2019.07.25 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT2-3.4011.330.2019.3.IS

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.330.2019.3.IS
z 25 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanego i Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 7 maja 2019 r. (data wpływu 21 maja 2019 r.), uzupełnionym pismami z dnia 4 czerwca 2019 r. oraz dnia 15 lipca 2019 r. (data wpływu odpowiednio 7 czerwca 2019 r. oraz 16 lipca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z dobrowolnego umorzenia udziałów za wynagrodzeniem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z dobrowolnego umorzenia udziałów za wynagrodzeniem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym Organ podatkowy pismem z dnia 29 maja 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.330.2019.1.IS oraz pismem z dnia 4 lipca 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.330.2019.2.IS (doręczonymi odpowiednio w dniu 3 czerwca 2019 r. oraz 8 lipca 2019 r.) wezwał Zainteresowanego do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwania w dniu 7 czerwca 2019 r. oraz 16 lipca 2019 r. wpłynęły uzupełnienia wniosku (nadane odpowiednio w dniu 5 czerwca 2019 r. oraz w dniu 15 lipca 2019 r.).

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:…

Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania:…

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zainteresowani są polskimi rezydentami podatkowym podlegającymi w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz udziałowcami Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej Spółka).

Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością uchwałą z dnia 22 grudnia 2016 r. dokonało podwyższenia kapitału zakładowego Spółki o kwotę 4 000 zł (cztery tysiące złotych) poprzez ustanowienie 40 (czterdziestu) nowych udziałów o wartości nominalnej po 100 zł (sto złotych) każdy. Uchwała została wykonana. Oświadczeniem z dnia 29 grudnia 2016 r. Zainteresowani przystąpili do Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, objęli 40 (czterdzieści) nowo ustanowionych udziałów na prawach małżeńskiej majątkowej wspólności ustawowej po 100 zł (sto złotych) każdy o łącznej wartości nominalnej 4 000 zł (cztery tysiące złotych). W zamian za objęcie ww. udziałów w dniu 29 grudnia 2016 r. Zainteresowani wnieśli do Spółki wkład niepieniężny (aport) w postaci nieruchomości zabudowanej o powierzchni 1,62 ha) oraz nieruchomości niezabudowanej o powierzchni 0,0659 ha o łącznej wartości 1 500 000 zł, zgodnie z okazanym operatem szacunkowym sporządzonym w dniu 29 lipca 2016 r. Z wartości przedmiotowego wkładu kwota 4 000 zł odpowiadająca wartości nominalnej obejmowanych przez Zainteresowanych udziałów została przeznaczona na zwiększenie kapitału zakładowego, natomiast nadwyżka w kwocie 1 496 000 zł, czyli tzw. agio została przeniesiona na kapitał zapasowy Spółki.

Zainteresowani, przy zgodzie pozostałych wspólników, planują dokonać umorzenia posiadanych udziałów w trybie umorzenia dobrowolnego. Umorzenie udziałów przeprowadzone będzie za wynagrodzeniem, które zostanie określone w całości w formie niepieniężnej w postaci przeniesienia prawa własności opisanych powyżej nieruchomości – przyjętych do ewidencji środków trwałych jako aport wniesiony do Spółki przez udziałowców – Zainteresowanych (datio in solutum). Przewiduje się, że wartość rynkowa przejętych nieruchomości określona przez rzeczoznawcę majątkowego nie będzie przewyższała wartości umorzonych udziałów.

W piśmie z dnia 15 lipca 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowani wskazali, że siedziba i zarząd Spółki, w której Zainteresowani są udziałowcami znajduje się w Polsce.

Udziały mogą być umarzane z czystego zysku Spółki, z funduszu rezerwowego lub z innego funduszu Spółki albo z zachowaniem przepisów o obniżeniu kapitału zakładowego. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez Spółkę (umorzenie dobrowolne). Jak wskazywano w złożonym wniosku o interpretację indywidualną umorzenie ma nastąpić w trybie umorzenia dobrowolnego. Przychód Zainteresowanych w związku z wniesieniem wkładu niepieniężnego w postaci nieruchomości zabudowanej i niezabudowanej, o których mowa we wniosku został ustalony w wysokości określonej zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym za koszt uzyskania przychodów po stronie Zainteresowanych z tytułu zbycia udziałów (celem ich umorzenia) objętych za aport stanowi wartość aportu wniesiona do Spółki?

