Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.181.2019.3.TW
z 17 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2019 r. (data wpływu 22 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania składników majątku ze spółki osobowej i przeniesienia ich na cele osobiste jej wspólnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismem z 8 lipca 2019 r . (data wpływu 12 lipca 2019 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania składników majątku ze spółki osobowej i przeniesienia ich na cele osobiste jej wspólnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej – (…) sp. j. (dalej: Spółka). W Spółce jest dwóch wspólników. Każdy z nich jest uprawniony do samodzielnego prowadzenia spraw Spółki i reprezentowania jej. Spółka jest właścicielem i użytkownikiem wieczystym szeregu nieruchomości, w tym zabudowanych.

Obecnie planowane jest wycofanie na mocy uchwały niektórych nieruchomości Spółki i przeniesienie ich własności lub prawa użytkowania wieczystego na rzecz wspólników, na ich cele osobiste. Część nieruchomości ma zostać przeniesionych do majątku Wnioskodawcy, a część do majątku drugiego wspólnika.

Wycofanie nieruchomości z majątku Spółki nie będzie odpłatne, w szczególności nie nastąpi tytułem wypłaty zysku w Spółce.

Przeniesienie nastąpi na mocy nienazwanych umów zawartych w formie aktu notarialnego, w wykonaniu zobowiązania wynikającego z uchwały wspólników. W umowach zawarte zostanie zastrzeżenie, że nie stanowią one umów darowizny.

Spółka będzie w dalszym ciągu posiadała inny majątek, w tym nieruchomości, oraz prowadziła działalność gospodarczą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego wycofanie nieruchomości z majątku spółki i nieodpłatne przeniesienie jej własności na rzecz wspólnika (które nie następuje tytułem wypłaty zysku w spółce) spowoduje powstanie po stronie ww. osoby obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych?
2. Czy na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego wycofanie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości z majątku spółki i nieodpłatne przeniesienie tego prawa na rzecz wspólnika (które nie następuje tytułem wypłaty zysku w spółce) spowoduje powstanie po stronie ww. osoby obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy wycofanie nieruchomości z majątku spółki jawnej i nieodpłatne przeniesienie nieruchomości do majątku osobistego wspólnika (które nie następuje tytułem wypłaty zysku w spółce), w sposób określony w opisie zdarzenia przyszłego, nie spowoduje powstania u wspólnika obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy wycofanie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości z majątku spółki jawnej i nieodpłatne przeniesienie tego prawa do majątku osobistego wspólnika (które nie następuje tytułem wypłaty zysku w spółce), w sposób określony w opisie zdarzenia przyszłego, nie spowoduje powstania u wspólnika obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1 i nr 2.

Spółka jawna jest osobową spółką prawa handlowego, nieposiadającą osobowości prawnej.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej też: „PDOF”) „przychody z udziału w spółce niebędącej osoba prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe”.

Stosownie do art. 9 ust. 1 PDOF „opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku”.

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 PDOF źródłami przychodów są między innymi:

• „pozarolnicza działalność gospodarcza” oraz
• odpłatne zbycie (…) „nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości” oraz „prawa wieczystego użytkowania gruntów” – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
  
  

Zgodnie z art. 14 ust. 2 PDOF „przychodem z działalności gospodarczej są również:

1. przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
   1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
   2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
   3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
   4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
   – wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio”.
   
   

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały wycofane z działalności a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z uwagi na powyższe uznać należy, iż PDOF przewiduje powstanie obowiązku podatkowego jedynie w zakresie czynności odpłatnych, tj. odpłatnego przeniesienia własności lub odpłatnego przeniesienia prawa użytkowania wieczystego.

W opisanym stanie przyszłym dojdzie do zbycia składników majątku (przeniesienie prawa własności lub prawa użytkowania wieczystego nieruchomości ze spółki jawnej na wspólników), jednak zbycie to nie będzie miało charakteru odpłatnego, ponieważ w zamian za przeniesienie prawa spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe. Czynność wycofania nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego nieruchomości) ze spółki osobowej i nieodpłatnego przekazania jej na potrzeby osobiste wspólnika nie będzie rodziła dla tego wspólnika skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podobne stanowisko w analogicznych sprawach zajął miedzy innymi:

• Dyrektor Krajowej informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej o sygn. 0112-KDIL3-3.4011.59.2018.1.WS z dnia 29 marca 2018 r. oraz
• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej o sygn. 0461-ITPB1.4511.66.2017.1.JS z dnia 14 lutego 2017 r.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 505, z późn. zm.): spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Stosownie do postanowień art. 8 § 1 ww. ustawy: spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia (art. 28 Kodeksu spółek handlowych).

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) – odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,
• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
  
  

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy: przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że: przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z powyższych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały wycofane z działalności, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Odpłatne zbycie oznacza przeniesienie własności nieruchomości lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. W przypadku nieodpłatnego przekazania nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego na cele osobiste wspólnika spółki niebędącej osobą prawną mamy niewątpliwie do czynienia ze zbyciem ww. składników majątku. W wyniku tej czynności dojdzie bowiem do przeniesienia prawa własności nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego ze spółki na wspólnika. Zbycie to nie będzie miało jednak dla tej spółki charakteru odpłatnego, ponieważ w zamian za przeniesienie prawa własności ww. składników majątku z majątku spółki do majątku prywatnego jej wspólnika spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej (dalej: Spółka). Planowane jest wycofanie na mocy uchwały niektórych nieruchomości Spółki i przeniesienie ich własności lub prawa użytkowania wieczystego na rzecz wspólników, na ich cele osobiste. Część nieruchomości ma zostać przeniesionych do majątku Wnioskodawcy, a część do majątku drugiego wspólnika. Wycofanie nieruchomości z majątku Spółki nie będzie odpłatne, w szczególności nie nastąpi tytułem wypłaty zysku w Spółce. Przeniesienie nastąpi na mocy nienazwanych umów zawartych w formie aktu notarialnego, w wykonaniu zobowiązania wynikającego z uchwały wspólników. W umowach zawarte zostanie zastrzeżenie, że nie stanowią one umów darowizny. Spółka będzie w dalszym ciągu posiadała inny majątek, w tym nieruchomości, oraz prowadziła działalność gospodarczą.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że czynność wycofania nieruchomości i prawa użytkowania wieczystego z działalności gospodarczej prowadzonej w formie Spółki i nieodpłatnego przekazania ich na potrzeby prywatne (osobiste) Wnioskodawcy nie będzie rodziła dla niego skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego wycofanie nieruchomości z majątku Spółki i nieodpłatne przeniesienie jej własności na rzecz Wnioskodawcy (które nie następuje tytułem wypłaty zysku w Spółce) nie spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Także na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego wycofanie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości z majątku Spółki i nieodpłatne przeniesienie tego prawa na rzecz Wnioskodawcy (które nie następuje tytułem wypłaty zysku w Spółce) nie spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Wniosek dotyczący podatku od spadków i darowizn zostanie rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.