Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.150.2019.2.AA
z 3 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2019 r. (data wpływu 24 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania podwyższonej stawki amortyzacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismem z 18 czerwca 2019 r. (data wpływu 25 czerwca 2019 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania podwyższonej stawki amortyzacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działy specjalne produkcji rolnej obejmujące wylęgarnię drobiu i fermową hodowlę drobiu nieśnego, z której jaja przeznaczane są do wylęgu drobiu we własnej wylęgarni, a następnie sprzedaje pisklęta.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych i prowadzi księgi rachunkowe na podstawie ustawy o rachunkowości. Dochody z działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowane są na zasadach określonych w art. 30c ustawy „PIT” (stawka 19%).

W prowadzonych działach specjalnych produkcji rolnej Wnioskodawca wykorzystuje będące własnością Wnioskodawcy kurniki.

W kurnikach prowadzona jest fermowa hodowla drobiu nieśnego. Z uwagi na specyfikę wykorzystywania kurników w budynkach panują warunki mikroklimatyczne z koncentracją szkodliwych gazów, w tym amoniaku, siarkowodoru i dwutlenku węgla, oraz zapylenie. Źródłem zapylenia są cząstki powstałe z upierzenia, ściółki, paszy.

W kurnikach zainstalowany jest system wentylacji sterowany komputerem, który pomaga w utrzymaniu mikroklimatu odpowiedniego dla kur nieśnych. Jego zadaniem jest wymiana powietrza zużytego na świeże, jak najszybsze odprowadzenie z budynku nadmiaru ciepła, wilgotności, dwutlenku węgla. Budynki narażone są na ciągłe działanie środków dezynfekujących, wody, wydziobywanie powierzchni ścian przez kury. Posadzki kurników wyściełane są ściółką ze słomy  warstwa ok. 10-15 cm, na ściółce gromadzone są wydaliny hodowanego drobiu, tworząc pomiot ptasi.

Po zakończeniu cyklu produkcji, który trwa ok. 58 tygodni, a przed wprowadzeniem następnej partii kur niosek, kurniki poddawane są myciu środkami chemicznymi, zabiegom dezynfekcyjnym na mokro ( posadzki, ściany, sufity) oraz procesowi termo zamgławiania, jest to metoda dezynfekcji kurników, w której środek chemiczny penetruje wszystkie szczeliny budynku. Po zabiegach czyszczenia, dezynfekcji, które przeprowadzane są zgodnie z wymogami dla ferm, ściany kurnika malowane są wapnem.

Kurniki wprowadzone są do ewidencji środków trwałych i sklasyfikowane w grupie 1, podgrupie 10 i rodzaju 108 Budynki produkcyjne, usługowe i gospodarcze dla rolnictwa, dla których stawkę amortyzacyjną przyjęto z Wykazu Rocznych Stawek Amortyzacyjnych stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (stawka 2,5 %).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22i ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do kurników jako budynków używanych w warunkach pogorszonych, powodujących przyspieszenie zużycia tych obiektów oraz dokonywać ich amortyzacji z wykorzystaniem współczynnika nie wyższego niż 1,2 od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające zmiany?

Zdaniem Wnioskodawcy jest on uprawniony do zastosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22i ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do kurników jako budynków używanych w warunkach pogorszonych, powodujących przyspieszenie zużycia tych obiektów oraz dokonywać ich amortyzacji z wykorzystaniem współczynnika podwyższającego 1,2.

Swoje stanowisko Wnioskodawca oparł na podstawie art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: 1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własności 2) maszyny, urządzenia i środki transportu, 3) inne przedmioty  o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy „PIT”, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy „PIT” odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy „PIT”, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Podatnicy, z zastrzeżeniem art. 221 i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego (art. 22h ust. 2).

Na podstawie art. 22i ust. 1 ustawy „PIT” odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

W myśl art. 22i ust. 2 pkt 1 lit. a podatnicy mogą podane w Wykazie stawki podwyższać dla budynków i budowli używanych w warunkach pogorszonych  przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2.

Art. 22i ust. 3 ustawy „PIT” stanowi, że w razie wystąpienia bądź ustania warunków uzasadniających podwyższenie stawek, o których mowa w art. 22i ust. 2 pkt 1 lit. a, stawki te ulegają podwyższeniu lub obniżeniu od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające te zmiany.

Zgodnie z objaśnieniami do Wykazu Rocznych Stawek Amortyzacyjnych (punkt 1) za pogorszone warunki używania budynków i budowli, o których mowa w art. 22i ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy „PIT”, uważa się używanie tych środków trwałych pod ciągłym działaniem: wody, par wodnych, znacznych drgań, nagłych zmian temperatury oraz innych czynników, powodujących przyspieszenie zużycia obiektu.

Katalog warunków uznania używania budynków w warunkach pogorszonych jest otwarty z uwagi na zawarcie przez ustawodawcę zwrotu „oraz innych czynników” powodujących przyspieszenie zużycia obiektu. Te inne czynniki nie zostały wymienione, a to oznacza, że katalog jest otwarty.

Powyżej opisane warunki używania budynków/kurników i czynniki działające na budynek, jak zawilgocenie, związki chemiczne rozproszone w powietrzu  amoniak, dwutlenek węgla, środki dezynfekujące, działanie pomiotu ptasiego bezpośrednio na posadzkę budynku/kurnika, zapylenie uwalniające się podczas dozowania pasz, uszkodzenia ścian spowodowane dziobaniem ich przez kury można uznać za „inne czynniki” powodujące przyspieszenie zużycia obiektu. Czynniki te oddziałują na budynek w sposób ciągły, nie jest to działanie jednorazowe.