Zdaniem Zainteresowanego, za koszt uzyskania przychodu w analizowanej sprawie uznać należy wartość nieruchomości (w chwili wniesienia) wniesionej do spółki, aport, tj. kwotę 1 500 000 zł.

Rozpoczynając rozważania na przedmiotowy temat w pierwszej kolejności rozstrzygnąć należy, czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdują przepisy prawa obowiązujące przed, czy po nowelizacji, która weszła w życie 1 stycznia 2017 r.?

W tym celu należy poddać analizie przepisy przejściowe, tj. art. 4-6 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób pranych (Dz. U. z 2010 r., poz. 1550). Przepisy te stanowią że:

art. 4 – w przypadku wniesienia do spółki albo do spółdzielni wkładu niepieniężnego w postaci udziałów (akcji) lub wkładów w spółdzielni albo odpłatnego zbycia lub umorzenia udziałów (akcji) koszty uzyskania przychodów z tych tytułów ustala się na podstawie odpowiednio przepisów ustaw zmienianych w art. 1 albo art. 2 w brzmieniu dotychczasowym, jeżeli przychód z tytułu objęcia tych udziałów (akcji), w spółce albo wkładów w spółdzielni został określony na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu dotychczasowym, albo na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy zmienianej w art. 2 w brzmieniu dotychczasowym,

art. 5 – w przypadku odpłatnego zbycia lub umorzenia udziałów (akcji) spółki powstałej z przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w spółkę kapitałową koszty uzyskania przychodów z tego tytułu ustala się na podstawie przepisów ustawy zmienianej art. 1 w brzmieniu dotychczasowym, jeżeli to przekształcenie nastąpiło przed dniem 1 stycznia 2017 r.,

art. 6 – nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytch w formie wkładu niepieniężnego od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki, jeżeli przychód u podmiotu wnoszącego wkład niepieniężny z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce w zamian za ten wkład został określony na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu dotychczasowym, albo na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy zmienianej w art. 2 w brzmieniu dotychczasowym.

W ocenie Wnioskodawcy, żaden z wyżej cytowanych przepisów nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie. Wskazać bowiem należy, że opisane zdarzenie przyszłe nie mieści się w dyspozycji żadnego z ww. przepisów albowiem umorzenie udziałów należących do Wnioskodawcy (pomimo, że zostały one objęte w 2016 r.) następuje w 2019 r. Żadna z dyspozycji ww. przepisów nie odnosi się do udziałów objętych przed nowelizacją, lecz zbywanych po wejściu w życie nowych przepisów.

Z uwagi na powyższe w analizowanej sprawie zastosować należy regulacje obowiązujące od dnia 1 stycznia 2017 r. Jak stanowi art. 22 ust. 1f pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r., w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji), koszt uzyskania przychodów ustala się w wysokości określonej zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 7ca albo art. 17 ust. 1 pkt 9 – jeżeli zbywane udziały (akcje) zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, w tym również w zamian za wkład niepieniężny w postaci komercjalizowanej własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r., przychodem jest wartość wkładu określona w statucie albo w umowie spółki, a w razie ich braku w innym dokumencie o podobnym charakterze.

W przedmiotowej sprawie wartość nieruchomości wniesionej do spółki aportem została określona przez rzeczoznawcę majątkowego w operacie szacunkowym. Jak wskazano w opisie stanu taktycznego wartość aportu, tj. nieruchomości w chwili jej wniesienia do spółki wynosiła 1 500 000 zł. Wobec tego wkładem do spółki była nieruchomość warta 1 500 000 zł. Zatem, to właśnie ta kwota winna zostać uznana za koszty uzyskania przychodu w przypadku umorzenia dobrowolnego udziałów objętych wcześniej za grunt w postaci nieruchomości. Przychodem z tytułu umorzenia udziałów będzie natomiast rynkowa wartość nieruchomości ustalona na dzień jej otrzymania jako wynagrodzenie za umarzane udziały.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanego i Zainteresowanej niebędącą stroną postępowania w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Umorzenie udziałów polega na ich prawnym unicestwieniu, tj. wygaśnięciu wszelkich praw, zarówno o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym wynikającym z udziałów.

