Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.301.2019.2.AKR
z 11 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2019 r. (data wpływu 7 maja 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 lipca 2019 r. (data wpływu 2 lipca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 21 czerwca 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.301.2019.1.AKR, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 21 czerwca 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 26 czerwca 2019 r.). W dniu 2 lipca 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 1 lipca 2019 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od dnia zawarcia związku małżeńskiego pozostaje wraz z małżonką we wspólności majątkowej małżeńskiej. W związku z pracą za granicą, a co z tym się wiąże, krótkimi pobytami w domu, Wnioskodawca upoważnił żonę notarialnie do reprezentowania Go we wszystkich sprawach, które dotyczą Jego i ich wspólnego majątku. W dniu 27 października 2016 r. aktem notarialnym dokonano poświadczenia dziedziczenia i przyjęcia spadku przez Wnioskodawcę po zmarłej w dniu 17 października 2016 r. matce. Przedmiotem spadku było spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Nie zostało ono wniesione do majątku wspólnego poprzez podpisanie umowy majątkowej rozszerzającej wspólność ustawową małżonków.

W celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych w kwietniu 2018 r. Wnioskodawca wraz z żoną podjęli decyzję o zakupie nieruchomości, w której planowali wspólnie zamieszkać. W dniu 27 kwietnia 2018 r. żona Wnioskodawcy aktem notarialnym dokonała zakupu prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z nakładami poniesionymi na rozpoczętą budowę jednorodzinnego budynku mieszkalnego (nieruchomość gruntowa położona w ….). Wnioskodawca przebywał wówczas za granicą. Nie sądził, że Jego obecność w momencie zakupu będzie niezbędna, gdyż żona Wnioskodawcy posiadała wszystkie niezbędne pełnomocnictwa do działania również w Jego imieniu. Środki na zakup nieruchomości pochodziły z majątku wspólnego małżonków: wspólnych oszczędności i z pracy zarobkowej Wnioskodawcy (13 lat pracy za granicą). Żona Wnioskodawcy w momencie zakupu nie osiągała żadnych dochodów. Nie posiadała i nie posiada majątku osobistego. W akcie notarialnym z dnia 27 kwietnia 2018 r. dotyczącym zakupu prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z nakładami poniesionymi na rozpoczętą budowę jednorodzinnego budynku mieszkalnego jako nabywca (właściciel) została wskazana tylko małżonka Wnioskodawcy. Notariusz, sporządzając akt notarialny dotyczący zakupu ww. nieruchomości, zawarł zapis, że małżonka Wnioskodawcy dokonuje zakupu pozostając w związku małżeńskim, z majątku osobistego. Wnioskodawca oraz Jego małżonka nie wiedzą dlaczego notariusz zawarł taką informację. Stanowi ona zaprzeczenie stanu faktycznego pochodzenia środków na zakup nieruchomości. W celu uzyskania środków na realizację rozpoczętej budowy jednorodzinnego budynku mieszkalnego zakupionego przez małżonków, w dniu 19 lipca 2018 r. Wnioskodawca (udzieliwszy pełnomocnictwa swojemu teściowi) aktem notarialnym dokonał sprzedaży uzyskanego w spadku spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Od dnia przyjęcia spadku przez Wnioskodawcę do dnia sprzedaży nie upłynęło 5 lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie w drodze spadku. Ww. sprzedaż nie została dokonana w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pieniądze uzyskane z ww. sprzedaży w całości zostały przeznaczone na dokończenie rozpoczętej budowy zakupionego wcześniej przez małżonków w dniu 27 kwietnia 2018 r. budynku mieszkalnego. Zakupu materiałów i usług budowlanych dokonywała żona Wnioskodawcy. Wydatki te dokonywane zostały w okresie od lipca 2018 r. do czerwca 2019 r., a więc przed upływem 2 lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. W 2019 r. jako właściciel ww. nieruchomości widnieje tylko żona Wnioskodawcy. Na fakturach i dokumentach zakupu widnieją dane żony Wnioskodawcy. Wnioskodawca przebywał wówczas za granicą. Płatności za zakupione materiały dokonywane były ze środków Wnioskodawcy, które pochodziły ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu po zmarłej matce Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wystawione wyłącznie na żonę Wnioskodawcy faktury (zawierające jej imię, nazwisko i adres), a zapłacone ze środków pochodzących ze sprzedaży odziedziczonego w spadku przez Wnioskodawcę spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, dotyczące zakupu materiałów budowlanych oraz nabycia usług budowlanych związanych z kontynuacją budowy jednorodzinnego budynku mieszkalnego, uprawniają Wnioskodawcę do rozliczenia wynikających z nich wydatków, jako wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy zapis w akcie notarialnym dotyczącym wspólnego zakupu nieruchomości z dnia 27 kwietnia 2018 r. mówiący o nabyciu nieruchomości przez żonę Wnioskodawcy z „majątku osobistego” w opisywanej sytuacji pozbawi Wnioskodawcę prawa do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), ma On możliwość skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) w związku z wydatkowaniem środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu odziedziczonego po zmarłej matce. Zgodnie ze wskazanymi wyżej przepisami wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się w wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych. Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się wydatki określone w art. 21 ust. 25 tej ustawy, między innymi na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego (art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d). Z kolei z art. 21 ust. 26 ww. ustawy wynika, że przez własny budynek, o którym mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) rozumie się budynek stanowiący własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w tych prawach.

