalenia wielkości zwolnienia od podatku dochodowego, przysługującego przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na terenie SSE. Poniesione wydatki dotyczyły między innymi maszyny, która była wykorzystywana przez Spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE na podstawie udzielonego Zezwolenia od sierpnia 2016 r. Spółka zamierza oddać tą maszynę w najem na okres 3 lat, a po zakończeniu najmu wykorzystywać ją w ramach prowadzonej działalności na terenie SSE na podstawie udzielonego Zezwolenia. Najem maszyny będzie związany z relokowaniem jej poza terytorium SSE. W związku z tym, że najem nie został wskazany w zezwoleniu jako działalność prowadzona na terenie SSE, Spółka będzie traktowała usługę najmu jako działalność opodatkowaną (niekorzystającą ze zwolnienia strefowego).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy Spółka będzie zobowiązana do skorygowania wartości wydatków kwalifikowanych dających prawo do wyliczania kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, o wartość tych wydatków na zakup maszyny, która zostanie oddana w najem.

Odnosząc cytowane powyżej uregulowania prawne do przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że przejściowy wynajem maszyny, z którą związane były wydatki inwestycyjne poniesione przez Wnioskodawcę na terenie SSE, przed upływem pięciu lat od daty wprowadzenia jej do ewidencji środków trwałych, nie będzie skutkował koniecznością korygowania wartości wydatków kwalifikowanych dających prawo do wyliczenia kwoty wolnej od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § la ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.