Z uwagi na to, że kurniki przeznaczone są do hodowli drobiu a więc organizmów żywych, zastosowany w kurniku system wentylacji ma ograniczyć/wyeliminować negatywny wpływ czynników i utrzymać odpowiednie warunki w kurniku dla drobiu, jak i pracujących pracowników, w ocenie Wnioskodawcy, nie ma to jednak wpływu na skorzystanie z przysługującego uprawnienia do podwyższenia stawek amortyzacyjnych. Pomiot ptasi wytworzony w cyklu produkcji styka się bezpośrednio z posadzką, a występujące związki chemiczne w składzie wytworzonego pomiotu ptasiego, jego zawilgocenie wpływają negatywnie na trwałość posadzki kurnika.

Tym samym Wnioskodawca może zastosować podwyższoną stawkę amortyzacyjną o współczynnik nie wyższy niż 1,2 na podstawie art. 22i ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy PIT w odniesieniu do wskazanych budynków/kurników używanych w warunkach pogorszonych, powodujących przyspieszenie zużycia tych obiektów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.): kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy: kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy: amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością  o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do treści art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy: odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z treścią art. 22h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Na podstawie art. 22i ust. 2 ww. ustawy: podatnicy mogą podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki podwyższać dla budynków i budowli używanych w warunkach:

1. pogorszonych  przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2,
2. złych  przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,4.
   
   

Jak wynika z powyższego, przesłanką do stosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych jest używanie budynków lub budowli w warunkach pogorszonych albo w warunkach złych.

Wyjaśnienia dotyczące warunków używania budynków i budowli zawarte są w objaśnieniach do Wykazu stawek amortyzacyjnych. Zgodnie z nimi za pogorszone warunki używania budynków i budowli, o których mowa w art. 22i ust. 2 pkt 1 lit. a, uważa się używanie tych środków trwałych pod ciągłym działaniem wody, par wodnych, znacznych drgań, nagłych zmian temperatury oraz innych czynników powodujących przyspieszenie zużycia obiektu. Za złe warunki używania budynków i budowli, o których mowa w art. 22i ust. 2 pkt 1 lit. b, uważa się używanie tych środków trwałych pod wpływem niszczących środków chemicznych, a zwłaszcza gdy służą one produkcji, wytwarzaniu lub przechowywaniu żrących środków chemicznych. Dotyczy to również przypadków silnego działania na budynek lub budowlę niszczących środków chemicznych rozproszonych w atmosferze, wodzie lub wydzielających się w postaci oparów, których źródłem są inne obiekty znajdujące się w pobliżu.

W razie wystąpienia bądź ustania warunków uzasadniających podwyższenie stawek, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, stawki te ulegają podwyższeniu lub obniżeniu od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające te zmiany, co wynika bezpośrednio z art. 22i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22i ust. 6 ww. ustawy: w przypadku podwyższenia stawek amortyzacyjnych, podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych przy zastosowaniu współczynników określonych w ust. 2, należy dla poszczególnych środków trwałych stosować jeden wybrany współczynnik, przez który mnoży się stawkę amortyzacyjną właściwą dla danego środka trwałego, przyjętą z Wykazu stawek amortyzacyjnych.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działy specjalne produkcji rolnej obejmujące wylęgarnię drobiu i fermową hodowlę drobiu nieśnego z której jaja przeznaczone są do wylęgu drobiu we własnej wylęgarni. Następnie Wnioskodawca sprzedaje pisklęta. W prowadzonych działach specjalnych produkcji rolnej Wnioskodawca wykorzystuje będące jego własnością kurniki. Kurniki wprowadzone są do ewidencji środków trwałych i sklasyfikowane w grupie 1, podgrupie 10 i rodzaju 108 Budynki produkcyjne, usługowe i gospodarcze dla rolnictwa, dla których stawkę amortyzacyjną przyjęto z Wykazu Rocznych Stawek Amortyzacyjnych  stawka 2,5%. Z uwagi na specyfikę wykorzystywania kurników w budynkach panują warunki mikroklimatyczne z koncentracją szkodliwych gazów, w tym amoniaku, siarkowodoru i dwutlenku węgla, oraz zapylenie. Budynki narażone są na ciągłe działanie środków dezynfekujących, wody, wydziobywanie powierzchni ścian przez kury. Posadzki kurników wyściełane są ściółką ze słomy, na której gromadzone są wydaliny hodowanego drobiu, tworząc pomiot ptasi. Po zakończeniu cyklu produkcji, który trwa ok. 58 tygodni, a przed wprowadzeniem następnej partii kur niosek, kurniki poddawane są myciu środkami chemicznymi, zabiegom dezynfekcyjnym na mokro oraz procesowi termo zamgławiania, jest to metoda dezynfekcji kurników, w której środek chemiczny penetruje szczeliny budynku. Po zabiegach czyszczenia ściany kurnika malowane są wapnem.

Jak wyjaśnił Wnioskodawca, opisane warunki używania budynków/kurników można uznać za „inne czynniki” powodujące przyspieszenie zużycia obiektu. Czynniki te oddziałują na budynek w sposób ciągły, nie jest to działanie jednorazowe.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie została spełniona przesłanka warunkująca podwyższenie stawki amortyzacji, o której mowa w art. 22i ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w rezultacie Wnioskodawca uprawniony jest do podwyższenia stawki podanej w Wykazie stawek amortyzacyjnych o współczynnik nie wyższy niż 1,2.

Reasumując – Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania podwyższonej stawki amortyzacyjnej, o której mowa w art. 22i ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do kurników jako budynków używanych w warunkach pogorszonych, powodujących przyspieszenie zużycia tych obiektów oraz dokonywać ich amortyzacji z wykorzystaniem współczynnika nie wyższego niż 1,2 od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające zmiany.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.