Analiza powyższych przepisów musi uwzględniać racje, którymi kierował się ustawodawca, wprowadzając do porządku prawnego powyższe regulacje. W orzecznictwie sądowym podkreśla się, że zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienie od podatku dochodowego przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnej ma na celu zaspakajanie potrzeb mieszkaniowych obywateli. Podkreśla się również, że w celu zastosowania przedmiotowego zwolnienia konieczne jest wydatkowanie przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, o których mowa w art. 30e tej ustawy, na własne cele mieszkaniowe w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 19 kwietnia 2018 r., sygn. akt II SA/Go 193/18)

Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy i uregulowania, zdaniem Wnioskodawcy przesłanka w niniejszej sprawie została spełniona. Wnioskodawca uzyskany przychód ze sprzedaży nieruchomości, nabytej w drodze spadku po zmarłej matce, wydatkował na dokończenie budowy budynku, w którym zamierza zamieszkać z rodziną. Według Wnioskodawcy, ustawodawca wprowadza dwa warunki, od których uzależnia skorzystanie ze zwolnienia (w odpowiedniej części). Pierwszym z nich jest wydatkowanie kwoty na własne cele mieszkaniowe w terminie dwóch lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, a drugim udokumentowanie tych wydatków. W ocenie Wnioskodawcy, oba warunki zostały spełnione. Według Wnioskodawcy fakt, że na fakturach dokumentujących zakup materiałów i usług dotyczących budowy zakupionej nieruchomości widnieje żona Wnioskodawcy, nie przesądza o braku możliwości zakwalifikowania ich jako wydatków, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zakupu materiałów i usług dokonywała żona Wnioskodawcy. Dlatego jej dane widnieją na fakturach.

Płatności za te faktury były dokonywane ze środków pochodzących ze sprzedaży nieruchomości odziedziczonej w spadku przez Wnioskodawcę. Właścicielem nieruchomości, na którą poniesiono nakłady na budowę, wg aktu notarialnego, jest żona Wnioskodawcy, ale środki pieniężne na jej zakup pochodziły z majątku wspólnego małżonków. Fakt ten, według Wnioskodawcy przesądza o tym, że on także jest właścicielem nieruchomości, na którą poniesiono nakłady sfinansowane ze środków pochodzących ze sprzedaży nieruchomości odziedziczonej po zmarłej matce.