Tryb umarzania udziałów reguluje art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 505, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki.

Umorzenie dobrowolne dokonywane jest za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę. W rzeczywistości więc nie chodzi tu w pierwszym rzędzie o umorzenie, ale o czynność prawną nabycia udziału przez spółkę w celu umorzenia (art. 200 Kodeksu spółek handlowych). Umorzenie nastąpi w przyszłości. Zatem, w przypadku umorzenia dobrowolnego dochodzi do nabycia udziałów przez spółkę i odrębnie do ich umorzenia – w dwóch etapach działań. Chodzi więc o rodzaj transakcji, czynność prawną, która jest podstawą umorzenia dobrowolnego. Zatem, w takim przypadku udziałowiec najpierw zbywa udziały, a dopiero później są one umarzane i tym samym następuje w momencie umorzenia ich unicestwienie.

Dlatego w doktrynie podkreśla się pogląd, że umorzenie dobrowolne udziałów – w rozumieniu Kodeksu spółek handlowych – nie jest w istocie w ogóle umorzeniem, lecz nabyciem udziału przez spółkę w drodze umowy sprzedaży. Akcentuje się zgodę wspólnika dla zbycia udziału w celu jego umorzenia. To z kolei oznacza, że umorzenie dobrowolne musi oznaczać nabycie udziału przez spółkę w celu umorzenia w drodze umowy. Strony zawierają więc umowę sprzedaży udziału, jeśli umorzenie dobrowolne jest odpłatne.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ww. ustawy, ustawodawca zawarł katalog źródeł przychodów, do których zaliczone zostały m.in. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (art. 10 ust. 1 pkt 7).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

W związku z powyższym, wartość wynagrodzenia otrzymanego w zamian za zbycie udziałów (akcji) w celu ich umorzenia spółce kapitałowej (umorzenie dobrowolne) zaliczona zostanie do przychodów z kapitałów pieniężnych określonych w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ww. ustawy.

W przypadku odpłatnego zbycia udziałów Spółki sposób opodatkowania uzyskanego w ten sposób przychodu wskazuje wprost art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c (art. 30b ust. 2 pkt 4).

Z przywołanego wyżej przepisu wynika, że ustawodawca przewidział dwa rozwiązania dotyczące sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w zależności od tego czy zbywane udziały (akcje) zostały objęte za wkład niepieniężny, czy za wkład pieniężny. W pierwszym przypadku koszty uzyskania przychodów ustala się na podstawie art. 22 ust. 1f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w drugim przypadku – na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c ww. ustawy.

Stosownie do art. 22 ust. 1f pkt 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r., koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce objętych za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji), ustala się w wysokości określonej zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 albo 9a – jeżeli te udziały (akcje) zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, w tym również za wkład w postaci komercjalizowanej własności intelektualnej.

Powołana treść ww. przepisu została zmieniona mocą ustawy z dnia 5 września 2016 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1550; dalej: ustawa zmieniająca) z dniem 1 stycznia 2017 r.

Jak stanowi art. 22 ust. 1f pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r., w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji), koszt uzyskania przychodów ustala się w wysokości określonej zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 – jeżeli zbywane udziały (akcje) zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, w tym również w zamian za wkład niepieniężny w postaci komercjalizowanej własności intelektualnej.

Wskazana ustawa zmieniła też brzmienie art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W dotychczas obowiązujących przepisach ustawodawca przyjął rozwiązanie, że przychodem była wartość nominalna otrzymanych w zamian za wkład udziałów. Po nowelizacji przychodem jest wartość wkładu określona w statucie albo w umowie spółki, a w razie ich braku w innym dokumencie o podobnym charakterze. Z uwagi na uchylenie pkt 9a w ust. 1 w art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych konieczne było dostosowanie brzmienia art. 22 ust. 1f, gdyż odwoływał się do uchylanej jednostki redakcyjnej. Wyżej wymieniona ustawa zmieniająca weszła w życie z dniem 1 stycznia 2017 r., z zastrzeżeniem wyjątków w niej wskazanych (art. 9 ustawy zmieniającej).

