Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.177.2019.1.MO
z 21 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 17 kwietnia 2019 r. (data wpływu do tut. Organu 24 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia od którego momentu Wnioskodawca jest uprawniony do korzystania ze zwolnienia o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2019 r., wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia od którego momentu Wnioskodawca jest uprawniony do korzystania ze zwolnienia o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Grupa X jest światowym liderem w produkcji wyrobów węglowych i grafitowych dla przemysłu produkcji aluminium i żelaza oraz innych procesów hutniczych. W Polsce, w ramach Grupy X działalność prowadzi Sp. z o.o., która posiada aktualnie 2 zakłady produkcyjne - zakład w R. i zakład w N. Podstawowym obszarem działalności Sp. z o.o. jest produkcja wyrobów z uszlachetnianego węgla i grafitu.

W związku z rozwojem działalności Spółki, 31 stycznia 2019 r. uzyskała ona Decyzję o wsparciu nr X/2019 (dalej: „Decyzja”) wydaną na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2018 r., poz. 1162; dalej: „Ustawa PSI”). Zgodnie z Decyzją, Spółka uprawniona jest do pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”) działalności wchodzącej w zakres kodów Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz.U. z 2015 r., poz. 1676; dalej: „PKWiU”), wymienionych w Decyzji, prowadzonej na terenie działek objętych Decyzją.

Inwestycja, w związku z którą wydana została Decyzja, dotyczy dywersyfikacji produkcji zakładu w R., w którym Spółka prowadzi już aktualnie działalność gospodarczą, w przeważającej części zbieżną z zakresem działalności objętej Decyzją.

Inwestycja realizowana jest na terenie zakładu w R. od 1 lutego 2019 r., natomiast jej zakończenie planowane jest na 30 czerwca 2021 r.

Zgodnie z warunkami określonymi Decyzją, Spółka zobowiązana jest do:

• poniesienia na terenie realizacji inwestycji kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji, w rozumieniu § 4 oraz § 8 ust. 1 rozporządzenia z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowej inwestycji (Dz.U. z 2018 r., poz. 1713, dalej: „Rozporządzenie PSI”), o łącznej wartości co najmniej 175 000 000,00 zł w terminie od dnia wydania Decyzji do dnia 30 czerwca 2021 r.,
• zwiększenia dotychczasowego zatrudnienia kształtującego się na poziomie 319,92 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty poprzez zatrudnienie po dniu wydania decyzji, na terenie realizacji nowej inwestycji, co najmniej 24 pracowników w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r. i utrzymanie zatrudnienia na terenie realizacji nowej inwestycji co najmniej 343,92 pracowników w terminie do dnia 31 grudnia 2025 r.;
• zakończenia realizacji nowej inwestycji w terminie do 30 czerwca 2021 r.
  
  

Ponadto, Decyzja określa również maksymalny poziom kosztów kwalifikowanych w następujący sposób:

• w przypadku korzystania ze zwolnienia podatkowego z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji, maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji, o których mowa w § 8 ust. 7 Rozporządzenia PSI wyniesie 227 500 000,00 zł.;
• w przypadku korzystania ze zwolnienia podatkowego z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy, o którym mowa w § 5 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia PSI do obliczenia maksymalnej wysokości dwuletnich kosztów pracy przyjmuje się koszty pracy 31 nowo zatrudnionych pracowników.
  
  

Decyzja przyznana Wnioskodawcy obejmuje działalność w zakresie określonym w następujących pozycjach PKWiU:

1. 23.20 - Produkcja wyrobów ogniotrwałych;
2. 23.99 - Pozostałe wyroby z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowane;
3. 27.90 - Produkcja pozostałego sprzętu elektrycznego;
4. 38.11.5 - Odpady inne niż niebezpieczne, nadające się do recyklingu.
   
   

Jak wskazano powyżej, na moment aplikowania o wydanie Decyzji, jak również obecnie, Spółka prowadzi na terenie objętym Decyzją działalność w przeważającej części zbieżną z zakresem działalności scharakteryzowanej kodami PKWiU wskazanymi w Decyzji. W związku z tą działalnością Spółka uzyskuje na bieżąco przychody oraz ponosi koszty ich uzyskania.