Wnioskodawca mając na względzie wskazane przepisy prawa podatkowego i stan faktyczny stwierdza, że ma możliwość skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zostanie bowiem spełniony zasadniczy cel, dla którego ustawodawca wprowadził przedmiotowe zwolnienie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca od dnia zawarcia związku małżeńskiego pozostaje wraz z małżonką we wspólności majątkowej małżeńskiej. W związku z pracą za granicą, a co z tym się wiąże, krótkimi pobytami w domu, Wnioskodawca upoważnił żonę notarialnie do reprezentowania Go we wszystkich sprawach, które dotyczą Jego i ich wspólnego majątku. W dniu 27 października 2016 r. aktem notarialnym dokonano poświadczenia dziedziczenia i przyjęcia spadku przez Wnioskodawcę po zmarłej w dniu 17 października 2016 r. matce. Przedmiotem spadku było spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Nie zostało ono wniesione do majątku wspólnego poprzez podpisanie umowy majątkowej rozszerzającej wspólność ustawową małżonków. W celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych w kwietniu 2018 r. Wnioskodawca wraz z żoną podjęli decyzję o zakupie nieruchomości, w której planowali wspólnie zamieszkać. W dniu 27 kwietnia 2018 r. żona Wnioskodawcy aktem notarialnym dokonała zakupu prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z nakładami poniesionymi na rozpoczętą budowę jednorodzinnego budynku mieszkalnego (nieruchomość gruntowa położona w ….). Wnioskodawca przebywał wówczas za granicą. Nie sądził, że Jego obecność w momencie zakupu będzie niezbędna, gdyż żona posiadała wszystkie niezbędne pełnomocnictwa do działania również w Jego imieniu. Środki na zakup nieruchomości pochodziły z majątku wspólnego małżonków: wspólnych oszczędności i z pracy zarobkowej Wnioskodawcy (13 lat pracy za granicą). Żona Wnioskodawcy w momencie zakupu nie osiągała żadnych dochodów. Nie posiadała i nie posiada majątku osobistego. W akcie notarialnym z dnia 27 kwietnia 2018 r. dotyczącym zakupu prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z nakładami poniesionymi na rozpoczętą budowę jednorodzinnego budynku mieszkalnego jako nabywca (właściciel) została wskazana tylko małżonka Wnioskodawcy. Notariusz, sporządzając akt notarialny dotyczący zakupu ww. nieruchomości, zawarł zapis, że małżonka Wnioskodawcy dokonuje zakupu pozostając w związku małżeńskim, z majątku osobistego. Wnioskodawca oraz Jego małżonka nie wiedzą dlaczego notariusz zawarł taką informację. Stanowi ona zaprzeczenie stanu faktycznego pochodzenia środków na zakup nieruchomości. W celu uzyskania środków na realizację rozpoczętej budowy jednorodzinnego budynku mieszkalnego zakupionego przez małżonków, w dniu 19 lipca 2018 r. Wnioskodawca (udzieliwszy pełnomocnictwa swojemu teściowi) aktem notarialnym dokonał sprzedaży uzyskanego w spadku spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Ww. sprzedaż nie została dokonana w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Pieniądze uzyskane z ww. sprzedaży w całości zostały przeznaczone na dokończenie rozpoczętej budowy zakupionego wcześniej przez małżonków w dniu 27 kwietnia 2018 r. budynku mieszkalnego. Zakupu materiałów i usług budowlanych dokonywała żona Wnioskodawcy. Wydatki te dokonywane zostały w okresie od lipca 2018 r. do czerwca 2019 r., a więc przed upływem 2 lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. W 2019 r. jako właściciel ww. nieruchomości widnieje tylko żona Wnioskodawcy. Na fakturach i dokumentach zakupu widnieją dane żony Wnioskodawcy. Wnioskodawca przebywał wówczas za granicą. Płatności za zakupione materiały dokonywane były ze środków Wnioskodawcy, które pochodziły ze sprzedaży mieszkania po zmarłej matce Wnioskodawcy.

