Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.166.2019.2.JKT
z 19 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 kwietnia 2019 r. (data wpływu 18 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym 27 maja 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia w jakim okresie (miesiącu), dla celów rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych, Spółka zobowiązana jest rozpoznać przychody/koszty związane z zawarciem i realizacją transakcji, której przedmiotem jest instrument pochodny zerokosztowy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Błąd! Nieprawidłowy odsyłacz typu hiperłącze.

W dniu 18 kwietnia 2019 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, w jakim okresie (miesiącu), dla celów rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych, Spółka zobowiązana jest rozpoznać przychody/koszty związane z zawarciem i realizacją transakcji, której przedmiotem jest instrument pochodny zerokosztowy. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 21 maja 2019 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.166.2019.1.JKT wezwano do uzupełnienia wniosku. Wnioskodawca dokonał uzupełnienia 27 maja 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

S.A. (dalej: „S.A.”) oraz określone spółki od niej zależne zawarły i zarejestrowały umowę o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j Dz.U. z 2019 r., poz. 865, dalej: „Ustawa o CIT”). Zgodnie z tą umową S.A. (jako podmiot dominujący) jest spółką reprezentującą PGK II w zakresie obowiązków wynikających z ustawy o CIT oraz Ordynacji Podatkowej.

Spółki tworzące PGK prowadzą działalność podstawową w zakresie produkcji wyrobów, handlu towarami oraz świadczenia usług. Sprzedaż tych produktów generuje przychody spółek PGK II podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Podstawa opodatkowania PGK II jest obliczana zgodnie z art. 7a ustawy o CIT, w związku z art. 7 ust. 1-3 ustawy o CIT.

Spółka wchodząca w skład PGK II (dalej: „Spółka”) dokonuje sprzedaży produktów, które notowane są na giełdach. Bazy cenowe tych produktów ustalane są z nabywcami w umowach (wieloletnich, rocznych i spot). W związku z prowadzoną działalnością Spółka stale narażona jest na wahania rynkowych cen sprzedawanych produktów (notowanych na giełdach: Londyńska Giełda Metali - LME, Giełda w Nowym Jorku - COMEX, Międzybankowy Rynek Kruszców w Londynie - LBMA) oraz zmienność kursów walut, w których rozliczana jest sprzedaż.

W celu zabezpieczenia przed ryzykiem niekorzystnych zmian w poziomach cen sprzedaży na rynku walutowym i towarowym Spółka zawiera z wyspecjalizowanymi podmiotami (banki, brokerzy - dalej: „Broker”) ”) transakcje na instrumentach pochodnych.

W uzupełnieniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej ujętym w piśmie z 27 maja 2019 r. (data wpływu tego samego dnia) Spółka wyjaśniła, że instrumenty, będące przedmiotem pytania przedstawionego we wniosku, wyczerpują definicję instrumentów finansowych, o których mowa w art. 4a pkt 22 ustawy o CIT, zgodnie z którym ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c-i ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Zawierane przez Spółkę transakcje na instrumentach pochodnych mają charakter nierzeczywisty, tj. obejmują rozliczenie pieniężne instrumentu bez dostawy instrumentu bazowego (wynik na transakcji ustalany jest jako różnica pomiędzy ceną wykonania określoną dla danego instrumentu pochodnego a ceną referencyjną (np. dla miedzi - średnia miesięczna oficjalnych notowań cen miedzi na LME) instrumentu bazowego na dzień wykonania).

Wśród transakcji na instrumentach pochodnych zawieranych przez Spółkę występują instrumenty typu opcje, forward, swap, jak również złożone instrumenty pochodne zerokosztowe typu:

1. put producencki, który skonstruowany jest z dwóch opcji:
• zakupionej od Brokera opcji sprzedaży put z określonym w kontrakcie poziomem wykonania, premią jednostkową i tonażem (lub nominałem) oraz
  
• wystawionej przez Spółkę opcji kupna call z określonym w kontrakcie poziomem wykonania (głęboko in the money, np. 1 USD/t dla rynku miedzi, 1 USc/troz dla rynku srebra, 1 grosz dla rynku walutowego), z określoną premią jednostkową i tonażem (lub nominałem), który jest uzależniony od ceny opcji put, wchodzącej w skład ww. instrumentu zerokosztowego (tonaż/nominał wystawionych opcji kupna stanowi określony procent tonażu/nominału zakupionych opcji sprzedaży, dając całkowitą premię netto na instrumencie równą zero);
2. collar (korytarz), który skonstruowany jest z połączenia dwóch opcji:
• zakupionej od Brokera opcji sprzedaży put z określonym w kontrakcie poziomem wykonania, premią jednostkową i tonażem (lub nominałem) oraz
  
• wystawionej przez Spółkę opcji kupna call z określonym w kontrakcie poziomem wykonania, premią jednostkową i tonażem (lub nominałem) równym tonażowi (lub nominałowi) zakupionych opcji sprzedaży;
3. seagull (mewa), który skonstruowany jest z połączenia trzech opcji:
• zakupionej od Brokera opcji sprzedaży put z określonym w kontrakcie poziomem wykonania, premią jednostkową i tonażem (lub nominałem) oraz
  
• wystawionej przez Spółkę opcji sprzedaży put z określonym w kontrakcie poziomem wykonania (niższym niż poziom wykonania zakupionej opcji sprzedaży), premią jednostkową i tonażem (lub nominałem) równym tonażowi (lub nominałowi) zakupionych opcji sprzedaży oraz
  
• wystawionej przez Spółkę opcji kupna call z określonym w kontrakcie poziomem wykonania, premią jednostkową i tonażem (lub nominałem) równym tonażowi (lub nominałowi) zakupionych opcji sprzedaży.

Opisane instrumenty zerokosztowe typu put producencki i collar charakteryzują się tym, iż w strukturze put producencki dochodzi zawsze do rozliczenia co najmniej jednej z opcji wchodzących w jej skład, w związku z poziomem wykonania głęboko in the money (np. 1 USD/t dla rynku miedzi, 1 USc/troz dla rynku srebra i 1 grosz dla rynku walutowego) wystawionej (sprzedanej) opcji przez Spółkę (druga opcja wchodząca w skład struktury put producencki podlega wówczas wygaśnięciu bez realizacji); w przypadku tej struktury możliwa jest również równoczesna realizacji obu opcji i ich rozliczenie w tym samym terminie. W strukturze collar dochodzi do rozliczenia maksymalnie jednej z opcji wchodzących w jej skład; w przypadku tej struktury może również dojść do sytuacji, że żadna z opcji wchodzących w skład struktury nie będzie rozliczana.

Powyższe transakcje opcyjne są obustronnym zobowiązaniem (pomiędzy Spółką i Brokerem) do sprzedaży lub kupna określonego instrumentu bazowego w określonym momencie w przyszłości, ustalonym w dacie wykonania (przed datą wykonania nie jest znany wynik na transakcji), tj. w dacie, na którą ustalany jest wynik na instrumencie (jako różnica między ceną wykonania a ceną referencyjną), wymagalnym w dacie rozliczenia (data rozliczenia, co do zasady, przypada w ciągu 2-ch dni roboczych po dacie wykonania), którą jest data w której ma dochodzić do płatności wyniku na instrumencie zerokosztowym (a więc do faktycznej realizacji instrumentu); przy czym daty te dla wszystkich opcji wchodzących w skład nabywanego przez Spółkę danego instrumentu zerokosztowego stanowią odpowiednio takie same daty (tj. daty wykonania i daty realizacji).

Wobec faktu, że elementami składowymi instrumentów pochodnych zerokosztowych są opcje, w dacie zawarcia transakcji z Brokerem (tj. w dniu, w którym zawarto transakcję), której przedmiotem jest instrument pochodny zerokosztowy, określana jest wysokość premii za zakup opcji oraz za wystawienie opcji - z istoty instrumentu zerokosztowego wynika, że premie te ustalane są na takim poziomie, że dochodzi do ich wzajemnego wyzerowania (nettowania) w ramach danego instrumentu pochodnego zerokosztowego, a we wskazanej dacie płatności premii (jak również w przyszłości) nie dochodzi do płatności tych premii.

Wynik uzyskany z tytułu realizacji w przyszłości ww. instrumentu put producencki (stanowiący przychód lub koszt), jest rozliczany poprzez zapłatę różnicy wyników z realizacji poszczególnych opcji wchodzących w skład struktury przez jedną ze stron transakcji (tzn. przez Spółkę lub Brokera), bądź poprzez zapłatę przez Spółkę kwoty rozliczenia z tytułu wystawionej opcji kupna (w przypadku wygaśnięcia zakupionej opcji sprzedaży); data rozliczenia (w przyszłości) będzie jedynym momentem, w którym płatności z tytułu wykonania instrumentu będą wymagalne, i w którym nastąpi faktyczny przepływ pieniężny z danego instrumentu zerokosztowego.

Wynik uzyskany z tytułu realizacji w przyszłości ww. instrumentu collar (stanowiący przychód lub koszt), stanowi rozliczenie jednej z opcji wchodzących w skład struktury przez jedną ze stron transakcji (tzn. przez Spółkę lub Brokera); data rozliczenia (w przyszłości) będzie jedynym momentem, w którym płatności z tytułu wykonania instrumentu będą wymagalne, i w którym nastąpi faktyczny przepływ pieniężny z danego instrumentu zerokosztowego. Jak podano powyżej, w przypadku tej struktury może również dojść do sytuacji, że żadna z opcji wchodzących w skład struktury nie będzie rozliczana - opcje wygasną w związku z ukształtowaniem się ceny/kursu referencyjnego pomiędzy cenami/kursami wykonania nabytej opcji sprzedaży i sprzedanej opcji kupna.

Wynik uzyskany z tytułu realizacji w przyszłości ww. instrumentu seagull (stanowiący przychód lub koszt) stanowi rozliczenie jednej z opcji wchodzących w skład struktury przez jedną ze stron transakcji (tzn. przez Spółkę lub Brokera) lub dwóch opcji wchodzących w skład struktury (w przypadku realizacji zarówno zakupionej, jak i wystawionej opcji sprzedaży); data rozliczenia w przyszłości będzie jedynym momentem, w którym płatności z tytułu wykonania instrumentu będą wymagalne, i w którym nastąpi faktyczny przepływ pieniężny z danego instrumentu zerokosztowego. W przypadku instrumentu seagull może również dojść do sytuacji, że żadna z opcji wchodzących w skład struktury nie będzie rozliczana - opcje wygasną w związku z ukształtowaniem się ceny/kursu referencyjnego pomiędzy cenami/kursami wykonania nabytej opcji sprzedaży i sprzedanej opcji kupna (podobnie jak przy instrumencie collar).

Przedmiotowe transakcje dotyczące nabycia ww. instrumentów zerokosztowych są dokumentowane przez Brokerów różnymi dokumentami, w zależności od praktyki danego Brokera, przy czym występują sytuacje, że:

• Broker sporządza jeden dokument, wskazujący na zawarcie transakcji, której przedmiotem jest instrument zerokosztowy, nie we wszystkich przypadkach jednak nazywając ten instrument wprost np. collar, seagull,
• Broker sporządza odrębny dokument, dla każdej opcji wchodzącej w skład danego instrumentu zerokosztowego (zarówno opcji sprzedanych przez Brokera, jak również wystawionych przez Spółkę - w ramach danego instrumentu zerokosztowego); na dokumentach tych Broker wskazuje m.in. wielkość premii oraz datę płatności premii. W niektórych przypadkach Broker ponadto potwierdza drogą mailową, że opcje put i cali, które były przedmiotem zawartych transakcji wchodzą w skład instrumentu pochodnego zerokosztowego.
  
  

Ze względu na regulacje prawne kraju działalności Brokera, w przypadku Brokera zagranicznego, jak również wewnętrznie stosowane rozwiązania systemowo-informatyczne poszczególnych banków-Brokerów, Spółka nie ma wpływu na sposób dokumentowania powyższych transakcji przez Brokerów. Niemniej jednak fakt, iż są to instrumenty pochodne zerokosztowe dodatkowo potwierdza dokumentacja wewnętrzna Spółki, a mianowicie, Spółka posiada wewnętrzne procedury, zgodnie z którymi:

• funkcjonujący w Spółce Komitet Ryzyka Rynkowego, m.in. rekomenduje Zarządowi Spółki wdrożenie określonych strategii zabezpieczających przed ryzykiem zmian cen metali, kursów walut i stóp procentowych; w rekomendacji wskazywany jest każdorazowo rodzaj instrumentu (w tym: zerokosztowy), który ma zabezpieczać w określonym przyszłym okresie wskazane ceny sprzedaży lub kursy walutowe dla określonego tonażu/nominału;
• w momencie kiedy rekomendacja jest akceptowana przez Zarząd Spółki, w formie stosownej Uchwały stanowi ona podstawę dla odpowiedniego wydziału Spółki do zawarcia transakcji na instrumentach pochodnych, zgodnie z wytycznymi wskazanymi w Uchwale Zarządu;
• po zawarciu transakcji na rynku instrumentów pochodnych, wydział zawierający daną transakcję przedstawia Komitetowi Ryzyka Rynkowego sprawozdanie z realizacji Uchwały Zarządu Spółki w sprawie wdrożenia danej strategii zabezpieczającej, tj. zawarcia transakcji na określonych Uchwałą instrumentach pochodnych, np. zerokosztowych.
  
  

W księgach rachunkowych, prowadzonych przez Spółkę na podstawie regulacji Międzynarodowych Standardów Rachunkowości/Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej, respektując wymogi rachunkowości zabezpieczeń (MSR 39) Spółka ujmuje nabyty instrument pochodny zerokosztowy jako odrębne transakcje, wchodzące w jego skład.

Zawierane transakcje na instrumentach pochodnych, w tym zerokosztowe, dotyczą zabezpieczenia przepływów pieniężnych Spółki. Transakcje te nie są związane z nabyciem środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, jak również nie są zawierane w celach spekulacyjnych.

Wnioskodawca informuje, że w latach ubiegłych, tj. 2016 - 2018 wraz z określonymi spółkami zależnymi, tworzył podatkową grupę kapitałową PGK. Podatnik ten utracił byt w wyniku upływu terminu na jaki została utworzona ówczesna PGK. W okresie Jej funkcjonowania PGK jako odrębny podatnik podatku CIT otrzymał interpretacje z dnia 8 kwietnia 2016 r. o sygn. IBPB-1-3/4510-243/16/MO oraz IBPB-1-3/4510-284/16/MO, w których Organ w sprawie identycznej jak będąca przedmiotem niniejszego Wniosku, uznał stanowisko podatnika za prawidłowe. Z uwagi na fakt, iż od dnia 1 stycznia 2019 r. podatnikiem podatku CIT jest nowa PGK II, ponowne wystąpienie z niniejszym wnioskiem jest uzasadnione.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W jakim okresie (miesiącu), dla celów rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych, Spółka zobowiązana jest rozpoznać przychody/koszty związane z zawarciem i realizacją transakcji, której przedmiotem jest instrument pochodny zerokosztowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, w dacie zawarcia kontraktu Spółka nie będzie zobowiązana do rozpoznania żadnych przychodów, w tym z premii z tytułu wystawionej opcji wchodzącej w skład instrumentu zerokosztowego. Przychody lub koszty - ustalone jako wynik na instrumencie zerokosztowym - wynikające z przedmiotowej transakcji będą rozpoznawane dopiero w przyszłości - w dacie realizacji w/w instrumentu jako całości, tj. w dacie rozliczenia, określonej umową z Brokerem, tj. dacie w której wynik staje się wymagalny.

Uzasadnienie.

Zgodnie z postanowieniami art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane (...), przy czym art. 12 ust. 3f w/w ustawy stanowi, że za datę powstania przychodu z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych uważa się moment realizacji tych praw, a więc datę, w której wynik na instrumencie staje się wymagalny.

Jednocześnie, art. 16 ust. 1 pkt 8b ww. ustawy stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo odpłatnego ich zbycia (...), przy czym przepis art. 15 ust. 4d i 4e stanowi, że koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami są potrącane w dacie ich poniesienia, tj. w dacie zarachowania w księgach rachunkowych.

Powyższe oznacza, że warunkiem rozpoznania przychodu jest stwierdzenie, że jest on należny, przy czym datą podatkowego rozpoznania przychodów jest data otrzymania przez Spółkę płatności - dodatniego wyniku na rozliczeniu instrumentu zerokosztowego jako całości - z tytułu realizacji instrumentu zerokosztowego. Jednocześnie, momentem rozpoznania kosztu z tych transakcji - ujemnego wyniku na rozliczeniu instrumentu zerokosztowego jako całości - jest data rozliczenia instrumentu, pod którą wynik z transakcji winien być ujęty w księgach rachunkowych Spółki (i pod którą następuje płatność na rzecz Brokera). Zauważyć również należy, że na moment zawarcia transakcji, wspomniany przepis art. 16 ust. 1 pkt 8b nie będzie miał zastosowania, gdyż nabycie instrumentu zerokosztowego w związku z charakterem i sensem ekonomicznym tej struktury nie wiąże się dla stron tej transakcji (Spółki i Brokera) z ponoszeniem jakichkolwiek wydatków na nabycie tego instrumentu.

Biorąc pod uwagę rzeczywistą treść zawieranych transakcji, a w szczególności prawny i ekonomiczny charakter w/w transakcji, należy stwierdzić, że przedmiotem transakcji zawieranych przez Spółkę jest jeden instrument pochodny o charakterze złożonym - instrument zerokosztowy, który dla celów podatkowych należy rozpatrywać jako całość, a nie jako poszczególne elementy składające się na ten instrument. Warunkiem koniecznym dla konstrukcji złożonego instrumentu pochodnego zerokosztowego jest bowiem zestawienie dwóch lub więcej instrumentów prostych o wzajemnie przeciwnym kierunku płatności premii opcyjnej w wysokościach, które się wzajemnie znoszą (w ramach takiego instrumentu złożonego), co w konsekwencji ma doprowadzić do braku płatności premii.

Tym samym poszczególne opcje wchodzące w skład instrumentu zerokosztowego, w dacie zawarcia transakcji na instrumencie nie generują dla celów podatkowych przychodów (w szczególności po stronie Spółki nie powstaje jakakolwiek należność, co jest warunkiem koniecznym dla rozpoznania przychodu) ani też kosztów, a jedynym momentem rozpoznania przychodów lub kosztów podatkowych - ustalonych jako wynik na instrumencie zerokosztowym rozpatrywanym jako całość - będzie w przyszłości data rozliczenia instrumentu zerokosztowego jako całości.

Wnioskodawca wskazuje przy tym, iż występujące w praktyce przypadki dokumentowania przez Brokera poszczególnych elementów instrumentu zerokosztowego (opcji) odrębnymi dokumentami mają jedynie charakter techniczny i nie mogą przesądzać o faktycznej treści zawieranej transakcji. Dokumenty bankowe same w sobie nie ustanawiają odrębnych zobowiązań ani należności, a sporządzane przez Spółkę dokumenty jednoznacznie wskazują, że przedmiotem zawieranych transakcji jest instrument zerokosztowy.

W konsekwencji, Spółka uważa, że dopiero w przyszłości - w dacie rozliczenia instrumentu zerokosztowego jako całości składającej się z kilku opcji - będzie zobowiązana do rozpoznania w rachunku podatkowym faktycznego wyniku realizowanego na tym instrumencie (jako całości).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.