Poza realizowaną obecnie inwestycją, Spółka rozważa także kolejne inwestycje związane z rozbudową zakładu w R. lub N., w związku z którymi zakłada ubieganie się o decyzję o wsparciu. W związku z poziomem złożoności realizowanych tam procesów produkcyjnych, założeniem Spółki jest, iż również w przypadku kolejnych inwestycji, nową/nowymi decyzjami o wsparciu również objęty byłby cały teren, odpowiednio zakładu w R. lub w N.

W związku z realizowanymi aktualnie planami inwestycyjnymi według warunków określonych Decyzją oraz przysługującym w przyszłości na jej podstawie zwolnieniem z CIT, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowego podejścia do określenia momentu w czasie, od którego jest uprawniona do uznawania dochodu z działalności gospodarczej objętej Decyzją za zwolniony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy pomoc publiczna w postaci zwolnienia z podatku CIT, do której Wnioskodawca jest uprawniony na podstawie Decyzji przysługuje Wnioskodawcy począwszy od pierwszego miesiąca, w którym rozpoczął on ponoszenie kosztów kwalifikowanych inwestycji po dniu wydania Decyzji, aż do jej wygaśnięcia lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi najpierw, zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz.U. z 2018 r., poz. 1713)?

Zdaniem Wnioskodawcy, pomoc publiczna w postaci zwolnienia z podatku CIT, do której jest on uprawniony na podstawie Decyzji, przysługuje mu począwszy od pierwszego miesiąca, w którym rozpoczął ponoszenie kosztów kwalifikowanych inwestycji po dniu wydania Decyzji, aż do jej wygaśnięcia lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi najpierw, zgodnie z § 9 ust. 1 Rozporządzenia PSI.

Uzasadnienie stanowiska wnioskodawcy:

W myśl art. 3 Ustawy PSI, wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. (...)

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, wolne od podatku są: (...) dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. poz. 1162), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Przedstawione powyżej przepisy ustawowe nie regulują oraz nie wskazują momentu, od którego podatnik uzyskujący dochody z prowadzenia działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu może rozpocząć korzystanie ze zwolnienia podatkowego. Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 5 Ustawy PSI, to Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia m.in. warunki udzielania pomocy publicznej.

I tak, zgodnie z § 9 ust. 1 Rozporządzenia PSI: Wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.

W przekonaniu Wnioskodawcy, paragraf ten należy interpretować wprost, a mianowicie, że wsparcie z tytułów kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje od pierwszego miesiąca, w którym zostały faktycznie poniesione pierwsze koszty kwalifikowane inwestycji, w związku z którą została wydana decyzja o wsparciu.

Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, iż system zwolnień podatkowych wprowadzony Ustawą PSI ma docelowo zastąpić funkcjonujący jeszcze obecnie system zwolnień funkcjonujący na podstawie Ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2019 r., poz. 482; dalej: „Ustawa SSE”). Biorąc pod uwagę ten sam charakter pomocy udzielanej przedsiębiorcom na podstawie ww. ustaw, warto również podkreślić, że przepisy Ustawy PSI w dużej części opierają się na przepisach Ustawy SSE oraz ukształtowanej praktyce jej stosowania. W związku z powyższym, niejednokrotnie przepisy Ustawy SSE, czy Rozporządzenia SSE mają swoje bliźniacze odzwierciedlenie w przepisach Ustawy PSI oraz Rozporządzania PSI. Dlatego też, w ocenie Wnioskodawcy, można wprost przyjąć, że zasady wprowadzone Ustawą SSE oraz aktami wykonawczymi do Ustawy SSE, a zaczerpnięte następnie do Ustawy PSI oraz Rozporządzenia PSI (o ile nie zostały one w Ustawie PSI lub Rozporządzeniu PSI sformułowane w inny sposób), można przytoczyć na uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy co do określenia właściwego momentu korzystania z pomocy publicznej w opisanym stanie faktycznym.

I tak, zgodnie z aktem wykonawczym do Ustawy SSE, tj. Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2008 r., nr 232, poz. 1548) (dalej: „Rozporządzenie SSE”) w zakresie SSE obowiązują następujące przepisy dotyczące momentu od którego podatnik uzyskujący dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia może rozpocząć korzystanie ze zwolnienia podatkowego:

§ 5 ust. 1: Zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

§ 5 ust. 4: W przypadku przedsiębiorcy, którego przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część objęto granicami strefy w związku z realizacją nowej inwestycji, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują od miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia, określone w zezwoleniu, w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej,

Zgodnie z powyższymi regulacjami zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 Rozporządzenia SSE, przysługują od miesiąca, w którym poniesione zostały pierwsze wydatki inwestycyjne aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, przy spełnieniu warunków, o których mowa w zezwoleniu. W związku z powyższym przedsiębiorca może korzystać z dostępnej puli pomocy od miesiąca, w którym poniósł pierwszy wydatek inwestycyjny.

Natomiast dla przedsiębiorcy, o którym mowa w ust. 4 Rozporządzenia SSE, którego przedsiębiorstwo (lub jego zorganizowaną część) objęto granicami strefy w związku z realizacją nowej inwestycji, zwolnienia, o których mowa w ust. 1, przysługują od miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia, określone w zezwoleniu. Zgodnie z tą regulacją przedsiębiorca nabywa prawo do zwolnienia dochodu po osiągnięciu poziomu zatrudnienia oraz poniesieniu wydatków inwestycyjnych w wysokości określonej w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE.

Z systematyki powołanych przepisów należy wnioskować, iż § 5 ust. 4 stanowi wyjątek od ogólnej zasady ustanowionej w § 5 ust. 1 Rozporządzenia SSE. Tym samym, jeśli wyjątek ten nie zachodzi, należy stosować zasady ogólne.

W orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach niepewności co do ich znaczenia, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do jednoznaczności treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy i nie była sprzeczna z przepisami rangi konstytucyjnej.

Wnioskodawca zauważa jednocześnie, że wspomniana zasada prymatu wykładni językowej szczególnego znaczenia nabiera, gdy interpretowane przepisy dotyczą ulg i zwolnień podatkowych (np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 sierpnia 2004 r., sygn. FSK 372/04, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 marca 2000 r., sygn. SA/Rz 595/99).

Zgodnie z brzmieniem § 5 ust. 1 Rozporządzenia SSE, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej. Zgodnie z wykładnią językową, o poniesieniu wydatków inwestycyjnych możemy mówić od momentu, w którym pierwsze środki zostały wydatkowane w związku z inwestycją. Takie właśnie rozumienie wspomnianego przepisu jest ugruntowane w praktyce i zasadniczo nie budzi kontrowersji.

Rozporządzenie SSE wprowadzało dwie odmienne regulacje odnoszące się do inwestycji realizowanych na terenie SSE oraz dla tych, w związku z którymi objęto obszarem SSE przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część (tzw. inwestycje brownfield lub zakłady w toku). Natomiast, w ramach Rozporządzenia PSI powyższe aspekty zostały ujednolicone, czego wynikiem jest jedna regulacja prawna odnosząca się do wszystkich przedsiębiorców korzystających ze zwolnienia z CIT na podstawie decyzji o wsparciu. Przyczyną tej zmiany dokonanej przez Ustawodawcę była najprawdopodobniej chęć jednoznacznego określenia momentu korzystania ze zwolnienia dla nowego jak również i istniejącego zakładu. Pozwala to wnioskować, iż ustawodawca działając racjonalnie, pragnął ujednolicić oraz zrównać wszystkich przedsiębiorców prowadzących działalność w ramach decyzji o wsparciu i tym samym moment, w którym przysługuje im wsparcie z tytułu poniesienia kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji.

Z uwagi na fakt, że zwolnienie podatkowe przysługuje Wnioskodawcy w oparciu o przepisy Ustawy PSI, a nie Ustawy SSE, będą do niego miały zastosowanie przepisy Rozporządzenia PSI, zgodnie z którymi wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu. We wspominanym rozporządzeniu nie znalazły się bowiem dodatkowe regulacje, które ustanawiałyby różne momenty, od których podatnikowi przysługuje zwolnienie z CIT w zależności od rodzaju i charakteru inwestycji. Stanowi to istotną zmianę w stosunku do regulacji, które obowiązują na podstawie Rozporządzenia SSE.

Należy również zaznaczyć, iż zamieszczona w Rozporządzeniu PSI regulacja jest bliźniaczo podobna do § 5 ust. 1 Rozporządzenia SSE. Podobieństwo to sugeruje, że intencją ustawodawcy było tożsame intepretowanie oraz stosowanie opisywanych regulacji. Brak odniesienia w Rozporządzeniu PSI do zasady szczególnej jaką był § 5 ust. 4 Rozporządzenia SSE, należy rozumieć jako zastosowanie braku rozdzielności w interpretowaniu momentu korzystania ze zwolnienia podatkowego w ramach uzyskanej decyzji o wsparciu. Warto nadmienić, że w ramach Ustawy PSI oraz Rozporządzenia PSI nie istnieje procedura obejmowania terenem istniejącego przedsiębiorstwa z racji tego, iż zwolnienie podatkowe jest możliwe do uzyskania na terenie całego kraju po spełnieniu określonych kryteriów ilościowych oraz jakościowych.

Stanowisko Wnioskodawcy, co do momentu korzystania ze zwolnienia w świetle § 9 ust. 1 Rozporządzenia PSI, zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0112-KDIL3-3.4011.434.2018.1.AA) z 15 lutego 2019 r., w której w zbliżonym stanie faktycznym Organ stwierdził, że: (...) w przypadku wsparcia z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługuje począwszy od miesiąca, w którym poniesiono koszty kwalifikowane inwestycji po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do jej wygaśnięcia lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego. które zdarzenie wystąpi wcześniej, co wynika z § 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji.

Powyższe stwierdzenie zostało także powtórzone w wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacji o sygn. 0114-KDIP3-1.4011.574.2018.2.ES z 28 lutego 2019 r.

Jakkolwiek przytoczone powyżej interpretacje indywidualne opierają się na przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1991 r., nr 80, poz. 350 z późn. zm.; dalej: „Ustawa o PIT”), mając na uwadze identyczne brzmienie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT i art. 21 ust. 1 pkt 63b Ustawy o PIT, nie ma podstaw do odmiennego interpretowania powyższych norm prawnych. Biorąc pod uwagę przedstawioną powyżej praktykę organów podatkowych w odniesieniu do Rozporządzenia SSE oraz w odniesieniu do ujednolicenia momentu możliwości korzystania ze zwolnienia podatkowego w ramach Rozporządzenia PSI, pomoc publiczna z tytułu uzyskania decyzji o wsparciu w ramach PSI będzie przysługiwać Wnioskodawcy począwszy od pierwszego miesiąca, w którym Spółka rozpoczęła ponoszenie kosztów kwalifikowanych inwestycji po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi najpierw zgodnie z § 9 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865, dalej: „ustawa o CIT”), wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. poz. 1162), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, zwolnienie podatkowe, o którym mowa w pkt 34a do ust. 1, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. poz. 1162, dalej: „ustawa o WNI”), wsparcie na realizację nowej inwestycji jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego. Przedmiotem decyzji o wsparciu – w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI – jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu. Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI, i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Stosownie do § 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz.U. z 2018 r., poz. 1713), wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł te koszty po dniu wydania decyzji o wsparciu, aż do wygaśnięcia decyzji o wsparciu lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że w związku z rozwojem działalności Spółka uzyskała decyzję o wsparciu na realizację nowej inwestycji, o której mowa w art. 3 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy pomoc publiczna w postaci zwolnienia z podatku CIT, do której jest uprawniony na podstawie Decyzji przysługuje Wnioskodawcy począwszy od pierwszego miesiąca, w którym rozpoczął on ponoszenie kosztów kwalifikowanych inwestycji po dniu wydania Decyzji, aż do jej wygaśnięcia lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi najpierw.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym pomoc publiczna w postaci zwolnienia z podatku CIT, do której jest on uprawniony na podstawie Decyzji, przysługuje mu począwszy od pierwszego miesiąca, w którym rozpoczął ponoszenie kosztów kwalifikowanych inwestycji po dniu wydania Decyzji, aż do jej wygaśnięcia lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi najpierw, zgodnie z § 9 ust. 1 Rozporządzenia PSI, należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.