Stosownie do art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 i art. 925 ustawy Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682, z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością − art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Ponadto, stosownie do art. 50¹ ww. Kodeksu w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawcę spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu będącego przedmiotem odpłatnego zbycia w 2018 r., nastąpiło w 2016 r. w spadku.

Odpłatne zbycie w 2018 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, które Wnioskodawca nabył w 2016 r., stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nastąpiło przed upływem pięcioletniego terminu określonego w ww. przepisie.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena określona w umowie, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadku i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Dochód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) może jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podlegać zwolnieniu z opodatkowania. Stosownie do treści tego przepisu, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego,

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 ww. ustawy).

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, że w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy również wskazać, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ww. ustawy).

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Ww. zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia – w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Zatem, korzystanie ze zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w wyżej cytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik traci prawo do ulgi i jest zobowiązany do złożenia korekty zeznania oraz zapłaty podatku dochodowego.

Przenosząc powołane wyżej uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy zauważyć należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest fakt wydatkowania - począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie - środków uzyskanych z tegoż zbycia na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe, np. na budowę własnego budynku mieszkalnego, a więc budynku, do którego podatnikowi przysługuje tytuł własności lub współwłasności. Warunek ten nierozerwalnie związany jest ze stwierdzeniem zawartym w zacytowanym art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) w związku z art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym nawet jeżeli w chwili ponoszenia wydatków na budowę budynku mieszkalnego podatnik nie dysponuje tytułem własności (współwłasności), to najpóźniej tytuł taki podatnik powinien uzyskać ostatniego dnia okresu o jakim mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kiedy może wydatkować środki na realizację własnego celu mieszkaniowego.

Powyższe znajduje potwierdzenie w linii orzeczniczej sądów administracyjnych. Przykładowo, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach o sygn. akt I SA/Gl 959/16 orzeczono, że niezbędną przesłanką zastosowania zwolnienia podatkowego jest legitymowanie się przez podatnika prawem własności (lub udziałem w takim prawie) budynku lub lokalu mieszkalnego, na który poniesiono wydatki. Spełnienie tego warunku jest bowiem konieczne dla uznania, że nakłady poniesione zostały na czynności związane z „własnym” budynkiem (lokalem) mieszkalnym podatnika. Powyższe prowadzi do logicznego wniosku, że także termin dwuletni, zakreślony w omawianym przepisie, odnosi się do legitymowania się przez podatnika tytułem własności/współwłasności budynku mieszkalnego (lokalu mieszkalnego), na który wydatkowano przychód z uprzedniego zbycia prawa majątkowego. Podobnie uznał m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku o sygn. akt I SA/Kr 65/15.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika jednak, że Wnioskodawca nie jest właścicielem ani współwłaścicielem prawa wieczystego użytkowania gruntu (od 2019 r. prawa własności) z rozpoczętą budową jednorodzinnego budynku mieszkalnego. Wnioskodawca wspólnie z żoną finansował zakup w dniu 27 kwietnia 2018 r. prawa wieczystego użytkowania tego gruntu wraz z nakładami poniesionymi na rozpoczętą budowę jednorodzinnego budynku mieszkalnego, lecz nie przysługuje Mu do niego tytuł własności czy współwłasności.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje kwestii własności nieruchomości oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu w związku, z czym należy odnieść się do przepisów prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W myśl art. 47 § 1 ustawy Kodeks cywilny, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Stosownie do art. 48 ustawy Kodeks cywilny, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Z powyższego zatem w sposób jednoznaczny wynika, że grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności.

Zgodnie z art. 232 § 1 ustawy Kodeks cywilny, grunty stanowiące własność Skarbu Państwa a położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków, mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym.

Z kolei jak stanowi art. 235 § 1 ustawy Kodeks cywilny, budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Natomiast z art. 235 § 2 ustawy Kodeks cywilny wynika, że przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.

Granice prawa użytkowania wieczystego są wyznaczane przez ustawy, zasady współżycia społecznego oraz umowę o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Uprawnienie do wyłącznego korzystania z gruntu przez użytkownika wieczystego gruntu jest skuteczne wobec osób trzecich, a także właściciela gruntu, chyba że umowa, o której mowa wyżej zawiera odrębne uregulowania dotyczące uprawnień właściciela.

Kodeks cywilny nadał prawu wieczystego użytkowania gruntu nadrzędny charakter w stosunku do prawa własności budynków znajdujących się na tym gruncie. Prawem głównym jest w tym przypadku prawo wieczystego użytkowania, a prawem związanym jest prawo własności budynków i urządzeń. Jednakże żadne z nich nie może stanowić samodzielnie przedmiotu obrotu prawnego.

Oznacza to, że prawo własności tych budynków dzieli los prawny użytkowania wieczystego gruntu. Zatem, zbycie tego prawa odnosi się też do budynków, natomiast sama własność budynków nie może być przeniesiona na inną osobę bez przeniesienia użytkowania wieczystego gruntu.

Skoro Wnioskodawca wydatkował środki uzyskane z odpłatnego zbycia w 2018 r., nabytego w 2016 r. w spadku spółdzielczego własnościowego prawa lokalu, na budowę budynku mieszkalnego, do którego prawo własności w świetle obowiązującego prawa (zgodnie z aktem notarialnym) przysługuje żonie Wnioskodawcy, to nie można uznać, że zostały one wydatkowane przez Wnioskodawcę na budowę budynku mieszkalnego, do którego Wnioskodawcy przysługuje tytuł własności lub współwłasności. Fakt pochodzenia środków pieniężnych, z których dokonany został zakup prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z nakładami poniesionymi na rozpoczętą budowę jednorodzinnego budynku mieszkalnego, z majątku wspólnego Wnioskodawcy i Jego żony nie czyni z Wnioskodawcy właściciela ani współwłaściciela budynku mieszkalnego będącego zgodnie z prawem własnością Jego żony. Wnioskodawca nie spełnia wymogu posiadania tytułu prawnego, o którym mowa w art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie posiada prawa własności/współwłasności do budynku mieszkalnego, na który wydatkowany został przychód z uprzedniego odpłatnego zbycia przez Niego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Zatem, takie wydatkowanie środków z odpłatnego zbycia uprawniałoby Wnioskodawcę do zwolnienia dochodu z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jedynie w sytuacji gdyby do końca okresu dwuletniego, o którym mowa w ww. przepisie, tj. do końca 2020 r. Wnioskodawca nabył prawo własności lub współwłasności do ww. budynku mieszkalnego, pod warunkiem spełnienia pozostałych wymogów warunkujących uzyskanie przedmiotowego zwolnienia.

Jednym z takich wymogów jest właściwe udokumentowanie poniesionych wydatków.

Wnioskodawca we wniosku wskazał, że środki z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu stanowiącego Jego majątek odrębny wydatkował na budowę jednorodzinnego budynku mieszkalnego. Zaznaczył również, że ww. prawo majątkowe nie zostało wniesione do majątku wspólnego poprzez podpisanie umowy majątkowej rozszerzającej wspólność ustawową małżonków. Na fakturach i innych dowodach zakupu dokumentujących wydatki na ww. budowę, umieszczone jest imię i nazwisko żony Wnioskodawcy.

Nadmienić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje ściśle określonego sposobu dokumentowania poniesionego wydatku. Nie mniej w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych skoro Wnioskodawca zamierza skorzystać ze zwolnienia winien liczyć się z koniecznością wykazania faktu wydatkowania środków ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu otrzymanego w spadku na cele mieszkaniowe. Organ podatkowy dla celów podatkowych weryfikując możliwość skorzystania ze zwolnienia podatkowego uprawniony jest żądać od podatników udowodnienia poniesienia wydatków poprzez przedłożenie rzetelnych i wiarygodnych dowodów.