Stosownie do art. 4 ustawy zmieniającej, w przypadku wniesienia do spółki albo do spółdzielni wkładu niepieniężnego w postaci udziałów (akcji) lub wkładów w spółdzielni albo odpłatnego zbycia lub umorzenia udziałów (akcji) koszty uzyskania przychodów z tych tytułów ustala się na podstawie odpowiednio przepisów ustaw zmienianych w art. 1 albo art. 2, w brzmieniu dotychczasowym, jeżeli przychód z tytułu objęcia tych udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni został określony na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, albo na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy).

Wobec powyższego, w przypadku zbycia przez małżonków składnika majątku ze współwłasności majątkowej małżeńskiej, skutki podatkowe tej czynności powinny być rozpoznane przez oboje małżonków – w równych częściach.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Zainteresowani są polskimi rezydentami podatkowym podlegającymi w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz udziałowcami Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej Spółka).

Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością uchwałą z dnia 22 grudnia 2016 r. dokonało podwyższenia kapitału zakładowego Spółki o kwotę 4 000 zł poprzez ustanowienie 40 nowych udziałów o wartości nominalnej po 100 zł (sto złotych) każdy. Uchwała została wykonana. Oświadczeniem z dnia 29 grudnia 2016 r. Zainteresowani przystąpili do Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, objęli 40 nowo ustanowionych udziałów na prawach małżeńskiej majątkowej wspólności ustawowej po 100 zł każdy o łącznej wartości nominalnej 4 000 zł. W zamian za objęcie ww. udziałów w dniu 29 grudnia 2016 r. Zainteresowani wnieśli do Spółki wkład niepieniężny (aport) w postaci nieruchomości zabudowanej o powierzchni 1,62 ha oraz nieruchomości niezabudowanej o powierzchni 0,0659 ha o łącznej wartości 1 500 000 zł, zgodnie z okazanym operatem szacunkowym sporządzonym w dniu 29 lipca 2016 r. Z wartości przedmiotowego wkładu kwota 4 000 zł odpowiadająca wartości nominalnej obejmowanych przez Zainteresowanych udziałów została przeznaczona na zwiększenie kapitału zakładowego, natomiast nadwyżka w kwocie 1 496 000 zł, czyli tzw. agio została przeniesiona na kapitał zapasowy Spółki. Zainteresowani, przy zgodzie pozostałych wspólników, planują dokonać umorzenia posiadanych udziałów w trybie umorzenia dobrowolnego. Umorzenie udziałów przeprowadzone będzie za wynagrodzeniem, które zostanie określone w całości w formie niepieniężnej w postaci przeniesienia prawa własności opisanych powyżej nieruchomości – przyjętych do ewidencji środków trwałych jako aport wniesiony do Spółki przez udziałowców – Zainteresowanych (datio in solutum). Przewiduje się, że wartość rynkowa przejętych nieruchomości określona przez rzeczoznawcę majątkowego nie będzie przewyższała wartości umorzonych udziałów.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy wskazać należy, że skoro przychód z tytułu objęcia udziałów w spółce z o.o. został określony na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r., to koszty uzyskania przychodu z tej transakcji należy również określić na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązujących w 2016 r.

Reasumując, kwota uzyskana ze zbycia udziałów Spółki celem ich umorzenia, nabytych w ramach aportu nieruchomości zabudowanej oraz nieruchomości niezabudowanej, będzie stanowiła przychód Zainteresowanych z kapitałów pieniężnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast kosztem uzyskania przychodu z tytułu zbycia udziałów objętych za aport będzie, stosownie do art. 22 ust. 1f pkt 1 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r., przyjęta dla celów podatkowych wartość nieruchomości zabudowanej oraz nieruchomości niezabudowanej, określona na dzień objęcia udziałów za aport, nie wyższa jednak niż wartość nominalna tych udziałów z dnia ich objęcia.

W związku z powyższym stanowisko Zainteresowanych jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanego i Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do przedstawionych kwot podanych we wniosku, Organ informuje, że ewentualne przeliczenia, jakich należałoby dokonać nie należą do kompetencji tutejszego Organu. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy. W związku z tym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie ustosunkował się do przedstawionych przez Wnioskodawczynię obliczeń.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanego i Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nic stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 ustawy Ordynacja podatkowa) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § I ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17. 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § la ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin