Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.152.2019.2.DP
z 18 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2019 r. (data wpływu 8 kwietnia 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 kwietnia 2019 r. (data wpływu 7 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest zatrudniona na podstawie umowy-zlecenia w wymiarze 13,5h (średnia godzin za ostatnie 4 m-ce, od grudnia do marca) z zachowaniem minimalnej stawki godzinowej, od której odprowadzane są składki ZUS. Wnioskodawczyni z powyższego tytułu nie osiąga minimalnego wynagrodzenia. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej.

Oprócz ww. zatrudnienia udziela lekcji angielskiego samodzielnie dla osób fizycznych, nie prowadzących działalności gospodarczej (nie zatrudnia w tym celu osób trzecich). Nie świadczy usług w tym zakresie na rzecz byłego pracodawcy.

Wnioskodawczyni rozlicza się odprowadzając co miesiąc zaliczkę na podatek dochodowy, uwzględniając 20% koszty uzyskania przychodów (art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) na podstawie art. 13 pkt 2 tej ustawy.

W złożonym do wniosku uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że świadczone przez nią usługi wykonywane są we własnym imieniu, bez zatrudniania do tego celu osób trzecich, w sposób zorganizowany i ciągły (z wyjątkiem przerwy na czas strajku w szkołach od dnia 8 kwietnia 2019 r. do dnia 29 kwietnia 2019 r. i możliwą przerwą na czas wakacji w zależności od tego czy Wnioskodawczyni znajdzie chętnych do nauki języka angielskiego). Wnioskodawczyni będzie ponosiła odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat i wykonywanie czynności objętych umową w zakresie udzielanych korepetycji. Wynikające z umowy czynności nie będą wykonywane pod jej kierownictwem, w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego – ucznia, lecz we własnym mieszkaniu lub mieszkaniu osoby korzystającej z lekcji. Wnioskodawczyni nie będzie ponosiła ryzyka gospodarczego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy przychody uzyskiwane z tytułu udzielania korepetycji z języka angielskiego Wnioskodawczyni może rozliczać jako przychody z działalności wykonywanej osobiście?

Wnioskodawczyni uważa, że przychody z tytułu osobistego udzielania korepetycji z języka angielskiego w swoim mieszkaniu lub mieszkaniu osoby korzystającej z lekcji, jeżeli nie prowadzi szkoły językowej oraz nie zatrudnia osób trzecich mieszczą się w pojęciu działalności oświatowej wymienionej w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co wyłącza możliwość zaliczenia ich do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy, a co za tym idzie do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że prowadzoną przez nią „działalność” należy traktować jako „działalność wykonywaną osobiście” i w ten sposób ją rozliczać.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ustawy wyszczególniono m.in. jako odrębne źródła przychodów:

• działalność wykonywana osobiście (pkt 2),
• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, przez działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową lub usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 daje podstawę, by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, w sposób ciągły. Zatem, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

• jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu;
• wykonywana jest w sposób ciągły; jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy; istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu;
• prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym; warunek, aby działalność gospodarcza prowadzona była w sposób zorganizowany nie może być rozumiany jako instytucjonalne wyodrębnienie i jednoczesne wyposażenie takiej działalności w stosowne instrumenty o charakterze materialnym, jak np. biuro i jego wyposażenie; prowadzenie działalności gospodarczej przez osobę fizyczną nie wymaga w zasadzie żadnej organizacji w znaczeniu instytucjonalnym.

Ponadto, stosownie do art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z treści wyżej cytowanego przepisu art. 5b ust. 1 ww. ustawy wynika, że wyłączenie określonych czynności z pozarolniczej działalności gospodarczej może nastąpić tylko w przypadku, gdy spełnione są wszystkie trzy przesłanki w nim wymienione. Nieziszczenie się któregokolwiek z tych warunków powoduje, że nie jest możliwe uznanie określonych czynności za pozarolniczą działalność gospodarczą.

Tak więc działalność gospodarcza to taka działalność, która:

• jest działalnością zarobkową,
• jest działalnością wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, działalnością polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż lub działalnością polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,
• jest działalnością prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły,
• nie polega na wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 5b ust. 1 ww. ustawy,
• generuje przychody, które nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 tej ustawy.

Odrębnym źródłem przychodów, wymienionym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest działalność wykonywana osobiście. Przepis art. 13 pkt 2 ww. ustawy stanowi, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest zatrudniona na podstawie umowy-zlecenia w wymiarze 13,5h (średnia godzin za ostatnie 4 m-ce, od grudnia do marca). Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. Oprócz ww. zatrudnienia udziela lekcji angielskiego samodzielnie dla osób fizycznych, nie prowadzących działalności gospodarczej (nie zatrudnia w tym celu osób trzecich). Nie świadczy usług w tym zakresie na rzecz byłego pracodawcy. Wnioskodawczyni rozlicza się odprowadzając co miesiąc zaliczkę na podatek dochodowy, uwzględniając 20% koszty uzyskania przychodów (art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) na podstawie art. 13 pkt 2 tej ustawy. Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że świadczone przez nią usługi wykonywane są we własnym imieniu, bez zatrudniania do tego celu osób trzecich, w sposób zorganizowany i ciągły (z wyjątkiem przerwy na czas strajku w szkołach od dnia 8 kwietnia 2019 r. do dnia 29 kwietnia 2019 r. i możliwą przerwą na czas wakacji w zależności od tego czy Wnioskodawczyni znajdzie chętnych do nauki języka angielskiego). Wnioskodawczyni będzie ponosiła odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat i wykonywanie czynności objętych umową w zakresie udzielanych korepetycji. Wynikające z umowy czynności nie będą wykonywane pod jej kierownictwem, w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego – ucznia, lecz we własnym mieszkaniu lub mieszkaniu osoby korzystającej z lekcji. Wnioskodawczyni nie będzie ponosiła ryzyka gospodarczego.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące regulacje prawne stwierdzić należy, że z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż czynności podejmowane przez Wnioskodawczynię nie będą miały charakteru ani zorganizowanego, ani ciągłego w znaczeniu wynikającym z cytowanej uprzednio definicji ustawowej. Wnioskodawczyni dopasowuje terminy zajęć do osób korzystających z lekcji (brak ciągłości) oraz wykorzystuje jedynie własną wiedzę (brak zorganizowania). Oznacza to, że udzielanie korepetycji stanowi działalność wykonywaną osobiście – działalność oświatową, wymienioną w przepisie art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którego zastosowanie poprzez art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy wyłącza możliwość zaliczenia ich do przychodów z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy, a co za tym idzie do źródła przychodów wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego przedstawione przez Wnioskodawczynię stanowisko w tym zakresie uznać należy za prawidłowe. W pozostałym zakresie wystosowano odrębne pismo.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.