Zatem, budząca wątpliwość Wnioskodawcy kwestia wydatkowania środków pieniężnych uzyskanych z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu przeznaczonych na budowę budynku mieszkalnego, powinna być dla celów podatkowych udokumentowana rzetelnymi i wiarygodnymi dowodami w postaci rachunków, faktur oraz innych dowodów zasługujących na wiarę, z których w sposób niebudzący wątpliwości będzie wynikało kto, kiedy i jaki wydatek poniósł.

Zatem, faktura lub inny dowód zakupu wystawione na imię i nazwisko Wnioskodawcy stanowiłyby podstawę udokumentowania wydatku poniesionego przez Niego na budowę budynku mieszkalnego. W żadnym wypadku nie sposób uznać wydatków udokumentowanych fakturami i innymi dowodami wystawionymi wyłącznie na imię i nazwisko żony Wnioskodawcy. Faktura wystawiona na imię i nazwisko żony Wnioskodawcy nie dowodzi, że środki zostały wydatkowane przez Wnioskodawcę, oraz że pochodziły z majątku odrębnego (osobistego) Wnioskodawcy. Faktura jest bowiem dowodem na to, kto nabywał towary lub usługi. Jeżeli wynika z niej, że nabywcą jest żona Wnioskodawcy, to należy domniemywać zgodnie z treścią dowodu, że to ona partycypowała w ponoszeniu wydatku. Podobnie w przypadku innych dowodów zakupu. To oznacza, że w przypadku ponoszenia z majątku odrębnego Wnioskodawcy wydatków na budowę budynku mieszkalnego, udokumentowanych fakturami i innym dowodami zakupu na imię i nazwisko żony Wnioskodawcy – nie sposób uznać tych wydatków za wydatki podlegające uwzględnieniu przy obliczaniu przez Wnioskodawcę dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że wystawione wyłącznie na żonę Wnioskodawcy faktury oraz inne dowody zakupu (zawierające jej imię, nazwisko i adres), zapłacone ze środków pochodzących ze sprzedaży odziedziczonego w spadku przez Wnioskodawcę spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, dotyczące zakupu materiałów budowlanych oraz nabycia usług budowlanych związanych z kontynuacją budowy jednorodzinnego budynku mieszkalnego, nie uprawniają Wnioskodawcy do rozliczenia wynikających z nich wydatków, jako wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie potwierdzają wydatkowania przez Wnioskodawcę ww. środków na kontynuację budowy jednorodzinnego budynku mieszkalnego. Zatem, Wnioskodawca nie będzie mógł zaliczyć, jako wydatki na własne cele mieszkaniowe, wydatków wynikających z faktur i innych dowodów zakupu wystawionych wyłącznie na imię i nazwisko Jego żony.

W tej sytuacji to nie zapis w akcie notarialnym dotyczącym nabycia przez żonę Wnioskodawcy w dniu 27 kwietnia 2018 r. prawa wieczystego użytkowania tego gruntu wraz z nakładami poniesionymi na rozpoczętą budowę jednorodzinnego budynku mieszkalnego z majątku osobistego ostatecznie pozbawi Wnioskodawcę prawa do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lecz fakt wystawienia faktur i innych dowodów zakupu dotyczących kontynuacji budowy ww. budynku mieszkalnego na żonę Wnioskodawcy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za nieprawidłowe.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

W związku z powołaniem przez Wnioskodawcę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim stwierdzić należy, że wyroki sądów administracyjnych dotyczą konkretnych, indywidualnych spraw podjętych w określonych stanach faktycznych i są wiążące tylko w tych sprawach. Dlatego, stosownie do art. 87 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. – Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.), nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa. Nie mniej zauważyć należy, że wskazane przez Wnioskodawcę orzeczenie wydane zostało w przedmiocie odmowy przyznania prawa do zasiłku rodzinnego oraz dodatków do tego zasiłku. Sąd odwołał się jedynie do zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozstrzygając kwestię sporną, czy dochód uzyskany przez skarżącego z odpłatnego zbycia nieruchomości powinien być zaliczony do dochodu o którym mowa w art. 3 pkt 1a ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.